|
หัวข้อ: นกแก้วเรียนธรรม เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 01 มีนาคม 2012, 04:28:PM ลึกๆในใจนั้นยังหวั่นไหว ความเป็นไปในชีวิตเหมือนผิดฝา ทุกสิ่งล้วนเบือนบิดผิดเจตนา ต้องก้มหน้ารับกรรมที่ทำไป รู้ทั้งรู้โลกนี้มีแต่เรื่อง ที่ขุ่นเคืองเปลืองอารมณ์ตรมหมองไหม้ รู้ทั้งรู้โลกนี้ไม่มีอะไร ตายเมื่อใดกายเราเป็นเถ้าธุลี .........(ในความเป็นจริง)........... เหมือนนกแก้วท่องธรรมจำไปใช้ ไม่เข้าใจลึกซึ้งถึงวิถี ได้แต่คอยอดทนเป็นคนดี อาจจะมีท้อบ้างในบางครา ทำดีย่อมได้ดีมีความสุข ทำชั่วต้องทนทุกข์ถูกตราหน้า ลาภยศเงินทองของมายา ไขว่คว้าเปลืองเปล่าถูกเอาคืน ..........(ในความเป็นปุถุชน)......... แต่ความสุขตรงหน้าคว้าไว่ก่อน กิเลสร้อนเผาใจไม่อาจฝืน ลืมรสธรรมนำทางสุขยั่งยืน ต้องกล้ำกลืนภายหลังนั่งทำใจ ชีวิตจึงสะดุดฉุดให้คิด ยิ่งยึดติดยิ่งทุกข์ถมจมหมองไหม้ ยอมปล่อยวางว่างจิตจากภายใน ทุกสิ่งไซร้อนิจจังอนัตตา ...................(ในใจจริง)....................... ท่องธรรมมะเท่าไรก็ไม่ซึ้ง เข้าไม่ถึงจึงได้แต่โหยหา ธรรมคือเครื่องปลอบใจวัยชรา ในเวลาแก่เฒ่าเฝ้าเพียรธรรม.. emo_82 หัวข้อ: Re: นกแก้วเรียนธรรม เริ่มหัวข้อโดย: Lida ที่ 01 มีนาคม 2012, 05:11:PM ทุกทุกสิ่ง ล้วนมี ที่แปรผัน ท่องทุกวัน ธรรมดี ไม่มีขำ ท่องด้วยใจ ใฝ่รู้ พร้อมกระทำ แลน้อมนำ ไม่ช้า พร้าเล่มงาม ขอให้ใจ จงตรง แลแน่วแน่ ด้วยจิตแท้ ที่ไร้ แม้คำถาม ด้วยจิตที่ ดีพร้อม พยายาม ทุกรูปนาม ใกล้ชิด ติดนิพพาน emo_107 |