|
หัวข้อ: ~..ภณะศิลป์คมกวินท์..~ เริ่มหัวข้อโดย: พิมพ์วาส ที่ 18 ธันวาคม 2011, 09:44:PM นางเอ่ยพจน์หยดหวานปานน้ำผึ้ง จากรวงรึงถึงหว่านสานพจน์สม งามภณะวาทศิลป์คำจินต์คม ถ้อยนิยมลมลิ้นไม่สิ้นงาม เพียงเอ่ยปร่ำสำเนียงเพียงน้อยนิด ทำดวงจิตพิศหลงเหมือนลงหนาม ช่างบางเฉียบเนี้ยบเช่นเด่นพจน์นาม แม้นอร่ามท่ามทิศจิตวิไล เอ่ยคำจินต์ผินยกกนกนาฏ จิตพิลาศพาดรักประจักษ์ไหว อักษราวาจาพาต้องใจ เหน่ห์ใคร่ใฝ่ครวญรัญจวนเจรียง คำเสนห์เล่ห์กลยินยลหลง แม่ประยงค์คงศัพท์รับร้อยเสียง คมกวินท์ไม่สิ้นจินต์ ถวิลเรียง จำรัสเพียงเคียงพร่ำซ่ำงามจริง หัวข้อ: Re: ~..ภณะศิลป์คมกวินท์..~ เริ่มหัวข้อโดย: ค.คนธรรพ์ ที่ 22 มกราคม 2012, 08:17:AM หวานอ้อยควั่นจืดแล้ว เป็นกาก หวานเสนาะลมปาก สดับซึ้ง อ้อยกากประโยชน์มาก ทำกระดาษ ชานอ้อย ลมปากชโลมน้ำผึ้ง จับถ้อยชื่นใจ หวานเสนาะลมปากถ้อย โกหก ขากถ่มคำลวงพก เล่ห์ร้าย หญิงชายกลับชื่นอก ลมเท็จ ยอยกเชลียร์ไซร้ รับป้อคำหวาน สดับคำตำหนิบ้าง ยาขม บ้างเจ็บใจฝืนอม ทุกข์ไว้ อมบ้วนอย่าจ่อมจม แอ็คทีฟ จมฮึดหลุดหล่มได้ คืบก้าวในทาง อ้อยตาลหวานจบแล้ว ไม่เหลือ ลมปากพูดจนเฝือ ลากลิ้น อ้อยตาลกากเหลือเฟือ ปุ๋ยหมัก ลมปากไม่รู้สิ้น ประโยคซึ้งประโยคลวง |