พิมพ์หน้านี้ - เพชรในตรม

บัวเลิศ เกิดแต่ตม
ชนนิยม ชมว่าเด่น
รากฝัง หยั่งโคลนเลน
ดอกโอนเอน เห็นงดงาม

เหง้าผลิ ปริต่ำใต้
โผล่วิไล ไหวอร่าม
กลีบแย้ม แซมม่วง,คราม
อภิราม ยามต้องลม

ประดุจ มนุษย์นี้
ใช่พอดี ที่ปฐม
แรกอาจ อนาถซม
กลับสุขสม อุดมปลาย

อย่าซ้ำ ผู้ต่ำต้อย
หมิ่นจุดด้อย คอยขยาย
อวชาติ อาจกลับกลาย
แผกเชื้อสาย เป็นนายคน

วิญญู ผู้แน่นหนัก
ย่อมประจักษ์ หลักเหตุผล
ทำใจ ให้ผ่อนปรน
มิโจษจน เพียงยลยิน

โกมล ชูพ้นน้ำ
ดูแล้วจำ นำถวิล
ย้อนเปรียบ เทียบชีวิน
ก่อนตัดสิน ติฉินใคร

(กลอนเก่าเคยพิมพ์รวมเล่มไปแล้วครับ)

สุนทรวิทย์

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน