พิมพ์หน้านี้ - คิดถึงแม่ที่ไม่เคยเห็นหน้า(แต่งจากชีวิตจริง)

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนคิดถึง => ข้อความที่เริ่มโดย: เหนือเทพเมฆา ที่ 03 มกราคม 2012, 01:23:AM



หัวข้อ: คิดถึงแม่ที่ไม่เคยเห็นหน้า(แต่งจากชีวิตจริง)
เริ่มหัวข้อโดย: เหนือเทพเมฆา ที่ 03 มกราคม 2012, 01:23:AM
คิดถึงแม่จัง เราโง่ เข้าใจ จบ ป 4
แต่คนอื่นคิดแบบไหนไม่รู้ อยากคุย
กับทุกคน ขอเหตุผล ทำไมชีวิต
เป็นแบบนี้ เศร้า เราจะร้อง
ให้เป็นครั้งสุดท้าย สิ่งที่ต้องการคือ
ได้พูดกับแม่
อยากบอกฟ้าว่าทำไมชีวิตถึง
เป็นแบบนี้หลวงพ่อก็ไม่สบายตอนนี้ผมทำงาน
เป็น ร ป ภ ช่วยเหลือคนอื่นเท่าที่ทำได้
ทำเพื่อนบุญกุศลจะ
ได้เจอหน้าแม่ซักครั้งถึงแม้ผม
จะจำแม่ตัวเองไม่ได้
ไม่เคยเห็นรูปแม่ซักครั้ง
อยากถามแม่ว่าทำไมถึงทิ้งผมไป
คิดถึงแม่สุดใจอยากไปหา
บอกแม่ว่ารักแม่ที่สุดหวง
จะเลิกร้องเลิกให้แล้วทั้งปวง
ถึงลูกห่วงคิดถึงแม่ในคราใด
ส่งหัวใจไปให้ในวันเกิด
อยากขอบคุณให้กำเนิดผมนี้หนา
แสนดีตั้งใจไว้กับสุธา
อยากจะกราบมารดาที่แท้คือแม่ตน
แต่ไม่รู้ตอนนี้แม่อยู่ไหน
จึงฝากใจไปให้นี้ฉงน
แต่งกลอนมาอ้อนแม่นี้กำธน
คนหนึ่งคนนั่งร้องให้ใต้แสงจันทร์
ร ป ภ งานหลักพิทักษ์สิทธิ์
ช่วยชีวิตทำบุญสร้างกุศล
เพื่อให้ได้พบมารดานี้1คน
แม่หน้ามลของแสนที่อยู่ไกล
ไม่เห็นหน้าแต่ขอกราบกลางพื้นดิน
แสนไม่สิ้นอดทนยังพอไหว
ฝากกลอนนี้อิงแอบนิดสนิทใจ
ฝากไปให้คุณแม่ของ...
แสนดีรักแม่มากนะ(แต่งไปร้องให้ไป)
คิดถึงแม่มากนะครับ
ถ้าแม่ได้อ่านข้อ
ความนี้ขออวยพรให้แม่มี
ความสุขและผมจะได้เจอแม่ซักวัน ...
คิดถึงมาก


หัวข้อ: Re: คิดถึงแม่ที่ไม่เคยเห็นหน้า(แต่งจากชีวิตจริง)
เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 03 มกราคม 2012, 01:54:AM
อาจมีตาจากฟ้าพามาสู่
เธอ,ซึ่งผู้ อยู่อย่างมีความหวัง
รอคอยการกลับมาของรวงรัง
ที่เคยถูกเหนี่ยวรั้ง จากกาลโพ้น

ให้ได้พบสบหน้ามารดาท่าน
แนบตักหนุนอุ่นนาน ทะยานโผน
เข้าซบอกพร้อมรับการปลอบโยน
จากแม่อย่างอ่อนโยนนะคนดี

วันนี้อาจดีร้ายหนอชีวิต
หมั่นในเพียรอีกนิดอย่าคิดหนี,
ชะตาของผู้ยากในวันนี้
จักคอยชี้คุณค่าที่ผ่านมา


สวัสดีปีใหม่ค่ะ ขอให้คุณมีกำลังใจที่เข้มแข็ง
ประสบพบแต่สิ่งดีๆในชีวิตนะคะ emo_47



หัวข้อ: Re: คิดถึงแม่ที่ไม่เคยเห็นหน้า(แต่งจากชีวิตจริง)
เริ่มหัวข้อโดย: ..กุสุมา.. ที่ 03 มกราคม 2012, 08:47:AM
คิดถึงแม่จัง เราโง่ เข้าใจ จบ ป 4
แต่คนอื่นคิดแบบไหนไม่รู้ อยากคุย
กับทุกคน ขอเหตุผล ทำไมชีวิต
เป็นแบบนี้ เศร้า เราจะร้อง
ให้เป็นครั้งสุดท้าย สิ่งที่ต้องการคือ
ได้พูดกับแม่
อยากบอกฟ้าว่าทำไมชีวิตถึง
เป็นแบบนี้หลวงพ่อก็ไม่สบายตอนนี้ผมทำงาน
เป็น ร ป ภ ช่วยเหลือคนอื่นเท่าที่ทำได้
ทำเพื่อนบุญกุศลจะ
ได้เจอหน้าแม่ซักครั้งถึงแม้ผม
จะจำแม่ตัวเองไม่ได้
ไม่เคยเห็นรูปแม่ซักครั้ง
อยากถามแม่ว่าทำไมถึงทิ้งผมไป
คิดถึงแม่สุดใจอยากไปหา
บอกแม่ว่ารักแม่ที่สุดหวง
จะเลิกร้องเลิกให้แล้วทั้งปวง
ถึงลูกห่วงคิดถึงแม่ในคราใด
ส่งหัวใจไปให้ในวันเกิด
อยากขอบคุณให้กำเนิดผมนี้หนา
แสนดีตั้งใจไว้กับสุธา
อยากจะกราบมารดาที่แท้คือแม่ตน
แต่ไม่รู้ตอนนี้แม่อยู่ไหน
จึงฝากใจไปให้นี้ฉงน
แต่งกลอนมาอ้อนแม่นี้กำธน
คนหนึ่งคนนั่งร้องให้ใต้แสงจันทร์
ร ป ภ งานหลักพิทักษ์สิทธิ์
ช่วยชีวิตทำบุญสร้างกุศล
เพื่อให้ได้พบมารดานี้1คน
แม่หน้ามลของแสนที่อยู่ไกล
ไม่เห็นหน้าแต่ขอกราบกลางพื้นดิน
แสนไม่สิ้นอดทนยังพอไหว
ฝากกลอนนี้อิงแอบนิดสนิทใจ
ฝากไปให้คุณแม่ของ...
แสนดีรักแม่มากนะ(แต่งไปร้องให้ไป)
คิดถึงแม่มากนะครับ
ถ้าแม่ได้อ่านข้อ
ความนี้ขออวยพรให้แม่มี
ความสุขและผมจะได้เจอแม่ซักวัน ...
คิดถึงมาก



http://www.youtube.com/watch?v=Wb8KRzBcmGo#noexternalembed&feature=player_detailpage#t=3s (http://www.youtube.com/watch?v=Wb8KRzBcmGo#noexternalembed&feature=player_detailpage#t=3s)
     ลูกเอ๋ยนอนเถิดนอนเสียเจ้า
ยังอ่อนยังเยาว์ขวัญเจ้าดวงจิตแม่เอย
ห่วงจริงแม่ไม่ทิ้งไปเลย
นอนเสียเอยตื่นได้เชยชมกัน
     
     ฟังกล่อมฟังเถิดจอมขวัญ
ฟังแม่รำพันให้สวรรค์คุ้มครองเจ้า
ทวยเทพครองป่าครองเขา
ลูกยังอ่อนเยาว์โปรดเฝ้าดูแล
   
    **หลับเสียดวงหทัยของแม่
แม่อยู่ดูแลขวัญแม่นอนเถิดแม่นอน
ลูกเอ๋ยแม่เฉลยคำพร
บุญครั้งก่อนแม่เคยทำมา
   
   **ขอให้บุญช่วยรักษา
วอนไหว้บูชาให้ฟากฟ้ามาปกป้อง
คุ้มเหตุภัยเภททั้งผอง
เทพเจ้าครองปกป้องดวงใจ
     *******************