|
หัวข้อ: -- เริ่มหัวข้อโดย: My Melody ที่ 20 กุมภาพันธ์ 2012, 12:55:AM ooo
หัวข้อ: Re: คำตอบ...จากความบอบช้ำ เริ่มหัวข้อโดย: amika29 ที่ 20 กุมภาพันธ์ 2012, 01:17:AM (http://t0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRLiJMEfhWOwR5H4WJ90uqxF1efpc9GxlCH37DjWSnZZwiu4FfL) ไม่รู้จะฝืนได้นานแค่ไหน เหนื่อยเหลือเกินรู้ไหม...การไล่ตามฝัน บางครั้งมันท้อ...กับการรอที่ไม่มีวัน ได้แต่จมกับความเงียบงัน...อยู่อย่างนั้นทุกครา หากเหลือเฮือกสุดท้าย...ของลมหายใจ ฉันคงส่งคำตอบได้...เพียงบอกว่า... สิ่งที่เหลือจากความบอบช้ำและคราบน้ำตา คือ..รักเธอเสมอมา..และทุกความห่วงหา ...ไ ม่ เ ป ลี่ ย น แ ป ล ง..... เอ-มิ-กา หัวข้อ: Re: คำตอบ...จากความบอบช้ำ เริ่มหัวข้อโดย: Prapacarn ❀ ที่ 20 กุมภาพันธ์ 2012, 01:48:AM ......ทุ่งดอกฝันหวานละมุนแดดอุ่นอ่อน ผีเสื้อถูกไล่ต้อน – จนปีกหัก ผีเสื้อเป็นรอยจูบแห่งรูปลักษณ์- อาณาจักรแมกไม้พลิ้วใบรอ หากเหลือเฮือกสุดท้าย!!..ลมหายใจ จะบินไปให้ถึงซึ่งดอก,ช่อ กลางคลื่นลมพายุ,อุษาทอ จะแข็งข้อต่อไป...ได้กี่วัน?..!! ............. "My Melody" (http://www.ces.ncsu.edu/depts/hort/consumer/factsheets/butterflies/icons/butterfly.jpg) ขอบคุณภาพจากInternetค่ะ ความบอบช้ำที่แสนหวาน รอเธอมาตั้งแต่ วันวาน..รู้ไหมนั่น ห่างหาย โหยหา คล้ายว่า...นิรันดร์ ท่ามแสงแห่งตะวัน...ฝากฝันมาให้เธอ.... ♥ ....♫ ♥ ♫ ♪ ♪ ♪ จากแซม..ถึง ผีเสื้อแสนสวย... (http://sl.glitter-graphics.net/pub/1553/1553654wv2tdwa9u6.gif) หัวข้อ: Re: คำตอบ...จากความบอบช้ำ เริ่มหัวข้อโดย: รัตนาวดี ที่ 20 กุมภาพันธ์ 2012, 04:08:AM (http://fc03.deviantart.net/fs16/f/2007/151/3/5/Making_Butterflies_II_by_Rose_in_love.jpg) ...รื่นระเริง กระเจิงหา วันพาสุข ...ความรักร้อย สนุก ความทุกข์เผลอ มิรู้วัน ฝันหมาง ทางรอเจอ หลงบำเรอ ภาพฝัน วันวนเวียน... ...เจ้าคงนอน อ่อนล้า เวลานั้น เจ้าคงหวั่น กลั้นใจ มิให้เปลี่ยน เจ้าคงท้อ ขอวัน อย่าผันเพียร วันแอบเจียร เปลี่ยนสภาพ ตามกราฟกาล... รัตนาวดี emo_107 หัวข้อ: Re: คำตอบ...จากความบอบช้ำ เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 20 กุมภาพันธ์ 2012, 08:14:AM ([url]http://t0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRLiJMEfhWOwR5H4WJ90uqxF1efpc9GxlCH37DjWSnZZwiu4FfL[/url]) ไม่รู้จะฝืนได้นานแค่ไหน เหนื่อยเหลือเกินรู้ไหม...การไล่ตามฝัน บางครั้งมันท้อ...กับการรอที่ไม่มีวัน ได้แต่จมกับความเงียบงัน...อยู่อย่างนั้นทุกครา หากเหลือเฮือกสุดท้าย...ของลมหายใจ ฉันคงส่งคำตอบได้...เพียงบอกว่า... สิ่งที่เหลือจากความบอบช้ำและคราบน้ำตา คือ..รักเธอเสมอมา..และทุกความห่วงหา ...ไ ม่ เ ป ลี่ ย น แ ป ล ง..... เอ-มิ-กา รักยากเหนื่อย เมื่อยล้า ยิ่งกว่าฝัน รักมากสรรพ์ ซ่อนอิง หลากสิ่งแฝง รักมากค่า น่าแปลก เกินแจกแจง รักสำแดง แสร้งฉล มากกลลวง ไล่ตามรัก จักเหนื่อย เมื่อยกว่าฝัน ยากไล่ทัน พลันเช่น เป็นของหวง บางครั้งยาก ลำบากใจ หากไม่ทวง ต้องเฝ้าห่วง ดวงหทัย ถูกใครชิง.../ emo_126 emo_116 emo_126 บูรพาท่าพระจันทร์ หัวข้อ: Re: คำตอบ...จากความบอบช้ำ เริ่มหัวข้อโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 20 กุมภาพันธ์ 2012, 08:29:AM ([url]http://fc03.deviantart.net/fs16/f/2007/151/3/5/Making_Butterflies_II_by_Rose_in_love.jpg[/url]) ...รื่นระเริง กระเจิงหา วันพาสุข ...ความรักร้อย สนุก ความทุกข์เผลอ มิรู้วัน ฝันหมาง ทางรอเจอ หลงบำเรอ ภาพฝัน วันวนเวียน... ...เจ้าคงนอน อ่อนล้า เวลานั้น เจ้าคงหวั่น กลั้นใจ มิให้เปลี่ยน เจ้าคงท้อ ขอวัน อย่าผันเพียร วันแอบเจียร เปลี่ยนสภาพ ตามกราฟกาล... รัตนาวดี emo_107 เมื่อกราฟวันนั้นพุ่งขึ้นสูงสุด รักก็ผุดกลางใจให้แสนหวาน ความสุขเอยเคยท้อทรมาน ก็เบ่งบานอบร่ำด้วยน้ำค้าง สิ้นการรอวันที่ผีเสื้อสวย แต้มปีกด้วยหัวใจแดงแฝงพราวพร่าง มาดูดดื่มปลื้มรสจนหมดจาง ช่วยสรรสร้างศิลป์ยามมีความรัก ดาว อาชาไนย แก้ไขความเรียบร้อยโดยผู้ดูแลระบบ หัวข้อ: Re: คำตอบ...จากความบอบช้ำ เริ่มหัวข้อโดย: แป้งน้ำ ที่ 20 กุมภาพันธ์ 2012, 09:47:AM (http://www.yenta4.com/cutie/upload/328/1328/49180fc070b13.gif) หากฉันเป็นผีเสื้อปีกล้า จะพยายามบินไปให้ถึงปลายฟ้า . .. แม้ว่าปีกหนัก หากรู้ว่าโคนรุ้งไกล . . มีดอกไม้แห่งความรัก ความหอมหวานที่อยากรู้จัก . .. คงบินไปถึง - - ในสักวัน แต่ฉันมิใช่ผีเสื้อ และคุณ - - มิได้เกิดมาเพื่อเป็นนิยามดอกไม้ดอกนั้น ฉันมีแค่สองแขน ~ สองขา . . และหัวใจเต้นล้า . . นานวัน ลมหายใจเฮือกสุดท้ายของฉัน . .. จึงเหลืออยู่เพื่อรองรับความร้าวราน . . จากอกคุณ ~* (http://www.yenta4.com/cutie/upload/358/1358/4924bfd5e3e20.gif) หัวข้อ: Re: คำตอบ...จากความบอบช้ำ เริ่มหัวข้อโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 20 กุมภาพันธ์ 2012, 11:05:AM เธอมิใช่วลีนามผีเสื้อ แต่มาเอื้อโอบใจให้อบอุ่น ซาบซ่านเซาะซอกซอนอ่อนละมุน ไม่เคยคุ้นก็สุขทุกซอกใจ ดาว อาชาไนย หัวข้อ: Re: คำตอบ...จากความบอบช้ำ เริ่มหัวข้อโดย: แป้งน้ำ ที่ 20 กุมภาพันธ์ 2012, 12:57:PM เธอมิใช่วลีนามผีเสื้อ แต่มาเอื้อโอบใจให้อบอุ่น ซาบซ่านเซาะซอกซอนอ่อนละมุน ไม่เคยคุ้นก็สุขทุกซอกใจ ดาว อาชาไนย (http://www.yenta4.com/cutie/upload/333/1333/491815585d5bf.gif) ฉันก็มิอาจนิยามให้เธอเป็นบุปผา เพราะเธอสวยงามกว่าดอกไม้ อบอุ่นกว่าแสงตะวันอ่อน . . มีความอาทรยิ่งกว่าฟ้ากว้างผืนใด เธอคือเสียงหัวเราะสดใส ที่หลับตาครั้งใด . .. ก็สัมผัสถึงความรักได้ทันที~* (http://www.yenta4.com/cutie/upload/448/448/46a0ea0bd1677.gif) หัวข้อ: Re: คำตอบ...จากความบอบช้ำ เริ่มหัวข้อโดย: my smile ที่ 20 กุมภาพันธ์ 2012, 02:04:PM เธอมิใช่วลีนามผีเสื้อ แต่มาเอื้อโอบใจให้อบอุ่น ซาบซ่านเซาะซอกซอนอ่อนละมุน ไม่เคยคุ้นก็สุขทุกซอกใจ ดาว อาชาไนย ([url]http://www.yenta4.com/cutie/upload/333/1333/491815585d5bf.gif[/url]) ฉันก็มิอาจนิยามให้เธอเป็นบุปผา เพราะเธอสวยงามกว่าดอกไม้ อบอุ่นกว่าแสงตะวันอ่อน . . มีความอาทรยิ่งกว่าฟ้ากว้างผืนใด เธอคือเสียงหัวเราะสดใส ที่หลับตาครั้งใด . .. ก็สัมผัสถึงความรักได้ทันที~* ([url]http://www.yenta4.com/cutie/upload/448/448/46a0ea0bd1677.gif[/url]) แป้งน้ำ และคือบางใคร.ที่มิอาจตีค่าได้ ความหมายเธอล้นใจ.สำหรับก้อนเนื้อ..ก้อนรักนี้ คำตอบจากความบอบช้ำ.ยิ่งค้นหายิ่งหายจาก..บุคคล.ผู้แสนดี ผีเสื้อดอมดมบุปผาท่ามกลางราตรี..ละมุน.อุ่นใจ.. . (http://www.qzub.com/bar_171.gif) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: คำตอบ...จากความบอบช้ำ เริ่มหัวข้อโดย: ภู กวินท์ ที่ 20 กุมภาพันธ์ 2012, 07:04:PM (http://image.ohozaa.com/i/317/9Rd7dC.jpg) อาจร่องรอยเจ็บปวด ความรวดร้าว ที่บางครั้งบางคราว ราวอกหัก ความเย็นเยียบเงียบทรวง มาท้วงทัก จนมิอาจหยุดพัก รักษาใจ ..... แตกต่างแห่งความคิด อันเล็กน้อย ถักร้อย ความฝันจนหวั่นไหว การห้ามความรู้สึก นึกถึงใคร มันลำบากเกินไป ให้ร้าวราน ..... เป็นคำตอบ จากความบอบช้ำ เก็บงำน้ำตา, เวลาผ่าน มิตรภาพ-จาก-จบ-หรือพบพาน คือตำนานเก่าเก่า เล่าขานกัน ..... emo_62 หัวข้อ: Re: คำตอบ...จากความบอบช้ำ เริ่มหัวข้อโดย: my smile ที่ 20 กุมภาพันธ์ 2012, 09:26:PM (http://www.qzub.com/bar_176.gif) (http://www.qzub.com) ให้เนิ่นนาน.เท่าไร..เล่าใจ เมื่อไรจะเข้มแข็งได้..ใจฉัน ความทรมามันจุกอก..เจ็บเหมือนมีมีดมากรีก..สร้างบาดแผล.เป็นร้อยพัน กาลเวลาไม่ได้ช่วยอะไรฉัน..สักนิดเดียว คำตอบจากร่องรอย แผลเดิมแหวะขึ้นเล็กน้อย..ไร้แรงเรี่ยว เถาวัลย์.พันคด..ลดเลี้ยว เจ็บ.. หาย หาย..เจ็บ แม้เสี้ยวเดียว..ก็มากกว่าทรมา (http://www.qzub.com/bar_179.gif) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: คำตอบ...จากความบอบช้ำ เริ่มหัวข้อโดย: รัตนาวดี ที่ 21 กุมภาพันธ์ 2012, 05:26:AM (http://fc03.deviantart.net/fs16/f/2007/151/3/5/Making_Butterflies_II_by_Rose_in_love.jpg) ...รื่นระเริง กระเจิงหา วันพาสุข ...ความรักร้อย สนุก ความทุกข์เผลอ มิรู้วัน ฝันหมาง ทางรอเจอ หลงบำเรอ ภาพฝัน วันวนเวียน... ...เจ้าคงนอน อ่อนล้า เวลานั้น เจ้าคงหวั่น กลั้นใจ มิให้เปลี่ยน เจ้าคงท้อ ขอวัน อย่าผันเพียร วันแอบเจียร เปลี่ยนสภาพ ตามกราฟกาล... รัตนาวดี emo_107 เมื่อกราฟวันนั้นพุ่งขึ้นสูงสุด รักก็ผุดกลางใจให้แสนหวาน ความสุขเอยเคยท้อทรมาน ก็เบ่งบานอบร่ำด้วยน้ำค้าง สิ้นการรอวันที่ผีเสื้อสวย แต้มปีกด้วยหัวใจแดงแฝงพราวพร่าง มาดูดดื่มปลื้มรสจนหมดจาง ช่วยสรรสร้างศิลป์ยามมีความรัก ดาว อาชาไนย emo_107 emo_107 ...ความรู้สึก หวั่นไหว ไขว้ปั่นป่วน รุมเร้าชวน ดวงจินต์ ถวิลหนัก ความรักเป็น เช่นไร ใจอยากทัก อยากรู้จัก สลักแอบ แนบฤดี... ...ความรักผุด ตรงกลาง หว่างใจแล้ว ดั่งจิตแว่ว คิดถึง รำพึงถี่ อารมณ์โหย หวนหา ทุกนาที ฤๅรักเร้า เคล้าคลี ไร้คลี่คลาย... รัตนาวดี emo_116 (http://wwwcdn.net/ev/assets/images/vectors/vmvectors/rose-flower-vetor-45.jpg) |