พิมพ์หน้านี้ - ไม่รู้ความจริง

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: บัณฑิตเมืองสิงห์ ที่ 11 มกราคม 2012, 11:28:AM



หัวข้อ: ไม่รู้ความจริง
เริ่มหัวข้อโดย: บัณฑิตเมืองสิงห์ ที่ 11 มกราคม 2012, 11:28:AM
ไม่รู้ความจริง

เสียงตวาดเซ็งแซ่ด่าแม่บ้าน
ทำไมคร้านการงานเต่าคลานหรือ?
อย่าชักช้าเร็วเอ็งรีบเร่งมือ
อย่าทำซื่อบื้ออยู่ไม่รู้ความ

คุณหนูขาอย่าโกรธโอษฐ์ต่อว่า
โปรดเมตตาฉันหน่อยอย่าคอยหยาม
งานนี้หนักชักช้าพร้าเล่มงาม
อีกสองสามนาทีนี้เรียบร้อย

อย่าต่อล้อต่อเถียงสำเนียงตอบ
ฉันไม่ชอบนักเลยเฉยเฉยหน่อย
ก็เห็นอยู่ครู่หนึ่งมึงตาลอย
หรือเป็นง่อยก็ไม่รู้ดูชอบกล

ถ้าแม่ฉันมาเห็นเป็นดีแน่
จงอย่าหาข้อแก้ให้แม่หม่น
อย่าสาวความยาวยืดให้มืดมน
ฉันจะบ่นด่าแกให้แม่ฟัง

แม่บ้านซึมน้ำตาบ่าไหลพราก
เสียใจมากจิตเลือนเหมือนถูกฝัง
คล้ายหอกแทงแหวกหน้าอุราพัง
จนกระทั่งตรมตรอมยอมวายปราณ

เพราะคุณหนูผู้ด่าตรงหน้านั้น
คือลูกอันหวงแหนแสนสงสาร
ให้เป็นบุตรบุญธรรมครั้งก่อนกาล
กับเศรษฐีข้างบ้านแม่บ้านครวญ

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_017.gif)

บัณฑิตเมืองสิงห์