|
หัวข้อ: โดเดี่ยว เริ่มหัวข้อโดย: คุณไสย ที่ 12 มกราคม 2012, 05:06:AM เดียวดาย โอ้เดียวดาย โตเป็นควาย ก็ยังเหงา อันตัวเรา มีใครเข้า ใจกันบ้าง ถึงมีรัก แต่ก็มัก มาจืดจาง ต้องอ้างว้าง ไม่เคยสร่าง จากจิตใจ emo_79 อยู่คนเดียว ให้ห่อเหี่ยว ใจแสนกลุ้ม ขาดคนรุม หัวอกหนุ่ม จึงหมองไหม้ คนอย่างเรา มีใครเขา มาห่วงใย ฝืนอยู่ไป ไม่มีใคร เขาเมตตา emo_111 อกคนเหงา โปรดจงเข้า ใจกันบ้าง รักโรยร้าง ไม่มีทาง จักหวนหา อยู่เป็นโสด อย่างเดี่ยวโดด หลายปีมา ขาดคู่ขา เพื่อเยียวยา หายซึมเซา emo_62 ทุกวันนี้ ใช้ชีวี ขาดคู่คิด พรหมลิขิต คงเขียนผิด เลยว่างเปล่า ยิ่งนับวัน ความเหงานั้น หาบรรเทา ความซึมเศร้า ทวีเข้า เกาะกุมตอม emo_74 กินไม่ได้ นอนไม่ได้ เกินจะลุก นั่งเจ่าจุก ระทมทุกข์ จนผ่ายผอม นานกี่ปี ที่เรานี้ จำอดออม หรือไม่พร้อม เศร้ารุมล้อม ให้คลั่งตาย emo_61 เถอะความเหงา หรือความเศร้า ไม่ตายดอก ความช้ำชอก มาย้ำตอก เราไม่ง่าย ผ่านกี่ฝน เศร้าจำทน มามากมาย ช้ำกี่ราย พรุ่งนี้สาย คงเบิกบาน emo_95 emo_95 emo_95 หัวข้อ: Re: โดเดี่ยว เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 12 มกราคม 2012, 07:01:AM ฟังเปรียบเปรย เอ่ยมา พาขนลุก ไม่สนุก ปลุกฤทัย คำไขขาน สาวได้ฟัง ดังว่า น่าเสียการ ขอบอกผ่าน กานท์นี้ ฝากพี่ชาย ถึงเติบใหญ่ ใช่โต อักโขมาก ดังเช่นปาก ฝากมา พาเสียหาย อย่าได้เทียบ เปรียบเป็น ดังเช่นควาย สาวสาวอาย หน่ายหน้า แล้วพาเมิน.../ emo_126 บูรพาท่าพระจันทร์ |