|
หัวข้อ: ~oO “สาวบ้านสวน ครวญรัก” Oo~ เริ่มหัวข้อโดย: Prapacarn ❀ ที่ 02 มกราคม 2012, 01:39:PM (http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRavcqbsWNZbmRMk8yf1-O4BY7xChe1agn2KRtW_8fuasoW0RJf) ไก่กระชั้น ขันแว่ว ปลุกแนวทุ่ง กลิ่นจรุง รำเพย เผยกลีบอ้อน น้ำค้างเกาะ ยอดสะเดา ดูเว้าวอน ต้นขจร เหงาใจ ใบหล่นคว้าง (http://www.qzub.com/bar_022.gif) (http://www.qzub.com) ช่อดอกรัก ทักทาย จูบสายหมอก กระซิบบอก ผึ้งจ๋า อย่าบินห่าง เชิญลิ้มลอง รสหวาน ก่อนผ่านทาง กลีบบอบบาง เปลี่ยวเหงา เฝ้ารอรัก (http://www.qzub.com/bar_022.gif) (http://www.qzub.com) หัวใจสาว ยังหม่น ไร้คนเกี่ยว ร้างดั่งข้าว คอยเคียว มาเกี่ยวกัก ทนหนาวเหน็บ ผิวระบม ยามลมทัก วอนฝากรัก อ้อนออด ขอกอดคุณ (http://www.qzub.com/bar_022.gif) (http://www.qzub.com) โปรดเมตตา รับหัวใจ ไว้เคียงข้าง จะไม่ห่าง จุนเจือ เฝ้าเกื้อหนุน เป็นหัวใจ หอมหวาน ซ่านละมุน รอไออุ่น จากพี่...คนมีใจ (http://www.qzub.com/bar_011.gif) (http://www.qzub.com) แซมค่ะ emo_107 emo_107 emo_107 หัวข้อ: Re: ~oO “สาวบ้านสวน ครวญรัก” Oo~ เริ่มหัวข้อโดย: พิมพ์วาส ที่ 02 มกราคม 2012, 02:05:PM กลีบดอกแย้มแต้มรสจรดกลีบ
ดั่งประทีปทาบส่องต้องไสว น้ำค้างหยดรดช่อพะนอไป แสงอำไพไรร่ำดอกจำแย้ม หอมจรุงอร่ามบุหงาแอร่ม ..... ประหนึ่งภมรจะชอนปะแต้ม ณ กลีบรัก ช่อผกาจะรอพะนอประจักษ์ ..... ก็ภุมรินจะผินปะถัก อร่ามกลีบ แฉล้มเฉลาประหนึ่งผกาละชีพ ..... ชะล้างสุคนธ์ละโรยประทีป ก็ เฉาตาย อีทิสังฉันท์ ๒๐ ผกาหอมต่อแต้ม ..... พงไพร เหมือนแต่งแซมจากใจ ..... บ่ร้าง ภมรก็ชอนไช ..... ดมกลิ่น ประหนึ่งบ่อ้างว้าง ..... อกโอ้สุขจริง หัวข้อ: Re: ~oO “สาวบ้านสวน ครวญรัก” Oo~ เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 02 มกราคม 2012, 02:07:PM พี่มีใจให้เจ้าพี่เฝ้าฝัน ถึงสวรรค์บ้านสวนอวลรักไหว หมู่แมลงเกาะกุมพุ่มพฤกษ์ใด คือหัวใจของพี่ที่สัญญา ข้าวไร้เคียวเกี่ยวรวงย่อมร่วงหล่น หนุ่มคนจนไม่มีสิทธิ์จะคิดหา เห็นเพียงเจ้ายิ้มพรายส่งสายตา ถึงเวลาต้องออกบอกความจริง ว่ายังรักยังหลงซื่อตรงอยู่ อยากเป็นคู่ชิดใกล้ไปทุกสิ่ง ลมหนาวแอบแปลบทรวงดวงใจอิง ขอพักพิงตักเจ้าเคล้าเสียงกลอน สาวบ้านสวนครวญรักปักใจหลง หนุ่มบ้านตรงกันข้ามพล่ามอักษร ขอเป็นเช่นมวลหมู่ภู่ภมร ได้ซอกซอนเกสรรักมาทักทาย หัวข้อ: Re: ~oO “สาวบ้านสวน ครวญรัก” Oo~ เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 02 มกราคม 2012, 03:19:PM ดอกลำดวน สวนเรา นั้นเหงาหงอย ขาดมือน้อย คอยเพน้า ทั้งเช้าสาย หากกลับกลาย ตายลง คงเสียดาย นั่งฟูมฟาย หน่ายช้ำ ด้วยน้ำตา ได้สาวสวน พรวนดิน รินรดน้ำ ทั้งเช้าค่ำ งามเด่น เป็นหนักหนา ลำดวนเรา เจ้าคงรื่น ชื่นนัยนา สุขอุรา ทั้งเจ้าของ น้องลำดวน.../ emo_126 บูรพาท่าพระจันทร์ |