|
หัวข้อ: แต่งจาก กลุ่ม คนเลี้ยงหมู ความสุขคือการแบ่งปัน เริ่มหัวข้อโดย: เหนือเทพเมฆา ที่ 07 มกราคม 2012, 04:26:PM “ส่งกุหลาบดอกโต โอ๋ให้เจ้า “
ยังนั้งเฝ้ากลอนนี้คอยห่วงหา กุญแจทอง ส่งไปง้อ แล้วหนอ แก้วตา สร้อยนั้นหนา แสน ยังคอยส่งไป ให้คนดี ชื่อเจี๊ยบ ที่คิดถึง แสนคำนึง ผิดไปแล้ว ยาใจจ๋า แต่งกลอนนี้ อาจไม่เพราะ จากอุรา จึงอ้อนมาฝากขอโทษผ่านคำกลอน ถึงคอมเม้น อันนี้ จะโดนลบ ไม่หักหบ ความคิดถึง คำนึงหมาย ความรู้สึก ดีๆ มิเสื่อมคลาย ยังมั้นหมายรอเจ้า ผู้เหงาจินต์ ความสุขคือการแบ่งปันให้พันผู้ ศูนย์บรรเทาทุกข์หมู ตามมาให้คิดถึง ถึงอยู่ไกล หัวใจยังคำนึง ว่าคิดถึงคนดีที่อยู่ไกล อยู่ใต้เจ้า เป็นอย่างไร หนอคนเก่ง เป็นกันเอง หรือ อย่างไร สบายดีไหม ไม่ได้โทร หาเจ้า มันเหงาใจ ยามโทรไปทีไรไม่รับสายซักที |