พิมพ์หน้านี้ - "บุญ-สายน้ำ?"

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: ระนาดเอก ที่ 09 มกราคม 2012, 05:29:PM



หัวข้อ: "บุญ-สายน้ำ?"
เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 09 มกราคม 2012, 05:29:PM

(http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcR6szfxfpKaS9DRxzEvoQbuSEirh5FYeP98had-f2sgYKb11Mem)

..ขอบพระคุณ..ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตครับ..
(http://ar-mie1.webs.com/photos/ar-mie7/e2.gif)

~"บุญ-สายน้ำ?"~



ไอหมอกเต้นลอยคลุ้งปริ่มคุ้งน้ำ
นกเจื้อยแจ้วลำนำรับลำแสง-
ที่ลูบไล้คืบคลานวารเปลี่ยนแปลง
เบิกฟ้าแจ้งช้าช้าหนีราตรี
                                             
ภาพไหวไหวใกล้มาฝ่าม่านหมอก
ผิวน้ำเริ่มกระฉอกคลื่นออกถี่
เผยภาพคนจ้ำพายในวารี
เรือล่องปรี่เอื่อยเอื่อยเรื่อยตามคลอง
                                             
ริ้วสีเหลืองกลางลำนำโปรดสัตว์
เผยแผ่เป็นกิจวัตรเรือลัดล่อง
คนวาดท้ายคัดเรือเผื่อตามอง
หาผู้คล้องทานบุญหนุนชีวิน
                                             
ไอควันไฟฟุ้งทั่วเหนือครัวบ้าน
กิจหุงหาอาหารปลุกย่านถิ่น
ไก่โก่งคอส่งสารพานได้ยิน
ลมโชยกลิ่นกับข้าวเคล้าบางบาง
                                             
หัวบันไดชายคลองเริ่มมองเห็น
เรือแหวกน้ำกระเซ็นเน้นเทียบข้าง
พ่อแม่ยกถาดข้าวก้าวตามทาง
ลูกสาวย่างตามหลังอย่างนุ่มนวล
                                             
พ่อแม่ลูกจรดสำรับกับหน้าผาก
ไอบุญหลากเลิศล้ำฉ่ำครบถ้วน
หลอมครอบครัวสู่สวรรค์นั้นสมควร
บุญอบอวลสายน้ำล้ำอรุณ๚ะ๛

ระนาดเอก

 emo_25

(http://ar-mie1.webs.com/photos/ar-mie7/e2.gif)


หัวข้อ: Re: "บุญ-สายน้ำ?"
เริ่มหัวข้อโดย: สล่าผิน ที่ 09 มกราคม 2012, 08:52:PM


อธิษฐานผ่านจิตคิดสละ
ถวายพระหวังกุศลช่วยดลหนุน
จิตละวางสร้างเกื้อเพื่อผลบุญ
หวังคำจุนวิญญาณ์พาร่มเย็น

ขอสายน้ำนำบุญให้หนุนส่ง
ให้ดำรงศาสนาอย่าทุกข์เข็ญ
ฝึกละวางอย่างพุทธพิสุทธิ์เป็น
ฝึกบำเพ็ญตนไว้ใกล้ธารา

สายน้ำเป็นพยานการกุศล
หวังหลุดพ้นอาสวะจะรักษา-
ตัวตนให้ขจัดเรื่องอัตตา
นำวิญญาณ์หลุดแท้เห็นแก่ตัว

สล่าผิน


หัวข้อ: Re: "บุญ-สายน้ำ?"
เริ่มหัวข้อโดย: Music ที่ 09 มกราคม 2012, 09:30:PM
(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/688/37688/images/98899889.jpg)


ทั้งใสนิ่งยิ่งเพ่ง...เร่งให้แจ้ง
เนื้อนอกแกล้งเนื้อใสให้สลัว
เรียบแต่ลึกนึกตามเกิดความกลัว
ดุจก้านบัวหยั่งใจถึงใบบุญ

ความฉ่ำเย็นเป็นใจ..ของไทยพุทธ
สยบยุทธหยุดยั่วให้หัวหมุน
นั่งเหม่อมองสายน้ำช่วยค้ำจุน
เคยเก็บทุน...เงียบสงัด..จึงตัดลง

 emo_126