|
หัวข้อ: พิมานไพร เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 25 ธันวาคม 2011, 12:02:PM สายลม ห่มแมกไม้ หริ่งเรไร ก้องไพรสณฑ์
มัจฉา ร่าเริงชล พนสถาน ปานพิมาน หมอกกรุ่น ย้อมขุนเขา แต่งลำเนา เคล้าละหาน ไอดิน กลิ่นกำยาน ซึมซาบซ่าน พนานดร เนินภู ถ้ำคูหา โขดศิลา ผาชะง่อน ธารใส ไหลเซาะซอน โขลงกุญชร นอนอาบกิน พะยอม หอมอบอวล ดอกลำดวน ชวนถวิล ปัทม อินทนิล ภุมริน บินไต่ตอม วิหค กกลูกน้อย ท่าอ่อนช้อย คอยถนอม เจื้อยแจ้ว แล้วดมดอม สลับกล่อม พนอมไพร เอิบอาบ ภาพชีวิต แสนวิจิตร พิสมัย พืชคาม งามจับใจ สัตว์เล็กใหญ่ ได้ดำรง นคินทร์ ถิ่นอุดม สุขรื่นรมย์ สมประสงค์ แดนใด ไหนเยียวยง เทียมป่าดง คงไม่มี หัวข้อ: Re: พิมานไพร เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 25 ธันวาคม 2011, 04:37:PM ชมพงไพรแหล่งหล้า งามครัน
สวยสุดสวยไพรวัน คั่นฟ้า ดุจทิพย์ท่าวสวรรค์ มาสู่ ดินแม่ หมดจรดพงาอ้า อ่าฟ้าพิมานไพร หัวข้อ: Re: พิมานไพร เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 25 ธันวาคม 2011, 05:40:PM จากไอดิน กลิ่นหญ้า มาพงพฤกษ์ ให้รู้สึก ตื่นเต้น เป็นยิ่งนัก จากบึงคลอง หนองคู ที่รู้จัก จำแปรพักตร์ หักจิตต์ คิดชมดง สะพายปืน ยืนเปลี่ยว ให้เสียวอก เห็นวิหค บินไป คงใช่หงส์ เดินเกะกะ ระกิ่งไม้ คล้ายกระจง ต่ำใต้ลง คุดคู้ งูจงอาง กระรอกค่าง บ่างผี ชะนีโหย ครวญโอดโอย เรียกผัวนั่น ยันฟ้าสาง นั่นลิงน้อย ห้อยกระโจน โหนกิ่งยาง ชำเลืองพลาง ย่างเดิน ด้วยเพลินใจ เสียงครืนครั่น ลั่นไป ตกใจยิ่ง มานอนนิ่ง เจ็บองค์ น่าสงสัย อยู๋พื้นล่าง ข้างเตียง เคียงกระได โอ้ฝันไป นี่เรา อ้ายชาวนา.../ บูรพาท่าพระจันทร์ หัวข้อ: Re: พิมานไพร เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 25 ธันวาคม 2011, 06:13:PM พนาราม ยามอุษา
ตระการตา น่าถวิล สายธาร ซ่านเซาะริน ผดุงถิ่น นคินทร ควันเตา เคล้าไออุ่น กลิ่นละมุน กรุ่นจากขอน ไพรสาณฑ์ พนานดร คนตื่นนอน ก่อนนกกา งานสิ จิปาถะ อุตสาหะ ตามประสา ยิงนก เที่ยวตกปลา เลี้ยงชีวา มาแต่บรรพ์ สุขใจ ไม่หวังโชค ห่างไกลโรค ไร้โศกศัลย์ กินอยู่ รู้แบ่งปัน ต่างผูกพัน ฉันท์พี่น้อง ตกค่ำ ร่วมรำฟ้อน ต่อบทกลอน อ้อนเพื่อนผอง วิถี นี้ปรองดอง เขาปกป้อง ประคองมา ชีวี ใช่ดีเด่น แต่ร่มเย็น เป็นหนักหนา ยามเหงา เข้าวัดวา สร้างปัญญา หาสังคม เดือนปี ลี้ผันผ่าน พอเบิกบาน สำราญสม ป่าเขา เนารื่นรมย์ งามอุดม คนกลมเกลียว หัวข้อ: Re: พิมานไพร เริ่มหัวข้อโดย: พิมพ์วาส ที่ 25 ธันวาคม 2011, 07:33:PM เสียงแมกไม้ไหวลมพรมท้องทุ่ง หอมจรุงปรุงแต้มแย้มอุษา กลิ่นโชยรื่นชื่นจิตพิศผกา งามหนักหนาคราชมสมหอมเย็น ครายินยลมนเสน่ห์สนเท่ห์นัก ข้าหลงรักปักใจใคร่แลเห็น งดงามยิ่งหญิงใดในประเด็น กว่าจันทร์เพ็ญเด่นแสงแจ้งงดงาม อยากควงนางทางรักให้ถักต่อ รวมพะนอง้อรักไม่หักหาม พาสมสู่อยู่พิมานทุกกาลยาม ใจผสนาขานคู่ให้รู้กัน |