|
หัวข้อ: ~*~ ฝากคำ..ในค่ำหนาว ~*~ เริ่มหัวข้อโดย: วลีลักษณา ที่ 18 มกราคม 2012, 10:45:PM ๐ ลำแสงสูรย์สุดท้ายเรื่อปลายฟ้า
ก่อนจันทราผันดวงสู่ห้วงหาว คาบวันเปลี่ยนเวียนคืนอันยืนยาว กับเรื่องราวร้าวร้างบนทางลวง ๐ ย่อมมีทุกข์โศกเศร้ารุมเร้าอยู่ บางครั้งจู่โจมใจอย่างใหญ่หลวง ปัดป้ายคราบกาลคล้ำลงย้ำทรวง เป็นด่างดวงเปรอะเปื้อนอยู่เกลื่อนไป ๐ เงาหม่นมัวทั่วถิ่นยามสิ้นสูรย์ พรากจำรูญผ่านผันช่วงวันใส เพื่อเดือนเพ็ญเด่นฟ้าอ่าอำไพ แต่หัวใจมืดมนอนธการ ๐ รอวันที่โคมสรวงกลางทรวงส่อง รอแสงทองเรื่อสายจักฉายฉาน เพื่อดอกรักถูกเร่งให้เบ่งบาน พ้นรอบวารเศร้าหมองที่ครองทรวง ๐ ได้พบ..ใครหนึ่งนั้นในวันนี้ เหมือนสุรีย์ส่องสว่างในกลางสรวง ขับไล่ความหม่นหมองที่ครองดวง- หหัยล่วงเลยผ่าน..ด้วยหวานนั้น- ๐ ย้อมให้คอยคิดถึงคะนึงหา บุพเพพาพ้นช่วงจากห้วงฝัน แม้หนทางขวางให้ต้องไกลกัน ก็อาจคั่นเพียงตัว..แต่หัวใจ- ๐ ถูกยึดโยงแน่นเหนียวเป็นเกลียวล่าม ดึงรั้งข้ามจากอุราลงอาศัย ในอีกทรวงอกหนึ่งซึ่งห่างไกล ผูกอาลัยรัดมั่นพันธนา ๐ ทุกเช้าสายบ่ายเย็นไม่เว้นช่วง ได้แต่หวงห่วงถึงคะนึงหา แม้พลบค่ำผ่านล่วงห้วงนภา ก็ยังว้าเหว่อยู่มิรู้คลาย ๐ ค่ำคืนหนาวแผ่ห้อมโอบล้อมถิ่น รื่นริ้วลมรวยรินไม่สิ้นสาย โพ้นฟ้า..แสงพร่างพราวธารดาวพราย วาบประกายนั้นชวนหวนคำนึง- ๐ ถึงแววตาอาวรณ์เกินซ่อนไหว บ่งบอกความอาลัยของใครหนึ่ง ยามนี้เพียงลมร่ำรั้งรำพึง- ลอยล่องถึงอีกทรวงผู้ห่วงรอ ๐ ได้พบ..แล้วไยสรวงยังหน่วงรั้ง ให้พลัดฝั่งต่างฟากซ้ำซากต่อ มิตัดบั่นวิบากขุดรากตอ ต้องให้ท้อทรมานสักปานใด ๐ เมื่อไรหนอรอบบุญจักหนุนวาสน์ จะต้องคลาดแคล้วกันถึงวันไหน หวั่นว่ากาลหมุนเวียนจนเปลี่ยนใจ หมดสิ้นเยื่อขาดใยร้างไมตรี ๐ ค่ำคืนสายลมหนาวแพดาวพร้อย เดือนเพ็ญลอยกลางสรวงช่วงรังสี ยังด้อยกว่าแสงสว่างกลางฤดี เมื่อรู้ทีท่านั้นว่ามั่นปอง ๐ เหลือแต่รอบาปบรรพ์ให้ผันผ่าน ป่นขวากหนามแหลกลาญเพื่อมานสอง ได้หลอมรวมร่วมขวัญสู่วันครอง แนบประคองเคียงข้างบนทางเดียว ๐ บวงสรวงปวงเทพไท้........ทอนทาง รอนวิบากขวากขวาง...........ป่นสิ้น ผูกจิตผูกใจวาง..................เคียงคู่ ตราบร่างลับดับดิ้น..............ไป่ร้างเสน่หา ๐ กรองกานท์จักตอกย้ำ.......แรงคะนึง กี่ภพกี่ชาติพึง....................ร่วมร้อย สบพากย์ผูกทรวงตรึง..........ราวสั่งมนต์เฮย โยงยึดดั่งสายสร้อย-...........มาศรั้งรวมขวัญ วลีลักษณา ๑๓ มกราคม ๒๕๕๕ หัวข้อ: Re: ~*~ ฝากคำ..ในค่ำหนาว ~*~ เริ่มหัวข้อโดย: สะเลเต ที่ 19 มกราคม 2012, 12:09:PM เธอมิแคร์แท้มีใครใจเหน็บหนาว เพราะมองดาวพราวมืดดับใกล้ลับแสง คืนหมองหม่นคนหมายหมั้นพลันเปลี่ยนแปลง ฟ้ากลั่นแกล้งแฝงกลับกลายใจทรมาน คราวเหมันต์ครั้นหวนมาพาสะอื้น คอยเขาคืนขื่นข่มคอยเดือนคล้อยผ่าน คราบน้ำตาครานองตกอกร้าวราน ภาพวันวานพานวนเวียน..เจียนขาดใจ ---สะเลเต--- (http://dookdik.kapook.com/upload/whatsnew/33301.gif) หัวข้อ: Re: ~*~ ฝากคำ..ในค่ำหนาว ~*~ เริ่มหัวข้อโดย: วลีลักษณา ที่ 19 มกราคม 2012, 04:17:PM เธอมิแคร์แท้มีใครใจเหน็บหนาว เพราะมองดาวพราวมืดดับใกล้ลับแสง คืนหมองหม่นคนหมายหมั้นพลันเปลี่ยนแปลง ฟ้ากลั่นแกล้งแฝงกลับกลายใจทรมาน คราวเหมันต์ครั้นหวนมาพาสะอื้น คอยเขาคืนขื่นข่มคอยเดือนคล้อยผ่าน คราบน้ำตาครานองตกอกร้าวราน ภาพวันวานพานวนเวียน..เจียนขาดใจ ---สะเลเต--- ([url]http://dookdik.kapook.com/upload/whatsnew/33301.gif[/url]) ([url]http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/59996.gif[/url]) คุ้นเคียงใจใครเคยจรตอนหวานชื่น ยิ้มระรื่นยืนเรียงร้อยถ้อยหวามไหว จวนหมองหม่นจนมืดมิดเพราะผิดใด คราร่ำไห้ใครร้องห่มระทมทรวง เหมันต์ครวญหวนมาคืนสะอื้นไห้ ร้าวรานใจไร้เรือนจางรักต่างหวง เคยเชยชิดคิดช้ำชอกเหมือนหลอกลวง ทั้งใจห่วงท้วงจิตหาย..แสนหน่ายล้า ([url]http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/59996.gif[/url]) รการตติ ([url]http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line3/95719.gif[/url]) สุดเสียดายสายเสียดุจยากหยุดยั้ง สูญสิ้นหวังสังสารวนเฝ้าค้นหา เกิดดับร่างกลางแดนโลกโศกโศกา หมายเอื้อมคว้ามาโอบ..คว้างออกห่างมือ เสพรสหวานสาส์นร้อยวางรวมทางสร้อย เน้นร่ำร้อยน้อยหรือไร..จึงไม่ถือ- สัตย์สาบานสานสั่งบทลืมหมดฤๅ ไยมิซื่อยื้อมาซึ้งแล้วจึงวางฯ วลีลักษณา |