ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

เคลื่อนกายจากปลายฟ้า

เฝ้ารอพบแสงสุริยาที่สดใส

เจ้ารู้หรือเปล่า. . .วันนี้เรามาไกล

มาจากเมืองกว้างใหญ่ที่ยากไร้เกินพรรณา

ม า เ พื่ อ ที่ จ ะ ท า ย ทั ก

มวลแมกไม้ที่ทอดกายพักอย่างหรรษา

เฝ้ารอพบหมอกควันและตัวแทนของวันเวลา

มาบอกสายน้ำที่ไหลบ่า ว่ากรุณาหยุดรอใครใคร

เพราะ ณ กรุงเทพแห่งเมืองฟ้า

พวกเขามองแต่นาฬิกาที่ติงไหว

เขาไม่เห็นหมอกจาง ไม่เห็นเส้นบางบางของหัวใจ

"เพราะเขาเชื่อว่าสายน้ำที่รินไหล บอกเวลาว่าอย่าคอยใครตลอดกาล"

จึงมัวหมกมุ่นเกินกำลัง

โถมกายมุ่งหวังกลัวพลาดพลั้งเจ้าเลยผ่าน

"เขาไม่เห็นฟ้า ไม่เห็นน้ำ ไม่เห็นโมงยามแห่งความกังวาล"

เขามองเห็นแค่เพียงงาน!! งาน!! งาน!! และ เงิน!!