พิมพ์หน้านี้ - อยู่กับตัวเอง

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเหงา => ข้อความที่เริ่มโดย: robozo ที่ 16 ธันวาคม 2011, 11:22:PM



หัวข้อ: อยู่กับตัวเอง
เริ่มหัวข้อโดย: robozo ที่ 16 ธันวาคม 2011, 11:22:PM





แม้ผ่านร้อนถึงตอนหนาวหลายคราวนัก
ใครต่างทักยึกยักดักไม่เหงา
ก็ตอบไปใจความตามเรื่องเรา
เขาไม่เอาเมามัวตัวผมเลย

ก็มีบ้างอย่างละอ่อนตอนแอบรัก
ไม่หยุดพักอารมณ์ข่มให้เฉย
เก็บเงียบไว้ใกล้จิตผิดอย่างเคย
บ่ เฉลยเพราะเราเขาไม่แล

ชั่วโมงนี้ซี้เหงาเราเป็นเพื่อน
เหมือนคอยเตือนเรือนใจไม่แยแส้
นอกแข็งไว้อย่าแสดงแรงอ่อนแอ
ความรักแค่เรื่องจิบจิบชีวิตคน

ใจให้รักพ่อแม่ที่แก่เฒ่า
อย่าไปเอารักเศร้าเขาไม่สน
ให้ไปแล้วแห้วหาพาอับจน
ขอเป็นคนพ้นห้วงบ่วงรักตาย

จึงอยากฝากพวกพ้องและน้องพี่
ถึงไม่มีคู่คิดมิตรให้หมาย
ก็ยังมีผมเป็นเพื่อนอยู่คล้ายคล้าย
จิตใจกายสบายหายแน่นอน