|
หัวข้อ: หัวโขน เริ่มหัวข้อโดย: unclekaew ที่ 20 มกราคม 2012, 10:31:PM หัวโขน
หลงดีใจได้เล่นเป็นตัวพระ ฉันขอนะตัวนางสำอางสาว บ้างแย่งบทยักษ์ลิงหมายชิงดาว ดูพร่างพราวแสดงตนบนเวที จะร่ายรำร้องทีมีสะดุด บ้างก็หลุดลิงเป็นยักษ์หมดศักดิ์ศรี ยักษ์เป็นลิงยิ่งมั่วหลงตัวดี ปัญญามีมั่วเก่งไม่เกรงใคร สวมหัวโขนใส่เต้นเป็นพักพัก แย่งหัวยักษ์หัวลิงชิงมาใส่ ตัวเป็นลิงหัวเป็นยักษ์ชักยังไง หลังฉากใช้แม่ครัวทำคั่วแกง ลองตรองดูให้ถี่ถ้วนล้วนหน้ากาก ส่วนหลังฉากฝีมือดีไร้สีแสง ถึงบทหิวเรื่องจริงต่างวิ่งแซง พอมีแรงยิ้มปลื้มลืมแม่ครัว แก้ว กรุงเก่า ๒๐ ม.ค.๕๕ ....หัวโขนสวมหัวคนเต้น หมายเป็นลิงยักษ์สักครู่ ถอดโขนแล้วคนเดิมดู ใช่ผู้ยักษ์ลิงสิ่งลวง..... ข้อความจากถุงกระดาษเก่าๆ ใบหนึ่ง หัวข้อ: Re: หัวโขน เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 20 มกราคม 2012, 11:02:PM อยากจะเป็นกวีมีตำแหน่ง เข้าไปแข่งแย่งขั้นใจมั่นหมาย หลงในสิ่งสมมุติสุดเสียดาย ร้องตีโพยตีพายอายฝีมือ สวมหัวโขนบนหัวคนยกตนเด่น เขาให้เล่นเป็นกวีนี่พาซื่อ หวังจะฝากนามไว้ให้คนลือ ว่าข้าคือเสี้ยวกวีมีตัวตน emo_85 หัวข้อ: Re: หัวโขน เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 21 มกราคม 2012, 06:11:AM เอาเรื่องเล่นมาเป็นจริงสิ่งสมมุติ คือมนุษย์หลงกิเลสเปรตเรียกหา มีชีวิตคิดเพียงชื่อเสียงมา อวิชชาเอามาใช้ไม่พากเพียร โลกจึงวนอลหม่านเพราะมารร้าย ทั้งหญิงชายอย่าให้สิงสิ่งที่เขียน ผิดไปหรือถือไว้เป็นบทเรียน อย่าให้เกวียนติดหล่มเพราะคมคำ หัวข้อ: Re: หัวโขน เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 21 มกราคม 2012, 10:08:AM อยากขอเลีย เชียร์ให้ ใส่หัวโขน ใส่กระโจน โผนไป สุดใจหนำ จะตีกลอง ร้องเล่น หรือเต้นรำ หมื่นกระทำ นำคิด ดังจิตต์ปอง ยามสิ้นลม ซมซาน ผ่านนรก ในหัวอก ให้เปรมปรีดิ์ มีเพื่อนผอง ล้วนหัวโขน ตะโกนลั่น หันมามอง ต่างแซ่ซ้อง น้องพี่ อัปรีย์ชน.../ emo_89 emo_89 emo_89 บูรพาท่าพระจันทร์ |