พิมพ์หน้านี้ - ๐๐๐๐๐๐ ... ลวง ... ๐๐๐๐๐๐

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนอกหัก => ข้อความที่เริ่มโดย: Prapacarn ❀ ที่ 07 มกราคม 2012, 05:08:PM



หัวข้อ: ๐๐๐๐๐๐ ... ลวง ... ๐๐๐๐๐๐
เริ่มหัวข้อโดย: Prapacarn ❀ ที่ 07 มกราคม 2012, 05:08:PM
(http://tinglingworld.com/wp-content/uploads/2011/05/sahara-desert-nomad-sand-dunes.jpg)

เหลือเพียงรอยฝุ่นทรายกระจายคลุ้ง
เมื่อใจมุ่งฟันฝ่าตามหาฝัน
ให้โดดเดี่ยวเหงางำสุดรำพัน
ยังบากบั่นสู้ทนค้นหาทาง
(http://www.qzub.com/bar_141.gif) (http://www.qzub.com)
ท่ามเปลวแดดแผดเผาจนเงาหม่น
เหงื่อรินปนน้ำตายามฟ้าห่าง
เมฆลอยลิบเกาะเกลื่อนแล้วเคลื่อนจาง
หลงวนในความอ้างว้างของหัวใจ
(http://www.qzub.com/bar_141.gif) (http://www.qzub.com)
เมื่อเข็มทิศผิดทางยามย่างแรก
จึงรอยแตกแทรกคั่นจนหวั่นไหว
ในเส้นทางมืดดำแสงรำไร
จะคว้าไขว่ก็ลางเลือนเหมือนไร้เชิง
(http://www.qzub.com/bar_141.gif) (http://www.qzub.com)
เหลือเพียงรอยฝุ่นทรายกระจายซ้ำ
ส่ายระส่ำวกวนจนยุ่งเหยิง
เข็มทิศหมุนทายท้าอย่างร่าเริง
พาสู่เพลิงเผาชีวิตเข็มทิศลวง..
(http://www.qzub.com/bar_011.gif) (http://www.qzub.com)
แซม  (06/2011)
 emo_107 emo_107 emo_107


หัวข้อ: Re: ๐๐๐๐๐๐ ... ลวง ... ๐๐๐๐๐๐
เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 07 มกราคม 2012, 06:11:PM










หลงเพียงทาง ร้างไกล จุดหมายห่าง
ครั้นลมเบา เป่าบาง สว่างสรวง
คงไม่ยาก หากพินิจ จะคิดทวง
เรียกผลพวง ดวงจิตต์ สะกิดจำ

แต่หลงเธอ เผลอใจ หาใดเหมือน
ยากทำเลือน เบือนบอก ไม่ชอกช้ำ
หากว่าหญิง ทิ้งลง คงระกำ
ยากโน้มนำ จิตต์พะวง ที่หลงคืน.../

 emo_82


บูรพาท่าพระจันทร์


หัวข้อ: Re: ๐๐๐๐๐๐ ... ลวง ... ๐๐๐๐๐๐
เริ่มหัวข้อโดย: Prapacarn ❀ ที่ 07 มกราคม 2012, 06:21:PM

(http://www.qzub.com/bar_142.gif) (http://www.qzub.com)
เพราะเป็นคน รักมั่น ฉันจึงหลง
ต้องงุนงง หลงทาง อย่างสุดฝืน
วอนพี่ชาย อย่าทำ ให้กล้ำกลืน
หลงใดอื่น ไม่งง เท่าหลงเธอ..

(http://www.qzub.com/bar_102.gif) (http://www.qzub.com)
แซมค่ะ
 emo_107


หัวข้อ: Re: ๐๐๐๐๐๐ ... ลวง ... ๐๐๐๐๐๐
เริ่มหัวข้อโดย: กวีบ่าว ลุ่มน้ำยม ที่ 07 มกราคม 2012, 07:14:PM
เหลือเพียงรอยฝุ่นทรายกระจายคลุ้ง
เมื่อใจมุ่งฟันฝ่าตามหาฝัน
ให้โดดเดี่ยวเหงางำสุดรำพัน
ยังบากบั่นสู้ทนค้นหาทาง
 
ท่ามเปลวแดดแผดเผาจนเงาหม่น
เหงื่อรินปนน้ำตายามฟ้าห่าง
เมฆลอยลิบเกาะเกลื่อนแล้วเคลื่อนจาง
หลงวนในความอ้างว้างของหัวใจ
 
เมื่อเข็มทิศผิดทางยามย่างแรก
จึงรอยแตกแทรกคั่นจนหวั่นไหว
ในเส้นทางมืดดำแสงรำไร
จะคว้าไขว่ก็ลางเลือนเหมือนไร้เชิง
 
เหลือเพียงรอยฝุ่นทรายกระจายซ้ำ
ส่ายระส่ำวกวนจนยุ่งเหยิง
เข็มทิศหมุนทายท้าอย่างร่าเริง
พาสู่เพลิงเผาชีวิตเข็มทิศลวง..
 
แซม  (06/2011)



ไฟนรก  มลายกัลป์   ยังไม่สูญ
กลับเพิ่มพูน    มอดไหม้     อย่างไม่หวง
เพราะคำคน   ดั่งเข็มทิศ     ที่หลอกลวง
พาให้เรา    มาควง   เอาผิดคน

คำทำนาย     ของเข็มทิศ    ผิดทุกสิ่ง
ทั้งก้าวผิด     ทั้งคิดผิด     จิตสับสน
ถูกย่ำยี       เล้าโลม        ด้วยเล่ห์กล
ต้องทุกทน     อยู่กับไฟ      มลายกัลป์

ใจดวงน้อย      ถูกมอดไหม้     ในใจจิต
คะนึงนิจ       ก้าวผิด      จนโศกศัลย์
เจ็บซ้ำๆ       กับคำลวง           ไปวันๆ
เดินผิดพลัน      ยากจะดับ     ไฟนี้ไป

 
——► กวีบ่าว   ลุ่มน้ำยม ◄——


หัวข้อ: Re: ๐๐๐๐๐๐ ... ลวง ... ๐๐๐๐๐๐
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 07 มกราคม 2012, 09:16:PM
(http://www.qzub.com/bar_102.gif)

เข็มทิศโลกชี้ยังฝั่งทิศเหนือ
ไม่ฟั่นเฝือเจือเล่ห์เข้าเห่หวง
สิ่งที่เปลี่ยนเวียนวันผันช้ำทรวง
ล้วนคือดวงใจนางที่สร้างปม

แม้ลุยฝุ่นหมุนทะเลเห่พายุ
จนบรรลุทิศของเข็ม ยังเข้มสม
ด้วยมั่นคงไม่หลงส่งนิยม
ใดเคยคมอย่างไรไม่ทื่อทาง

หากมองเห็นใจนี้มีแปรเปลี่ยน
ไม่วนเวียนข้างกายคล้ายเมินหมาง
อาจเป็นที่มโนนึกก่อผลึกวาง
เข้ามาขวางเปลี่ยนแสงแรงภักดี

ให้สำรวจใจนางบางขณะ
อาจเลยละผละจากมากแสงสี
อาจหลากคนล้นย้อนวอนไมตรี
จนลืมพี่..ดุจเข็มทิศ..ที่บิดเบือน.

"บ้านริมโขง"

(http://www.qzub.com/bar_142.gif)


หัวข้อ: Re: ๐๐๐๐๐๐ ... ลวง ... ๐๐๐๐๐๐
เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 08 มกราคม 2012, 11:17:AM

([url]http://www.qzub.com/bar_142.gif[/url]) ([url]http://www.qzub.com[/url])
เพราะเป็นคน รักมั่น ฉันจึงหลง
ต้องงุนงง หลงทาง อย่างสุดฝืน
วอนพี่ชาย อย่าทำ ให้กล้ำกลืน
หลงใดอื่น ไม่งง เท่าหลงเธอ..

([url]http://www.qzub.com/bar_102.gif[/url]) ([url]http://www.qzub.com[/url])
แซมค่ะ
 emo_107

เข็มทิศชี้ทางออกไม่หลอกหลง
พี่ยังคงรักมั่นหมั่นเสมอ
อยากติดตามถามไถ่หัวใจเธอ
อย่าละเมอหลงทิศไปผิดทาง