|
หัวข้อ: มนต์รัก น้องแต่งงาน (แต่งจากเรื่องจริง) เริ่มหัวข้อโดย: เหนือเทพเมฆา ที่ 29 ธันวาคม 2011, 07:34:AM สุดที่ใจอดมิไหวคนหมายปอง
กลัวตัวน้องมอบฤทัยไปให้เขา ห้ามไม่ได้เรื่องหัวใจให้มัวเมา ต้องกินเหล้าเอาให้ถึงตรึงหทัย หากใจนี้พี่นี้ยังมีหวัง จะขอตั้งตามติดนิมิตรหมาย จะขอรักนวนฤดีมิเสื่อมคลาย ชีพสลายก็ยังรักไม่หักปวง พี่ยังคงรอเจ้าให้หลงรัก พี่แต่งกลอนมาทักอย่าสงสัย เพราะความจริงสู้อยู่ในใจ เพราะยังไงเจ้านางน้องไม่จรมา แต่งกับเขาไปเถิดนวนน้องพี่ คนคนนี้หมดค่าไร้ความหมาย นอนกินเหล้ากอดขวดเหล้าให้เมามายพี่จะเป็นจะตายก็ชั่งมัน ผมเคยรักผู้หญิงคนหนึ่งผมรักเค้ามากและจะเป็นคนเดียวที่ผมรักตอนนี้แต่งงานกับคนอื่นไปแล้ว ผมแต่งกลอนให้เค้า อยากให้ทุกคนเข้าไปอ่านดู พิมพ์ใน GOOGILE ว่า ใครอกหัก เศร้า เสียใจ มาแต่งกลอนกัน เข้าไปดูกันนะครับบางคนดูแล้วบอกเกิดมาไม่เคยเจออะไรจะซึ้งขนาดนั้นผมก็ไม่รู้เข้าไปดูเองนะครับ หัวข้อ: Re: มนต์รัก น้องแต่งงาน (แต่งจากเรื่องจริง) เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 29 ธันวาคม 2011, 09:27:AM ควรตัดใจ ไว้บ้าง หนทางรัก มินานนัก พักสงบ พบสุขสันต์ ค่อยค่อยเรียน เพียรรู้ อยู่ครามครัน แล้วสักวัน พลันครบ จบปริญญา.../ บูรพาท่าพระจันทร์ หัวข้อ: Re: มนต์รัก เมื่อหักลง.. เริ่มหัวข้อโดย: เมฆา... ที่ 29 ธันวาคม 2011, 12:24:PM (http://www.qzub.com/bar_124.gif) (http://www.qzub.com) ๐ สวรรค์ส่ง..หรือสาป..หนอภาพรัก จึงมาหัก..อกขึงดึงตัณหา ให้รักแล้วกลับเลือน..เกลื้อนน้ำตา ส่งตามมา..เกาะภาพเป็นคราบคาว ๐ ให้พี่ต้องตกตาย..อยู่ปลายทุ่ง กลิ่นเหล้าคลุ้ง..ลอยคลอล้อลมหนาว ห้วงหัวใจสีด่าง...เหมือนอย่างดาว ต่างแต่เพียง..แสงพราว..เพราะร้าวราน ๐ เกิดจากน้องนวลนางผู้วางรัก เป็นกับดักลวงใจให้อาจหาญ ครั้นพี่ก้าว..เข้าบ่วงห่วงนายพราน ก็ประหาร..พี่ทิ้งไม่จริงใจ ๐ เหลือแค่เพียง..รอยร่องละอองแก้ม ที่ลอยแซมสาบเสือ..น้องเชื่อไหม พี่คิดถึงทุกครั้งหยั่งทรวงใน น้องทรามวัย..ลายฉกาจแถมพาดกลอน ๐ ขอเพียงน้องไปดี..เถอะที่รัก พี่นี้จัก..เก็บกรุอนุสรณ์ ว่าครั้งหนึ่ง..เคยแพ้แม่งามงอน จนหนาวร้อน..ร่อแร่..แม้ปางตาย... (http://www.qzub.com/bar_124.gif) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: มนต์รัก น้องแต่งงาน (แต่งจากเรื่องจริง) เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 29 ธันวาคม 2011, 10:08:PM เมื่อโดนรักหักอกนรกแน่ ผมเคยแพ้เหมือนกันทำขวัญหาย เราหลงรักกันและกันนั้นแทบตาย ยังมิวายถูกพรากไปจากกัน เขาเงินแสนเงินล้านบ้านหลายหลัง ผมสตังค์ไม่มีไร้สีสัน รู้ัตัวดีไม่โกรธรับโทษทัณฑ์ คนจนมันไม่มีสิทธิ์คิดรักใคร |