พิมพ์หน้านี้ - ดี,ชั่วติดตัวตน

   เกิด,แก่ แลเจ็บ,ตาย         ล้วนเวียนว่าย ในสังสาร
         ชีวิต จิต,วิญญาณ              ไหนจะทาน กาลเวลา

   ความทุกข์ ความสุขสันต์   คือสามัญ แห่งตัณหา
         โมหันธ์ และฉันทา               เปรียบโรคา บังตาคน

   เกิดมา ชั่วอายุ               ควรทำนุ บุญกุศล
         สรรค์สร้าง อย่างอดทน       ให้งามล้น ด้วยผลงาน

   วางวาย ยังไว้ชื่อ           ชนนับถือ ลือกล่าวขาน
         ตราตรึง ถึงวงศ์วาน             สมแก่นสาร การดำรง

   ผู้ใด ใฝ่อามิส              ทุจริต มากพิษสง
         ยามขาด อำนาจลง            เสียงสาปส่ง คงชัดเจน

   ร่ำรวย ด้วยเบียดบัง         แม้ระวัง คนยังเห็น
         ตายไป ใช่หมดเวร            ฟ้าตามเข่น เน้นลงทัณฑ์

   วิถี ทางชีวา              มีใครฝ่า พ้นอาสัญ
         ดี,ชั่ว ที่พัวพัน                 จึงต่างกัน นิรันดร

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน