ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

ก่อนหลับฝันใจนั้นก็พร่ำเพ้อ
ร้องเรียกเธอผู้เป็นดั่งที่รัก
วันเวลาผ่านไปใจประจักษ์
ว่าที่รักมั่นคงไม่เลือนหาย

ดาวเรียงร้อยแสนงดงามยามราตรี
ข้างกายมีเธอไว้อุ่นใจหนา
โอบกอดเธอดีใจทั้งน้ำตา
รักเบิกบานฉ่ำใจเพียงสองเรา

ในทุ่งหญ้าของฉันฝันไว้ว่ามีเธอ
ไม่เคยเผลอนอกใจเธอแม้แต่เสี้ยว
ยังมั่นคงแด่เธอผู้แดเดียว
ใจข้องเกี่ยวแต่เธอคนเดียวนางฟ้าอวตาล

นานเท่าไหร่ในใจยังตราตรึง
ให้เป็นหนึ่งความรักที่คอยหา
ฟ้าลิขิตให้เราฝากกายา
ไม่เคยลืมคำว่าจะมีกันตลอดไป