|
หัวข้อ: ...เครือรัก...จาง... เริ่มหัวข้อโดย: มรชุน ที่ 13 มกราคม 2012, 06:09:PM ค่ำคืน... ฉันยืนอยู่เดียวดายใต้ต้นเหงา ยินเสียงลม อำลา มาบางเบา ระริกเศร้าไหวโค้มโน้มจรดดิน ละอองน้ำ...เคยมีอยู่ในคูข้าง กลับเป็นสันดอนกว้างร้างถวิล หยดสุดท้ายให้รากซึมดูดดื่มกิน ก่อนไหลรินแห้งผากตรงปากใบ ดาวหม่น..ทอประกายในความมืด แสงจืดชืดเจือทะรมทุกข์ตรมไหม้ จันทร์สีทึมซึมซ่อน ล้า,อ่อนใจ หลงซ่อนตัวซ่อนไกลในกลีบเมฆ ลมรำเพย...ลมเอยช่วยบอกข่าว ผ่านเดือนดาวดาราถึงการเวก จงคืนรังดังเก่าเจ้านกเอก มาสานเสกเครือหวาน ณ บ้านเรา .............บทเหงาที่ ๒............ .......มรชุน มิวเก้............. หัวข้อ: Re: ...เครือรัก...จาง... เริ่มหัวข้อโดย: พิมพ์วาส ที่ 13 มกราคม 2012, 06:32:PM อุราหวั่นพรั่นพิศดวงจิตสร้อย เจียนเหงาหงอยคล้อยไปฤทัยเศร้า ครามองเมียงเพียงจันทร์พลันไร้เงา ดวงจันทร์เว้าเศร้าแหว่งแบ่งเป็นเสี้ยว จันทร์เจ้าเอ๋ยเชยสนิทติดอยู่ฟ้า มองลงมาพาใจไหวหวิวเปลี่ยว แม้ดวงดาวพราวแข่งแต่งกลมเกลียว ก็ยังเปลี่ยวเดียวดายหน่ายคู่ครอง ปล.ดวงจันทร์ มีดวงเดียวนะคะน่าสงสารเขานะคะ ถึงจะอยู่บนฟ้า แต่ก็ไม่มีคู่(คู่กับดวงอาทิตย์ก็ไม่ได้ด้วย) |