|
หัวข้อ: หวั่นไหว เริ่มหัวข้อโดย: somkan ที่ 14 มกราคม 2012, 07:17:AM *มองสายชล ล้นไหล ไม่หวนคืน
ต้องทนฝืน กลืนน้ำตา หาคำถาม วันข้างหน้า เป็นไฉน ใครตอบความ นึกถึงยาม ยากไร้ ใครดูแล *ถึงพึ่งตัว ตนได้ ในวันนี้ วันหน้ามี หรือไม่ ในยามแก่ กระแสกรรม นำล้วน ความปรวนแปร มิเที่ยงแท้ ท้อใจ ไม่เว้นวัน ...............ส้มแก่น. หัวข้อ: Re: หวั่นไหว เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 14 มกราคม 2012, 08:11:AM ปล่อยความขื่น ลื่นไหล ลงสายสินธุ์ เพื่อดวงจินต์ ผินกลับ รับสุขสันต์ ความขื่นขม ตรมใจ ปล่อยไปพลัน ชื่นนิรันดร์ ทันที อย่ารีรอ อันรักหน่าย ว่ายเวียน เปลี่ยนสลับ หากรู้สับ ปรับฤดี ตามที่ขอ ไม่ยึดติด จิตต์กระสัน เท่านั้นพอ เรื่องความท้อ ย่อมร้าง อยู่ห่างใจ.../ emo_89 emo_89 emo_89 บูรพาท่าพระจันทร์ หัวข้อ: Re: หวั่นไหว เริ่มหัวข้อโดย: ♥หทัยกาญจน์♥ ที่ 14 มกราคม 2012, 05:58:PM ดินหวั่นไหว (http://i191.photobucket.com/albums/z212/jang_2007/Lines/32.gif) อันความรัก ทักทาย ดั่งสายฝน โปรยระรื่น ชื่นกมล จนหวั่นไหว เสียงกระซิบ ซาบซึ้ง ตรึงฤทัย พอชุ่มฉ่ำ จำไว้ ใน..เวลา บ้างเหือดแห้ง แร้งหรือ ชื่อ “ความรัก” ดินหวั่นไหว ใจปัก จักโหยหา เสียงฝนสาด ซัดอยู่ คู่น้ำตา แทนน้ำฝน บนฟ้า ว่า "รักเธอ" (http://i191.photobucket.com/albums/z212/jang_2007/Lines/23.gif) (http://www.yenta4.com/cutie/upload/640/1640/4be396717d747.gif) หทัยกาญจน์ ๑๔ มกราคม พ.ศ.๒๕๕๕ หัวข้อ: Re: หวั่นไหว เริ่มหัวข้อโดย: unclekaew ที่ 14 มกราคม 2012, 09:26:PM เสียงสายฝนรินรดทุกหยดหยาด
ฟังแล้วบาดทรวงในยามใจเผลอ คนรอคอยน้อยใจไม่พบเจอ หลงละเมอหมองหม่นคืนฝนพรำ จนผ่านฝนพ้นมาถึงหน้าหนาว ไร้ข่าวคราวขมขื่นทุกคืนค่ำ เพราะความรัก..รู้ไหมคนใจดำ จึงทนช้ำหมองหม่นอยู่คนเดียว emo_62 แก้ว กรุงเก่า ๑๔ ม.ค.๕๕ : ๒๑.๓๐ น. |