พิมพ์หน้านี้ - ข้างขึ้น ข้างแรม

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนอกหัก => ข้อความที่เริ่มโดย: sunthornvit ที่ 22 กุมภาพันธ์ 2012, 09:31:PM



หัวข้อ: ข้างขึ้น ข้างแรม
เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 22 กุมภาพันธ์ 2012, 09:31:PM
        ฟ้างาม  ยามเดือนหงาย         
โสมเฉิดฉาย  คล้ายดวงแก้ว
หมื่นดาว  ตื่นวาวแวว            
ลอยเพริศแพร้ว  แอ่วนภา

สุขใจ  ใต้แสงจันทร์         
กอดจอมขวัญ  หมายมั่นว่า
รักนี้  ชั่วชีวา               
ไม่สร่างซา  สักราตรี

ข้างแรม  เดือนแรมร้าง         
ดาราต่าง  หมางเมินหนี
ว้าเหว่  แม้เมฆี               
ค่ำคืนนี้  มีแต่ลม

ยอดสร้อย  พลอยหายหน้า      
ลืมสัญญา  คราสุขสม
เปลี่ยนชู้  คู่บรรทม            
หลงรื่นรมย์  ตะบมไป

ขึ้งเคียด  เกลียดข้างแรม      
ฟ้ามอมแมม  มิแจ่มใส
ยิ่งมอง  ยิ่งหมองใจ            
เมื่อข้างกาย  ไร้ผู้คลอ

รำพึง  ถึงทรามวัย         
ยังจำได้  อยู่ไหมหนอ
ความหลัง  ครั้งชอบพอ         
เคยขับซอ  หยอกล้อกัน

ยามนี้  ณ.ที่เก่า            
มีแต่เรา  เฝ้าเพ้อฝัน
อาลัย  สายสัมพันธ์            
ทนโศกศัลย์  กลั้นน้ำตา
                           
สุนทรวิทย์



หัวข้อ: Re: ข้างขึ้น ข้างแรม
เริ่มหัวข้อโดย: สะเลเต ที่ 22 กุมภาพันธ์ 2012, 09:48:PM
สะอื้น ในคืนหนาว
จ้องเดือนดาว พราวเวหา
แสงนวล ป่วนวิญญาณ์
วันรักลา ข้าระทม

เดือนดาว ทั่วราวฟ้า
อยากบอกว่า ข้าขื่นขม
อกหัก รักช้ำตรม
เรือรักล่ม ดิ่งจมแล้ว

กาพย์  แกงฯ..ไม่ค่อยถนัดนะคะพี่
---สะเลเต---

(http://www.qzub.com/bar_019.gif) (http://www.qzub.com)


หัวข้อ: Re: ข้างขึ้น ข้างแรม
เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 22 กุมภาพันธ์ 2012, 10:07:PM

อ้าว..ลบข้อความออกไปเมื่อไหร่ พี่ตอบเลยตามเลยนะครับ

เก่งกล้า มีสามารถ
มือฉกาจ วาดคล่องแคล่ว
กลเม็ด  เด็ดพรายแพรว
ดุจดวงแก้ว แววมณี

ถ่อมตน จนพี่เขิน
ขอสรรเสริญ เทินวิถี
มธุรส  พจน์วจี
สมกวี  ที่งดงาม

สุนทรวิทย์


หัวข้อ: Re: ข้างขึ้น ข้างแรม
เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 23 กุมภาพันธ์ 2012, 12:22:AM


ข้างขึ้น ชื่นชมเพ็ญ
ที่ลอยเด่น ดั่งเป็นล่าม
คิดถึง เจ้าทุกยาม
เด่นอร่าม ท่ามกลางทรวง

ข้างแรม จันทร์แรมร้าง
มิอ้างว้าง กลางแดนสรวง
หมู่ดาว สกาวดวง
ดั่งผึ้งรวง ชะโลมใจ

จะข้างขึ้น หรือข้างแรม
ยังแอร่ม จิตแจ่มใส
ทุกข์สุข คลุกเคล้าไป
เพียงฤทัย มิไกลกัน

บนฟ้า เมฆาหม่น
แม้ทุกข์ทน ยามผกผัน
มองดาว พราวฟ้านั้น
อีกเพ็ญจันทร์ เป็นเพื่อนใจ

"ไพร พนาวัลย์"



หัวข้อ: Re: ข้างขึ้น ข้างแรม
เริ่มหัวข้อโดย: นางฟ้า ชาลี ที่ 23 กุมภาพันธ์ 2012, 01:12:AM

(http://ar-mie1.webs.com/photos/ar-mie7/e33.gif)

จะข้างขึ้น ข้างแรม ก็แจ่มจิต
มีมิ่งมิตร มากมาย คล้ายฟ้าใส
คอยเป็นเพื่อน ย้ำเตือน ทุกข์เคลื่อนไป
คอยอยู่ใกล้ ปลอบโยน ยามโดนลวง

มีเพื่อนกลอน สอนสั่ง หลังไมค์บ้าง
ไม่ทิ้งร้าง กลางคัน ฉันไม่ห่วง
ทุกทุกท่าน บ้านนี้ ดีที่ทรวง
ไม่จาบจ้วง ลวงเรา เขาแสนดี

หากผิดบ้าง ถูกบ้าง ก็ช่างเถิด
สิ่งประเสริฐ เกิดขึ้น ชื่นสุขขี
ในบ้านกลอน สอนไว้ ให้ปราณี
หากเป็นหนี้ ให้รีบจ่าย งั้นวายชนม์...อิ อิ..

นางฟ้า  ชาลี


(http://ar-mie1.webs.com/photos/ar-mie7/e45.gif)




หัวข้อ: Re: ข้างขึ้น ข้างแรม
เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 23 กุมภาพันธ์ 2012, 12:07:PM


ข้างขึ้น ชื่นชมเพ็ญ
ที่ลอยเด่น ดั่งเป็นล่าม
คิดถึง เจ้าทุกยาม
เด่นอร่าม ท่ามกลางทรวง

ข้างแรม จันทร์แรมร้าง
มิอ้างว้าง กลางแดนสรวง
หมู่ดาว สกาวดวง
ดั่งผึ้งรวง ชะโลมใจ

จะข้างขึ้น หรือข้างแรม
ยังแอร่ม จิตแจ่มใส
ทุกข์สุข คลุกเคล้าไป
เพียงฤทัย มิไกลกัน

บนฟ้า เมฆาหม่น
แม้ทุกข์ทน ยามผกผัน
มองดาว พราวฟ้านั้น
อีกเพ็ญจันทร์ เป็นเพื่อนใจ

"ไพร พนาวัลย์"



จันทร์เพ็ญเด่นสล้าง
คคนางค์กระจ่างใส
พร่ำพลอดกอดจอมใจ
ปลอบร่ำไรอุ่นไมตรี

จันทร์แรมสิ้นแวมวับ
เธอปุบปับขยับหนี
หมดรักหมดภักดี
มารศรีตีจากไป

สุนทรวิทย์



หัวข้อ: Re: ข้างขึ้น ข้างแรม
เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 23 กุมภาพันธ์ 2012, 12:33:PM

([url]http://ar-mie1.webs.com/photos/ar-mie7/e33.gif[/url])

จะข้างขึ้น ข้างแรม ก็แจ่มจิต
มีมิ่งมิตร มากมาย คล้ายฟ้าใส
คอยเป็นเพื่อน ย้ำเตือน ทุกข์เคลื่อนไป
คอยอยู่ใกล้ ปลอบโยน ยามโดนลวง

มีเพื่อนกลอน สอนสั่ง หลังไมค์บ้าง
ไม่ทิ้งร้าง กลางคัน ฉันไม่ห่วง
ทุกทุกท่าน บ้านนี้ ดีที่ทรวง
ไม่จาบจ้วง ลวงเรา เขาแสนดี

หากผิดบ้าง ถูกบ้าง ก็ช่างเถิด
สิ่งประเสริฐ เกิดขึ้น ชื่นสุขขี
ในบ้านกลอน สอนไว้ ให้ปราณี
หากเป็นหนี้ ให้รีบจ่าย งั้นวายชนม์...อิ อิ..

นางฟ้า  ชาลี

([url]http://ar-mie1.webs.com/photos/ar-mie7/e45.gif[/url])



จะข้างขึ้น  ข้างแรม  ขอแจมด้วย
ฟ้าคนสวย  โศภิต  อิฐผล
มีมากชาย  แหนหวง  ดวงกมล
สาละวน  ขับเคี่ยว  เกี้ยวยุพิน

อยากเอ่ยปาก  ฝากใจ  ให้นางปลอบ
เธอจักตอบ  ประโลม  ไหมโฉมฉิน
หรือรังเกียจ  เยื่อใย  มิใส่จินต์
ตอบให้สิ้น  สงสัย  ได้ไหมเออ

สุนทรวิทย์