|
หัวข้อ: กตัญญูบูชาครู เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 15 มกราคม 2012, 03:24:PM ฉันแต่งกลอน พอรู้ เพราะครูสอน ก่อนเข้านอน เขียนเล่น เป็นนิสัย มือสัมผัส ปากกา เวลาใด ประหวัดใบ-หน้าครู ผู้ปรานี ท่านทุ่มเท อบรม บ่มลูกศิษย์ ด้วยดวงจิต มุ่งมั่น อันล้นปรี่ ปณิธาน สูงเยี่ยม เทียมเมธี ยอดกวี สามารถ ปราชญ์ปัญญา ล่วงกี่ปี ยังนึก ระลึกถึง บุรุษซึ่ง ชำนาญ การภาษา เปี่ยมคารม มธุรส พจนา มีเมตตา อาทร อ่อนละมุน ไม่ลืมความ ห่วงใย เคยได้รับ ซึ้งซึมซับ หยาดเหงื่อ แรงเกื้อหนุน รอยแย้มยิ้ม มุทิตา อิ่มการุณย์ ภาพอบอุ่น หนหลัง จำฝังใจ ส่งเสริมศิษย์ ก้าวหน้า มาหลายรุ่น สร้างนายทุน เสนา พ่อค้าใหญ่ ครูคงครู ศิษย์เจริญ เดินก้าวไกล ชี้ทางให้ ข้ามฝั่ง ดั่งสะพาน งานเหน็ดเหนื่อย ตรากตรำ กรำหน้าที่ เหมือนนาวี เคลื่อนขับ รับโดยสาร ใครไหนบ้าง สำนึกบุญ-คุณอาจารย์ ขอกราบกราน ผ่านอักษร กลอนนี้มา คุณครูท่าน มุทิตา อารีนัก ให้ความรัก เหลียวแล แก้ปัญหา จากมาไกล เนิ่นนาน กาลลับลา ยังบูชา กตัญญู อยู่มิลืม สุนทรวิทย์ |