|
หัวข้อ: นั่งลงกลอน เริ่มหัวข้อโดย: ช่วงนี้ไม่ว่าง ที่ 23 มกราคม 2012, 11:17:PM นั่งบรรจง ลงกลอน เมื่อตอนค่ำ เรื่องเคยทำ ทุกคืน ใช่ขื่นขม จะเข้านอน ล็อกประตู ครับผู้ชม ใช่ซานซม งมงาย กระหายรัก ที่ทำเป็น โศกา น้ำตาร่วง เยื่อใยยวง ขาดสะบั้น ฉันอกหัก แค่ลวงลม ขมขื่น สะอื้นฮัก ให้ตายชัก ความจริง ยิ่งนิยาย เรื่องราวเป็น เช่นไร แต่งให้อ่าน ว่าร้าวราน ชอกช้ำ ระกำหมาย ถูกสาวทิ้ง ชิ่งลา แหม..น่าอาย สู้บรรยาย น้ำคำ พร่ำก่อนนอน ร่ายจำนรรจ์ สรรคำ เข้าย้ำพจน์ ไม่มีรส รินรัก ในอักษร ปิดประตู ห้องไง รีบใส่กลอน หัวถึงหมอน ก็ควร เลิกกวน....ตี_ emo_45 emo_87 หัวข้อ: Re: นั่งลงกลอน เริ่มหัวข้อโดย: ช่วงนี้ไม่ว่าง ที่ 24 มกราคม 2012, 01:52:AM เป็นมนุษย์ สุดนิยม สมคุณค่า ต้องรักษา กายใจ เฝ้าใฝ่ศีล อย่าโป้ปด ลดเลี้ยว เที่ยวป่ายปีน เช่นหนังจีน ไม่งาม จะทรามตน ถึงทีพูด พูดดี เป็นศรีปาก จงพูดมาก ดูเถิด จักเกิดผล แต่ให้หวาน ซ่านซึ้ง ถึงกมล ต้องเลือกคน คบค้า อย่านิ่งนอน จะไว้ใจ ใครได้ สหายมิตร อย่ารีบคิด สรูปเชื่อ เกลือนเป็นหนอน มักลวงโง่ โมหันต์ เข้าบั่นทอน จะเดือนร้อน ภายหลัง คลั่งใจตาย อันชั่วดี มีผล ดั่งคนพร่ำ ซ่อนระยำ อยู่มาก ก็หลากหลาย เรียกหน้าเนื้อ ใจเสือ ช่างเหลือร้าย มันคิดหมาย ซ่อนมีด เพื่อกรีดทรวง แทงข้างหลัง ทั้งหน้า แววตายิ้ม ดุจใจปิ่ม กรุณา จากฟ้าสรวง ซ่อนใจโหด โฉดเขลา ในเน่ากลวง คล้ายเป็นบ่วง ลวงล่อ บ่ออาวุธ อย่าตัดสิน ใจคน แค่มนตร์ปาก จะยุ่งยาก เคืองเข็ญ ไม่เว้นหยุด กว่าจะซึ้ง ถึงค่า แทบพาทรุด หรือจะยุด ยับยั้ง สุดรั้งคืน คบคนพาล พาลพา ไปหาผิด คบบัณฑิต บัณฑิตพา ไปหาชื่น จะรุ่งเรือง ภายหลัง อยู่ยั่งยืน หรือขมขื่น เรานั้น เลือกสรรเอง หัวข้อ: Re: นั่งลงกลอน เริ่มหัวข้อโดย: ช่วงนี้ไม่ว่าง ที่ 24 มกราคม 2012, 02:23:AM เพราะใจคน ค้นยาก ลำบากหา แต่วิชา ความรู้ สู้ข่มเหง ถึงเหยียดหยัน ดูหมิ่น สิ้นยำเยง ย่อมกลัวเกรง ผองปราชญ์ ชาติเมธี อันทรัพย์สิน ถิ่นฐาน ทั้งบ้านช่อง ล้วนเป็นของ ให้ประจักษ์ แห่งศักดิ์ศรี ทั่วโลกล้วน ชื่นชม นิยมดี ใครไม่มี หมิ่นย้ำ ให้ช้ำใจ อีกพวกพ้อง บริวาร เป็นฐานเสียง ให้เกริกเกรียง เกียรติยศ ปรากฏใหญ่ ล้วนนบนอบ ชอบชม สมฤทัย ถ้าหาไม่ หยาบหยาม ไม่งามเลย คุณความดี ที่สม บ่มคุณค่า เป็นหน้าตา เกียรติยศ ปรากฏเผย ชนแซ่ซร้อง สรรเสริญ เพลินภิเปรย ถ้าเพิกเฉย เสื่อมทราม ก็หยามลือ อีกน้ำใจ ให้ปัน เมื่อวันยาก ย่อมฝังฝาก กิตติศัพท์ ให้นับถือ เสริมส่งนาม งามผ่อง จ้องระบือ แม้ว่ายื้อ ตระหนี่ มิมีชัย ความอ่อนน้อม ถ่อมตน ให้คนหลง ย่อมงวยงง เริงร่า แห่งสาไถย ล้วนมารยา พาหลอก ลวงนอกนัยน์ ซ่อนจิตใจ ไว้ปม ไม่ตรมตรอม มิตรภาพ อาบทา ด้วยยาพิษ อำมะหิต ฟาดฟัน บั่นถนอม ล้วนแสดง แสงสี เพื่อพลีพร้อม เป็นสิ่งย้อม ยั่วท้า แห่งสามาน ครั้นได้ช่อง ย่องล้ำ เข้ากำจัด ก็ผลาญพร่า สารพัด ประหัตถ์ประหาร เรียกว่าลวง ฉ้อฉล ของคนพาล คือกมลสันดาน งานประจำ หัวข้อ: Re: นั่งลงกลอน เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 24 มกราคม 2012, 05:21:AM นั่งบรรจง ลงกลอน เมื่อตอนค่ำ เรื่องเคยทำ ทุกคืน ใช่ขื่นขม จะเข้านอน ล็อกประตู ครับผู้ชม ใช่ซานซม งมงาย กระหายรัก ที่ทำเป็น โศกา น้ำตาร่วง เยื่อใยยวง ขาดสะบั้น ฉันอกหัก แค่ลวงลม ขมขื่น สะอื้นฮัก ให้ตายชัก ความจริง ยิ่งนิยาย เรื่องราวเป็น เช่นไร แต่งให้อ่าน ว่าร้าวราน ชอกช้ำ ระกำหมาย ถูกสาวทิ้ง ชิ่งลา แหม..น่าอาย สู้บรรยาย น้ำคำ พร่ำก่อนนอน emo_87 (http://www.qzub.com/bar_172.gif) (http://www.qzub.com) อันคารม พี่ชาย ช่างร้ายนัก อยากทายทัก หนักใจ ให้ทอดถอน จริงหรือนั่น กลั่นน้ำตา มาเป็นกลอน อยากห่วงหา อาทร กลัวร้อนทรวง เห็นทำเป็น โศกา น่าสงสาร ทรมาน ซานซม ขมทุกช่วง แค่แกล้งหลอก บอกใบ้ ใช่กลลวง หรือพี่ช่วงฯ อกหัก รักคุดจริง อ่านแล้วงง สงสัย ในดวงจิต เฝ้าครุ่นคิด ผิดไหม ใคร่ครวญยิ่ง ช่วยแถลง แจ้งหน่อย ข้อยติติง กลัวโดนหลอก กลอกกลิ้ง คล้ายลิงลม พันทอง (http://www.qzub.com/bar_172.gif) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: นั่งลงกลอน เริ่มหัวข้อโดย: ..กุสุมา.. ที่ 24 มกราคม 2012, 09:24:AM เพราะใจคน ค้นยาก ลำบากหา แต่วิชา ความรู้ สู้ข่มเหง ถึงเหยียดหยัน ดูหมิ่น สิ้นยำเยง ย่อมกลัวเกรง ผองปราชญ์ ชาติเมธี อันทรัพย์สิน ถิ่นฐาน ทั้งบ้านช่อง ล้วนเป็นของ ให้ประจักษ์ แห่งศักดิ์ศรี ทั่วโลกล้วน ชื่นชม นิยมดี ใครไม่มี หมิ่นย้ำ ให้ช้ำใจ อีกพวกพ้อง บริวาร เป็นฐานเสียง ให้เกริกเกรียง เกียรติยศ ปรากฏใหญ่ ล้วนนบนอบ ชอบชม สมฤทัย ถ้าหาไม่ หยาบหยาม ไม่งามเลย คุณความดี ที่สม บ่มคุณค่า เป็นหน้าตา เกียรติยศ ปรากฏเผย ชนแซ่ซร้อง สรรเสริญ เพลินภิเปรย ถ้าเพิกเฉย เสื่อมทราม ก็หยามลือ อีกน้ำใจ ให้ปัน เมื่อวันยาก ย่อมฝังฝาก กิตติศัพท์ ให้นับถือ เสริมส่งนาม งามผ่อง จ้องระบือ แม้ว่ายื้อ ตระหนี่ มิมีชัย ความอ่อนน้อม ถ่อมตน ให้คนหลง ย่อมงวยงง เริงร่า แห่งสาไถย ล้วนมารยา พาหลอก ลวงนอกนัยน์ ซ่อนจิตใจ ไว้ปม ไม่ตรมตรอม มิตรภาพ อาบทา ด้วยยาพิษ อำมะหิต ฟาดฟัน บั่นถนอม ล้วนแสดง แสงสี เพื่อพลีพร้อม เป็นสิ่งย้อม ยั่วท้า แห่งสามาน ครั้นได้ช่อง ย่องล้ำ เข้ากำจัด ก็ผลาญพร่า สารพัด ประหัตถ์ประหาร เรียกว่าลวง ฉ้อฉล ของคนพาล คือกมลสันดาน งานประจำ สิ่งให้ทานการอภัยได้กุศล นำส่งผลดลห่างข้างจิตดำ มองเพียงผ่านอนัตตาอย่าจดจำ เวรใครทำกรรมใครก่อส่อสันดาน ยกดวงจิตพิศวางข้างธรรมมะ ปลงลดละผละออกนอกหมู่มาร ชั่วร้ายหลีกปลีกพ้นคนใจพาล ผลบุญทานพานพบสงบทรวง ..กุสุมา.. |