|
หัวข้อ: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 30 ธันวาคม 2011, 03:14:PM “โถคนดี แก้วตา หยุดว้าวุ่น พี่จะบวช แทนบุญ-คุณพ่อ,แม่ เรื่องแต่งงาน การหมั้น จำผันแปร อย่าวอแว ครวญคร่ำ ทำหน้างอ พี่ยืนยัน เพียงถึง หนึ่งพรรษา ลาสิกขา ทันใด ไปสู่ขอ น้องถนอม ตัวไว้ ให้ลออ ตั้งใจรอ วิวาห์ อย่าแง่งอน” บรรพชา ใต้ร่มกา สาวพัสตร์ แจ้งจรัส รสพระธรรม คำสั่งสอน เกิดซาบซึ้ง พุทธศาสน์ ปราศนิวรณ์ ความรุ่มร้อน ผ่อนสิ้น จากอินทรีย์ ถึงวันสึก แชเชือน เลื่อนกำหนด ยื้อสมรส สัญญา มารศรี ครองจีวร เดินธุดงค์ ป่าพงพี สึกตอนที่ วัยย่าง เข้ากลางคน กลับถึงเรือน มิประสบ พบคนรัก ชาวบ้านทัก นินทา โกลาหล เธอหนีไป กับชาย ท้ายตำบล จิตร้อนรน เร่งตาม ถามความจริง ผ่านบ้านน้อง แอบดู อยู่ห่างห่าง มองเห็นนาง กอดก่าย ลูกชาย,หญิง น้ำตาหลั่ง รินร่วง สุดท้วงติง สิ้นทุกสิ่ง เจ็บช้ำ จำอำลา ตั้งใจบวช อีกครั้ง ทั้งชีวิต ตัดสนิท กิเลส เพศตัณหา เคร่งครัดศีล สวดมนต์ จนชรา เป็นหลวงตา สมถะ ตลอดไป หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: พิมพ์วาส ที่ 30 ธันวาคม 2011, 04:40:PM ตั้งใจบวช อีกครั้ง ทั้งชีวิต ตัดสนิท กิเลส เพศตัณหา เคร่งครัดศีล สวดมนต์ จนชรา เป็นหลวงตา สมถะ ตลอดไป คราพี่ไปไซร้น้องต้องหมองเศร้า จิตหงอยเหงาเร้าอาวรณ์น้ำตาไหล พี่ไปบวชจวญน้องต้องหมองใจ สวมผ้าไตรใคร่ถือศีลถือธรรม คราเพลาพากาลผ่านเวียนหมุ่น คงหมดบุญสุนทานพาลถลำ ด้วยพี่จากพรากเคหาพาใจจำ น้องทำกรรมซ้ำใดพี่ไม่มา คราถึงวันมั้นหมายท้ายกำหนด น้องสลดพจน์คำพร่ำถึงหนา รอแล้วเล่าเศร้าใจไยไม่มา น้องจึงลาพาจิตพิศจากไป คราพี่กลับเคหามาเห็นน้อง ตีตราจองพ้องหน้าพาอสงไขย น้องมีลูกผูกเรือนแสนเชือนใจ พี่จากไกลไปอีกหนหม่นฤดี emo_115 หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: Charlie ที่ 30 ธันวาคม 2011, 05:20:PM “โถคนดี แก้วตา หยุดว้าวุ่น พี่จะบวช แทนบุญ-คุณพ่อ,แม่ เรื่องแต่งงาน การหมั้น จำผันแปร อย่าวอแว ครวญคร่ำ ทำหน้างอ พี่ยืนยัน เพียงถึง หนึ่งพรรษา ลาสิกขา ทันใด ไปสู่ขอ น้องถนอม ตัวไว้ ให้ลออ ตั้งใจรอ วิวาห์ อย่าแง่งอน” บรรพชา ใต้ร่มกา สาวพัสตร์ แจ้งจรัส รสพระธรรม คำสั่งสอน เกิดซาบซึ้ง พุทธศาสน์ ปราศนิวรณ์ ความรุ่มร้อน ผ่อนสิ้น จากอินทรีย์ ถึงวันสึก แชเชือน เลื่อนกำหนด ยื้อสมรส สัญญา มารศรี ครองจีวร เดินธุดงค์ ป่าพงพี สึกตอนที่ วัยย่าง เข้ากลางคน กลับถึงเรือน มิประสบ พบคนรัก ชาวบ้านทัก นินทา โกลาหล เธอหนีไป กับชาย ท้ายตำบล จิตร้อนรน เร่งตาม ถามความจริง ผ่านบ้านน้อง แอบดู อยู่ห่างห่าง มองเห็นนาง กอดก่าย ลูกชาย,หญิง น้ำตาหลั่ง รินร่วง สุดท้วงติง สิ้นทุกสิ่ง เจ็บช้ำ จำอำลา ตั้งใจบวช อีกครั้ง ทั้งชีวิต ตัดสนิท กิเลส เพศตัณหา เคร่งครัดศีล สวดมนต์ จนชรา เป็นหลวงตา สมถะ ตลอดไป มัวธุดงค์ พงไพร ถึงได้เรื่อง นางขุ่นเคือง แสนขัด อัธยาศัย เลยหอบผ้า ตามหนุ่ม หายกลุ้มใจ ทิดสึกใหม่ กลับมา ช้าเสียจริง พบแม่นาง เนื้อทอง ลูกสอง,สาม ต้องรินน้ำ ตาหยด รดติ๋งติ๋ง คิดกลับใจ ใฝ่ธรรม นำน้อมอิง ปลีกหลีกทิ้ง โลกีย์ หนีไกลทุกข์ ไปบวชใหม่ ใจหวัง ตั้งสัจจะ อยู่เป็นพระ แหละดี คงมีสุข รสพระธรรม ฉ่ำเย็น เร้นร้อนรุก คือการปลุก ใจตน พ้นสบาย หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 30 ธันวาคม 2011, 05:56:PM คราพี่ไปไซร้น้องต้องหมองเศร้า จิตหงอยเหงาเร้าอาวรณ์น้ำตาไหล พี่ไปบวชจวญน้องต้องหมองใจ สวมผ้าไตรใคร่ถือศีลถือธรรม คราเพลาพากาลผ่านเวียนหมุ่น คงหมดบุญสุนทานพาลถลำ ด้วยพี่จากพรากเคหาพาใจจำ น้องทำกรรมซ้ำใดพี่ไม่มา คราถึงวันมั้นหมายท้ายกำหนด น้องสลดพจน์คำพร่ำถึงหนา รอแล้วเล่าเศร้าใจไยไม่มา น้องจึงลาพาจิตพิศจากไป คราพี่กลับเคหามาเห็นน้อง ตีตราจองพ้องหน้าพาอสงไขย น้องมีลูกผูกเรือนแสนเชือนใจ พี่จากไกลไปอีกหนหม่นฤดี emo_115 [/quote]รสพระธรรม ตราตรึง จึงลืมน้อง แค่สิบสอง ปีกว่า ช้าหรือนี่ ไม่น่าด่วน ตัดใจ เลิกไยดี ทำเอาพี่ สึกเก้อ นั่งเหม่อลอย บวชครั้งนี้ ตั้งใจ ไว้แน่นหนัก เรื่องความรัก ความใคร่ ไม่ฟื้นฝอย น้องรักใคร ชอบใคร ไม่ต้องคอย เชิญยอดสร้อย มูมมาม ตามแต่ใจ หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 30 ธันวาคม 2011, 06:31:PM มัวธุดงค์ พงไพร ถึงได้เรื่อง นางขุ่นเคือง แสนขัด อัธยาศัย เลยหอบผ้า ตามหนุ่ม หายกลุ้มใจ ทิดสึกใหม่ กลับมา ช้าเสียจริง พบแม่นาง เนื้อทอง ลูกสอง,สาม ต้องรินน้ำ ตาหยด รดติ๋งติ๋ง คิดกลับใจ ใฝ่ธรรม นำน้อมอิง ปลีกหลีกทิ้ง โลกีย์ หนีไกลทุกข์ ไปบวชใหม่ ใจหวัง ตั้งสัจจะ อยู่เป็นพระ แหละดี คงมีสุข รสพระธรรม ฉ่ำเย็น เร้นร้อนรุก คือการปลุก ใจตน พ้นสบาย [/quote] เป็นเพราะตอน ธุดงค์ เกิดหลงป่า สิบปีกว่า พูดไป น่าใจหาย รีบสึกมา หมายจะ อธิบาย แต่โฉมฉาย ย้ายหนี ไร้วี่แวว ได้ข่าวว่า ตอนนี้ มีลูกหก พี่ตระหนก ตกตะลึง ถึงใจแป้ว ทนเจ็บช้ำ กัดฟัน หันหลังแจว คงไม้แคล้ว ลาบวช พร่ำสวดมนตร์ หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 30 ธันวาคม 2011, 06:54:PM คราพี่ไปไซร้น้องต้องหมองเศร้า จิตหงอยเหงาเร้าอาวรณ์น้ำตาไหล พี่ไปบวชจวญน้องต้องหมองใจ สวมผ้าไตรใคร่ถือศีลถือธรรม คราเพลาพากาลผ่านเวียนหมุ่น คงหมดบุญสุนทานพาลถลำ ด้วยพี่จากพรากเคหาพาใจจำ น้องทำกรรมซ้ำใดพี่ไม่มา คราถึงวันมั้นหมายท้ายกำหนด น้องสลดพจน์คำพร่ำถึงหนา รอแล้วเล่าเศร้าใจไยไม่มา น้องจึงลาพาจิตพิศจากไป คราพี่กลับเคหามาเห็นน้อง ตีตราจองพ้องหน้าพาอสงไขย น้องมีลูกผูกเรือนแสนเชือนใจ พี่จากไกลไปอีกหนหม่นฤดี emo_115 แค่สิบสอง ปีกว่า ช้าหรือนี่ ไม่น่าด่วน ตัดใจ เลิกไยดี ทำเอาพี่ สึกเก้อ นั่งเหม่อลอย บวชครั้งนี้ ตั้งใจ ไว้แน่นหนัก เรื่องความรัก ความใคร่ ไม่ฟื้นฝอย น้องรักใคร ชอบใคร ไม่ต้องคอย เชิญยอดสร้อย มูมมาม ตามแต่ใจ ขอโมทนา สาธุ ภิกษุปู่ ที่เรียนรู้ สู่ทาง กระจ่างใส เรื่องความสุข ทุกข์เคืองขัด ตัดทิ้งไป มิเหลือใย ใคร่รส สิ้นหมดกัน ใคร่ออกปาก อยากขอ รอคำตอบ หวังปู่มอบ ด้วยใจ ไร้โมหันธ์ ด้วยใจภักดิ์ รัก" ย่า " มานานวัน ขอแจ่มจันทร์ ขวัญตา จะว่าไง?.../ emo_100 บูรพาท่าพระจันทร์ [/quote] หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 30 ธันวาคม 2011, 09:29:PM ขอโมทนา สาธุ ภิกษุปู่ ที่เรียนรู้ สู่ทาง กระจ่างใส เรื่องความสุข ทุกข์เคืองขัด ตัดทิ้งไป มิเหลือใย ใคร่รส สิ้นหมดกัน ใคร่ออกปาก อยากขอ รอคำตอบ หวังปู่มอบ ด้วยใจ ไร้โมหันธ์ ด้วยใจภักดิ์ รัก" ย่า " มานานวัน ขอแจ่มจันทร์ ขวัญตา จะว่าไง?.../ emo_100 บูรพาท่าพระจันทร์[/center] หนอยหนอยหนอย ย่าของใคร ใครก็หวง มาจาบจ้วง พูดตลก เรียกยกให้ ฟังแล้วแสน หงุดหงิด คิดได้ไง นั่นดวงใจ ของปู่ รู้ไว้เชียว มากะลิ้ม กะเหลี่ย กล่าวเรี่ยราด สบประมาท คุณย่า ปู่ตาเขียว ไม่บวชแล้ว กลับบ้าน สถานเดียว ไปกลมเกลียว กอดย่า อย่ารบกวน [/quote] [/quote] หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 30 ธันวาคม 2011, 10:54:PM หวังพึ่งธรรมนำใจท้ายที่สุด เพื่อจะหยุดชีวันที่ผันผวน สลัดทุกข์สุขสงบเฝ้าทบทวน ทุกสิ่งล้วนเกิดดับสับเปลี่ยนไป ปุถุชนย่อมหลงในสงสาร มิอาจต้านทานฝืนแข็งขืนได้ จำต้องปลงปล่อยวางอย่างเข้าใจ ชีวิตใหม่ในธรรมนั้นฉ่ำเย็น ธรรมแท้จริงเหมือนแก่นแสนล้ำลึก เฝ้าตรองตรึกนึกอย่างไรก็ไม่เห็น มันร้อนรุ่มสุมใจให้ลำเค็ญ เพราะเราเป็นปุถชนคนธรรมดา... emo_82 หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 30 ธันวาคม 2011, 11:00:PM ................................. ตั้งใจบวช อีกครั้ง ทั้งชีวิต ตัดสนิท กิเลส เพศตัณหา เคร่งครัดศีล สวดมนต์ จนชรา เป็นหลวงตา สมถะ ตลอดไป หลับตาลง ปลงได้ อย่างไรเล่า คืนก่อนเจ้า แขนเกี่ยว เที่ยวที่ไหน นั่งในผับ คลับบาร์ จ้องหน้าใคร ยกแก้วไวน์ ชนกัน สนั่นฟลอร์ สุดเสียใจ ไร้สิทธิ์ คิดเอ่ยอ้าง ยืนหยัดร่าง ยักแย่ ดุจแพถ่อ เราเด็กวัด ซัดเซ เท่ไม่พอ ชายรูปหล่อ คลอเคล้า เฝ้าเชยชม คนต่ำต้อ คอเอียง หมายเคียงฟ้า ชาติเช่นกา เพียงดิน สิ้นเหมาะสม ได้แต่ฝัน พลันสลาย กลายเป็นลม ความขื่นขม โจมจับ ทับทวี เดินตลอด ทอดใจ บนไหล่ข้าง ถนนกว้าง เร่งรุด ไกลสุดที่ เห็นจุดหมาย ปลายถึง หนึ่งไม่มี ปล่อยฤดี หม่นหมอง ครองน้ำตา ค่ำอาศัย ใต้กุฏี ซุกที่วัด ดึกสงัด จิตหลอน นอนผวา เช้าเสียงสวด กรวดน้ำ พร่ำเมตตา แสนซาบซ่า กระมล ยามยลยิน กราบนมัส ศรัทธา สัมมาพุทธ บริสุทธิ์ ผุดใส ใคร่ถวิล ขอชำระ สะสาง ล้างมลทิน หายหมดสิ้น รักลวง จากดวงใจ บิณฑบาตรด้วยกันนะครับ..ท่านสุนทรฯ emo_126 รพีกาญจน์ 59 หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 30 ธันวาคม 2011, 11:28:PM ทั้งปู่ตาลาบวชผมปวดหัว ต้องออกตัวขอตามเพื่อถามไถ่ เป็นลูกศิษย์ติดพันทุกวันไป ส่วนเรื่องไก่ในวัดผมจัดการ เรื่องสมบัติพัสถานทั้งบ้านช่อง อีกทั้งน้องหลานเมียเคลียร์ประสาน พี่รพีฯพี่สุนทรวิทย์จิตเบิกบาน ขอKaikarnเหมารวด...บวชอย่าสึก หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 31 ธันวาคม 2011, 06:03:AM ขอโมทนา สาธุ ภิกษุปู่ ที่เรียนรู้ สู่ทาง กระจ่างใส เรื่องความสุข ทุกข์เคืองขัด ตัดทิ้งไป มิเหลือใย ใคร่รส สิ้นหมดกัน ใคร่ออกปาก อยากขอ รอคำตอบ หวังปู่มอบ ด้วยใจ ไร้โมหันธ์ ด้วยใจภักดิ์ รัก" ย่า " มานานวัน ขอแจ่มจันทร์ ขวัญตา จะว่าไง?.../ emo_100 บูรพาท่าพระจันทร์[/center] หนอยหนอยหนอย ย่าของใคร ใครก็หวง มาจาบจ้วง พูดตลก เรียกยกให้ ฟังแล้วแสน หงุดหงิด คิดได้ไง นั่นดวงใจ ของปู่ รู้ไว้เชียว มากะลิ้ม กะเหลี่ย กล่าวเรี่ยราด สบประมาท คุณย่า ปู่ตาเขียว ไม่บวชแล้ว กลับบ้าน สถานเดียว ไปกลมเกลียว กอดย่า อย่ารบกวน อ้าว!ไหนสลัด ตัดกิเลส ถือเพศพรต ละซึ่งรส หมดจิตต์ ไม่คิดหวน พวกอ้อยตาล หวานตา น้องหน้านวล อีกเชิญชวน ลองลิ้ม ชิมรสธรรม ได้ยังไง ไหนกัน ล่ะท่านปู่ แล้วอยู่อยู่ บ่นบ้า นั่งหน้าคว่ำ ให้กิเลส เพศตัณหา มาครอบงำ กลับลืมคำ มินำพา มุสาโกง ทั้งทั้งที่ มีมาก จนยากนับ มากเหลือรับ แลเห็น มากเป็นโขลง ปรนนิบัติ ขัดตัว ทุกชั่วโมง ให้สบาย กายโหวง เบาโล่งดี ที่เด่นเด่น เห็นสำอาง เช่นนางฟ้า สวยจับตา ว่าพันทอง ไร้หมองศรี อีกอาซ้อ ก็แกมเพชร เก็จมณี สามนารี นี้สุดงาม สามภพเชียว.../ emo_82 บูรพาท่าพระจันทร์ หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: Music ที่ 31 ธันวาคม 2011, 07:17:AM emo_82
สงสัยเธอหนีบวช...มาสามโบสถ์ เลยตั้งโจทย์ผลักดันไว้กันเหนียว ฟังเพลงแล้วเป็นสุขขนลุกเกลียว บุรุษเปรียว...หาที่พึ่งเมื่อถึงธรรม มิได้เกิดร่วมสมัย...แต่ใจชอบ ผู้แต่งเพลงรู้รอบชอบขยำ เขียนเสียดสีสังคมประโคมคำ ผู้รับกรรม..คือคำรณ....โดนรังแก (จริงมั๊ยครับ?...เค้าลือกันว่า..คุณคำรณร้องเพลงเสียดสีสังคมสมัยนั้น..จนโดนสาดน้ำกรด) http://www.youtube.com/watch?v=8-TtwaO4ZGs#noexternalembed&feature=related (http://www.youtube.com/watch?v=8-TtwaO4ZGs#noexternalembed&feature=related) หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: กฤษการกลอน ที่ 31 ธันวาคม 2011, 08:33:AM emo_81
เมื่อหมองหม่นหมกมุ่นครุ่นคิดมาก emo_126จำใจจากเจ้าจริงดังโจษจัน หวังวิเวกเว้นว่างมานานวัน เก็บกดกลั้นกลบเกลื่อนไม่เคลื่อนกาม นวลน้องนางนุ่งน้อยคอยโผล่หน้า ตรึงติดตาแต่ตนจนต้องถาม ไยเย้ายวนอยากหยอกทุกชั่วยาม เพศพระพราหมณ์เพียงเพราะเคราะห์ภัยใด สุดสงสัยทรวงสั่นหวั่นศีลขาด ขอแคล้วคลาดคร่ำเคร่งเร่งคำใส่ ผ่องผิวพรรณผ่านผันไม่พ้นตาย พึ่งสุดท้ายพระธรรมนำรอดตัว หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย..ซ้อสี่.. เริ่มหัวข้อโดย: ..กุสุมา.. ที่ 31 ธันวาคม 2011, 08:47:AM หนอยหนอยหนอย ย่าของใคร ใครก็หวง มาจาบจ้วง พูดตลก เรียกยกให้ ฟังแล้วแสน หงุดหงิด คิดได้ไง นั่นดวงใจ ของปู่ รู้ไว้เชียว มากะลิ้ม กะเหลี่ย กล่าวเรี่ยราด สบประมาท คุณย่า ปู่ตาเขียว ไม่บวชแล้ว กลับบ้าน สถานเดียว ไปกลมเกลียว กอดย่า อย่ารบกวน อ้าว!ไหนสลัด ตัดกิเลส ถือเพศพรต ละซึ่งรส หมดจิตต์ ไม่คิดหวน พวกอ้อยตาล หวานตา น้องหน้านวล อีกเชิญชวน ลองลิ้ม ชิมรสธรรม ได้ยังไง ไหนกัน ล่ะท่านปู่ แล้วอยู่อยู่ บ่นบ้า นั่งหน้าคว่ำ ให้กิเลส เพศตัณหา มาครอบงำ กลับลืมคำ มินำพา มุสาโกง ทั้งทั้งที่ มีมาก จนยากนับ มากเหลือรับ แลเห็น มากเป็นโขลง ปรนนิบัติ ขัดตัว ทุกชั่วโมง ให้สบาย กายโหวง เบาโล่งดี ที่เด่นเด่น เห็นสำอาง เช่นนางฟ้า สวยจับตา ว่าพันทอง ไร้หมองศรี อีกอาซ้อ ก็แกมเพชร เก็จมณี สามนารี นี้สุดงาม สามภพเชียว.../ emo_82 บูรพาท่าพระจันทร์ ฮ่วย..อาเฮีย เบี่อซ้อ ขอไปบวช ทีจะชวด คุณย่า ทำตาเขียว ลื้อมุสา น่าฟาด กบาลเจียว รอสักเดี๋ยว จัดให้ ตะไทเลย ไม่รักดี ใช่ไหม ไม่ถือศีล พอได้ยิน คำขอ ห้อลิ่วเฉย ซ้อหวังอยู่ ผู้เดียว เที่ยวเสบย พิโธ่เอ้ย.. ของตายตาย น่าหน่ายจริ้ง ..กุสุมา.. (http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcS-uvqdC2gga0keMk3nIJf2ZPwa1Dbj525wJ5uIDfh1_U2jrKehpw) emo_61 emo_61 หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 31 ธันวาคม 2011, 09:19:AM สุดดีใจ ใหญ่ยิ่ง กว่าสิ่งไหน สุขฤทัย ไร้หมอง ร้องเพลงหงิง นั่งหน้าปลื้ม ดื่มน้ำชา ตราระมิง ถึงไม่อิง คุณ " ย่า " ไม่ว่ากัน ด้วยแผนเผ็ด เด็ดปีก คัสซาโนวา อีกประเดี๋ยว เจียวว่า เรื่องน่าขัน คงได้ดู ปู่ทรุดโทรม ถูกโรมรัน ขอเชิญท่าน พลันมา อย่าช้าเลย.../ emo_100 emo_100 emo_100 บูรพาท่าพระจันทร์ หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 31 ธันวาคม 2011, 11:27:AM หวังพึ่งธรรมนำใจท้ายที่สุด เพื่อจะหยุดชีวันที่ผันผวน สลัดทุกข์สุขสงบเฝ้าทบทวน ทุกสิ่งล้วนเกิดดับสับเปลี่ยนไป ปุถุชนย่อมหลงในสงสาร มิอาจต้านทานฝืนแข็งขืนได้ จำต้องปลงปล่อยวางอย่างเข้าใจ ชีวิตใหม่ในธรรมนั้นฉ่ำเย็น ธรรมแท้จริงเหมือนแก่นแสนล้ำลึก เฝ้าตรองตรึกนึกอย่างไรก็ไม่เห็น มันร้อนรุ่มสุมใจให้ลำเค็ญ เพราะเราเป็นปุถชนคนธรรมดา... emo_82 กลับต้องเพิก ฉับพลัน เกิดปัญหา มีศัตรู หัวใจ หมายบีฑา เขาชื่อมาร บูรพา ท่าพระจันทร์ จะมากล่อม คุณย่า คิดพาหนี ส่งไมตรี หยิบยื่น หื่นมหันต์ ปู่ตัดใจ ไม่สิ้น กลิ่นสุคันธ์ ต้องผลุนผลัน กลับมา ชิงย่าคืน หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 31 ธันวาคม 2011, 11:46:AM หลับตาลง ปลงได้ อย่างไรเล่า คืนก่อนเจ้า แขนเกี่ยว เที่ยวที่ไหน นั่งในผับ คลับบาร์ จ้องหน้าใคร ยกแก้วไวน์ ชนกัน สนั่นฟลอร์ สุดเสียใจ ไร้สิทธิ์ คิดเอ่ยอ้าง ยืนหยัดร่าง ยักแย่ ดุจแพถ่อ เราเด็กวัด ซัดเซ เท่ไม่พอ ชายรูปหล่อ คลอเคล้า เฝ้าเชยชม คนต่ำต้อ คอเอียง หมายเคียงฟ้า ชาติเช่นกา เพียงดิน สิ้นเหมาะสม ได้แต่ฝัน พลันสลาย กลายเป็นลม ความขื่นขม โจมจับ ทับทวี เดินตลอด ทอดใจ บนไหล่ข้าง ถนนกว้าง เร่งรุด ไกลสุดที่ เห็นจุดหมาย ปลายถึง หนึ่งไม่มี ปล่อยฤดี หม่นหมอง ครองน้ำตา ค่ำอาศัย ใต้กุฏี ซุกที่วัด ดึกสงัด จิตหลอน นอนผวา เช้าเสียงสวด กรวดน้ำ พร่ำเมตตา แสนซาบซ่า กระมล ยามยลยิน กราบนมัส ศรัทธา สัมมาพุทธ บริสุทธิ์ ผุดใส ใคร่ถวิล ขอชำระ สะสาง ล้างมลทิน หายหมดสิ้น รักลวง จากดวงใจ บิณฑบาตรด้วยกันนะครับ..ท่านสุนทรฯ รพีกาญจน์59 emo_126 อกหักเดิน คอเอียง เดี้ยงมานั่น โถใครกัน ใจดำ ช่างทำได้ พ่อรพีฯ หนักแน่น แสนจริงใจ ทุ่มเทให้ ทุกสิ่ง กลับทิ้งลง คิดลาบวช ตามสุนทรฯ สอนธรรมะ คงเป็นพระ รูปงาม ตามประสงค์ บิณฑบาต ถึงไหน ให้พะวง สีกาหลง ตามอุปถัมภ์ ทำยังไง [/quote] หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 31 ธันวาคม 2011, 12:14:PM ทั้งปู่ตาลาบวชผมปวดหัว ต้องออกตัวขอตามเพื่อถามไถ่ เป็นลูกศิษย์ติดพันทุกวันไป ส่วนเรื่องไก่ในวัดผมจัดการ เรื่องสมบัติพัสถานทั้งบ้านช่อง อีกทั้งน้องหลานเมียเคลียร์ประสาน พี่รพีฯพี่สุนทรวิทย์จิตเบิกบาน ขอKaikarnเหมารวด...บวชอย่าสึก คิดรวบรัด ซัดเป็ด ให้เสร็จศึก วิทยายุทธ์ ท่าทาง ช่างลุ่มลึก พ่อคงคึก เอาการ มานานนม หวังรวบหัว รวบหาง ถ่างน้องเมีย ไม่อ่อนเปลี้ย เพลียใจ หมายถล่ม กลัวพักเดียว ไม่รอด นอนจอดจม เกิดมีอัน สิ้นลม นมติดคอ หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: สมนึก นพ ที่ 31 ธันวาคม 2011, 01:00:PM บิณฑบาตผ่านบ้างทางบ้านฉัน ต้องคอยกันเด็กถือย่ามตามหลวงพ่อ ด้วยน้องเมียและภรรยามาเฝ้ารอ ใจจดจ่อตักบาตรไม่ขาดวัน กลัวไก่วัดหมดไปหวังไก่นอก ต้องรีบบอกรู้ไว้ไก่ใครนั่น ถึงใจบุญอย่างไรไม่แบ่งปัน ขอยืนยันเป็นตายได้เห็นดี ใส่บาตรเสร็จรับพรพระสอนสั่ง เด็กข้างหลังแอบแฝงระแวงนี่ น้องเมียได้บอกกล่าวเล่าทุกที เด็กวัดนี้วอนขอรอเบอร์โทร แต่วันนี้ต่อไปในวันหน้า ตื่นเช้ามาพกปืนงามให้ด้ามโผล่ ยังตาหวานเข้าใส่ลั่นไกโชว์ ปืนลูกโม่ป้องภัยไก่บ้านเรา. นพ 31 ธ.ค.54 หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย..ซ้อสี่.. เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 31 ธันวาคม 2011, 01:07:PM ฮ่วย..อาเฮีย เบี่อซ้อ ขอไปบวช
ทีจะชวด คุณย่า ทำตาเขียว ลื้อมุสา น่าฟาด กบาลเจียว รอสักเดี๋ยว จัดให้ ตะไทเลย ไม่รักดี ใช่ไหม ไม่ถือศีล พอได้ยิน คำขอ ห้อลิ่วเฉย ซ้อหวังอยู่ ผู้เดียว เที่ยวเสบย พิโธ่เอ้ย.. ของตายตาย น่าหน่ายจริ้ง ..กุสุมา.. (http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcS-uvqdC2gga0keMk3nIJf2ZPwa1Dbj525wJ5uIDfh1_U2jrKehpw) emo_61 emo_61 อย่าน้อยใจ ซ้อสี่ ที่น่ารัก เฮียยังภักดิ์ หมดทรวง ห่วงน้องหญิง ปลอบย่าเสร็จ จะแน่บ ไปแอบอิง คุยหนุงหนิง เคียงข้าง มิห่างกาย บอกหลวงตา ลาขาด คว่ำบาตรหนี กอดซ้อสี่ เกลียวกลม สมใจหมาย เร่งผลิต เพาะปลูก ลูกหญิงชาย ซ้ออย่าอาย บรรจง รีบลงมือ หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 31 ธันวาคม 2011, 02:15:PM emo_82 สงสัยเธอหนีบวช...มาสามโบสถ์ เลยตั้งโจทย์ผลักดันไว้กันเหนียว ฟังเพลงแล้วเป็นสุขขนลุกเกลียว บุรุษเปรียว...หาที่พึ่งเมื่อถึงธรรม มิได้เกิดร่วมสมัย...แต่ใจชอบ ผู้แต่งเพลงรู้รอบชอบขยำ เขียนเสียดสีสังคมประโคมคำ ผู้รับกรรม..คือคำรณ....โดนรังแก (จริงมั๊ยครับ?...เค้าลือกันว่า..คุณคำรณร้องเพลงเสียดสีสังคมสมัยนั้น..จนโดนสาดน้ำกรด) [url]http://www.youtube.com/watch?v=8-TtwaO4ZGs#noexternalembed&feature=related[/url] ([url]http://www.youtube.com/watch?v=8-TtwaO4ZGs#noexternalembed&feature=related[/url]) บวชผ่านมา สามโบสถ์ โสตแจ่มแจ้ง เรื่องกินแหนง แคลงใจ ไม่แยแส ช้ำก็แต่ ถูกหญิง ทิ้งลอยแพ แฟนเปลี่ยนแปร มีอื่น จำฝืนทน เข้าบ้านกลอนฯ นอนพัก รักษาอก ดันมาตก หลุมรัก หนักอีกหน พบหญิงงาม มากมาย ตั้งหลายคน แต่อับจน เราขี้อาย จีบไม่เป็น หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 31 ธันวาคม 2011, 03:48:PM บิณฑบาตผ่านบ้างทางบ้านฉัน ต้องคอยกันเด็กถือย่ามตามหลวงพ่อ ด้วยน้องเมียและภรรยามาเฝ้ารอ ใจจดจ่อตักบาตรไม่ขาดวัน กลัวไก่วัดหมดไปหวังไก่นอก ต้องรีบบอกรู้ไว้ไก่ใครนั่น ถึงใจบุญอย่างไรไม่แบ่งปัน ขอยืนยันเป็นตายได้เห็นดี ใส่บาตรเสร็จรับพรพระสอนสั่ง เด็กข้างหลังแอบแฝงระแวงนี่ น้องเมียได้บอกกล่าวเล่าทุกที เด็กวัดนี้วอนขอรอเบอร์โทร แต่วันนี้ต่อไปในวันหน้า ตื่นเช้ามาพกปืนงามให้ด้ามโผล่ ยังตาหวานเข้าใส่ลั่นไกโชว์ ปืนลูกโม่ป้องภัยไก่บ้านเรา. นพ 31 ธ.ค.54 ไม่เกาะแกะ ลามเกลือก ใกล้เทือกเถา เก็บอาวุธ เข้าไว้ ใจเบาเบา เดี๋ยวสะเพร่า เปรี้ยงปร้าง ร่างจะพรุน เลิกฉันไก่-บ้านแล้ว อยากแคล้วคลาด บรรจงฟาด ไก่วัด ฟัดใต้ถุน ใกล้จะสึก แล้วนะ เจ้าประคุณ เลิกว้าวุ่น สึกไป ไม่หวนมา หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 31 ธันวาคม 2011, 04:08:PM .............................. ค่ำอาศัย ใต้กุฏี ซุกที่วัด ดึกสงัด จิตหลอน นอนผวา เช้าเสียงสวด กรวดน้ำ พร่ำเมตตา แสนซาบซ่า กระมล ยามยลยิน กราบนมัส ศรัทธา สัมมาพุทธ บริสุทธิ์ ผุดใส ใคร่ถวิล ขอชำระ สะสาง ล้างมลทิน หายหมดสิ้น รักลวง จากดวงใจ บิณฑบาตรด้วยกันนะครับ..ท่านสุนทรฯ รพีกาญจน์59 emo_126 อกหักเดิน คอเอียง เดี้ยงมานั่น โถใครกัน ใจดำ ช่างทำได้ พ่อรพีฯ หนักแน่น แสนจริงใจ ทุ่มเทให้ ทุกสิ่ง กลับทิ้งลง คิดลาบวช ตามสุนทรฯ สอนธรรมะ คงเป็นพระ รูปงาม ตามประสงค์ บิณฑบาต ถึงไหน ให้พะวง สีกาหลง ตามอุปถัมภ์ ทำยังไง ทั้งเนื้อตัว หัวเห็น เป็นบาดแผล แถมเก่าแก่ ผมหงอก ดอกขาวใส สวมแว่นตา ฝ้าฟาง คลำทางไป ปากกว้างใหญ่ ฟันหลุด มิผุดแทน จมูกทู่ หูบาง คางยาวยื่น มีตุ่มผื่น ขึ้นหน้า เต็มขาแขน เดินโซเซ เกหน้า ขวาคลอนแคลน รูปร่างแสน อัปลักษณ์ จักใดงาม หนักใจเจ้า เช้าผิน บิณฑบาตร ผ่านตลาด ชุมชน คนมองข้าม อุ้มบาตรเปล่า ไร้ข้าวกับ กลับอาราม ต้องดื่มน้าม ลงท้อง ประคองตน ก่อนหมดแรง แบ่งปัน ฉันบาตรพี่ ชุบชีวี เมตตา มหากุศล ขออีกเล็ก เด็กวัด หิวจัดคน ติดตามก้น ช่วยงาน ชื่อ karnkai ขอขอบคุณ.ท่านสุนทรฯ ขอรับ emo_126 รพีกาญจน์ 59 หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย.......*****คุณย่าทนไม่ไหว****** เริ่มหัวข้อโดย: สุนันยา ที่ 31 ธันวาคม 2011, 04:53:PM ดูหรือคน เรรวน ทำป่วนจิต พอเผลอนิด คิดเฟี้ยว แยกเขี้ยวงับ(แหะๆกลอนพาไป..ค่ะ) สู้อุตส่าห์ อดสู ทนอยู่รับ ไม่บ่นกลับ กระไร ให้ขุ่นเคือง เทียวแอบป้อ จ๋อแจ๋ แลสาวสาว ไม่คิดอยาก ว่ากล่าว เอาเป็นเรื่อง ปล่อยตามใจ คุณปู่ อยู่นานเนือง ทำคุยเขื่อง เปรื่องปราด วาดรวดลาย พอได้คืบ ดูเข้า จะเอาศอก ย่าขอบอก อดกลั้น นานเหลือหลาย ขอถอนตัว ดีกว่า ก่อนบ้าตาย ปู่เจ้าชู้ มากมาย จำใจลา ทนไม่ไหว พฤติกรรม อย่างซ้ำซาก ขอลาจาก ปู่ไป จนไกลหน้า อยากมีใคร ตามสบาย ไม่นำพา เป็นคุณย่า ยังสาว เลิกเศร้าตรม... emo_52 emo_52 emo_52 “สุนันยา” หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 31 ธันวาคม 2011, 05:04:PM ทั้งเนื้อตัว หัวเห็น เป็นบาดแผล [/quote]แถมเก่าแก่ ผมหงอก ดอกขาวใส สวมแว่นตา ฝ้าฟาง คลำทางไป ปากกว้างใหญ่ ฟันหลุด มิผุดแทน จมูกทู่ หูบาง คางยาวยื่น มีตุ่มผื่น ขึ้นหน้า เต็มขาแขน เดินโซเซ เกหน้า ขวาคลอนแคลน รูปร่างแสน อัปลักษณ์ จักใดงาม หนักใจเจ้า เช้าผิน บิณฑบาตร ผ่านตลาด ชุมชน คนมองข้าม อุ้มบาตรเปล่า ไร้ข้าวกับ กลับอาราม ต้องดื่มน้าม ลงท้อง ประคองตน ก่อนหมดแรง แบ่งปัน ฉันบาตรพี่ ชุบชีวี เมตตา มหากุศล ขออีกเล็ก เด็กวัด หิวจัดคน ติดตามก้น ช่วยงาน ชื่อ karnkai ขอขอบคุณ.ท่านสุนทรฯ ขอรับ emo_126 รพีกาญจน์ 59 ร้องไอ้หยา อนิจจัง รูปสังขาร เกิดอาการ ท้องมวน ป่วนลำไส้ ถ้ารูปโฉม เช่นที่ พี่ว่าไว้ ถึงบวชไป คงไม่รุ่ง ยุ่งกว่าดี เปลี่ยนจ๊อบใหม่ ดีกว่า หาที่ปัก ตั้งสำนัก ทรงเจ้า ซ้ำเข้าผี ทั้งใบ้หวย ทำเสน่ห์ เก๋เข้าที คงมั่งมี หัวกระได ไม่แห้งเลย หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย.......*****คุณย่าทนไม่ไหว****** เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 31 ธันวาคม 2011, 05:29:PM ดูหรือคน เรรวน ทำป่วนจิต พอเผลอนิด คิดเฟี้ยว แยกเขี้ยวงับ(แหะๆกลอนพาไป..ค่ะ) สู้อุตส่าห์ อดสู ทนอยู่รับ ไม่บ่นกลับ กระไร ให้ขุ่นเคือง เทียวแอบป้อ จ๋อแจ๋ แลสาวสาว ไม่คิดอยาก ว่ากล่าว เอาเป็นเรื่อง ปล่อยตามใจ คุณปู่ อยู่นานเนือง ทำคุยเขื่อง เปรื่องปราด วาดรวดลาย พอได้คืบ ดูเข้า จะเอาศอก ย่าขอบอก อดกลั้น นานเหลือหลาย ขอถอนตัว ดีกว่า ก่อนบ้าตาย ปู่เจ้าชู้ มากมาย จำใจลา ทนไม่ไหว พฤติกรรม อย่างซ้ำซาก ขอลาจาก ปู่ไป จนไกลหน้า อยากมีใคร ตามสบาย ไม่นำพา เป็นคุณย่า ยังสาว เลิกเศร้าตรม... emo_52 emo_52 emo_52 “สุนันยา” งอนน่ารัก น่าเอ็นดู ปู่จึงหลง อย่างนี้คง ถูกกุม เทพอุ้มสม หรือลิขิต จากฤทธา มหาพรหม ให้มา สนิทสนม ร่วมกลมเกลียว ให้เป็นคู่ ผูกพัน กันทั้งชาติ มิบำราศ ชิงชัง แม้หนังเหี่ยว จวบแก่เฒ่า ท้องลาย กายซีดเซียว กระทั่งเคี้ยว ไม่ลง คงรักเธอ หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 31 ธันวาคม 2011, 05:48:PM ทั้งเนื้อตัว หัวเห็น เป็นบาดแผล แถมเก่าแก่ ผมหงอก ดอกขาวใส สวมแว่นตา ฝ้าฟาง คลำทางไป ปากกว้างใหญ่ ฟันหลุด มิผุดแทน จมูกทู่ หูบาง คางยาวยื่น มีตุ่มผื่น ขึ้นหน้า เต็มขาแขน เดินโซเซ เกหน้า ขวาคลอนแคลน รูปร่างแสน อัปลักษณ์ จักใดงาม หนักใจเจ้า เช้าผิน บิณฑบาตร ผ่านตลาด ชุมชน คนมองข้าม อุ้มบาตรเปล่า ไร้ข้าวกับ กลับอาราม ต้องดื่มน้าม ลงท้อง ประคองตน ก่อนหมดแรง แบ่งปัน ฉันบาตรพี่ ชุบชีวี เมตตา มหากุศล ขออีกเล็ก เด็กวัด หิวจัดคน ติดตามก้น ช่วยงาน ชื่อ karnkai ขอขอบคุณ.ท่านสุนทรฯ ขอรับ emo_126 รพีกาญจน์ 59 เกิดอาการ ท้องมวน ป่วนลำไส้ ถ้ารูปโฉม เช่นที่ พี่ว่าไว้ ถึงบวชไป คงไม่รุ่ง ยุ่งกว่าดี เปลี่ยนจ๊อบใหม่ ดีกว่า หาที่ปัก ตั้งสำนัก ทรงเจ้า ซ้ำเข้าผี ทั้งใบ้หวย ทำเสน่ห์ เก๋เข้าที คงมั่งมี หัวกระได ไม่แห้งเลย [/quote] จะขุดร่าง ย่างเด็ก ปากเสกเป่า หรือทรงเจ้า เฝ้าขัน มิทันเสวย จะบอกใบ้ ให้หวย ซวยตามเคย สักนมเนย ถูกปรับ จับประจาน ยมให้ร่าง สร้างหน้า-ตาเช่นนี้ สุดแต่ผี พอพบ ลี้หลบผ่าน ยอมยกมือ ถือกะลอ เดินขอทาน ตั้งวันวาน หม่นใจ มิได้สตางค์ ขออาศัย ใบบุญ สุนทรวิทย์ เมตตาจิต ให้ทาน อาหารบ้าง ขอรถคัน บ้านหรู อยู่ริมทาง น้องนวลนาง เอวคอด กอดสักคน ขอจ้า..กล้าขอต้องกล้าให้นะจ๊ะ.. รพีกาญจน์ 59 หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย..ซ้อสี่.. เริ่มหัวข้อโดย: ..กุสุมา.. ที่ 31 ธันวาคม 2011, 06:18:PM ฮ่วย..อาเฮีย เบี่อซ้อ ขอไปบวช ทีจะชวด คุณย่า ทำตาเขียว ลื้อมุสา น่าฟาด กบาลเจียว รอสักเดี๋ยว จัดให้ ตะไทเลย ไม่รักดี ใช่ไหม ไม่ถือศีล พอได้ยิน คำขอ ห้อลิ่วเฉย ซ้อหวังอยู่ ผู้เดียว เที่ยวเสบย พิโธ่เอ้ย.. ของตายตาย น่าหน่ายจริ้ง ..กุสุมา.. ([url]http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcS-uvqdC2gga0keMk3nIJf2ZPwa1Dbj525wJ5uIDfh1_U2jrKehpw[/url]) emo_61 emo_61 อย่าน้อยใจ ซ้อสี่ ที่น่ารัก เฮียยังภักดิ์ หมดทรวง ห่วงน้องหญิง ปลอบย่าเสร็จ จะแน่บ ไปแอบอิง คุยหนุงหนิง เคียงข้าง มิห่างกาย บอกหลวงตา ลาขาด คว่ำบาตรหนี กอดซ้อสี่ เกลียวกลม สมใจหมาย เร่งผลิต เพาะปลูก ลูกหญิงชาย ซ้ออย่าอาย บรรจง รีบลงมือ เฮียสุนทร วอนขอ ซ้อจัดให้ มิเป็นไร พี่เลี้ยง รอบเตียงอื้อ งั้นคืนนี้ ฉลอง เฮียห้ามหือ ให้มันลือ เล่าขาน ทั่วบ้านกลอน ขึ้นปีใหม่ ศูนย์ศูนย์ จุดศูนย์ศูนย์ (00.00 น) ช่วยกันลุ้น ได้เสีย เคลีย”ย่า”ก่อน อยู่กับซ้อ เคาร์ดาว เฮียห้ามนอน ไก่นอกบ่อน ต้องพนัน ท่านบูรพา โปรดติดตาม เฮียซ้อ ตอนต่อไป จะเป็นใคร หนาวสั่น ฝันผวา คอยถามข่าว ที่ไร่ กุสุมา กดโทรหา สุนทร 191 ..ซ้อสี่..กุสุมา.. มีกางเต้นส์ รอบกองไฟ ที่ไร่.. เตรียมโน้ตบุค2เครื่องพร้อมแบตเตอรี่เพียบ ไว้ตอบกลอนพี่สุนทรวิทย์ เจ้าค่ะ พี่บูรพาลงขันพนันได้เล้ยยย จร้า .. emo_89 emo_68 emo_96 emo_89 หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 31 ธันวาคม 2011, 06:41:PM emo_81 เรื่องกิเลส ตัณหา ฝ่าลำบากเมื่อหมองหม่นหมกมุ่นครุ่นคิดมาก emo_126จำใจจากเจ้าจริงดังโจษจัน หวังวิเวกเว้นว่างมานานวัน เก็บกดกลั้นกลบเกลื่อนไม่เคลื่อนกาม นวลน้องนางนุ่งน้อยคอยโผล่หน้า ตรึงติดตาแต่ตนจนต้องถาม ไยเย้ายวนอยากหยอกทุกชั่วยาม เพศพระพราหมณ์เพียงเพราะเคราะห์ภัยใด สุดสงสัยทรวงสั่นหวั่นศีลขาด ขอแคล้วคลาดคร่ำเคร่งเร่งคำใส่ ผ่องผิวพรรณผ่านผันไม่พ้นตาย พึ่งสุดท้ายพระธรรมนำรอดตัว เสมือนขวาก พิลาลส คอยกดหัว ชวนหลงใหล ง่วนขุก ขมุกขมัว พาลืมตัว กลั้วเกลือก เป็นเปลือกคลุม อยากกำจัด กิเลส เหตุราคะ ใช้ธรรมะ กล่อมเกลา เข้าโอบอุ้ม สงบจิต ชำระใจ ให้รัดกุม ความร้อนรุ่ม อัดอั้น อาจบรรเทา หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย..ซ้อสี่.. เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 31 ธันวาคม 2011, 07:04:PM มิเป็นไร พี่เลี้ยง รอบเตียงอื้อ งั้นคืนนี้ ฉลอง เฮียห้ามหือ ให้มันลือ เล่าขาน ทั่วบ้านกลอน ขึ้นปีใหม่ ศูนย์ศูนย์ จุดศูนย์ศูนย์ (00.00 น) ช่วยกันลุ้น ได้เสีย เคลีย”ย่า”ก่อน อยู่กับซ้อ เคาร์ดาว เฮียห้ามนอน ไก่นอกบ่อน ต้องพนัน ท่านบูรพา โปรดติดตาม เฮียซ้อ ตอนต่อไป จะเป็นใคร หนาวสั่น ฝันผวา คอยถามข่าว ที่ไร่ กุสุมา กดโทรหา สุนทร 191 ..ซ้อสี่..กุสุมา.. มีกางเต้นส์ รอบกองไฟ ที่ไร่.. เตรียมโน้ตบุค2เครื่องพร้อมแบตเตอรี่เพียบ ไว้ตอบกลอนพี่สุนทรวิทย์ เจ้าค่ะ พี่บูรพาลงขันพนันได้เล้ยยย จร้า .. emo_89 emo_68 emo_96 emo_89 [/quote] ข้อยสูมา อาเฮีย มายเดียร์ซ้อ รพีฯขอ หยุดไว้ ไม่ทะลึ่ง เข้ามาคั่น กั้นกลาง ช่างสึ่งตึง ต๊ะ ติ๊ด ฉึ่ง ลันลอ ขออำลา... emo_81 emo_103 หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย.......*****คุณย่าทนไม่ไหว****** เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 31 ธันวาคม 2011, 07:25:PM ดูหรือคน เรรวน ทำป่วนจิต พอเผลอนิด คิดเฟี้ยว แยกเขี้ยวงับ(แหะๆกลอนพาไป..ค่ะ) สู้อุตส่าห์ อดสู ทนอยู่รับ ไม่บ่นกลับ กระไร ให้ขุ่นเคือง เทียวแอบป้อ จ๋อแจ๋ แลสาวสาว ไม่คิดอยาก ว่ากล่าว เอาเป็นเรื่อง ปล่อยตามใจ คุณปู่ อยู่นานเนือง ทำคุยเขื่อง เปรื่องปราด วาดรวดลาย พอได้คืบ ดูเข้า จะเอาศอก ย่าขอบอก อดกลั้น นานเหลือหลาย ขอถอนตัว ดีกว่า ก่อนบ้าตาย ปู่เจ้าชู้ มากมาย จำใจลา ทนไม่ไหว พฤติกรรม อย่างซ้ำซาก ขอลาจาก ปู่ไป จนไกลหน้า อยากมีใคร ตามสบาย ไม่นำพา เป็นคุณย่า ยังสาว เลิกเศร้าตรม... emo_52 emo_52 emo_52 “สุนันยา” มาร่วมก๊วน ชวนชม สมน้ำหน้า 555 ว่าไป ให้สาสม ต่อนี้ไป ไห้หวน ครวญระงม ขาดชู้ชม ภิรมย์รื่น มีขื่นแทน ต้องส่งเรียน เพียรต่อ บริหาร เรื่องจัดการ งานยาก ลำบากแสน ทั้งอีกเรื่อง เปรื่องปราด สมมาดแมน ติวให้แน่น แก่นใน ให้ปู่เรียน หากเรียนจบ ครบถึง ซึ่งหลักสูตร อ้าปากพูด ครบเครื่อง เรื่องอ่านเขียน เสริมภาพลักษณ์ ให้รู้ ปู่ก็เซียน ขึ้นสังเวียน เมื่อไร ได้เจอกัน.../ emo_100 บูรพาท่าพระจันทร์ หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: ..กุสุมา.. ที่ 31 ธันวาคม 2011, 07:46:PM เฮียสุนทร วอนขอ ซ้อจัดให้ มิเป็นไร พี่เลี้ยง รอบเตียงอื้อ งั้นคืนนี้ ฉลอง เฮียห้ามหือ ให้มันลือ เล่าขาน ทั่วบ้านกลอน ขึ้นปีใหม่ ศูนย์ศูนย์ จุดศูนย์ศูนย์ (00.00 น) ช่วยกันลุ้น ได้เสีย เคลีย”ย่า”ก่อน อยู่กับซ้อ เคาร์ดาว เฮียห้ามนอน ไก่นอกบ่อน ต้องพนัน ท่านบูรพา โปรดติดตาม เฮียซ้อ ตอนต่อไป จะเป็นใคร หนาวสั่น ฝันผวา คอยถามข่าว ที่ไร่ กุสุมา กดโทรหา สุนทร 191 ..ซ้อสี่..กุสุมา.. มีกางเต้นส์ รอบกองไฟ ที่ไร่.. เตรียมโน้ตบุค2เครื่องพร้อมแบตเตอรี่เพียบ ไว้ตอบกลอนพี่สุนทรวิทย์ เจ้าค่ะ พี่บูรพาลงขันพนันได้เล้ยยย จร้า .. emo_89 emo_68 emo_96 emo_89 ข้อยสูมา อาเฮีย มายเดียร์ซ้อ รพีฯขอ หยุดไว้ ไม่ทะลึ่ง เข้ามาคั่น กั้นกลาง ช่างสึ่งตึง ต๊ะ ติ๊ด ฉึ่ง ลันลอ ขออำลา... emo_81 emo_103 พี่รพีฯ คนดี ของอาซ้อ ซ้อก็ขอ พี่ช่วย ด้วยแหละหนา เป็นพี่เลี้ยง เรียงเล่ห์ มารมายา ช่วยกันล่า อาเฮีย ทิ้งเสียที ..น่ะจร้า ..กุสุมา..emo_60 emo_116 หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย..ซ้อสี่.. เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 31 ธันวาคม 2011, 07:48:PM เฮียสุนทร วอนขอ ซ้อจัดให้ มิเป็นไร พี่เลี้ยง รอบเตียงอื้อ งั้นคืนนี้ ฉลอง เฮียห้ามหือ ให้มันลือ เล่าขาน ทั่วบ้านกลอน ขึ้นปีใหม่ ศูนย์ศูนย์ จุดศูนย์ศูนย์ (00.00 น) ช่วยกันลุ้น ได้เสีย เคลีย”ย่า”ก่อน อยู่กับซ้อ เคาร์ดาว เฮียห้ามนอน ไก่นอกบ่อน ต้องพนัน ท่านบูรพา โปรดติดตาม เฮียซ้อ ตอนต่อไป จะเป็นใคร หนาวสั่น ฝันผวา คอยถามข่าว ที่ไร่ กุสุมา กดโทรหา สุนทร 191 ..ซ้อสี่..กุสุมา.. มีกางเต้นส์ รอบกองไฟ ที่ไร่.. เตรียมโน้ตบุค2เครื่องพร้อมแบตเตอรี่เพียบ ไว้ตอบกลอนพี่สุนทรวิทย์ เจ้าค่ะ พี่บูรพาลงขันพนันได้เล้ยยย จร้า .. emo_89 emo_68 emo_96 emo_89 [/quote] ศูนย์ศูนย์จุด ศูนย์ศุนย์ น. ซ้ออย่าเบี้ยว เฮียมือเดี่ยว ฉับไว เร่งไปถึง ไร่กุสุมา พบกัน มิพรั่นพรึง จักเคล้าคลึง ให้หนำ ร่ำขอบคุณ คุณย่าสั่ง ตอกย้ำ ห้ามทำเสีย บอกให้เฮีย โรมรัน ลั่นกระสุน กลัวแต่ซ้อ หวั่นหวาด บ่นขาดทุน โดดใต้ถุน ยอมแพ้ แค่ยกเดียว หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย..ซ้อสี่.. เริ่มหัวข้อโดย: ..กุสุมา.. ที่ 31 ธันวาคม 2011, 08:51:PM ศูนย์ศูนย์จุด ศูนย์ศุนย์ น. ซ้ออย่าเบี้ยว
เฮียมือเดี่ยว ฉับไว เร่งไปถึง ไร่กุสุมา พบกัน มิพรั่นพรึง จักเคล้าคลึง ให้หนำ ร่ำขอบคุณ คุณย่าสั่ง ตอกย้ำ ห้ามทำเสีย บอกให้เฮีย โรมรัน ลั่นกระสุน กลัวแต่ซ้อ หวั่นหวาด บ่นขาดทุน โดดใต้ถุน ยอมแพ้ แค่ยกเดียว มีพี่เลี้ยง นัวเนีย คลอเคลียเพียบ มวยได้เปรียบ ข้ามรุ่น ลุ้นลดเลี้ยว พี่เลี้ยงบอก อาซ้อ ไม่ต้องเกี่ยว เฮียนั่งเกี้ยว เพียวเพียว เชียวงานนี้ กราวเครือแดง พี่รพีฯ มีจัดให้ พร้อมลวกไข่ ยาโดป โฉบเต็มที่ เตรียมต้อนรับ อาเฮีย ไม่มีหนี ค่ำคืนนี้ ตั้งท่า ทาแป้งรอ ..ซ้อสี่..กุสุมา.. emo_106 emo_68 หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย..ซ้อสี่.. เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 31 ธันวาคม 2011, 10:50:PM ศูนย์ศูนย์จุด ศูนย์ศุนย์ น. ซ้ออย่าเบี้ยว ไม่ทันรบ ซ้อสี่ พึ่งพี่เลี้ยงเฮียมือเดี่ยว ฉับไว เร่งไปถึง ไร่กุสุมา พบกัน มิพรั่นพรึง จักเคล้าคลึง ให้หนำ ร่ำขอบคุณ คุณย่าสั่ง ตอกย้ำ ห้ามทำเสีย บอกให้เฮีย โรมรัน ลั่นกระสุน กลัวแต่ซ้อ หวั่นหวาด บ่นขาดทุน โดดใต้ถุน ยอมแพ้ แค่ยกเดียว มีพี่เลี้ยง นัวเนีย คลอเคลียเพียบ มวยได้เปรียบ ข้ามรุ่น ลุ้นลดเลี้ยว พี่เลี้ยงบอก อาซ้อ ไม่ต้องเกี่ยว เฮียนั่งเกี้ยว เพียวเพียว เชียวงานนี้ กราวเครือแดง พี่รพีฯ มีจัดให้ พร้อมลวกไข่ ยาโดป โฉบเต็มที่ เตรียมต้อนรับ อาเฮีย ไม่มีหนี ค่ำคืนนี้ ตั้งท่า ทาแป้งรอ ..ซ้อสี่..กุสุมา.. emo_106 emo_68 เตรียมเสบียง กับแกล้ม แถมยาหม้อ คงประหวั่น พั่นพรึง กึ่งรีรอ หรือว่าซ้อ เกรงเฮีย กลัวเสียที เฮียก็แค่ วิ่งรอก มาออกศึก แต่ใจคึก พร้อมร่วมหอ กับซ้อสี่ คืนนี้ขัน อาสา เป็นสามี อย่าหลบหนี เสียก่อน ตอนเฮียมา หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: ..กุสุมา.. ที่ 31 ธันวาคม 2011, 11:37:PM ไม่ทันรบ ซ้อสี่ พึ่งพี่เลี้ยง เตรียมเสบียง กับแกล้ม แถมยาหม้อ คงประหวั่น พั่นพรึง กึ่งรีรอ หรือว่าซ้อ เกรงเฮีย กลัวเสียที เฮียก็แค่ วิ่งรอก มาออกศึก แต่ใจคึก พร้อมร่วมหอ กับซ้อสี่ คืนนี้ขัน อาสา เป็นสามี อย่าหลบหนี เสียก่อน ตอนเฮียมา จร้า.. อยู่รอ ขอพบ มิหลบหนี เฮียน่ะซี้ จะหลบ ไม่พบหน้า ยื่นคอยืด คอยาว แล้วเฮียขา หนาวกายา รอผ้า- ห่มตราเฮีย หนาวทั้งกาย ทั้งใจ ทำไงเล่า สั่นกระเส่า เอาไง ใจละเหี่ย เมื่อไหร่หนอ รอเฮีย กลัวไม่เคลีย วางแต่เบี้ย ไม่รุก ปลุก..ตื่นตื่น ..ซีคร้า ..ซ้อสี่..กุสุมา..emo_65 emo_80 หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 01 มกราคม 2012, 08:53:PM จร้า.. อยู่รอ ขอพบ มิหลบหนี
เฮียน่ะซี้ จะหลบ ไม่พบหน้า ยื่นคอยืด คอยาว แล้วเฮียขา หนาวกายา รอผ้า- ห่มตราเฮีย หนาวทั้งกาย ทั้งใจ ทำไงเล่า สั่นกระเส่า เอาไง ใจละเหี่ย เมื่อไหร่หนอ รอเฮีย กลัวไม่เคลีย วางแต่เบี้ย ไม่รุก ปลุก..ตื่นตื่น ..ซีคร้า ..ซ้อสี่..กุสุมา..emo_65 emo_80 [/quote] ติดธุระ แล้วปู่ กู่ไม่กลับ ย่าบังคับ ให้นวด บ่นปวดขา ไม่ต้องนอน ทั้งคืน ฝืนข่มตา ย่าสิหลับ อ้าซ่า ผ้าไม่มี อนิจจัง นั่งงง ปลงสังขาร นี่ก็ยาน นั่นก็ย่น จนยู่ยี่ ปู่ยังรัก มุ่งมาด ขนาดนี้ ถ้าซ้อสี่ ปู่คง หลงหมดใจ หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: ..กุสุมา.. ที่ 01 มกราคม 2012, 09:53:PM ติดธุระ แล้วปู่ กู่ไม่กลับ ย่าบังคับ ให้นวด บ่นปวดขา ไม่ต้องนอน ทั้งคืน ฝืนข่มตา ย่าสิหลับ อ้าซ่า ผ้าไม่มี อนิจจัง นั่งงง ปลงสังขาร นี่ก็ยาน นั่นก็ย่น จนยู่ยี่ ปู่ยังรัก มุ่งมาด ขนาดนี้ ถ้าซ้อสี่ ปู่คง หลงหมดใจ ทำมาพูด ปากดี ที่รักซ้อ รอจนท้อ แอบหลบ พบหญิงใหม่ ก้อเมื่อกี้ คุณย่า มาร้องไห้ คนอะไร ทำไม ช่างร้ายเหลือ ต่อไปนี้ ซ้อสี่ หนีเที่ยวบ้าง จะเอาอย่าง เฮียเชียว เที่ยวอ่อยเหยื่อ แถมหากิ๊ก จิจ๊ะ มาจุนเจือ นำมาเผื่อ คุณย่า เฮียอย่าโวย ..กุสุมา..emo_89 emo_100 หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 01 มกราคม 2012, 10:15:PM ทำมาพูด ปากดี ที่รักซ้อ รอจนท้อ แอบหลบ พบหญิงใหม่ ก้อเมื่อกี้ คุณย่า มาร้องไห้ คนอะไร ทำไม ช่างร้ายเหลือ ต่อไปนี้ ซ้อสี่ หนีเที่ยวบ้าง จะเอาอย่าง เฮียเชียว เที่ยวอ่อยเหยื่อ แถมหากิ๊ก จิจ๊ะ มาจุนเจือ นำมาเผื่อ คุณย่า เฮียอย่าโวย ..กุสุมา..emo_89 emo_100 [/quote] เสร็จแน่ตู งานนี้ มีแต่เสีย ก็อาเฮีย มิได้นอน อ่อนระโหย นวดคุณย่า ขาแขน แสนอิดโรย ย่าแฉโพย หลอกซ้อ ก็หูเบา คิดนอกใจ แข็งข้อ ทั้งซ้อ,ย่า ขอจงอย่า เฉโก ทำโง่เขลา ทุกปัญหา พอแก้ไข ให้บรรเทา ขอนงเยาว์ อย่าพิเรนทร์ เช่นว่าเลย หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย..ซ้อสี่.. เริ่มหัวข้อโดย: ..กุสุมา.. ที่ 02 มกราคม 2012, 11:21:AM ทำมาพูด ปากดี ที่รักซ้อ รอจนท้อ แอบหลบ พบหญิงใหม่ ก้อเมื่อกี้ คุณย่า มาร้องไห้ คนอะไร ทำไม ช่างร้ายเหลือ ต่อไปนี้ ซ้อสี่ หนีเที่ยวบ้าง จะเอาอย่าง เฮียเชียว เที่ยวอ่อยเหยื่อ แถมหากิ๊ก จิจ๊ะ มาจุนเจือ นำมาเผื่อ คุณย่า เฮียอย่าโวย ..กุสุมา..emo_89 emo_100 เสร็จแน่ตู งานนี้ มีแต่เสีย ก็อาเฮีย มิได้นอน อ่อนระโหย นวดคุณย่า ขาแขน แสนอิดโรย ย่าแฉโพย หลอกซ้อ ก็หูเบา คิดนอกใจ แข็งข้อ ทั้งซ้อ,ย่า ขอจงอย่า เฉโก ทำโง่เขลา ทุกปัญหา พอแก้ไข ให้บรรเทา ขอนงเยาว์ อย่าพิเรนทร์ เช่นว่าเลย พ่อปลาไหล ใจกะล่อน ทำเขาก่อน กรรมยอกย้อน วอนขอ อ้อล้อเฉย ทำออดอ้อน วอนเว้า เข้าชื่นเชย สุดเปรียบเปรย เลยหนอ ใจพ่อคุณ ทีตัวเล่า ทำเขา ร้าวนักหนา แถมวาจา กลิ้งกลอก หลอกเคืองขุ่น ต่อไปนี้ ซ้อ – ย่า จะทารุณ กรีดให้พรุน ช้ำเจ็บ เหน็บหนาวทรวง .ซ้อสี่..กุสุมา.. emo_95 emo_116 หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: นางฟ้า ชาลี ที่ 02 มกราคม 2012, 11:27:AM ................................. ตั้งใจบวช อีกครั้ง ทั้งชีวิต ตัดสนิท กิเลส เพศตัณหา เคร่งครัดศีล สวดมนต์ จนชรา เป็นหลวงตา สมถะ ตลอดไป หลับตาลง ปลงได้ อย่างไรเล่า คืนก่อนเจ้า แขนเกี่ยว เที่ยวที่ไหน นั่งในผับ คลับบาร์ จ้องหน้าใคร ยกแก้วไวน์ ชนกัน สนั่นฟลอร์ สุดเสียใจ ไร้สิทธิ์ คิดเอ่ยอ้าง ยืนหยัดร่าง ยักแย่ ดุจแพถ่อ เราเด็กวัด ซัดเซ เท่ไม่พอ ชายรูปหล่อ คลอเคล้า เฝ้าเชยชม คนต่ำต้อ คอเอียง หมายเคียงฟ้า ชาติเช่นกา เพียงดิน สิ้นเหมาะสม ได้แต่ฝัน พลันสลาย กลายเป็นลม ความขื่นขม โจมจับ ทับทวี เดินตลอด ทอดใจ บนไหล่ข้าง ถนนกว้าง เร่งรุด ไกลสุดที่ เห็นจุดหมาย ปลายถึง หนึ่งไม่มี ปล่อยฤดี หม่นหมอง ครองน้ำตา ค่ำอาศัย ใต้กุฏี ซุกที่วัด ดึกสงัด จิตหลอน นอนผวา เช้าเสียงสวด กรวดน้ำ พร่ำเมตตา แสนซาบซ่า กระมล ยามยลยิน กราบนมัส ศรัทธา สัมมาพุทธ บริสุทธิ์ ผุดใส ใคร่ถวิล ขอชำระ สะสาง ล้างมลทิน หายหมดสิ้น รักลวง จากดวงใจ บิณฑบาตรด้วยกันนะครับ..ท่านสุนทรฯ emo_126 รพีกาญจน์ 59 (http://yamiejung5.webs.com/photos/h22.gif) จะหนีตาม ไปบวชชี เพราะหนีช้ำ เพราะเขาทำ หนูท้อง จ้องผลักไส หนูต้องทุกข์ ทรมาน หากสานไป เพราะหนูไร้ ที่พึ่ง จึงบึ่งมา ขออาศัย ข้าวก้นบาตร ที่ขาดเหลือ ขอจงเอื้อ เกื้อหนุน พี่สุนฯขา ขอรพีฯ พี่ท่าน จงเมตตา ขออย่าฆ่า นางฟ้า คราพบเจอ ด้วยลูกน้อย เกิดมา ไม่มีพ่อ ไม่ร้องขอ อ้อนวอน อ้อนเสนอ ขอที่พัก พิงใจ ได้ไหมเออ อย่าให้เก้อ เพ้อไป ใจระทม นางฟ้า ชาลี (http://yamiejung8.webs.com/photos/mie2/nn88.gif) หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 02 มกราคม 2012, 12:03:PM (http://yamiejung5.webs.com/photos/h22.gif) จะหนีตาม ไปบวชชี เพราะหนีช้ำ เพราะเขาทำ หนูท้อง จ้องผลักไส หนูต้องทุกข์ ทรมาน หากสานไป เพราะหนูไร้ ที่พึ่ง จึงบึงมา ขออาศัย ข้าวก้นบาตร ที่ขาดเหลือ ขอจงเอื้อ เกื้อหนุน พี่สุนฯขา ขอรพีฯ พี่ท่าน จงเมตตา ขออย่าฆ่า นางฟ้า คราพบเจอ ด้วยลูกน้อย เกิดมา ไม่มีพ่อ ไม่ร้องขอ อ้อนวอน อ้อนเสนอ ขอที่พัก พิงใจ ได้ไหมเออ อย่าให้เก้อ เพ้อไป ใจระทม นางฟ้า ชาลี (http://yamiejung8.webs.com/photos/mie2/nn88.gif) [/quote] ภรรยาเก่า นางฟ้า มาครวญคร่ำ ทุกถ้อยคำ คับแค้น แสนขื่นขม ตั้งท้องไม่ มีพ่อ รอชื่นชม อาตมา พลอยตรม ระทมตาม ขอสึกมา รับเลี้ยง มิเลี่ยงหลบ เฝ้าประคบ-ประหงม ปัดคมหนาม รับเป็นพ่อ เลี้ยงให้ ไม่ประณาม เพราะนงราม เคยเป็นคู่ อยู่หลายปี หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 02 มกราคม 2012, 06:18:PM หลับตาลง ปลงได้ อย่างไรเล่า คืนก่อนเจ้า แขนเกี่ยว เที่ยวที่ไหน นั่งในผับ คลับบาร์ จ้องหน้าใคร ยกแก้วไวน์ ชนกัน สนั่นฟลอร์ สุดเสียใจ ไร้สิทธิ์ คิดเอ่ยอ้าง ยืนหยัดร่าง ยักแย่ ดุจแพถ่อ เราเด็กวัด ซัดเซ เท่ไม่พอ ชายรูปหล่อ คลอเคล้า เฝ้าเชยชม คนต่ำต้อ คอเอียง หมายเคียงฟ้า ชาติเช่นกา เพียงดิน สิ้นเหมาะสม ได้แต่ฝัน พลันสลาย กลายเป็นลม ความขื่นขม โจมจับ ทับทวี เดินตลอด ทอดใจ บนไหล่ข้าง ถนนกว้าง เร่งรุด ไกลสุดที่ เห็นจุดหมาย ปลายถึง หนึ่งไม่มี ปล่อยฤดี หม่นหมอง ครองน้ำตา ค่ำอาศัย ใต้กุฏี ซุกที่วัด ดึกสงัด จิตหลอน นอนผวา เช้าเสียงสวด กรวดน้ำ พร่ำเมตตา แสนซาบซ่า กระมล ยามยลยิน กราบนมัส ศรัทธา สัมมาพุทธ บริสุทธิ์ ผุดใส ใคร่ถวิล ขอชำระ สะสาง ล้างมลทิน หายหมดสิ้น รักลวง จากดวงใจ บิณฑบาตรด้วยกันนะครับ..ท่านสุนทรฯ emo_126 รพีกาญจน์ 59 ([url]http://yamiejung5.webs.com/photos/h22.gif[/url]) จะหนีตาม ไปบวชชี เพราะหนีช้ำ เพราะเขาทำ หนูท้อง จ้องผลักไส หนูต้องทุกข์ ทรมาน หากสานไป เพราะหนูไร้ ที่พึ่ง จึงบึงมา ขออาศัย ข้าวก้นบาตร ที่ขาดเหลือ ขอจงเอื้อ เกื้อหนุน พี่สุนฯขา ขอรพีฯ พี่ท่าน จงเมตตา ขออย่าฆ่า นางฟ้า คราพบเจอ ด้วยลูกน้อย เกิดมา ไม่มีพ่อ ไม่ร้องขอ อ้อนวอน อ้อนเสนอ ขอที่พัก พิงใจ ได้ไหมเออ อย่าให้เก้อ เพ้อไป ใจระทม นางฟ้า ชาลี ([url]http://yamiejung8.webs.com/photos/mie2/nn88.gif[/url]) สวดมนต์ดัง ครั้งใด หัวใจหวั่น ยินเสียงสั่น นางฟ้า พาขื่นขม อุ้มลูกน้อย กลอยใจ ให้ดูดนม รพีฯชม สะอื้น กลืนน้ำลาย รับอาศัย ในสำนัก พักไปก่อน อากาศร้อน ผ่อนผ้า อย่าหลุดหาย ข้างนอกเย็น เป็นไข้ ไม่สบาย หากยุงร้าย ขบกัด ช่วยปัดตี ลูกนอนหลับ พับตา มาเก็บกวาด เช็ดเสื่อสาด อาสนะ สบงสี อย่าไปวุ่น จุ้นจ้าน ท่านสุนทรีฯ ต้นเดือนนี้ เขาจัด รับพัดยศ ไม่ทันอุ่น บุญญา ครองผ้าเหลือง จำต้องเปลื้อง อำลา สิกขาบท จูบลูกยา กอดนางฟ้า อย่ารันทด รับจ้างรด ดอกไม้ ใน.สวนปรุง emo_116 รพีกาญจน์ 59 หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 02 มกราคม 2012, 07:31:PM อนิจจาใจจะขาดพาดหัวข่าว นางฟ้าฯสาวสึกพระมาท่าจะยุ่ง ทั้งสองท่านพันพัวดูนัวนุง เมื่อผ้าถุงเจอผ้าเหลืองเป็นเลื่องลือ จะไปเยี่ยมพี่รพีฯอยู่ที่ไหน สวนปรุงใช่ไหมอ่านผ่านหนังสือ พี่สุนทรฯด้วยช่วยกันหมั่นฝึกปรือ แล้วใครคือพ่อของลูกที่ผูกพัน หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 02 มกราคม 2012, 07:52:PM อนิจจาใจจะขาดพาดหัวข่าว นางฟ้าฯสาวสึกพระมาท่าจะยุ่ง ทั้งสองท่านพันพัวดูนัวนุง เมื่อผ้าถุงเจอผ้าเหลืองเป็นเลื่องลือ จะไปเยี่ยมพี่รพีฯอยู่ที่ไหน สวนปรุงใช่ไหมอ่านผ่านหนังสือ พี่สุนทรฯด้วยช่วยกันหมั่นฝึกปรือ แล้วใครคือพ่อของลูกที่ผูกพัน (http://www.qzub.com/bar_007.gif) (http://www.qzub.com) ท่าน karnkai มีเอี่ยวกับเขาไหม เห็นตามติด ชิดใกล้ ได้ดั่งฝัน หรือจู่โจม กับเขา เข้าโรมรัน จนถึงขั้น ต้องตรวจ ดีเอนเอ ไม่ต้องห่วง สองหนุ่ม หรอกท่านพี่ เขาบอกชัวร์ เต็มที่ ไม่มีเขว ส่วนตัวท่าน ระวัง จะมีเฮ ดีเอ็นเอ หมอตรวจ คงปวดใจ พันทอง (http://www.qzub.com/bar_007.gif) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 02 มกราคม 2012, 08:20:PM อนิจจาใจจะขาดพาดหัวข่าว นางฟ้าฯสาวสึกพระมาท่าจะยุ่ง ทั้งสองท่านพันพัวดูนัวนุง เมื่อผ้าถุงเจอผ้าเหลืองเป็นเลื่องลือ จะไปเยี่ยมพี่รพีฯอยู่ที่ไหน สวนปรุงใช่ไหมอ่านผ่านหนังสือ พี่สุนทรฯด้วยช่วยกันหมั่นฝึกปรือ แล้วใครคือพ่อของลูกที่ผูกพัน เป็นลูกรัก ของใคร ได้รับขวัญ พี่รพีฯ ขัดขืน มิยืนยัน ส่วนตัวฉัน ลังเล ยากเทใจ หรือจัดแจง แบ่งสอง ประคองเลี้ยง มิต้องเกี่ยง งึมงำ ทำเฉไฉ จันทร์ถึงเสาร์ รพีฯ พี่รับไป อาทิตย์ให้ สุนทรฯ สอนอาคม สามคนถัว เฉลี่ย เล่นเมียผัว เป็นครอบครัว ตัวอย่าง ช่างสุขสม นางฟ้าคง ทุกข์คลาย หายระทม เชื่อคารม สุนทรฯ วอนคล้อยตาม หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 02 มกราคม 2012, 08:24:PM (http://www.qzub.com/bar_007.gif) (http://www.qzub.com) ท่าน karnkai มีเอี่ยวกับเขาไหม เห็นตามติด ชิดใกล้ ได้ดั่งฝัน หรือจู่โจม กับเขา เข้าโรมรัน จนถึงขั้น ต้องตรวจ ดีเอนเอ ไม่ต้องห่วง สองหนุ่ม หรอกท่านพี่ เขาบอกชัวร์ เต็มที่ ไม่มีเขว ส่วนตัวท่าน ระวัง จะมีเฮ ดีเอ็นเอ หมอตรวจ คงปวดใจ พันทอง (http://www.qzub.com/bar_007.gif) (http://www.qzub.com) [/quote] หมดน้ำยาตั้งแต่วันที่พันทิ้ง แต่ที่วิ่งติดตามคอยถามไถ่ เป็นห่วงพี่รพีฯไม่มีอะไร โรคหัวใจกำเริบด้วยใครช่วยทัน พี่สุนทรวิทย์นั้นความดันสูง ต้องคอยจูงหาหมอต่อความฝัน เพราะเคารพรักอยู่เขารู้กัน กลัวสองท่านเป็นอะไร...ใครจะแล หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 02 มกราคม 2012, 08:54:PM (http://www.qzub.com/bar_007.gif) (http://www.qzub.com) ท่าน karnkai มีเอี่ยวกับเขาไหม เห็นตามติด ชิดใกล้ ได้ดั่งฝัน หรือจู่โจม กับเขา เข้าโรมรัน จนถึงขั้น ต้องตรวจ ดีเอนเอ ไม่ต้องห่วง สองหนุ่ม หรอกท่านพี่ เขาบอกชัวร์ เต็มที่ ไม่มีเขว ส่วนตัวท่าน ระวัง จะมีเฮ ดีเอ็นเอ หมอตรวจ คงปวดใจ พันทอง (http://www.qzub.com/bar_007.gif) (http://www.qzub.com) [/quote] พ่อ karnkai มีเอี่ยว ร่วมเกี่ยวข้อง ขอรับรอง ยืนยัน มิหวั่นไหว เคยพบเห็น กับตา คาบันได ทั้งเล้าไก่ ใต้ถุน ล้วนคุ้นชิน เชิญนางฟ้า ชี้ตัว อย่ากลัวเสีย เรียกเฉลี่ย หน้าที่ เกลี่ยหนี้สิน เอาสามหาร ลงตัว ถัวมลทิน ห้ามเล่นลิ้น สารภาพ ใช้บาปกรรม หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 02 มกราคม 2012, 09:19:PM หมดน้ำยาตั้งแต่วันที่พันทิ้ง แต่ที่วิ่งติดตามคอยถามไถ่ เป็นห่วงพี่รพีฯไม่มีอะไร โรคหัวใจกำเริบด้วยใครช่วยทัน พี่สุนทรวิทย์นั้นความดันสูง ต้องคอยจูงหาหมอต่อความฝัน เพราะเคารพรักอยู่เขารู้กัน กลัวสองท่านเป็นอะไร...ใครจะแล [/quote] สุนทรวิทย์ ฟิตปั๋ง ยังแคล่วคล่อง น้องพันทอง วางใจ มิได้แหล Karnkai เขาคงหง่าว ขาดสาวแล จึงยุแหย่ น้องพัน หมายฟันฟรี Karnkai ตื่นตระหนก นกไม่ขัน เกิดงงงัน หวั่นไหว ใส่ร้ายพี่ สุนทรฯน่ะ ยังแกร่ง แรงมากมี อยากรู้ดี ควรสัมผัส นัดทดลอง หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 02 มกราคม 2012, 09:33:PM หมดน้ำยาตั้งแต่วันที่พันทิ้ง แต่ที่วิ่งติดตามคอยถามไถ่ เป็นห่วงพี่รพีฯไม่มีอะไร โรคหัวใจกำเริบด้วยใครช่วยทัน พี่สุนทรวิทย์นั้นความดันสูง ต้องคอยจูงหาหมอต่อความฝัน เพราะเคารพรักอยู่เขารู้กัน กลัวสองท่านเป็นอะไร...ใครจะแล สุนทรวิทย์ ฟิตปั๋ง ยังแคล่วคล่อง น้องพันทอง วางใจ มิได้แหล Karnkai เขาคงหง่าว ขาดสาวแล จึงยุแหย่ น้องพัน หมายฟันฟรี Karnkai ตื่นตระหนก นกไม่ขัน เกิดงงงัน หวั่นไหว ใส่ร้ายพี่ สุนทรฯน่ะ ยังแกร่ง แรงมากมี อยากรู้ดี ควรสัมผัส นัดทดลอง [/quote] (http://www.qzub.com/bar_007.gif) (http://www.qzub.com) ไม่นาเชื่อ สุนทรวิทย์ ฟิตปึ๋งปั๋ง ไม่อยากฟัง ขี้โม้ โถผิวผ่อง แค่เดินเหิน เมียยัง คอยประครอง เห็นกับตา ไม่ต้อง มาลองดี ถ้าจะพิสูจน์ กับน้อง ต้องร้องแน่ กลัวยักแย่ ยักยัน ขวัญเสียนี่ เดินไม่ไหว ลำบาก พอกันที กลับไปหลี ที่บ้าน ขี้คร้านเคลียร์ พันทอง (http://www.qzub.com/bar_007.gif) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 03 มกราคม 2012, 08:31:AM น้องพันกล่าว พิเรนทร์ เล่นลมลิ้น มาหยามหมิ่น ปรักปรำ ทำพี่เสีย เรื่องร้ายแรง ขัดข้อง จำต้องเคลียร์ มานัวเนีย สักยก แม่อกบวม พิสูจน์ให้ แจ่มแจ้ง รู้แดงแจ๋ ว่าที่แท้ ผู้ใด เครื่องในหลวม กลัวแต่น้อง งึมงำ ตอบกำกวม มิยอมร่วม ประลอง สิน้องพัน หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 03 มกราคม 2012, 08:59:AM น้องพันกล่าว พิเรนทร์ เล่นลมลิ้น มาหยามหมิ่น ปรักปรำ ทำพี่เสีย เรื่องร้ายแรง ขัดข้อง จำต้องเคลียร์ มานัวเนีย สักยก แม่อกบวม พิสูจน์ให้ แจ่มแจ้ง รู้แดงแจ๋ ว่าที่แท้ ผู้ใด เครื่องในหลวม กลัวแต่น้อง งึมงำ ตอบกำกวม มิยอมร่วม ประลอง สิน้องพัน (http://www.qzub.com/bar_028.gif) (http://www.qzub.com) อกน้องบวม รวมใหญ่ ด้วยไหมพี่ อกน้องนี้ ของแท้ แม่ให้ฉัน ชิชิชะ สุนทรวิทย์ เดี๋ยวติดพัน ขืนอีลุง ตุงนั้น ระวังเมีย เห็นว่าร้าย กว่าสิงห์ จริงไหมจ๊ะ แม่เสือดาว จ้องซะ ใจระเหี่ย อย่าตอแย รีบกลับ ไปเถอะเฮีย เดี๋ยวได้เสีย เมียตบ สลบตาย พันทอง (http://www.qzub.com/bar_028.gif) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 03 มกราคม 2012, 03:11:PM (http://www.qzub.com/bar_028.gif) (http://www.qzub.com) [/quote]อกน้องบวม รวมใหญ่ ด้วยไหมพี่ อกน้องนี้ ของแท้ แม่ให้ฉัน ชิชิชะ สุนทรวิทย์ เดี๋ยวติดพัน ขืนอีลุง ตุงนั้น ระวังเมีย เห็นว่าร้าย กว่าสิงห์ จริงไหมจ๊ะ แม่เสือดาว จ้องซะ ใจระเหี่ย อย่าตอแย รีบกลับ ไปเถอะเฮีย เดี๋ยวได้เสีย เมียตบ สลบตาย พันทอง (http://www.qzub.com/bar_028.gif) (http://www.qzub.com) เรื่องของเมีย เคลียร์ง่าย คล้ายปอกส้ม เฮียขู่ข่ม คำเดียว เสียวใจหาย มิมีสิทธิ์ เคืองขุ่น ทำวุ่นวาย ขืนฟูมฟาย ให้เห็น เป็นโดนดี คุยเรื่องน้อง ดีกว่า มานัดแนะ มาชำแหละ ตับไต ให้ถ้วนถี่ อย่าลืมนะ สัญญา อาทิตย์นี้ พบกันที่ พารากอน ตอนทุ่มตรง หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 03 มกราคม 2012, 09:10:PM อนิจจาใจจะขาดพาดหัวข่าว นางฟ้าฯสาวสึกพระมาท่าจะยุ่ง ทั้งสองท่านพันพัวดูนัวนุง เมื่อผ้าถุงเจอผ้าเหลืองเป็นเลื่องลือ จะไปเยี่ยมพี่รพีฯอยู่ที่ไหน สวนปรุงใช่ไหมอ่านผ่านหนังสือ พี่สุนทรฯด้วยช่วยกันหมั่นฝึกปรือ แล้วใครคือพ่อของลูกที่ผูกพัน หยุดอาทิตย์ ปิดเสาร์ เฝ้าแต่น้อง ซ้ายนางฟ้า ขวาพันทอง ครองคู่ขวัญ มิขุ่นเคือง เรื่องแปลก แตกคอกัน ตั้งแต่จันทร์ ถึงศุกร์ สนุกฮา เจ้าบุญปลูก ลูกครรภ์ พันทองเกิด เจ้าบุญเปิด จากท้อง ของนางฟ้า รพีฯอุ้ม ฟูมฟัก รักเมตตา เติบโตกล้า เรียนร่ำ นายอำเภอ เป็นพ่อนายอำเภอโก้ไม่หยอก emo_100 รพีกาญจน์ 59 หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 03 มกราคม 2012, 10:48:PM อนิจจาใจจะขาดพาดหัวข่าว นางฟ้าฯสาวสึกพระมาท่าจะยุ่ง ทั้งสองท่านพันพัวดูนัวนุง เมื่อผ้าถุงเจอผ้าเหลืองเป็นเลื่องลือ จะไปเยี่ยมพี่รพีฯอยู่ที่ไหน สวนปรุงใช่ไหมอ่านผ่านหนังสือ พี่สุนทรฯด้วยช่วยกันหมั่นฝึกปรือ แล้วใครคือพ่อของลูกที่ผูกพัน หยุดอาทิตย์ ปิดเสาร์ เฝ้าแต่น้อง ซ้ายนางฟ้า ขวาพันทอง ครองคู่ขวัญ มิขุ่นเคือง เรื่องแปลก แตกคอกัน ตั้งแต่จันทร์ ถึงศุกร์ สนุกฮา เจ้าบุญปลูก ลูกครรภ์ พันทองเกิด เจ้าบุญเปิด จากท้อง ของนางฟ้า รพีฯอุ้ม ฟูมฟัก รักเมตตา เติบโตกล้า เรียนร่ำ นายอำเภอ เป็นพ่อนายอำเภอโก้ไม่หยอก emo_100 รพีกาญจน์ 59 ควรพันผูก ถึงแม่ยาย ใคร่เสนอ แถมน้องเมีย อีกคน ไว้ปรนเปรอ ชักเย่อ ให้ครบ จบทั้งครัว ประสบการณ์ เคยมี จึงชี้แนะ ห้ามเหยาะแหยะ ลังเล เทให้ทั่ว ถ้าถูกจับ ประกันให้ ไม่ต้องกลัว เรื่องนี้ชัวร์ สุนทรฯ ก่อนเคยทำ หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 04 มกราคม 2012, 06:35:AM หยุดอาทิตย์ ปิดเสาร์ เฝ้าแต่น้อง ซ้ายนางฟ้า ขวาพันทอง ครองคู่ขวัญ มิขุ่นเคือง เรื่องแปลก แตกคอกัน ตั้งแต่จันทร์ ถึงศุกร์ สนุกฮา เจ้าบุญปลูก ลูกครรภ์ พันทองเกิด เจ้าบุญเปิด จากท้อง ของนางฟ้า รพีฯอุ้ม ฟูมฟัก รักเมตตา เติบโตกล้า เรียนร่ำ นายอำเภอ เป็นพ่อนายอำเภอโก้ไม่หยอก emo_100 รพีกาญจน์ 59 เป็นปลัด คะมะนาฯ ดีกว่าพี่ แต่งงานที มีทรัพย์ฝาก มากจนเผลอ โจรมาปล้น บ่นบ้า ทำหน้าเบลอ เชื่อไหมเออ สินสอดมาก หลากหลายพัน(ล้าน) ทุกทุกวัน ฉันบอก กรอกรูหู นี่เจ้าหนู หมั่นรู้เรียน เพียรขยัน นายอำเภอ เหรอจักเปรียบ มาเทียบทัน เป็นปลัดฯ สิมัน เป็นพันล้าน.../ emo_100 บูรพาท่าพระจันทร์ หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 04 มกราคม 2012, 06:46:AM ([url]http://www.qzub.com/bar_028.gif[/url]) ([url]http://www.qzub.com[/url]) อกน้องบวม รวมใหญ่ ด้วยไหมพี่ อกน้องนี้ ของแท้ แม่ให้ฉัน ชิชิชะ สุนทรวิทย์ เดี๋ยวติดพัน ขืนอีลุง ตุงนั้น ระวังเมีย เห็นว่าร้าย กว่าสิงห์ จริงไหมจ๊ะ แม่เสือดาว จ้องซะ ใจระเหี่ย อย่าตอแย รีบกลับ ไปเถอะเฮีย เดี๋ยวได้เสีย เมียตบ สลบตาย พันทอง ([url]http://www.qzub.com/bar_028.gif[/url]) ([url]http://www.qzub.com[/url]) เรื่องของเมีย เคลียร์ง่าย คล้ายปอกส้ม เฮียขู่ข่ม คำเดียว เสียวใจหาย มิมีสิทธิ์ เคืองขุ่น ทำวุ่นวาย ขืนฟูมฟาย ให้เห็น เป็นโดนดี คุยเรื่องน้อง ดีกว่า มานัดแนะ มาชำแหละ ตับไต ให้ถ้วนถี่ อย่าลืมนะ สัญญา อาทิตย์นี้ พบกันที่ พารากอน ตอนทุ่มตรง [/quote] (http://www.qzub.com/bar_007.gif) (http://www.qzub.com) ไม่อยากนัด พี่แล้ว กลัวแห้วอีก พี่หลบหลีก สับราง พลางประสงค์ หลายครั้งนะ พี่ชายไม่มั่นคง บอกตามตรง เข็ดแล้ว นะแก้วนวล นัดทุกครั้ง มีอัน ต้องพลั้งพลาด นัดตลาด พี่นั้น ดันอยู่สวน พรารากอน ทุ่มตรง ไม่ต้องชวน ชายเรรวน ลวงล่อ พอกันที พันทอง (http://www.qzub.com/bar_007.gif) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 04 มกราคม 2012, 06:58:AM อนิจจาใจจะขาดพาดหัวข่าว นางฟ้าฯสาวสึกพระมาท่าจะยุ่ง ทั้งสองท่านพันพัวดูนัวนุง เมื่อผ้าถุงเจอผ้าเหลืองเป็นเลื่องลือ จะไปเยี่ยมพี่รพีฯอยู่ที่ไหน สวนปรุงใช่ไหมอ่านผ่านหนังสือ พี่สุนทรฯด้วยช่วยกันหมั่นฝึกปรือ แล้วใครคือพ่อของลูกที่ผูกพัน หยุดอาทิตย์ ปิดเสาร์ เฝ้าแต่น้อง ซ้ายนางฟ้า ขวาพันทอง ครองคู่ขวัญ มิขุ่นเคือง เรื่องแปลก แตกคอกัน ตั้งแต่จันทร์ ถึงศุกร์ สนุกฮา เจ้าบุญปลูก ลูกครรภ์ พันทองเกิด เจ้าบุญเปิด จากท้อง ของนางฟ้า รพีฯอุ้ม ฟูมฟัก รักเมตตา เติบโตกล้า เรียนร่ำ นายอำเภอ เป็นพ่อนายอำเภอโก้ไม่หยอก emo_100 รพีกาญจน์ 59 (http://www.qzub.com/bar_007.gif) (http://www.qzub.com) เป็นพ่อพระ จริงแท้ แน่นอนนัก เลี้ยงฟูมฟัก รักมั่น หมั่นเสนอ เป็นคนดี ศรีสังคม คนชมเออ สมใจฉัน ใจเธอ มิเผลอเดา เลี้ยงให้ดี เถิดหนอ เผื่อขอพึ่ง ว่าครั้งหนึ่ง อุ้มท้อง ร้องขอเจ้า แม้นแม่แก่ ขอพึ่ง บุญปลูกเรา จะได้เล่า ลูกฉัน นายอำเภอ พันทอง (http://www.qzub.com/bar_007.gif) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 04 มกราคม 2012, 07:42:AM เรื่องของเมีย เคลียร์ง่าย คล้ายปอกส้ม
เฮียขู่ข่ม คำเดียว เสียวใจหาย มิมีสิทธิ์ เคืองขุ่น ทำวุ่นวาย ขืนฟูมฟาย ให้เห็น เป็นโดนดี คุยเรื่องน้อง ดีกว่า มานัดแนะ มาชำแหละ ตับไต ให้ถ้วนถี่ อย่าลืมนะ สัญญา อาทิตย์นี้ พบกันที่ พารากอน ตอนทุ่มตรง [/quote] (http://www.qzub.com/bar_007.gif) (http://www.qzub.com) ไม่อยากนัด พี่แล้ว กลัวแห้วอีก พี่หลบหลีก สับราง พลางประสงค์ หลายครั้งนะ พี่ชายไม่มั่นคง บอกตามตรง เข็ดแล้ว นะแก้วนวล นัดทุกครั้ง มีอัน ต้องพลั้งพลาด นัดตลาด พี่นั้น ดันอยู่สวน พรารากอน ทุ่มตรง ไม่ต้องชวน ชายเรรวน ลวงล่อ พอกันที พันทอง (http://www.qzub.com/bar_007.gif) (http://www.qzub.com) [/quote] ไม่เคยคิด ลวงล่อ แค่ส่อล้วง ขอพุ่มพวง อย่าขัด จัดให้พี่ นัดกันใหม่ อีกหน ทนอีกที เชื่อครานี้ ไม่พลาด ตลาดพลู ขอแก้ตัว อีกครั้ง ทั้งแก้ผ้า อย่าพึ่งด่า เพียงแค่ เย้าแหย่หนู หากโอกาส เป็นใจ ให้เอ็นดู ก็เสร็จตรู แน่แน่ แล้วแต่ดวง หัวข้อ: Re: ที่พึ่งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 04 มกราคม 2012, 10:55:AM หยุดอาทิตย์ ปิดเสาร์ เฝ้าแต่น้อง ซ้ายนางฟ้า ขวาพันทอง ครองคู่ขวัญ มิขุ่นเคือง เรื่องแปลก แตกคอกัน ตั้งแต่จันทร์ ถึงศุกร์ สนุกฮา เจ้าบุญปลูก ลูกครรภ์ พันทองเกิด เจ้าบุญเปิด จากท้อง ของนางฟ้า รพีฯอุ้ม ฟูมฟัก รักเมตตา เติบโตกล้า เรียนร่ำ นายอำเภอ เป็นพ่อนายอำเภอโก้ไม่หยอก emo_100 รพีกาญจน์ 59 เป็นปลัด คะมะนาฯ ดีกว่าพี่ แต่งงานที มีทรัพย์ฝาก มากจนเผลอ โจรมาปล้น บ่นบ้า ทำหน้าเบลอ เชื่อไหมเออ สินสอดมาก หลากหลายพัน(ล้าน) ทุกทุกวัน ฉันบอก กรอกรูหู นี่เจ้าหนู หมั่นรู้เรียน เพียรขยัน นายอำเภอ เหรอจักเปรียบ มาเทียบทัน เป็นปลัดฯ สิมัน เป็นพันล้าน.../ emo_100 บูรพาท่าพระจันทร์ เริ่มต้นกัน ชั้นต่ำ นายอำเภอ โตขึ้นเผลอ วิ่งผลัด ปลัดฯท่าน พอเกษียณ เรียนลัด ร่วมรัฐบาล อีกหน่อยคร้าน ของตาย เป็นนายกฯ เงินจิ๊บจ๊อย ร้อยพัน(ล้าน)มันไม่สน คิดจะปล้น ประเทศไทย ใช่ตลก วาสนา ชะตาดี เท่าขี้นก มิคิดงก ขอเป็น เช่น.พระครู emo_100 รพีกาญจน์ 59 |