พิมพ์หน้านี้ - รู้ตัวว่าคิดถึงมาก

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนคิดถึง => ข้อความที่เริ่มโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 16 มกราคม 2012, 10:24:PM



หัวข้อ: รู้ตัวว่าคิดถึงมาก
เริ่มหัวข้อโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 16 มกราคม 2012, 10:24:PM

มีเพียงรูปเห็นอยู่ดูต่างหน้า
สิ่งเตือนตาเตือนจิตให้คิดถึง
เหมือนห้ามลืมดวงหน้านัยน์ตาซึ้ง
การลืมจึงลำบากยากพรรณนา

รู้ตัวคิดถึงมากอยากคิดถึง
คิดครั้งหนึ่งย่อมดีมีคุณค่า
ถ้านับครั้งประเมินเป็นเ้งินตรา
คงรวยกว่าใครใครในโลกนี้

ดาว อาชาไนย


หัวข้อ: Re: รู้ตัวว่าคิดถึงมาก
เริ่มหัวข้อโดย: ช่วงนี้ไม่ว่าง ที่ 16 มกราคม 2012, 11:46:PM



แอบคิดถึง  ตรึงใจ  หวั่นไหวนัก
ด้วยฤทธิ์รัก  เริงร้อน  หรือผ่อนหนี
มันหวิวหวามวาบไหวในฤดี
จะกี่ปี  กี่เดือน ไม่เชือนชา

รักอย่างไร  ใจปัก  รักอย่างนั้น
ทุกคืนวัน ฝันถึง  คะนึงหา
สู้พร่ำเพรียก  เรียกร้อง  ให้น้องมา
แต่แก้วตา  ยาใจ  อยู่ไหนกัน

เพ่งมองรูป  จูบเจ้า  เหมือนเคล้าใกล้
เปี่ยมฤทัย  ไฟรัก  มิพักฝัน
แม้เราต่าง  ห่างเหิน  เนิ่นนานวัน
แต่ใจนั้น  คงคะนึง  เพ้อถึงนาง

 emo_62





หัวข้อ: Re: รู้ตัวว่าคิดถึงมาก
เริ่มหัวข้อโดย: yaguza ที่ 17 มกราคม 2012, 09:39:AM

(http://www.qzub.com/bar_132.gif) (http://www.qzub.com)

เฝ้าคิดถึง ตรึงใจ จนไหวหวั่น
ดวงตะวัน ลับลา จวบฟ้าสาง
ความทรงจำ ย้ำเตือน มิเลือนลาง
นอกหน้าต่าง นกกา ออกหากิน

ฉันลืมตา มองออก นอกหน้าต่าง
อุสาสาง เห็นนก บินผกผิน
หยาดนำค้าง เป็นกรวย ยังรวยริน
หูได้ยิน เสียงสาก จากในครัว


......ยากูซ่า.......

(http://www.qzub.com/bar_133.gif) (http://www.qzub.com)



หัวข้อ: Re: รู้ตัวว่าคิดถึงมาก
เริ่มหัวข้อโดย: unclekaew ที่ 17 มกราคม 2012, 11:12:AM



แอบคิดถึง  ตรึงใจ  หวั่นไหวนัก
ด้วยฤทธิ์รัก  เริงร้อน  หรือผ่อนหนี
มันหวิวหวามวาบไหวในฤดี
จะกี่ปี  กี่เดือน ไม่เชือนชา

รักอย่างไร  ใจปัก  รักอย่างนั้น
ทุกคืนวัน ฝันถึง  คะนึงหา
สู้พร่ำเพรียก  เรียกร้อง  ให้น้องมา
แต่แก้วตา  ยาใจ  อยู่ไหนกัน

เพ่งมองรูป  จูบเจ้า  เหมือนเคล้าใกล้
เปี่ยมฤทัย  ไฟรัก  มิพักฝัน
แม้เราต่าง  ห่างเหิน  เนิ่นนานวัน
แต่ใจนั้น  คงคะนึง  เพ้อถึงนาง

 emo_62





ค่ำนี้เหม่อมองฟ้าปลายหน้าหนาว
มวลหมู่ดาวกระพริบไหวในฟ้ากว้าง
เห็นดวงเดือนยิ่งหวลถึงนวลปราง
รักไม่จางจากไกลใจรำพึง

สายลมเย็นพลิ้วไหวล้อใบหญ้า
ราวกับว่าทวงถามความคิดถึง
ลมพัดแผ่วพรมพรำห้วงคำนึง
ใครคนหนึ่งไกลห่างยังจดจำ

กับสิ่งที่มีค่าส่งมาให้
กำลังใจคำคมอารมณ์ขำ
หลายเรื่องราวงดงามด้วยน้ำคำ
ให้ดื่มด่ำอิ่มอาบกำซาบใจ

อยากจะขอบคุณคืนสักหมื่นครั้ง
ไม่สมดังสิ่งดีๆเธอมีให้
อกอึดอัดคั่งค้างอยู่ข้างใน
จำเจียมใจเจียมคำทนกล่ำกลืน

จึงขอส่งบทกลอนวอนลมฝาก
คิดถึงมาก...รู้ไหม...ข่มใจฝืน
ลมหนาวเยือนเตือนคำในค่ำคืน
ได้แต่ยืนฝากจันทร์จูบขวัญแทน


แก้ว กรุงเก่า


หัวข้อ: Re: รู้ตัวว่าคิดถึงมาก
เริ่มหัวข้อโดย: --ณัชชา-- ที่ 17 มกราคม 2012, 12:05:PM
ยินน้ำคำรำพันของขวัญจิต
อยากบอกมิตรว่าห่วงสุดหวงแหน
ยังรักเธอหมดใจไม่คลายแคลน
ชายหมื่นแสนไม่ครองใจน้องนาง

อ่านบทกลอนวอนลมมาห่มรัก
อบอุ่นนักสุขกมลจนรุ่งสาง
หวังว่ารักที่ให้คงไม่จาง
หากรักร้างไม่สมคงตรมใจ

--natcha--

 emo_55


หัวข้อ: Re: รู้ตัวว่าคิดถึงมาก
เริ่มหัวข้อโดย: เจ้าดอกรัก ที่ 17 มกราคม 2012, 12:11:PM
เคยโอบกอดยอดชีวันยามเจ้าหลับ
เคยนอนนับดวงดาราฝากความฝัน
เคยผูกพันเราอิงแอบใต้แสงจันทร์
ต้องไกลกันแสนคิดถึงดวงหทัย
***********************************
อยากสบตาฝากคำหวานตราตรึงจิต
ห้วงนิมิตยามนิทรายังหลงใหล
โอ้ดวงใจเจียนจะขาดสะบั้นไป
น้ำตาไหลเพราะคำนึงถึงเพียงเธอ
************************************
ส่งกลอนรักพร่ำพรอดถึงดวงจิต
ด้วยลิขิตแห่งรักใจฉันเพ้อ
ละเมอฝันครวญหายามไม่เจอ
รักเสมอขออิงแอบแนบชีวา


หัวข้อ: Re: รู้ตัวว่าคิดถึงมาก
เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 17 มกราคม 2012, 01:05:PM



แอบคิดถึง  ตรึงใจ  หวั่นไหวนัก
ด้วยฤทธิ์รัก  เริงร้อน  หรือผ่อนหนี
มันหวิวหวามวาบไหวในฤดี
จะกี่ปี  กี่เดือน ไม่เชือนชา

รักอย่างไร  ใจปัก  รักอย่างนั้น
ทุกคืนวัน ฝันถึง  คะนึงหา
สู้พร่ำเพรียก  เรียกร้อง  ให้น้องมา
แต่แก้วตา  ยาใจ  อยู่ไหนกัน

เพ่งมองรูป  จูบเจ้า  เหมือนเคล้าใกล้
เปี่ยมฤทัย  ไฟรัก  มิพักฝัน
แม้เราต่าง  ห่างเหิน  เนิ่นนานวัน
แต่ใจนั้น  คงคะนึง  เพ้อถึงนาง

 emo_62


พิศเพียงพักตร์ ลักขณา เรขาเขียน
นุ่มนุ่มเนียน ปรางสอง ไร้หมองหมาง
ดวงเนตรพราว ดาวเดือน หม่นเลือนจาง
ซึ้งสะอาง พร่างพราย หาใดปาน

รำพึงเฝ้า เคล้าลูบ จูบกระดาษ
โอ้อนาถ ขาดนุช สุดสงสาร
อยู่แห่งใด ใจพะวง ถึงนงคราญ
ด้วยดวงมาน ซ่านซึ้ง คนึงครวญ

จะเพียรรอ ขอเฝ้า นะเจ้าเอ๋ย
เคียงเขนย เชยชื่น ยามคืนหวน
ขอจุมพิต ขนิษฐ์ชื่น รื่นรัญจวน 
หอมกลิ่นนวล อวลเนื้อ ซึ้งเจือจันทร์.../


 emo_116


บูรพาท่าพระจันทร์


หัวข้อ: Re: รู้ตัวว่าคิดถึงมาก
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 17 มกราคม 2012, 01:27:PM



แอบคิดถึง  ตรึงใจ  หวั่นไหวนัก
ด้วยฤทธิ์รัก  เริงร้อน  หรือผ่อนหนี
มันหวิวหวามวาบไหวในฤดี
จะกี่ปี  กี่เดือน ไม่เชือนชา

รักอย่างไร  ใจปัก  รักอย่างนั้น
ทุกคืนวัน ฝันถึง  คะนึงหา
สู้พร่ำเพรียก  เรียกร้อง  ให้น้องมา
แต่แก้วตา  ยาใจ  อยู่ไหนกัน

เพ่งมองรูป  จูบเจ้า  เหมือนเคล้าใกล้
เปี่ยมฤทัย  ไฟรัก  มิพักฝัน
แม้เราต่าง  ห่างเหิน  เนิ่นนานวัน
แต่ใจนั้น  คงคะนึง  เพ้อถึงนาง

 emo_62

พิศเพียงพักตร์ ลักขณา เรขาเขียน
นุ่มนุ่มเนียน ปรางสอง ไร้หมองหมาง
ดวงเนตรพราว ดาวเดือน หม่นเลือนจาง
ซึ้งสะอาง พร่างพราย หาใดปาน

รำพึงเฝ้า เคล้าลูบ จูบกระดาษ
โอ้อนาถ ขาดนุช สุดสงสาร
อยู่แห่งใด ใจพะวง ถึงนงคราญ
ด้วยดวงมาน ซ่านซึ้ง คนึงครวญ

จะเพียรรอ ขอเฝ้า นะเจ้าเอ๋ย
เคียงเขนย เชยชื่น ยามคืนหวน
ขอจุมพิต ขนิษฐ์ชื่น รื่นรัญจวน 
หอมเนื้อนวล ชวนคนึง ซึ้งเจือจันทร์.../

 emo_116

บูรพาท่าพระจันทร์



(http://www.qzub.com/bar_156.gif) (http://www.qzub.com)

ร่ำร่ำจะ ขาดใจ วันไกลจาก
จึงทิ้งซาก รูปเก่า ให้เฝ้าฝัน
คนึงหวน อาลัย ไม่เว้นวัน
สุดโศกศัลย์ จากลา ด้วยอาวรณ์

จะพิศไหน ไม่เป็น อย่างที่คิด
คนึงนิจ จิตหวั่น บรรจถรณ์
ดั่งฤทัย จะขาด ลงรอนรอน
ยามจะนอน ร้าวจินต์ ถวิลครวญ
พันทอง
(http://www.qzub.com/bar_156.gif) (http://www.qzub.com)