พิมพ์หน้านี้ - หญิงจรจัด

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนอกหัก => ข้อความที่เริ่มโดย: sunthornvit ที่ 22 ธันวาคม 2011, 10:15:AM



หัวข้อ: หญิงจรจัด
เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 22 ธันวาคม 2011, 10:15:AM




                   อันธิกา  มืดมน  อนธกาล
         ณ.สถาน  ลุมพินี  ที่สงัด
         ใต้ฉำฉา  วาบหวาม  ยามลมพัด
         หญิงจรจัด  นั่งช้ำ  ร่ำโศกา

            จากท้องทุ่ง  มุ่งมา  ตามสามี
         ทั่วธานี  ผู้เดียว  เที่ยวถามหา
         มินานนัก  รันทด  หมดเงินตรา
         อนาถา  ซอมซ่อ  เป็นขอทาน

            ค่ำที่ไหน  นอนนั่น  ขวัญผวา
         ถูกบรรดา  มารสังคม  โทรมพร่าผลาญ
         ฝังมลทิน  ชายชั่ว  ตัวสามานย์
         คิดถึงบ้าน  แม่,พ่อ  คงรอคอย

            เมืองสวรรค์  แห่งนี้  ดีแต่ชื่อ
         คำเล่าลือ  ลืมผนวก  พวกคนถ่อย
         เดินเร่ร่อน  ซอนซอก  ทุกตรอกซอย
         บ่อยแสนบ่อย  โดนเหยียบย่ำ  ซ้ำทวี

            ขอลาแล้ว  ลาลับ  กลับบ้านนอก
         เข็ดบางกอก  คนใจ  ร้ายบัดสี
         ไม่พานพบ  ภัสดา  มาเสียที
         เปื้อนราคี  ย่อยยับ  กลับบ้านนา
         


               emo_33 emo_33 emo_33


หัวข้อ: Re: หญิงจรจัด
เริ่มหัวข้อโดย: ..กุสุมา.. ที่ 22 ธันวาคม 2011, 11:26:AM
    อาเฮียฟัน แล้วไล่ สาวใช้หนี
หลบหลีกลี้ สวนลุม ซุ่มผวา
นอนใต้ต้น ขนุน ชุนชายคา
อันธิกา น่าสงสาร ฝันเลื่อนลอย
     นำเขากลับ มาบ้าน ซ้อขานรับ
พร้อมสดับ เหตุผล คนละน้อย
เรื่องเลวร้าย อภัย ให้เนื้อกลอย
ใจละห้อย ยกเข็น เป็นซ้อเจ็ด
         ..ซ้อสี่..กุสุมา.. emo_94 emo_100


หัวข้อ: Re: หญิงจรจัด
เริ่มหัวข้อโดย: พิมพ์วาส ที่ 22 ธันวาคม 2011, 12:21:PM
ใต้ต้นจามจุรีมีหญิงหนึ่ง
เฝ้ารำพึงถึงคนยลเรียกถึง
ตัวเองพร่ำร่ำร้องตรองคะนึง
ใจหวานซึ้งจึงกลับยับขมลา

ครานี้มาพาใจใคร่ร่ำร้อง
อุราหมองจองจำคร่ำครวญหา
ร้องครวญคร่ำพร่ำไห้ในวาจา
พรรณนาว่ารักหักอาดูร

เสื้อผ้าใส่ไซร้ขาดวาดเปลืยเปล่า
สวมรองเท้าท่าทางจะวางสูญ
หมดสิ้นคนสนใจใฝ่เกื้อกูล
ต้องเป็นศูนต์ตราหน้าว่า"เลวทราม"

คราเมื่อผ่านกาลเนิ่นเมินทางรุ่ง
ต้องหลงกรุงฟุ้งถิ่นให้ผินขาม
หลงกรุงเมืองเลื่องจิตพิศว่างาม
จนคิดตามนามผู้ไม่รู้ทัน

อยากกลับทุ่งกรุงเก่าเราเศร้านัก
ต้องลาหักจักร้างทางอาสัญ
คืนสู่ทุ่งจรุงแต้มแย้มรวงพันธุ์
กายาสั่นพรั่นคิดพิศจำจร

 emo_33


หัวข้อ: Re: หญิงจรจัด
เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 22 ธันวาคม 2011, 12:46:PM
    อาเฮียฟัน แล้วไล่ สาวใช้หนี
หลบหลีกลี้ สวนลุม ซุ่มผวา
นอนใต้ต้น ขนุน ชุนชายคา
อันธิกา น่าสงสาร ฝันเลื่อนลอย
     นำเขากลับ มาบ้าน ซ้อขานรับ
พร้อมสดับ เหตุผล คนละน้อย
เรื่องเลวร้าย อภัย ให้เนื้อกลอย
ใจละห้อย ยกเข็น เป็นซ้อเจ็ด
         ..ซ้อสี่..กุสุมา.. emo_94 emo_100


                   ซ้อใจบุญ-สุนทาน  สมานแผล
หมายดูแล  สาวใช้  ไม่อึงเอ็ด
ชลนา  ดรุณี  มีกี่เม็ด
อาสาเช็ด  ช่วยซับ  ดับความทุกข์

         สมแล้วเป็น  ซ้อสี่  ที่เฮียรัก
รู้ผ่อนหนัก  ผ่อนเบา  มิเจ่าจุก
สมควรเลื่อน  ฐานะ  เป็นประมุข
มีหน้าที่  บำรุงสุข  กิ๊กทุกนาง 


หัวข้อ: Re: หญิงจรจัด
เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 22 ธันวาคม 2011, 12:54:PM
ใต้ต้นจามจุรีมีหญิงหนึ่ง
เฝ้ารำพึงถึงคนยลเรียกถึง
ตัวเองพร่ำร่ำร้องตรองคะนึง
ใจหวานซึ้งจึงกลับยับขมลา

ครานี้มาพาใจใคร่ร่ำร้อง
อุราหมองจองจำคร่ำครวญหา
ร้องครวญคร่ำพร่ำไห้ในวาจา
พรรณนาว่ารักหักอาดูร

เสื้อผ้าใส่ไซร้ขาดวาดเปลืยเปล่า
สวมรองเท้าท่าทางจะวางสูญ
หมดสิ้นคนสนใจใฝ่เกื้อกูล
ต้องเป็นศูนต์ตราหน้าว่า"เลวทราม"

คราเมื่อผ่านกาลเนิ่นเมินทางรุ่ง
ต้องหลงกรุงฟุ้งถิ่นให้ผินขาม
หลงกรุงเมืองเลื่องจิตพิศว่างาม
จนคิดตามนามผู้ไม่รู้ทัน

อยากกลับทุ่งกรุงเก่าเราเศร้านัก
ต้องลาหักจักร้างทางอาสัญ
คืนสู่ทุ่งจรุงแต้มแย้มรวงพันธุ์
กายาสั่นพรั่นคิดพิศจำจร

 emo_33


หญิงเจนจัด ถนัดเล่ห์ สิเน่หา
ใช้กายา เปรียบเป็น เช่นคันศร
สุนทรรส พจน์ประหนึ่ง ซึ่งโตมร
ทะลวงย้อน ข้อนทรวง ล่อลวงชาย

ทั้งหญิงชาย ร้ายจริง ไม่ยิ่งหย่อน
ว่าบังอร ร้อนจัด ถนัดขาย
แต่ชอบซื้อ คือกัน มิผันกลาย
พ่อตัวร้าย ชายโฉด อย่าโทษกัน.../


บูรพาท่าพระจันทร์


หัวข้อ: Re: หญิงจรจัด
เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 22 ธันวาคม 2011, 01:11:PM
ใต้ต้นจามจุรีมีหญิงหนึ่ง
เฝ้ารำพึงถึงคนยลเรียกถึง
ตัวเองพร่ำร่ำร้องตรองคะนึง
ใจหวานซึ้งจึงกลับยับขมลา

ครานี้มาพาใจใคร่ร่ำร้อง
อุราหมองจองจำคร่ำครวญหา
ร้องครวญคร่ำพร่ำไห้ในวาจา
พรรณนาว่ารักหักอาดูร

เสื้อผ้าใส่ไซร้ขาดวาดเปลืยเปล่า
สวมรองเท้าท่าทางจะวางสูญ
หมดสิ้นคนสนใจใฝ่เกื้อกูล
ต้องเป็นศูนต์ตราหน้าว่า"เลวทราม"

คราเมื่อผ่านกาลเนิ่นเมินทางรุ่ง
ต้องหลงกรุงฟุ้งถิ่นให้ผินขาม
หลงกรุงเมืองเลื่องจิตพิศว่างาม
จนคิดตามนามผู้ไม่รู้ทัน

อยากกลับทุ่งกรุงเก่าเราเศร้านัก
ต้องลาหักจักร้างทางอาสัญ
คืนสู่ทุ่งจรุงแต้มแย้มรวงพันธุ์
กายาสั่นพรั่นคิดพิศจำจร

 emo_33

                มาเมืองกรุง  มุ่งหา  สวามี
ครึ่งค่อนปี  ผ่านพ้น  จนขวัญอ่อน
อาศัยใต้  จามจุรี  เป็นที่นอน
กลับเดือดร้อน  ซ้อนซ้ำ  ระกำใจ

         ถูกข่มเหง  ด้วยชาย  ไม่ออกชื่อ
มือแล้วมือ  ชอกช้ำ  ทนร่ำไห้
หมดปัญญา  ต่อกร  วอนผู้ใด
ตรมหม่นไหม้  กลับบ้านนา  แสนอาดูร




            emo_48 emo_48 emo_48





หัวข้อ: Re: หญิงจรจัด
เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 22 ธันวาคม 2011, 01:33:PM

หญิงเจนจัด ถนัดเล่ห์ สิเน่หา
ใช้กายา เปรียบเป็น เช่นคันศร
สุนทรรส พจน์ประหนึ่ง ซึ่งโตมร
ทะลวงย้อน ข้อนทรวง ล่อลวงชาย

ทั้งหญิงชาย ร้ายจริง ไม่ยิ่งหย่อน
ว่าบังอร ร้อนจัด ถนัดขาย
แต่ชอบซื้อ คือกัน มิผันกลาย
พ่อตัวร้าย ชายโฉด อย่าโทษกัน.../


บูรพาท่าพระจันทร์
[/quote]

                  หญิงจรจัด  มิเป็น  เยี่ยงเจนจัด
       มิถนัด  เล่ห์คน  กลมหันต์
       ยามรักใคร  จริงจัง  หวังผูกพัน
       พรหมจรรย์  มอบให้  ด้วยไว้วาง

            ชายเจ้าเล่ห์  เพทุบาย  ทำร้ายทั่ว
       พอได้ตัว  สมใจ  ก็หายห่าง
       ทิ้งให้หญิง  กลัดกลุ้ม  ตกหลุมพราง
       ทุกข์อ้างว้าง  โศกา  ตามหาเธอ


หัวข้อ: Re: หญิงจรจัด
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 22 ธันวาคม 2011, 05:52:PM

...............................

อยากกลับทุ่งกรุงเก่าเราเศร้านัก
ต้องลาหักจักร้างทางอาสัญ
คืนสู่ทุ่งจรุงแต้มแย้มรวงพันธุ์
กายาสั่นพรั่นคิดพิศจำจร

 emo_33

ใต้ต้นตาล ลานดิน ชายสิ้นรัก
นั่งลงพัก หักใจ ยากไถ่ถอน
ถูกหนาวเหน็บ เจ็บจุด สุดร้าวรอน
ทรวงสะท้อน รอนร่าง เกลือกกลางทราย

ความกลัดกลุ้ม รุมเร้า เศร้าสลด
ยังปรากฎ จดเช้า ย่างเข้าบ่าย
แสงสาดส่อง ต้องเนื้อ เหงื่อละลาย
มีเพียงควาย หนึ่งผู้ อยู่ด้วยกัน

ครั้นมืดห่ม ลมตก นกการ้อง
เพิ่มหม่นหมอง ครองใจ ให้หวาดหวั่น
เหงามิคลาย รายล้อม จ่อมชีวัน
ความโศกศัลย์ ถึงนาง มิสร่างซา

จากถิ่นอยู่ สู่อมร หญิงจรจัด
ด้วยกำหนัด ชายที่ ละหนีหน้า
นานนับเดือน เลื่อนไป ไม่เห็นมา
ให้ห่วงหา จาบัล ทุกวันคืน

เขาเลิกรัก ภักดี เช่นนี้แล้ว
เชิญน้องแก้ว หวนกลับ พี่รับชื่น
ลืมเสียเถิด ความหลัง ไม่ยั่งยืน
ทิ้งขมขื่น รพีฯ นี้เฝ้าคอย




หัวข้อ: Re: หญิงจรจัด
เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 22 ธันวาคม 2011, 06:20:PM

ใต้ต้นตาล ลานดิน ชายสิ้นรัก
นั่งลงพัก หักใจ ยากไถ่ถอน
ถูกหนาวเหน็บ เจ็บจุด สุดร้าวรอน
ทรวงสะท้อน รอนร่าง เกลือกกลางทราย

ความกลัดกลุ้ม รุมเร้า เศร้าสลด
ยังปรากฎ จดเช้า ย่างเข้าบ่าย
แสงสาดส่อง ต้องเนื้อ เหงื่อละลาย
มีเพียงควาย หนึ่งผู้ อยู่ด้วยกัน

ครั้นมืดห่ม ลมตก นกการ้อง
เพิ่มหม่นหมอง ครองใจ ให้หวาดหวั่น
เหงามิคลาย รายล้อม จ่อมชีวัน
ความโศกศัลย์ ถึงนาง มิสร่างซา

จากถิ่นอยู่ สู่อมร หญิงจรจัด
ด้วยกำหนัด ชายที่ ละหนีหน้า
นานนับเดือน เลื่อนไป ไม่เห็นมา
ให้ห่วงหา จาบัล ทุกวันคืน

เขาเลิกรัก ภักดี เช่นนี้แล้ว
เชิญน้องแก้ว หวนกลับ พี่รับชื่น
ลืมเสียเถิด ความหลัง ไม่ยั่งยืน
ทิ้งขมขื่น รพีฯ นี้เฝ้าคอย



[/quote]
                    ขอคืนสู่  บ้านนา  หาพี่ปลอบ
         หวังพี่มอบ  รักแท้  แก้ความหงอย
         ขอบคุณพี่  ที่ยัง  ตั้งตาคอย
         ไม่ฟื้นฝอย  ขุ่นเคือง  เรื่องมลทิน

                   ผ่านร้อยชาย  ราคี  มีแปดเปื้อน
         พี่แค่เตือน  สติ  มิหยามหมิ่น
         น้องขอเทิด-ทูนบูชา  เป็นอาจิณ
         มอบชีวิน  ให้พี่  แต่นี้ไป





หัวข้อ: Re: หญิงจรจัด
เริ่มหัวข้อโดย: กฤษการกลอน ที่ 22 ธันวาคม 2011, 10:02:PM
 emo_80

ตามองเหม่อเซอโทรมโฉมวัยเฉา
นั่งจับเจ่าเฝ้ารอฟ้าสลัว
ถือขวดเหล้าวิสกี้ไว้กับตัว
เดินข้ามรั้วขอบเขตประเทศไทย

สามสิบรอบไปกลับนับแล้วเหนื่อย
เธอคงเมื่อยหนักหนาน่าสงสัย
จนด่านปิดคิดอยากทราบความนัย
ปรี่เข้าไปถามป้าโปรดชี้แจง

เธอป้องปากปกปิดมิดชิดก่อน
แล้วรีบย้อนค่อนขอดทำเสียงแข็ง
ก็เขาให้ขวดละร้อยเลยมีแรง
ป้ามดแจงงานถนัด"จร"จัดจริง

KrittyHemaป้ามดแห่งกองทัพมด emo_85


หัวข้อ: Re: หญิงจรจัด
เริ่มหัวข้อโดย: อัศจรรย์จิต ที่ 23 ธันวาคม 2011, 04:16:AM



จะเรียงรสบทร้อยความเหลวแหลก
สาวสาแหรกแยกขาดหมดญาติหนอ
ต้องจรจัดตัดใจให้เหลือตอ
หมดสิทธิ์ท้อขอกินไปวันวัน

ยกมือไหว้หลายพันในวันหนึ่ง
แลกสลึงพึ่งเหรียญพาเปลี่ยนผัน
หญิงจรจัดขัดเคืองทุกเรื่องครัน
ทางตีบตันนั้นเบี่ยงเลี่ยงยาก....ยอม

 ด้วยยังสาวพราวพร่างกระจ่างใส
ข้อเสนอยื่นให้อย่างหวานหอม
พลีกายให้คนหื่นมาดื่นดอม
ขาดความพร้อมจึงพลาดอนาถใจ

กลายเป็นสาวท้องแก่แค่สิบหก
หญิงยาจกคนจรจะนอนไหน
เร่ขอเงินเดินยากปากพาไป
ความจัญไรใครกันมันทำลง.......


ดาวระดา 


ปล.เป็นเรื่องราวหญิงคนหนึ่งในตลาดมหาชัยบ้านผม


หัวข้อ: Re: หญิงจรจัด
เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 23 ธันวาคม 2011, 10:55:AM



จะเรียงรสบทร้อยความเหลวแหลก
สาวสาแหรกแยกขาดหมดญาติหนอ
ต้องจรจัดตัดใจให้เหลือตอ
หมดสิทธิ์ท้อขอกินไปวันวัน

ยกมือไหว้หลายพันในวันหนึ่ง
แลกสลึงพึ่งเหรียญพาเปลี่ยนผัน
หญิงจรจัดขัดเคืองทุกเรื่องครัน
ทางตีบตันนั้นเบี่ยงเลี่ยงยาก....ยอม

 ด้วยยังสาวพราวพร่างกระจ่างใส
ข้อเสนอยื่นให้อย่างหวานหอม
พลีกายให้คนหื่นมาดื่นดอม
ขาดความพร้อมจึงพลาดอนาถใจ

กลายเป็นสาวท้องแก่แค่สิบหก
หญิงยาจกคนจรจะนอนไหน
เร่ขอเงินเดินยากปากพาไป
ความจัญไรใครกันมันทำลง.......


ดาวระดา 


ปล.เป็นเรื่องราวหญิงคนหนึ่งในตลาดมหาชัยบ้านผม

                      ความใจแตก  แหลกเหลว  เลวจึงเกิด
        พาเตลิด  ขายตัว  ชั่วด้วยหลง
        ขาดอบรม  บ่มฝัง  ทั้งงวยงง
        ผลเลยส่ง  ย่อยยับ  ถึงอับจน

               อาจเป็นด้วย  พะพิง  สิ่งแวดล้อม
        ถูกเกลี้ยกล่อม  นำผิด  จิตสับสน
        เหมือนผ้าขาว  ย้อมเปรอะ  เลอะคราบมล
        พานเสียคน  ย่ำแย่  แต่ยังเยาว์







หัวข้อ: Re: หญิงจรจัด
เริ่มหัวข้อโดย: สมนึก นพ ที่ 23 ธันวาคม 2011, 12:45:PM




                   อันธิกา  มืดมน  อนธกาล
         ณ.สถาน  ลุมพินี  ที่สงัด
         ใต้ฉำฉา  วาบหวาม  ยามลมพัด
         หญิงจรจัด  นั่งช้ำ  ร่ำโศกา

            จากท้องทุ่ง  มุ่งมา  ตามสามี
         ทั่วธานี  ผู้เดียว  เที่ยวถามหา
         มินานนัก  รันทด  หมดเงินตรา
         อนาถา  ซอมซ่อ  เป็นขอทาน

            ค่ำที่ไหน  นอนนั่น  ขวัญผวา
         ถูกบรรดา  มารสังคม  โทรมพร่าผลาญ
         ฝังมลทิน  ชายชั่ว  ตัวสามานย์
         คิดถึงบ้าน  แม่,พ่อ  คงรอคอย

            เมืองสวรรค์  แห่งนี้  ดีแต่ชื่อ
         คำเล่าลือ  ลืมผนวก  พวกคนถ่อย
         เดินเร่ร่อน  ซอนซอก  ทุกตรอกซอย
         บ่อยแสนบ่อย  โดนเหยียบย่ำ  ซ้ำทวี

            ขอลาแล้ว  ลาลับ  กลับบ้านนอก
         เข็ดบางกอก  คนใจ  ร้ายบัดสี
         ไม่พานพบ  ภัสดา  มาเสียที
         เปื้อนราคี  ย่อยยับ  กลับบ้านนา
         

กลับถึงบ้านแม่พ่อนั้นรออยู่
ท่านคงรู้ความหวังพังแล้วหนา
กระเป๋าเก่าสะพายหลังหลั่งน้ำตา
โผผวากอดทั้งสองร้องรำพัน

คุณพ่อขาแม่ขาสารภาพ
หนูเข็ดหลาบจากทุ่งสู่กรุงนั่น
ความเจริญแสงสีมีอนันต์
วางหลอกกันกับดักมักกาเม

หนูหลงผ่านมารสังคมรุมข่มขืน
สุดกล้ำกลืนหลงคิดจิตหันเห
สิ่งชั่วช้าหลายหลากยากถ่ายเท
ยังหมิ่นเหม่ลาตายล้างอายตน

ในดวงตาพร่าพรางเค้าลางเด่น
เหมือนมองเห็นท่านทั้งสองหน้าหมองหม่น
เป็นห่วงหนูนั้นหนามาเวียนวน
ผิวหน้าย่นพยักหน้าพากลับเรือน

นั่นเจ้าทุยเพื่อนรักแช่ปลักขุ่น
คงไม่คุ้นสภาพข้าว่าไม่เหมือน
เคยร่าเริงยิ้มร่ามาแชเชือน
ไม่บิดเบือนข้าเล่าให้เจ้าฟัง

ชีวิตข้าโดนย่ำยีที่เมืองหลวง
สิ่งแสนหวงสิ้นลับกับความหวัง
จึงดั้นด้นกลับมาว่าตายรัง
เจ้าอย่าชังข้าซี นี่เพื่อนกัน.

นพ
23 ธ.ค.54


หัวข้อ: Re: หญิงจรจัด
เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 23 ธันวาคม 2011, 01:35:PM

กลับถึงบ้านแม่พ่อนั้นรออยู่
ท่านคงรู้ความหวังพังแล้วหนา
กระเป๋าเก่าสะพายหลังหลั่งน้ำตา
โผผวากอดทั้งสองร้องรำพัน

คุณพ่อขาแม่ขาสารภาพ
หนูเข็ดหลาบจากทุ่งสู่กรุงนั่น
ความเจริญแสงสีมีอนันต์
วางหลอกกันกับดักมักกาเม

หนูหลงผ่านมารสังคมรุมข่มขืน
สุดกล้ำกลืนหลงคิดจิตหันเห
สิ่งชั่วช้าหลายหลากยากถ่ายเท
ยังหมิ่นเหม่ลาตายล้างอายตน

ในดวงตาพร่าพรางเค้าลางเด่น
เหมือนมองเห็นท่านทั้งสองหน้าหมองหม่น
เป็นห่วงหนูนั้นหนามาเวียนวน
ผิวหน้าย่นพยักหน้าพากลับเรือน

นั่นเจ้าทุยเพื่อนรักแช่ปลักขุ่น
คงไม่คุ้นสภาพข้าว่าไม่เหมือน
เคยร่าเริงยิ้มร่ามาแชเชือน
ไม่บิดเบือนข้าเล่าให้เจ้าฟัง

ชีวิตข้าโดนย่ำยีที่เมืองหลวง
สิ่งแสนหวงสิ้นลับกับความหวัง
จึงดั้นด้นกลับมาว่าตายรัง
เจ้าอย่าชังข้าซี นี่เพื่อนกัน.

นพ
23 ธ.ค.54
[/quote]

                          พ่อแม่ไม่  ชิงชัง  ยังแสนรัก
           พร้อมปกปัก  ศรีสุดา  อย่าโศกศัลย์
           ถึงลูกมี  มลทิน  กลิ่นฉกรรจ์
           พ่อแม่ขอ  ยืนยัน  รักมั่นคง

                 ลืมอดีต  ตั้งต้น  ผจญสู้
          ประสบการณ์  เปรียบครู  ผู้สูงส่ง
          เรื่องผิดพลาด  ปล่อยปละ  เลิกพะวง
          แล้วบรรจง  ฟันฝ่า  เดินหน้าไป






หัวข้อ: Re: หญิงจรจัด
เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 23 ธันวาคม 2011, 03:27:PM

เย็นย่ำสนธยาคราแดดอ่อน
เดินจรโดดเดี่ยวเปลี่ยว,หวั่นไหว
ลมโชยชื่นฉ่ำร่ำพิไร
มีใครไหนบ้างร้างคู่ชม

หนุ่มใหญ่ใจกล้าท้าพิสูจน์
คำพูดหว่านล้อมกล่อมผสม
น้องนางโอนอ่อนผ่อนอารมณ์
เชยชมสมปองคะนองกาม

สะกิดบอกเพื่อนฝูงรีบจูงแขน
เนื้อแน่นนวยนาดมิอาจห้าม
รุมโทรมโฉมฉายร่ายมูมมาม
ไถ่ถามงามงอน หล่อนแพร่ เอดส์
 
emo_101  emo_101  emo_101

"ปรางค์  สามยอด"
 emo_86    emo_86


หัวข้อ: Re: หญิงจรจัด
เริ่มหัวข้อโดย: นางฟ้า ชาลี ที่ 23 ธันวาคม 2011, 03:41:PM




                   อันธิกา  มืดมน  อนธกาล
         ณ.สถาน  ลุมพินี  ที่สงัด
         ใต้ฉำฉา  วาบหวาม  ยามลมพัด
         หญิงจรจัด  นั่งช้ำ  ร่ำโศกา

            จากท้องทุ่ง  มุ่งมา  ตามสามี
         ทั่วธานี  ผู้เดียว  เที่ยวถามหา
         มินานนัก  รันทด  หมดเงินตรา
         อนาถา  ซอมซ่อ  เป็นขอทาน

            ค่ำที่ไหน  นอนนั่น  ขวัญผวา
         ถูกบรรดา  มารสังคม  โทรมพร่าผลาญ
         ฝังมลทิน  ชายชั่ว  ตัวสามานย์
         คิดถึงบ้าน  แม่,พ่อ  คงรอคอย

            เมืองสวรรค์  แห่งนี้  ดีแต่ชื่อ
         คำเล่าลือ  ลืมผนวก  พวกคนถ่อย
         เดินเร่ร่อน  ซอนซอก  ทุกตรอกซอย
         บ่อยแสนบ่อย  โดนเหยียบย่ำ  ซ้ำทวี

            ขอลาแล้ว  ลาลับ  กลับบ้านนอก
         เข็ดบางกอก  คนใจ  ร้ายบัดสี
         ไม่พานพบ  ภัสดา  มาเสียที
         เปื้อนราคี  ย่อยยับ  กลับบ้านนา
         


               emo_33 emo_33 emo_33


(http://www.bloggang.com/data/kokoo/picture/1276263758.jpg)


สุดเจ็บช้ำ กล้ำกลืน ฝืนใจข่ม
ร้าวระบม ซมซาน มารคนถ่อย
สังคมเมือง เรืองรุ่ง คลุ้งคาวรอย
สุดเศร้าสร้อย รอยมลทิน ถิ่นเมืองกรุง

สังคมทราม หยามหน้า คราผลัดถิ่น
ในแดนดิน ถิ่นที่ สตรีมุ่ง
ตามสามี ที่รัก ศักดิ์ผดุง
กลับคาวคลุ้ง กลิ่นกาม นามทรชน

ตะวันลับ ยามเย็น เห็นฝูงนก
ต่างบินผก กลับรัง ดั่งฝึกฝน
กลับมาเถิด หญิงสาว คราวมืดมน
น้ำใจล้น คนบ้านเรา เฝ้าดูแล

นางฟ้า  ชาลี
(http://dl9.glitter-graphics.net/pub/608/608289q08o3aylgm.gif)








หัวข้อ: Re: หญิงจรจัด
เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 23 ธันวาคม 2011, 03:50:PM

เย็นย่ำสนธยาคราแดดอ่อน
เดินจรโดดเดี่ยวเปลี่ยว,หวั่นไหว
ลมโชยชื่นฉ่ำร่ำพิไร
มีใครไหนบ้างร้างคู่ชม

หนุ่มใหญ่ใจกล้าท้าพิสูจน์
คำพูดหว่านล้อมกล่อมผสม
น้องนางโอนอ่อนผ่อนอารมณ์
เชยชมสมปองคะนองกาม

สะกิดบอกเพื่อนฝูงรีบจูงแขน
เนื้อแน่นนวยนาดมิอาจห้าม
รุมโทรมโฉมฉายร่ายมูมมาม
ไถ่ถามงามงอน หล่อนแพร่ เอดส์
 
emo_101  emo_101  emo_101

"ปรางค์  สามยอด"
 emo_86    emo_86


                             สมน้ำหน้า  แท้แท้  แย่เพราะหื่น
           เห็นเธอยืน  กลัดกลุ้ม  รุมเหมือนเปรต
           แทนที่จะ  รู้สึก  นึกสังเวช
           กลับก่อเหตุ  ย่อยยับ  จับเธอโทรม

                  เลยติดเอดส์  กับหนอง  เป็นของแถม
           ใครร่วมแจม  ครื้นครึก  ทำฮึกโหม
           คงเอาหัว  ชนผนัง  ดังโครมโครม
           โรคจู่โจม  เมื่อไร  ได้นอนวัด
           







หัวข้อ: Re: หญิงจรจัด
เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 23 ธันวาคม 2011, 04:12:PM



สุดเจ็บช้ำ กล้ำกลืน ฝืนใจข่ม
ร้าวระบม ซมซาน มารคนถ่อย
สังคมเมือง เรืองรุ่ง คลุ้งคาวรอย
สุดเศร้าสร้อย รอยมลทิน ถิ่นเมืองกรุง

สังคมทราม หยามหน้า คราผลัดถิ่น
ในแดนดิน ถิ่นที่ สตรีมุ่ง
ตามสามี ที่รัก ศักดิ์ผดุง
กลับคาวคลุ้ง กลิ่นกาม นามทรชน

ตะวันลับ ยามเย็น เห็นฝูงนก
ต่างบินผก กลับรัง ดั่งฝึกฝน
กลับมาเถิด หญิงสาว คราวมืดมน
น้ำใจล้น คนบ้านเรา เฝ้าดูแล

นางฟ้า  ชาลี
(http://dl9.glitter-graphics.net/pub/608/608289q08o3aylgm.gif)

[/quote]

                               คืนกลับรัง  เยี่ยงนก  ที่ฟกช้ำ
             เจ็บระกำ  กลืนน้ำตา  มากราบแม่
             หมดสิ้นแล้ว  ผู้ใด  ใคร่เหลียวแล
             นำบาดแผล  กลับบ้านนา  ด้วยอาดูร

                  ถูกรุมโทรม  ผลาญพร่า  จ้าละหวั่น
             ทั้งความสาว  พรหมจรรย์  พลันสิ้นสูญ
             ร่ากายสุม  แต่วัชชะ  ปฏิกูล
             เจ้าประคู้ณ  ให้พวกเปรต  ติดเอดส์ตาย







หัวข้อ: Re: หญิงจรจัด
เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 23 ธันวาคม 2011, 06:51:PM
emo_80

ตามองเหม่อเซอโทรมโฉมวัยเฉา
นั่งจับเจ่าเฝ้ารอฟ้าสลัว
ถือขวดเหล้าวิสกี้ไว้กับตัว
เดินข้ามรั้วขอบเขตประเทศไทย

สามสิบรอบไปกลับนับแล้วเหนื่อย
เธอคงเมื่อยหนักหนาน่าสงสัย
จนด่านปิดคิดอยากทราบความนัย
ปรี่เข้าไปถามป้าโปรดชี้แจง

เธอป้องปากปกปิดมิดชิดก่อน
แล้วรีบย้อนค่อนขอดทำเสียงแข็ง
ก็เขาให้ขวดละร้อยเลยมีแรง
ป้ามดแจงงานถนัด"จร"จัดจริง

KrittyHemaป้ามดแห่งกองทัพมด emo_85


                      ขายเหล้าเถื่อน  อย่างนี้  ไม่ดีแน่
     อาจติดคุก  ตอนแก่  แย่ทุกสิ่ง
     ยากโต้แย้ง  หมดสิทธิ์  คิดอ้างอิง
     อย่าประวิง  เปลี่ยนอาชีพ  เร่งรีบพลัน


หัวข้อ: Re: หญิงจรจัด
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 24 ธันวาคม 2011, 07:33:AM

เย็นย่ำสนธยาคราแดดอ่อน
เดินจรโดดเดี่ยวเปลี่ยว,หวั่นไหว
ลมโชยชื่นฉ่ำร่ำพิไร
มีใครไหนบ้างร้างคู่ชม

หนุ่มใหญ่ใจกล้าท้าพิสูจน์
คำพูดหว่านล้อมกล่อมผสม
น้องนางโอนอ่อนผ่อนอารมณ์
เชยชมสมปองคะนองกาม

สะกิดบอกเพื่อนฝูงรีบจูงแขน
เนื้อแน่นนวยนาดมิอาจห้าม
รุมโทรมโฉมฉายร่ายมูมมาม
ไถ่ถามงามงอน หล่อนแพร่ เอดส์
 
emo_101  emo_101  emo_101

"ปรางค์  สามยอด"
 emo_86    emo_86

มูมมาม ไม่เลือก เฉกเช่นนี้
เจอดี เข้าให้ ไร้สังเกตุ
ครั้งแรก หรือพี่ ที่เซเยส
เลยเป็นเหตุ ต้องช้ำ น้ำตานอง

ลุ่มหลงบ่วง โลกีย์ ที่เขาล่อ
มัวแต่ป้อ เจอเข้า จึงหม่นหมอง
หลงแสงสี แมงเม่า บินเข้ากอง
ไฟเผาไหม้ จำต้อง คลองเอดส์เลย
พันทอง


หัวข้อ: Re: หญิงจรจัด
เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 24 ธันวาคม 2011, 12:53:PM

มูมมาม ไม่เลือก เฉกเช่นนี้
เจอดี เข้าให้ ไร้สังเกตุ
ครั้งแรก หรือพี่ ที่เซเยส
เลยเป็นเหตุ ต้องช้ำ น้ำตานอง

ลุ่มหลงบ่วง โลกีย์ ที่เขาล่อ
มัวแต่ป้อ เจอเข้า จึงหม่นหมอง
หลงแสงสี แมงเม่า บินเข้ากอง
ไฟเผาไหม้ จำต้อง คลองเอดส์เลย
พันทอง
[/quote]

                        เห็นหล่อนหน้า  ใสใส  ใครจะรู้
          ซ่อนเอดส์อยู่  ภายใน  มิได้เผย
          เราอ่อนหัด  สักครั้ง  ยังไม่เคย
          เพื่อนชวนเลย  แห่ตาม  ความคะนอง

               พอรู้ข่าว  น้ำตาเล็ด  เข็ดแล้วจ้า
          สุดรักษา  บักโกรก  โรคสยอง
          อยากตรวจเลือด  อีกใจ  ไม่กล้าลอง
          กลัวเจอหนอง  เจอเอดส์  ล้วนเสร็จกัน


หัวข้อ: Re: หญิงจรจัด
เริ่มหัวข้อโดย: เอ๊พ ที่ 24 ธันวาคม 2011, 01:45:PM



จ.จาน ‘จรจัด’

จอระจัดจัดจริตจิตจรด
จอมจับจดจ่อมจ่อจอจ้อจ๋า
จินต์จู้จี้จิตจ้านจานเจื่อนจา
จันทร์แจ่มจ้าจริงใจแจ้งจริงเจียว

เจ๊าะเจื่อจ๋อแจม   =   เพราะเบื่อขอแจม.. ครับ

emo_106