หัวข้อ: ธุลีดิน เริ่มหัวข้อโดย: จ.รัตติกาล ที่ 20 กุมภาพันธ์ 2012, 02:29:AM ดั่งดินทรายกลายต้นมิพ้นแหล่ง แม้ปั้นแต่งตัวตนใหญ่ล้นหลาย ถึงต่อสูงจูงเข็นมิเห็นปลาย แต่สุุดท้ายทลายรื้อก็คือดิน ชีวิตหน๋อพอเกิดกำเนิดได้ ตะเกียดตะกายเช้าค่ำร่ำถวิน ไม่รู้หน่ายหมายมุ่งปรุงชีวิน คิดผกผินจากดินบินเป็นดาว ต่างเรียนรู้ลู่ทางก่อร่างฝัน ขับเคลื่อนฟันเฟืองเดินเผชิญก้าว ทุ่มแรงใจใส่พลังบินยังดาว แม้โฉดฉาวดึงดันมิหวั่นกลัว ทางก็ไกลไปก็ดีหนีก็ช้ำ ยิ่งถลำกล้ำมายาตาสลัว ตัวต้องเด่นดังก้องดีต้องตัว ไม่เห็นหัวผู้ใดในสายตา สุดท้ายเล่าเจ้านี้ต้องมีดับ เปลี่ยนคืนกลับร่วงลับดับสังขาร์ ชีพสลายทลายลงร่วงลงมา วัฏสังสาร์สิ่งนั้นไม่ผันไป มาแต่ตัวตายไปไปแต่ตัว ทรัพย์ท่วมหัวพอตายใช้ได้ไหม จากผืนดินผินโผจนโตไกล ล้วนดับไขได้เพียงนี้ธุลีดินฯ จ.รัตติกาล หัวข้อ: Re: ธุลีดิน เริ่มหัวข้อโดย: รัตนาวดี ที่ 20 กุมภาพันธ์ 2012, 05:55:AM (http://www.thaigoodview.com/files/u1284/Head.jpg) ... จิตเลื่อมใส ใฝ่สร้าง ทางหนุนนับ บุญคือทรัพย์ ประดับส่ง ตรงยามสิ้น สร้างไว้เสริม เติมรับ กับดวงวิญญ์ ธุลีดิน สิ้นจบ สงบกาล... ...ทุกเชื้อชาติ ศาสนา พาเสริมส่ง ให้ทำดี มีปลง คงทุกด้าน เจิมพิธี บวงสรวง ดวงวิญญาน ส่งเชื่อมสาน ฐานบุญ ไว้หนุนมี... รัตนาวดี emo_116 emo_126 emo_126 |