|
หัวข้อ: หัวอกครูผู้สูญเสีย เริ่มหัวข้อโดย: สิงขร ที่ 14 กุมภาพันธ์ 2012, 11:57:PM มีครู คนหนึ่ง ซึ่งรู้จัก เขารัก นักลูก สุขหรรษา กล่อมเกลี้ยง เลี้ยงลูก ผูกกายา สู้อุตส่าห์ ส่งเรียน เขียนอ่านไป ลูกเฝ้าเพียร เรียนจบ ครบหลักสูตร กะใส่ชุด ครุยขาว พราวแจ่มใส อนิจจัง อังนิจจา พาเศร้าใจ ลูกจากไป ใจเศร้า เคล้าระทม ขี่รถ ผาดโผน โจนทยาน วิ่งข้ามผ่าน ม่านรั้ว ครัวป้าสม ตกลงไป ในน้ำ ช้ำระบม สุดตรอมตรม โทรมใจ ให้ขาดพลัน วิปโยค สุดโศก โชคชะตา ครอบครัวมา สูญเสีย ไม่สุขสันต์ ครูซึมเศร้า เหงาใจ ในทุกวัน ไม่มีอัน พลันปลง เบาลงเลย สิงขร จะรับปริญญาวันที่ 19 มกรา กลับมาเสียชีวิต 17 การที่พ่อแม่ได้ทุ่มเท แรง ทุกแรง ผลออกมาเสียเปล่า ถึงแม้เป็นสัจธรรม แต่ก็ยากจะบรรยาย หัวข้อ: Re: หัวอกครูผู้สูญเสีย เริ่มหัวข้อโดย: ปู่ริน ที่ 15 กุมภาพันธ์ 2012, 01:19:AM ขอแสดงความ เสียใจ ให้คุณครู ท่านเป็นผู้ อบรม บ่มนิสัย ท่านสูญเสีย ลูกชาย ตายจากไป ต้องเสียใจ ความฝัน หยุดทันที ครอบครัวท่าน วิปโยคเพราะ โชคชะตา อนิจา ซึมเศร้าใจ ในวันนี้ ครูสร้างฝัน ลูกศิษย์ สมศักดิ์ศรี ครูคนดี สู้เถิดหนา อย่าหมองหม่น สัจธรรม ของมนุษย์ มันไม่แน่ คุณครูจ๋า อย่ายอมแพ้ สู้อีกหน ขอคุณครู อดกลั้น หมั่นอดทน ให้ผ่องพ้น ภัยพาล สำราญกาย ให้ครอบครัว ท่านสุขี มีความสุข ให้ปลอดภัย ไร้ทุกข์ เสื่อมสูญหาย ทั้งลาภ ยศ สรรเสริญ เจริญกาย ครอบครัวครู สุขใจ ตลอดไปเทอญ ริน ดอนบูรพา ๑๕ ก.พ. ๕๕ หัวข้อ: Re: หัวอกครูผู้สูญเสีย เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 15 กุมภาพันธ์ 2012, 07:59:AM มีครู คนหนึ่ง ซึ่งรู้จัก เขารัก นักลูก สุขหรรษา กล่อมเกลี้ยง เลี้ยงลูก ผูกกายา สู้อุตส่าห์ ส่งเรียน เขียนอ่านไป ลูกเฝ้าเพียร เรียนจบ ครบหลักสูตร กะใส่ชุด ครุยขาว พราวแจ่มใส อนิจจัง อังนิจจา พาเศร้าใจ ลูกจากไป ใจเศร้า เคล้าระทม ขี่รถ ผาดโผน โจนทยาน วิ่งข้ามผ่าน ม่านรั้ว ครัวป้าสม ตกลงไป ในน้ำ ช้ำระบม สุดตรอมตรม โทรมใจ ให้ขาดพลัน วิปโยค สุดโศก โชคชะตา ครอบครัวมา สูญเสีย ไม่สุขสันต์ ครูซึมเศร้า เหงาใจ ในทุกวัน ไม่มีอัน พลันปลง เบาลงเลย สิงขร จะรับปริญญาวันที่ 19 มกรา กลับมาเสียชีวิต 17 การที่พ่อแม่ได้ทุ่มเท แรง ทุกแรง ผลออกมาเสียเปล่า ถึงแม้เป็นสัจธรรม แต่ก็ยากจะบรรยาย ยี่สิบปี ที่เฝ้า พะเน้าพะนอ เจ้าเคยรอ คลอเคล้า นะเจ้าเอ๋ย ยามหิวอ้อน ร้อนกาย ก็หมายเชย ทุกคราวเคย เผยออก ร้องบอกมา หวังเติบใหญ่ ใคร่พึ่ง แม้หนึ่งนิด ไม่เคยคิด จิตต์ต้อง ครวญร้องหา แทนน้ำสังข์ หลั่งซ้ำ ด้วยน้ำตา ส่งลูกยา อาลัย ด้วยใจตรม.../ emo_111 emo_126 emo_111 บูรพาท่าพระจันทร์ ขอร่วมแสดงความเสียใจด้วยครับ หัวข้อ: Re: หัวอกครูผู้สูญเสีย เริ่มหัวข้อโดย: สะเลเต ที่ 15 กุมภาพันธ์ 2012, 08:12:AM ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ ---สะเลเต--- หัวข้อ: Re: หัวอกครูผู้สูญเสีย เริ่มหัวข้อโดย: เฮยอิง ที่ 15 กุมภาพันธ์ 2012, 08:29:AM อุทกท้นปะปนเนตร ฤาพรหมเมศ บ่ รักษา สละซึ่งประหนึ่งว่า ธ แก้วตา และ ดวงใจ ปริญญา สิ มาแล้ว ลุชีพแผ่ว บ่ ติงไหว ฤาจำพราก ก็ พรากไป สิ มีใคร ฤา รับทัน ขอร่วมแสดงความเสียใจครับ หัวข้อ: Re: หัวอกครูผู้สูญเสีย เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 15 กุมภาพันธ์ 2012, 09:33:AM เคยถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงดูเจ้า ครั้งยังเยาว์ผ่านมาถึงครานี้ ไม่นึกเลยใจเอยว่าจะมี เป็นวันที่เจ้าสิ้นก่อนแม่ตรอมใจ เคยเลี้ยงลูกพันธ์ผูกปลูกฝังจิต เคยใกล้ชิดเคยกล่อมนอนตอนอ่อนไหว มาบัดนี้ลูกลาลับดับสิ้นไป ดวงหทัยแม่รวยรินแทบสิ้นลม emo_22 emo_22 emo_22 ผู้หญิงดินๆ |