|
หัวข้อ: ช่วยกันรักษาป่า เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 23 ธันวาคม 2011, 01:00:PM น้ำค้าง สร่างนคินทร์ หอมไอดิน กลิ่นพฤกษา ขุมพง ดงวนา ซ่อนสัตว์ป่า สารพัน สายธาร ซ่านชดช้อย ไหลอ้อยส้อย ร้อยไพสัณฑ์ ฉ่ำเย็น เป็นนิรันดร์ เอื้อชีวัน อันมากมี ล่วงผ่าน กาลจำเนียร มนุษย์เพี้ยน เปลี่ยนวิถี แหล่งน้ำ ถูกย่ำยี พนาลี โดนบีฑา คนหวัง ความมั่งคั่ง มิอาจยั้ง รั้งปัญหา ดึงดัน หันบูชา หลงเงินตรา กว่าดงดาน พิภพ สบวิบาก คนมักมาก เถือรากฐาน สภาวะ อุทยาน ถูกเผาผลาญ ลาญล่มจม น้ำแห้ง ทุกแห่งหน แล้วผจญ ฝนถล่ม วิบัติ ซัดระดม ยังตะบม หลงงมงาย มิคสัญญี ที่ปล่อยปละ ควรชำระ ก่อนจะสาย อุปถัมภ์ เลิกทำลาย ร่วมขวนขวาย หมายฟื้นฟู คนละ-มือละไม้ เร่งใส่ใจ ใฝ่กอบกู้ บูรณะ วนภู ให้คงอยู่ คู่ไผท หัวข้อ: Re: ช่วยกันรักษาป่า เริ่มหัวข้อโดย: อัศจรรย์จิต ที่ 23 ธันวาคม 2011, 03:01:PM แดดเช้าน้ำค้างชุ่ม เมฆหลากกลุ่มเข้ามากอด เหยียดเทือกเป็นแนวทอด รับอรุณรวิวาร ไพรสณฑ์เสน่ห์สม รื่นรมย์ มโนลาน ไม้ดอกออกผลิบาน โยงกลิ่นยวนชวนเด็ดดอม พฤกษ์ไพรได้สัมผัส ปฏิพัทธ์เพียรถนอม ทุกส่วนน่าอวลออม ดำรงซับประดับดิน ชนเอยอย่าเลยออก ควรตรึงตอกอยู่ติดตฤณ ป่าไม้คือทรัพย์สิน ที่ทรงค่าอย่าทำลาย รู้คุณที่เคียงค่า ปกรักษาก่อนจะสาย สำนึกก่อนเสียดาย นิเวศน์ป่าอย่าให้ล้ม ดาวระดา ง่วงและมึนๆ หัวข้อ: Re: ช่วยกันรักษาป่า เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 23 ธันวาคม 2011, 05:05:PM พฤกษาดุจเส้นเลือด ยามถูกเชือดเลือดรินไหล ส่ำสัตว์ทั้งน้อยใหญ่ ล้วนอาศัยได้กินอยู่ อีกทั้งป่ายังเร้น หากรื้อเค้นจะเห็นรู้ เป็นหมอหรือพ่อครู เรียกคลังตู้สมุนไพร รู้คุณการุณย์ป่า รู้ซึ่งค่านั้นยิ่งใหญ่ โลกนี้มากมีภัย ใช่อื่นใดป่าไม้มรณ์... บูรพาท่าพระจันทร์ |