|
หัวข้อ: ...ยามหิวววว...... เริ่มหัวข้อโดย: ...สียะตรา.. ที่ 11 ธันวาคม 2011, 05:47:AM emo_47 หัวข้อ: Re: ...ยามหิวววว...... เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 11 ธันวาคม 2011, 06:16:AM emo_73 emo_73 ข้าวสิบจาน คาวหวาน จัดให้เสร็จ พร้อมทีเด็ด ผลไม้ ทานเต็มที่ ถ้าไม่พอ ตามด้วย กล้วยสักหวี ลอดช่อง น้ำปั่นมี พี่เสียตังค์ เพราะข้าวของ ซื้อหา ราคาแพง แถมยื้อแย่ง เฉกเช่น เป็นบ้าคลั่ง ของมีน้อย คนมาก ลำบากจัง มีกะตังค์ ยังต้องรอ ต่อคิวนาน พันทอง สวัสดีตอนเช้าเช้าค้า หัวข้อ: Re: ...ยามหิวววว...... เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 11 ธันวาคม 2011, 06:27:AM ...ยามหิววววว...... ......ยามหิว..นิ่วหน้าโอดโกรธไปทั่ว ...ตาเริ่มมัว...เห็นสิ่งใด...คล้ายอาหาร ...หนอ..ถ้ามีใครเอื้อเรา....ข้าวสักจาน ...อารมณ์พาลก็พลันหาย...กลายเป็นดี .................. emo_26 ........................ ยามหิวอยาก ปากท้อง ร่ำร้องหา จัดสรรมา ปลามัน พลันอิ่มหมี แต่หิวใจ ใครกัน บอกฉันที อาหารดี แค่ไหน เท่าไรพอ?.../ บูรพาท่าพระจันทร์ หัวข้อ: Re: ...ยามหิวววว...... เริ่มหัวข้อโดย: ...สียะตรา.. ที่ 11 ธันวาคม 2011, 06:57:AM emo_47 หัวข้อ: Re: ...ยามหิวววว...... เริ่มหัวข้อโดย: พิมพ์วาส ที่ 11 ธันวาคม 2011, 11:23:AM ตื่นมาเช้าถือถุงถือกระจาด ช่างอนาถขาดเงินเอิ้นซื้อของ จึงเดินริมแม่น้ำซ้ำลงคลอง เดินเมี่ยงมองผักบุ้งกลางทุ่งนา ยายจ้อยก้มลงมองกองผักบุ้ง อยู่กลางทุ่งใช้ริมคลองริมท่า จึงลงน้ำไปเก็บเหน็บผักมา ด้วยคิดว่าคงขายได้หลายเงิน จึงเดินรุดเข้าไปในตลาด เปิดกระจาดวางของต้องระเหิน คนเดินผ่านรังเกียดเดียดทำเมิน แลก็เดินผ่านไปใคร่ผ่านมา ยายจ้อยทุกข์ระกำซ้ำเหนื่อยหนัก จึงหยุดพักเอาผักกลับบ้านหนา ไม่ได้แม้แต่น้อยด้อยเงินตรา ด้วยดวงตาหมดสุขโถมทุกข์ใจ ยายจ้อยเดินบนถนนรถรามาก แกเดินจากตลาดทีฝันใฝ่ แสงตะวันพลั่นร้างทางอาลัย ด้วยตัวไม่อิ่มท้องหมองระทม รถราวิ่งเฉียดหน้าคร่าชีวิต ทำดวงจิตยายจ้อยพลอยสุขสม ได้พ้นจากความทุกข์ที่ซานซม ความระบมทางใจใคร่จากตัว พออรุณเบิกฟ้าคราวันใหม่ ข่าวยายจ้อยออกไปใคร่ดั่งทั่ว ตายอนาดคาดศพลบความกลัว แต่หน้าหัวยิ้มราพาความตาย ...... emo_111...... ขอบคุณ...พี่สียะตรา.. ที่ช่วยแจ้งคำผิดค่ะ |