พิมพ์หน้านี้ - พรานไพร

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: sunthornvit ที่ 24 มกราคม 2012, 02:32:PM



หัวข้อ: พรานไพร
เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 24 มกราคม 2012, 02:32:PM




ฟ้าแลบ  แปลบปลาบ  วาบวูบ
ฝนจูบ  โลมดิน  หินผา
ธรณี  พลิกฟื้น  ตื่นมา
พฤกษา  ผลิดอก  ออกใบ

พรรษา  ประเดิม  เริ่มต้น
สายฝน  ครืนคลั่ง  หลั่งไหล
ชุมชื่น  ป่าดง  พงไพร
มวลไม้  เขียวสด  งดงาม

กบเขียด  ฟักตัว  ยั้วเยี้ย
นัวเนีย  แอ่งชล  ล้นหลาม
เถาวัลย์  พันเกาะ  เลาะลาม
เซาะตาม  ไม้เคี้ยว  เลี้ยวลด

พรานไพร  บูชา  ป่าเขา
สืบเผ่า  พงศ์นำ  กำหนด
หาวัน  กินวัน  ท่องบรรพต
ไร้ยศ  ไร้ศักดิ์  หลักลอย

เก็บผัก  หักฟืน  คืนกลับ
ช้อนจับ  ปูปลา  หาหอย
ขุดมัน  เผือกถั่ว  หัวกลอย
อร่อย  อิ่มเอม  เปรมปรีดิ์

ชาวป่า  ว้าเหว่  เร่ร่อน
สัญจร  พนา  วาสี
มิรู้  เมืองฟ้า  ธานี
จรลี  เที่ยวไป  ในดง

สุนทรวิทย์



หัวข้อ: Re: พรานไพร
เริ่มหัวข้อโดย: สะเลเต ที่ 24 มกราคม 2012, 04:26:PM

เดินเที่ยว ท่องไป ไพรกว้าง
เห็นกวาง นกยูง ฝูงหงส์
ลิงค่าง ช้างแกะ กระจง
เพลินพง ไพรงาม ยามนี้

ดูนก ผกผิน บินว่อน
ภมร มากมาย ควาย-หมี
ผีเสื้อ เสือเม่น ชะนี
กูปรี เลียงผา หมาไน

สุขเกิน เพลินป่า มาเที่ยว
ป่าเขียว ขจี สดใส
ผดุง ตระหนัก รักษ์ไว้
อย่าได้ ทำลาย ป่าเลย

ไม่รู้จะเกี่ยวกัน..ปะเนี่ย...พรานไพร  emo_20
---สะเลเต---

(http://www.qzub.com/bar_030.gif) (http://www.qzub.com)


หัวข้อ: Re: พรานไพร
เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 24 มกราคม 2012, 05:02:PM


ท่องกลาง  ไพรพง  ดงชัฏ
โสมนัส  เริงร่า  ผ่าเผย
อยู่เดียว  เปลี่ยวชู้  คู่เชย
ล่วงเลย  คืน,วัน  ผันแปร

พริบตา  ล่วงวัย  ใกล้ฝั่ง
พลัง  ถดท้อ  ย่อแย่
ไร้ญาติ  ขาดมิตร  คิดแล
ยามแก่  แดดิ้น  กินเกลือ

สุนทรวิทย์


หัวข้อ: Re: พรานไพร
เริ่มหัวข้อโดย: สมนึก นพ ที่ 24 มกราคม 2012, 06:23:PM
ฯลฯ
ชาวป่า  ว้าเหว่  เร่ร่อน
สัญจร  พนา  วาสี
มิรู้  เมืองฟ้า  ธานี
จรลี  เที่ยวไป  ในดง

สุนทรวิทย์
...........

อยู่อย่าง อิสระ เสรี
พงพี ท่องไป ไม่หลง
เหนือใต้ ใช้ทิศ มั่นคง
ค่ำลง ดาวมี ชี้ทาง

ยามเหนื่อย เมื่อยนัก พักผ่อน
หลบร้อน นั่งอิง พิงร่าง
ไม้ใหญ่ ได้ร่ม ลมบาง
แดดจาง กำลัง หวังเติม

ตรวจสอบ กรงกัก ดักสัตว์
เลี้ยวลัด สามสี่ ที่เริ่ม
หมูป่า หลงนะ ประเดิม
ตุนเสริม เสบียง เลี้ยงตน

ตัวเมีย ท้องแก่ แน่นั้น
ร้องลั่น ตกอับ สับสน
ใกล้คลอด ลูกตก วกวน
เหมือนคน หวังรอด ชีวี

เปิดกรง ออกกว้าง หวังปล่อย
หมูคอย จ้องจะ ผละหนี
วิ่งออก นอกนั้น ทันที
เร็วรี่ หายไป ในพง

นายพราน ยืนยิ้ม อิ่มใจ
ป่าใหญ่ รับไว้ ได้ส่ง
แดดต่ำ เงาคล้ำ ค่ำลง
จากดง ถึงเรือน เชือนแช

เข้าครัว ข้าวนิด ติดหม้อ
ขืนรอ ไส้กิ่ว หิวแน่
กับข้าว มื้อนั้น ผันแปร
สุดแย่ เกลือเค็ม เต็มคำ.

นพ
24 ม.ค.55


หัวข้อ: Re: พรานไพร
เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 24 มกราคม 2012, 09:35:PM


พรานไพร เมตตา หน้าชื่น
ปล่อยคืน แม่หมู สู่ถ้ำ
ยึดม่ัน ครรลอง คลองธรรม
ดื่มด่ำ ความดี ปรีดา

จนทรัพย์ กลับฉ่ำ น้ำจิต
แผกผิด เศรษฐี มีหน้า
มักได้ ไม่จบ รบรา
เข่นฆ่า ไม่เลือก เทือกทิว

สุนทรวิทย์