|
หัวข้อ: เมื่อฝนเยือน เริ่มหัวข้อโดย: ช่วงนี้ไม่ว่าง ที่ 07 กุมภาพันธ์ 2012, 05:52:PM ในวันที่ฝนอาวรณ์ฟ้า พสุธาปรีย์เปรม...ด้วยความหวัง พระอาทิตย์เทพถูกบดบัง พิรุณหลั่งนองสายธาร บนพื้นโลก พวกกบเขียดหอยปูปลาเริงห้วยละหาร มวลบุปผาก็พากันผลิบาน คือฤดูวสันตกาลหว่านฝนโปรย ดับร้อนทุกหย่อมหญ้า ต้นกล้าฟื้นคืนจากหิวโหย ชาวนาหน้าดำหยุดพร่ำโวย ที่โอดโอยโหยหายละลายครัน เมื่อหน้าฝนมาเยือนพื้นปฐพี ธรณีแห้งเหือดหายคล้ายสวรรค์ คือธรรมชาติแห่งชีวิตอัศจรรย์ และจะเป็นอยู่ตราบนิรันดร์เสมอไป หัวข้อ: Re: เมื่อฝนเยือน เริ่มหัวข้อโดย: Design with love ᵔᴥᵔ ที่ 07 กุมภาพันธ์ 2012, 09:03:PM ขณะที่น้ำทิพย์หล่นจากฟ้า ชโลมหมู่ผกาพฤกษาไสว สรรพสิ่งแย้มรับด้วยสุขใจ หอมอุ่นไอฝนใหม่ใกล้เข้ามา โปรยปรายฝนหล่นรินพื้นดินแห้ง กลางแสงแดดร้อนแรงที่แย้งหา เป็นสายน้ำคอยเร้าเข้าบีฑา สกุณากล่อมกลับรับยินดี เพราพรรณของพงไพรในโลกหล้า ปรารถนาบรรณาการวานวิถี หยาดน้ำทิพย์รินหลั่งเลี้ยงชีวี พื้นดินนี้จึงหมุนไปในโคจร ณ ที่นี่เมล็ดพันธ์จักหยั่งราก ณ ที่นี่ปราศจากคืนหลอกหลอน ณ ที่นี่ลี้ภัยโลกโศกสุนทร ณ ที่นี่นิรันดร ของความจริง ณ ที่นี่มหัศจรรย์ยามฝันถึง ณ ที่นี่ตราตรึงซึ่งทุกสิ่ง ณ ที่นี่งดงามยามแอบอิง ณ ที่นี่พักพิง ...ทิ้งเวลา (http://upic.me/i/pb/kapook_23853.gif) (http://upic.me/show/1459970) Design with love" หัวข้อ: Re: เมื่อฝนเยือน เริ่มหัวข้อโดย: Thammada ที่ 08 กุมภาพันธ์ 2012, 11:16:AM (http://webboard.sanook.com/forum/?action=dlattach;topic=2763456.0;attach=1084807;image) ฟ้าสู่ดินดื่มได้.....ลืมล้า..... ห้วงแห่ง...ปรารถนากับ กล้าใหม่ หยาดพิรุณ หลั่งล้ำ แห่งอำไพ เพื่อผลักไส สรรพสิ่ง มายิ่งยืน จึง.....งดงามอยู่ท่ามโลก..... ความเศ้ราโศก ซ่อนเร้น เพื่อเป็นอื่น ลมหายใจ จวนลับ จึงกลับคืน จากหลับไหล ลืมตื่น ก็ฟื้นเติม แด่.....สรรพชีวิต..... ต่างอ้างสิทธิ์ เสรี ที่ฮึกเหิม ความชอบธรรม ย้ำย่าง บนทางเดิม และ...เพื่อเพิ่มพืชพันธุ์...แห่งสันติ ฯ emo_126 |