|
หัวข้อ: รอรัก เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 17 ธันวาคม 2011, 09:01:AM อาทิตย์ลา ล่วงลับ ดับโลกแล้ว ความผ่องแผ่ว เลือนลบ พบหวั่นไหว ใยเธอหนอ เลือนลาง ลาลับไกล สงสารใคร บ้างไหม ใจร้องร่ำ ยามดึกดื่น เดือนเด่น ดาวดูด้อย แสงเดือนคล้อย คราเคลื่อน เลื่อนลงต่ำ น้ำค้างพรม พราวพร่าง อย่างใจดำ ลมโบกโบย คอยย้ำ ซ้ำใจกาย ผู้หญิงดินๆ emo_126 หัวข้อ: Re: รอรัก เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 17 ธันวาคม 2011, 11:18:AM emo_73 emo_73 อาทิตย์สิ้น แสงทอง เรืองรองดับ ความมืดกลับ ประชิด ติดมิหน่าย ลมโบยโบก พริ้วแผ่ว แนวหาดทราย ประทะผิว ร่างกาย คล้ายยอกใจ ตะวันดับ ลับลา ฟ้ามีเพื่อน คอยย้ำเตือน เปลี่ยนหนุน หมุนมาใหม่ แต่ตัวเรา หมองหม่น คนจากไกล ไม่มีข่าว ใดใด ไร้วี่แวว คนรอคอย น้อยเนื้อ เชื่อหรือไม่ ใต้ต้นไทร สาบานไว้ ใยต้องแห้ว ลืมหรือไร รังรัก อันเพริดแพรว หมดสิ้นแล้ว ครั้งเก่า เศร้าสุดทน ณ ต้นไม้ ไทรใหญ่ ใจสุดห่วง ชอกช้ำทรวง หน่วงจิต คิดสับสน สร้างรอยร้าว ในอก แสนมืดมน สุดเจ็บจน ทนช้ำ ย้ำดวงแด พันทอง |