|
หัวข้อ: *****“วอนบุพเพ”***** เริ่มหัวข้อโดย: สุนันยา ที่ 15 กุมภาพันธ์ 2012, 06:36:PM (http://www.tlcthai.com/webboard/data/65/1/20-07-2009/66366/images/66366_headline?1248151041) (http://www.bloggang.com/data/praewkwun/picture/1228405224.gif) “วอนบุพเพ” (http://i161.photobucket.com/albums/t221/PLAZE_bucket/kapook_28932.gif) หากบุพเพเสกสรรสัมพันธ์ชื่น พารักคืนกลับหวนดั่งครวญหา ความเข้าใจ สองเรา เฝ้านำพา กาลเวลา ผกผัน ฝันเป็นจริง (http://i161.photobucket.com/albums/t221/PLAZE_bucket/kapook_28932.gif) จะละโศก ระทมที่ถมถา รอยน้ำตา เช็ดไป จากใจหญิง หมั่นประคอง ปองหมาย แม้ใครติง ไม่ทอดทิ้งรักเลือน เช่นเดือนแรม (http://i161.photobucket.com/albums/t221/PLAZE_bucket/kapook_28932.gif) คงสิ้นความ ตรอมตรมที่ถมก่อ สานรักต่อ รอใจ ใสชื่นแช่ม พยานรัก คือดาวที่วาวแวม แสงนวลแต้ม ฟากฟ้ายามราตรี (http://i161.photobucket.com/albums/t221/PLAZE_bucket/kapook_28932.gif) ได้อยู่ในอ้อมแขน.ที่แสนอุ่น หวานละมุน กรุ่นรัก ไม่จากหนี วอนบุพเพชี้ทาง สว่างฤดี ช่วยให้มี เราสอง ครองสัมพันธ์ (http://i161.photobucket.com/albums/t221/PLAZE_bucket/kapook_28932.gif) "สุนันยา" (http://www.bloggang.com/data/praewkwun/picture/1228405224.gif) หัวข้อ: Re: *****“วอนบุพเพ”***** เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 15 กุมภาพันธ์ 2012, 07:06:PM หากบุพเพ บันดาล ความหวานชื่น ลบความขื่น สลาย คลายโศกศัลย์ ชีวิตคง สุขศรี ทุกวี่วัน มีจอมขวัญ ชิดชู เดินคู่เคียง ความตรอมตรม ทุกข์ใจ คงหายสิ้น ฟังยุพิน อ้อนออด หยอดน้ำเสียง ยามราตรี มีพธู อยู่ร่วมเตียง เพี้ยงเพี้ยงเพี้ยง สักวัน ฝันเป็นจริง สุนทรวิทย์ หัวข้อ: Re: *****“วอนบุพเพ”***** เริ่มหัวข้อโดย: yaguza ที่ 15 กุมภาพันธ์ 2012, 07:41:PM emo_68 หากว่าฝัน เป็นได้ ดั่งใจฝัน เธอกับฉัน คงสุข ไปทุกสิ่ง ฉันพร่ำพรอด ทอดกาย หมายแอบอิง เธออ้อยอิ่ง เอียงอาย ชะม้ายตา ...รัก.. ย่อมเข้าใจ ..ในรัก แจ้งประจักษ์ ฤทัย ในคุณค่า มัวอ้อนออด ยอดขวัญ กัลยา ดูเวลา หน้าแห้ง แจ้งพอดี ......ยากูซ่า..... emo_20 หัวข้อ: Re: *****“วอนบุพเพ”***** เริ่มหัวข้อโดย: ดุลย์ ละมุน ที่ 15 กุมภาพันธ์ 2012, 09:28:PM โชคชะตาช่างนำพามาหารัก รอยสลักปักฤทัยในอิตถี เฝ้าทอดถอนวอนบุพเพและเทพี เสกฤทธีให้คนดีปองพี่เทอญ จักแนบชิดสนิทรักปักนวลขวัญ ทุกคืนวันปันรักใฝ่ไม่ห่างเหิน กล่อมดวงแดแหย่กระเซ้าเฝ้าหยอกเอิน สุขพาเพลินเดินเคียงคู่พธูงาม ขอน้องยาโปรดเมตตาพี่สักนิด พรหมลิขิตคงต้องใจไปฝากถาม แม้นรักสมจะห่มใจไปติดตาม คงหวานหวามยามประสานน้ำตาลอาย หัวข้อ: Re: *****“วอนบุพเพ”***** เริ่มหัวข้อโดย: สุนันยา ที่ 15 กุมภาพันธ์ 2012, 10:00:PM หากบุพเพ บันดาล ความหวานชื่น ลบความขื่น สลาย คลายโศกศัลย์ ชีวิตคง สุขศรี ทุกวี่วัน มีจอมขวัญ ชิดชู เดินคู่เคียง ความตรอมตรม ทุกข์ใจ คงหายสิ้น ฟังยุพิน อ้อนออด หยอดน้ำเสียง ยามราตรี มีพธู อยู่ร่วมเตียง เพี้ยงเพี้ยงเพี้ยง สักวัน ฝันเป็นจริง สุนทรวิทย์ อธิษฐาน วานขอ เพื่อรอฝัน หวังในวัน ชื่นใส เคียงใจหญิง ดำรงมั่น มิจาก รักแอบอิง ให้ทุกสิ่ง สุขสม ด้วยพรหมพา อ้อนวอนสรวง รังสรรสวรรค์ส่ง มอบรักลง กลางทรวง ดั่งทวงหา เทพวิมาน อย่าผัน หันหลังลา โปรดเมตตา สู่ขวัญ สุนันฯเทอญ.... "สุนันยา" emo_126 หัวข้อ: Re: *****“วอนบุพเพ”***** เริ่มหัวข้อโดย: สุนันยา ที่ 15 กุมภาพันธ์ 2012, 10:10:PM emo_68 หากว่าฝัน เป็นได้ ดั่งใจฝัน เธอกับฉัน คงสุข ไปทุกสิ่ง ฉันพร่ำพรอด ทอดกาย หมายแอบอิง เธออ้อยอิ่ง เอียงอาย ชะม้ายตา ...รัก.. ย่อมเข้าใจ ..ในรัก แจ้งประจักษ์ ฤทัย ในคุณค่า มัวอ้อนออด ยอดขวัญ กัลยา ดูเวลา หน้าแห้ง แจ้งพอดี ......ยากูซ่า..... emo_20 โถกระไร ใจเอย มาเผยหมด รินร้อยรส ภิรมย์ ชมนวลศรี เพียงพร่ำพลอด อ้อนออด ยอดนารี เล่นเอาพี่ เสียเวลา ฟ้าจางปาง ตื่นจากฝัน ฟั่นเฟือน เหมือนคนไข้ ต้องพาไป ให้หมอ รอสะสาง ยากูซ่า พี่เอย แกล้งเอ่ยพราง เลยรุ่งสาง ร้างหลบ จบพอดี.... emo_26 "สุนันยา" หัวข้อ: Re: *****“วอนบุพเพ”***** เริ่มหัวข้อโดย: สุนันยา ที่ 15 กุมภาพันธ์ 2012, 10:46:PM โชคชะตาช่างนำพามาหารัก รอยสลักปักฤทัยในอิตถี เฝ้าทอดถอนวอนบุพเพและเทพี เสกฤทธีให้คนดีปองพี่เทอญ จักแนบชิดสนิทรักปักนวลขวัญ ทุกคืนวันปันรักใฝ่ไม่ห่างเหิน กล่อมดวงแดแหย่กระเซ้าเฝ้าหยอกเอิน สุขพาเพลินเดินเคียงคู่พธูงาม ขอน้องยาโปรดเมตตาพี่สักนิด พรหมลิขิตคงต้องใจไปฝากถาม แม้นรักสมจะห่มใจไปติดตาม คงหวานหวามยามประสานน้ำตาลอาย *************** รอบุพเพ เสกสรร สวรรค์สร้าง สุดปลายทาง หวังปลง คงไม่สาย คำว่ารัก ถักทอ รอทักทาย ค่าความหมาย ตระหนัก ภักดิ์ภิรมย์ ร้อยอกษร กลอนวาง อย่างใจฝัน เพ้อรำพัน กานท์อ้อนวอนสุขสม ระบายความ ตามรัก จากใจตรม ด้วยคำคม ฝากถึง รำพึงพา โอ้บุพเพ ไฉน ใจร้ายนัก ไม่นำรัก ฝากให้ ดั่งใฝ่หา รอร๊อรอ รักเอย ไม่เคยมา มีแต่เศร้า โศกา ที่มาเยือน... "สุนันยา" |