|
หัวข้อ: นิทาน "แมงตับเต่า"๐ เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 07 ธันวาคม 2011, 11:50:AM ๐นิทาน "แมงตับเต่า"๐
๐ “แมงตับเต่า” ปีกดำขลับ ระยับยิบ เขี้ยวคมกริบกัดบาดเลือดหยาดไหล ตามสายน้ำแสดงตัวอยู่ทั่วไป กัดกินไวทุกคราทั้งปลา-พืช ๐คือ “เสือน้ำ” เขี้ยวคมอารมณ์ร้าย ชอบแหวกว่ายอยู่ตามสายน้ำจืด อยู่โดดเดี่ยว เที่ยวไป น้ำใจชืด แต่ยังอืด หนีไม่พ้น หากคนพาน ๐ว่ายวิบวับดำผุด ไร้จุดหมาย ทุกเช้าบ่ายค่ำหากินอาหาร เป็นแมลงที่ช่างอหังการ ฝากผลงานล่าปลาหมอ กัดคอตาย ๐ลาดตระเวนไล่ล่าเหยื่อขย้ำ พบประจำตามคลองห้วยหนองฝาย ปีกมันวาวดำขลับระยับพราย ปลามากมายต่างเศร้า ตับเต่ามา ๐เพราะโหดเหี้ยมเกินไปจึงไร้มิตร กบสะกิดกุ้งหลบไม่พบหน้า รีข้าวสาร แมงเหนี่ยว ไม่เลี้ยวพา หอย เขียด ปลา เพียงแลก็แชเชือน ๐อุทาหรณ์ ในเรื่องนี้ ก็มีว่า ใครก็อย่าทำตัวแย่รังแกเพื่อน แมงตับเต่าอาจจะไม่สะเทือน แต่ก็เหมือน อยู่เดียวดาย ในสายธาร! ฯ อริญชย์ ปรับปรุงแก้ไข ๗/๑๑/๒๕๕๔ ข้อมูลในการแต่ง ด้วงดิ่งหรือแมลงตับเต่า เป็นแมลงปีกแข็งขนาดใหญ่ ลำตัวยาว เป็นวงรีคล้ายรูปไข่ ส่วนท้องและปีกใหญ่ ลำตัวมีผิวเรียบลื่นเป็นมันสีดำปนน้ำตาลบางชนิดมีลายสีเหลืองหม่น หรือค่อนไปทางเขียวแกมน้ำตาลอ่อน บริเวณปีกและลำตัวมีแถบสีเหลืองหม่นๆ หนวดยาวแบบเส้นด้าย ขาคู่หลังยาวและแบนกว่าขาคู่อื่นๆ มีขนเป็นแผงเหมาะสำหรับการว่ายน้ำ วิธีการว่ายน้ำของด้วงดิ่งจะใช้ขาหลังเคลื่อนที่ไปพร้อมๆ กัน เมื่ออยู่นิ่งมักเอาหัวดิ่งลงไปใต้ผิวน้ำ ตัวเต็มวัยสามารถเก็บฟองอากาศไว้ใต้ปีกได้มาก ทำให้สามารถดำน้ำได้เป็นเวลานาน สามารถอยู่บนบกได้ดี และสามารถบินได้ไกล ทั้งตัวอ่อนและตัวเต็มวัยกินสัตว์น้ำประเภทอื่นๆ รวมทั้งปลาขนาดเล็กเป็นอาหาร สามารถจับสัตว์น้ำที่ใหญ่กว่ากินได้จนได้ชื่อว่า เสือน้ำ ด้วงดิ่งถือว่าเป็นแมลงที่มีประโยชน์เพราะช่วยทำลายแมลงประเภท http://www.dnp.go.th/foremic/entomology/Web/Eminent/Eminent/Edibleins/Edibleins_Jan/Edibleins_Jan.htm (http://www.dnp.go.th/foremic/entomology/Web/Eminent/Eminent/Edibleins/Edibleins_Jan/Edibleins_Jan.htm) ด้วงดิ่ง หรือ แมลงตับเต่า ชื่อสามัญ DREDACIOUS DIVING BEETLES, TRUE WATER BEETLES อันดับ Coleoptera วงศ์ Dytiscidae ด้วงดิ่งเป็นแมลงที่อาศัยอยู่ในแหล่งน้ำ มีลำตัวเป็นรูปไข่ มีผิวแข็งเป็นมัน สีดำ น้ำตาลเข้ม อาจมีสีเหลือง หรือมีลายแต้มสีเขียว ลักษณะหนวดเป็นแบบลูกตุ้ม ขาหลังเป็นแบบ Swimming legs ซึ่งเหมาะสำหรับการว่ายน้ำ มีลักษณะเป็นแผงขน ด้วงดิ่งเพศผู้ อาจมีขาคู่หน้าที่ส่วนเท้า ขยายใหญ่ และแบนใต้แผ่นเท้ามีรอยเว้า เหมาะสำหรับเกาะที่หลังตัวเมีย ขณะผสมพันธุ์ หลังจากการผสมพันธุ์ ด้วงดิ่งเพศเมียจะกัดพืชน้ำให้ลอยขึ้นผิวน้ำและผลิตฟองไว้ใต้พืชน้ำนั้น แล้วจึงวางไข่ไว้ภายในกลุ่มฟองเหนือผิวน้ำ ด้วงดิ่งเป็นแมลงตัวห้ำ ทั้งตัวอ่อนและตัวเต็มวัย ตัวอ่อนมีความสามารถจับสัตว์น้ำที่ใหญ่กว่ากินได้ จนได้ชื่อว่า water tiger หรือเสือน้ำ ตัวอ่อนมีกรามแหลมโค้งคล้ายเคียว ข้างในกลวงเหมาะสำหรับดูดเลือดสัตว์อื่นกิน ตัวเต็มวัยชอบเล่นแสงไฟ พวกมันสามารถอยู่บนบกได้ บินได้ไกล ทำให้มีขีดความสามารถในการขยายพันธุ์ๆได้ดี http://www.dnp.go.th/FOREMIC/NForemic/LiveInsect/%E0%B8%94%E0%B9%89%E0%B8%A7%E0%B8%87%E0%B8%94%E0%B8%B4%E0%B9%88%E0%B8%87.htm (http://www.dnp.go.th/FOREMIC/NForemic/LiveInsect/%E0%B8%94%E0%B9%89%E0%B8%A7%E0%B8%87%E0%B8%94%E0%B8%B4%E0%B9%88%E0%B8%87.htm) emo_126 emo_47 emo_126 หัวข้อ: Re: นิทาน "แมงตับเต่า"๐ เริ่มหัวข้อโดย: ...สียะตรา.. ที่ 07 ธันวาคม 2011, 01:00:PM ......เคยเห็น..."บึ้ง"...อึ้งนักเชียว..และเสียวไส้......บรื๊ออออ... emo_05 ...ตัวอาไร้...มองจะ..จะ..ขยะแขยง ...เหมือนแมงมุมขยุ้มใย....เค้าใส่แกง.. emo_101 ...รสสำแดง...เล่าโอ่..แสนโอชา ......นานมากแล้วไปเที่ยวหัวหิน...ที่ตลาดสดหัวหิน...พ่อกับแม่(นักชิมทั้งคู่)...พบเจ้าตัวนี้วางขายเป็นกระทงเล็กๆ....ซื้อค่ะพี่น้องเอ๊ยยยยย....เอามาตำน้ำพริกเหมือนเราใส่แมงดานาในน้ำพริกน่ะค่ะท่านว่าของโบราณน่ะค่ะ...กลิ่นก็ประมาณน้ำพริกแมงดาธรรมดา...แต่หุ่นเธอรับไม่ได้จริง... emo_101 ... สำหรับ "บึ้ง" นั้นจะอยู่ในประเภทที่ 1 taruntura ซึ่งในประเทศไทย มีแค่ 3 สี คือ สีดำ สีน้ำเงิน และสีน้ำตาล และมีประมาณ 15-16 ชนิด ส่วน "บึ้ง" ที่เป็นข่าวกัดคนตายนั้น เป็น บึ้ง สีน้ำเงิน (Cobalt Blue Tarantula) ที่อยู่ในสกุลเดียวกันกับบึ้งดำไทย มีนิสัยดุร้าย กัดเก่ง ตัวผู้ลำตัวจะออกน้ำตาลนิดๆ ส่วนตัวเมียขาจะเป็นสีน้ำเงินสดสวยมากๆ ปัจจุบันบึ้ง หรือแมงมุมยักษ์ชนิดนี้พบได้น้อยมาก เพราะปกติแล้วบึ้งจะไม่ค่อยเข้ามาที่บ้านคน แต่ถ้าหากเข้ามาก็ด้วยสาเหตุ 2 ประการ คือ มาจับแมลงที่มาตอมไฟ และบ้านรกเกินไป ผู้เชี่ยวชาญด้านแมงมุม กล่าวว่า ตัวบึ้งนับว่าเป็นแมงมุมที่น่ากลัว เพราะมีตัวใหญ่ถึงประมาณ 10 เซนติเมตร มีเขี้ยวพิษที่ใหญ่ ปริมาณพิษเยอะ ซึ่งโดยปกติแล้วเมื่อชาวบ้านถูกกัดเท่าที่ทราบ เขาจะใช้สมุนไพรท้องถิ่นมาฝนทา แต่ก็ไม่ทราบว่า ทางการแพทย์แก้ไขอย่างไร สำหรับผู้ที่เสียชีวิตเป็นเป็นข่าวถูกบึ้งกัดเห็นว่า ถูกกัดถึง 2 ที่ ก็ต้องไปดูสภาพแวดล้อม หรือพิสูจน์อีกทีว่าจะถูกบึ้งกัดเสียชีวิตจริงหรือไม่ ส่วนบึ้งดำไทย หรือ ที่เรารู้จักกันดีว่า แมงมุมยักษ์ นั้น แม้จะเป็นแมงมุมที่มีพิษน้อย แต่กับบางคนที่แพ้สารพิษก็อาจเป็นอันตรายมากได้ ดังนั้นจึงต้องคิดเสมอว่าแมงมุมเป็นสัตว์ที่มีอันตราย แต่ในทางกลับกันแมงมุมก็มีประโยชน์ เช่นกัน เพราะมันช่วยกินแมลงศัตรูพืชในไร่นา แถมยังเป็นเมนูเด็ดที่ชาวบ้านบางพื้นที่ชื่นชอบนำมาปรุงเป็นยาอีกด้วย อย่างไรก็ตาม มีข้อมูลระบุว่า จริงๆ แล้ว "บึ้ง" ไม่มีพิษขนาดฆ่าคนปกติได้ นอกเสียจากว่า ผู้ที่โดนกัดจะเกิดแพ้พิษอย่างรุนแรง ซึ่งโดยธรรมชาติของบึ้ง จะใช้เขี้ยวกัดเหยื่อ บึ้งมีเขี้ยวพิษอยู่บริเวณส่วนหน้าของกระดอง ตรงปลายส่วนของปาก มีลักษณะเหมือนนิ้ว 2 ข้าง เรียก ว่า chelicerae แม้ว่า บึ้งเป็นสัตว์ตระกูลแมงมุมก็จริง แต่การกัดแตกต่างจากแมงมุมทั่วไป กัดเหมือนอาการหยิกของคน แต่บึ้งจะกัดเป็นแนวลึกตรง ซึ่งสามารถเอาชนะเหยื่อที่มีขนาดใหญ่กว่าได้ บางครั้งบึ้งสามารถฆ่างูกะปะตัวเล็กๆ ได้อีกด้วย สำหรับการโจมตีของบึ้ง เริ่มด้วยการใช้เขี้ยวจะฝังลึกลงไปในเนื้อ ปล่อยน้ำพิษผ่าน เขี้ยวเข้าสู่ร่างของเหยื่อ เมื่อเหยื่อรับพิษ เหยื่อจะไม่มีแรง ในที่สุดก็จะเป็นอัมพาตขยับเขยื้อนไม่ได้ เนื่องจากพิษบึ้งจะค่อยๆ ย่อยเนื้อของเหยื่อ ทำหน้าที่เหมือนกรดกัดกร่อน ให้เนื้อกลายเป็นของเหลว แล้วบึ้งจะดูดของเหลวออกมา...จนเหยื่อแห้งเหลือแต่ซาก หัวข้อ: Re: นิทาน "แมงตับเต่า"๐ เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 07 ธันวาคม 2011, 02:07:PM "แมลงบึ้ง"เขี้ยวพิษแรงฤทธิ์ร้าย ชอบซ่อนกายลงอยู่ในรูหลุม ทางเข้ามีม่านรกเหนียวปกคลุม กับดักซุ่มจับเหยื่อไว้เพื่อกิน!ฯ อริญชย์ 27/5/2552 พิษของบึ้ง อยู่ที่ขน และต่อมพิษบริเวณเขี้ยว บึ้งบางชนิดโดยเฉพาะในสกุล Brachypelma มีขนที่ท้องหนาแน่นประมาณ 10,000 เส้นต่อตารางมิลลิเมตร สามารถสลัดขนใส่เหยื่อหรือศัตรูเมื่อถูกรบกวนทำให้เกิดอาการคัน เป็นผื่นแดง และรอยถลอก สำหรับต่อมพิษบริเวณเขี้ยวนั้น บึ้งจะกัดและปล่อยพิษซึ่งเชื่อมต่อกับต่อมพิษ (Poision gland) เพื่อการป้องกันตัวเมื่อถูกคุกคามจากศัตรู บึ้งบางชนิดมีเขี้ยวยาวถึง 1 นิ้ว แต่พิษของบึ้งมีเพียงเล็กน้อย แค่เพียงพอจะให้เหยื่อขนาดเล็ก เป็นอัมพาตเท่านั้น สำหรับผู้ที่แพ้พิษบึ้ง เมื่อถูกกัดอาจเกิดบาดแผลบวมแดง เหมือนถูกผึ้งต่อย แต่บางคนอาจเกิดอาการแพ้อย่างรุนแรง ทำให้กล้ามเนื้อเป็นตะคริว ผู้ที่เป็นโรคหัวใจอาจช็อกได้ ขณะนี้ยังไม่มีรายงานว่า พิษของบึ้งน้ำเงินมีฤทธิ์รุนแรงทำให้มนุษย์ถึงขั้นเสียชีวิต แต่การเสียชีวิตอาจเกิดจากสาเหตุทางอ้อม การยั่วยุหรือทำให้บึ้งโกรธเมื่อมันกัดจะปล่อยโปรทีนตัวอื่นๆออกมาพร้อมกับพิษทำให้ผู้ถูกกัดมีความเจ็บปวดมาก แต่จะมีอาการเจ็บปวดทรมานจากบาดแผลมากกว่าความรุนแรงของพิษ บางกรณีที่โดนกัดจนลึกเข้าไปในผิวหนังอาจทำให้เกิดการติดเชื้อที่บาดแผลได้ การปฐมพยาบาลเมื่อถูกบึ้งกัด ให้รีบล้างด้วยน้ำสบู่ พร้อมด้วยการให้ยาปฏิชีวนะ http://www.dnp.go.th/foremic/entomology/Web/Eminent/Eminent/spider1/index.htm (http://www.dnp.go.th/foremic/entomology/Web/Eminent/Eminent/spider1/index.htm) ปล.กลอนเก่าเป็นงานเขียนสั้น ๆ จะเอามาลงบ้านกลอนไทยแต่ละบทนี่ต้องหาสัมผัสใหม่ให้ต่อเนื่องฮะ emo_126 emo_47 emo_126 ขอบพระคุณทุกท่านที่กดโหวตและกดยอดเยี่ยมให้ฮะ ขอให้มีความสุขในการแต่งกลอนสร้างสรรค์ผลงานทุกท่านเน้อ หัวข้อ: Re: นิทาน "แมงตับเต่า"๐ เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 07 ธันวาคม 2011, 08:19:PM ตัวบึ้งทอด - ประเทศกัมพูชา
นั่น! โดนจนได้ "ตัวบึ้ง" หรือแมงมุมยักษ์ (Fried tarantulas) ที่เคยเป็นข่าวในบ้านเรา ว่าต่อยคนตาย แต่ที่เขมร "ตัวบึ้ง" ถูกจับตายให้กลายเป็นอาหาร [แบบว่า..อวัยวะทุกส่วนอยู่ครบ ไม่เว้นเขี้ยว ขา และขน] ที่มีให้เลือกทั้งแบบย่าง อบ ทอด เมนูยอดนิยมของคนเขมร (กัมพูชา) เค้า เต็มทั่วท้องถนนในเมืองสะกุน จ.จำปงจาม ไว้ให้นักท่องเที่ยวได้ลองชิมกัน http://www.myfri3nd.com/board/view_topic.php?cate_id=2&post_id=6062 (http://www.myfri3nd.com/board/view_topic.php?cate_id=2&post_id=6062) ติดอันดับ 2 ของเปิบพิสดารด้วยนะเนี้ยะ 2. ตัวบึ้งทอด - ประเทศกัมพูชา อย่าว่าแต่ฝรั่งเลย แม้แต่คนไทยอย่างเราๆ ถ้าได้เห็นตัวประหลาด 8 ขา สีดำ ขนปุย ถูกทอดขายแบบมาทั้งตัว อวัยวะทุกส่วน (แม้แต่เขี้ยว ขา และขน) อยู่ครบ ก็คงรู้สึกแปลกๆ และอดขนลุกไม่ได้เหมือนกัน "ตัวบึ้งหรือแมงมุมยักษ์" ที่มีทั้งแบบอบ ย่าง และทอดกระเทียมนี้ ถือเป็นอาหารยอดนิยมของคนกัมพูชา เขาขายกันเป็นล่ำเป็นสันที่ข้างถนนในเมืองสะกุน จ.จำปงจาม จนกลายเป็นอีกหนึ่งจุดที่นักท่องเที่ยวจะต้องแวะชมให้เห็นกับตา และถ่ายรูปเป็นที่ระลึก ส่วนจะซื้อหาและทดลองชิมหรือไม่นั้นเป็นอีกเรื่องหนึ่ง http://www.ilovetogo.com/Article/29/634/10-%E0%B8%AD%E0%B8%B2%E0%B8%AB%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%9E%E0%B8%B7%E0%B9%89%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%A1%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%AA%E0%B8%B8%E0%B8%94%E0%B8%9E%E0%B8%B4%E0%B8%AA%E0%B8%94%E0%B8%B2%E0%B8%A3 (http://www.ilovetogo.com/Article/29/634/10-%E0%B8%AD%E0%B8%B2%E0%B8%AB%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%9E%E0%B8%B7%E0%B9%89%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%A1%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%AA%E0%B8%B8%E0%B8%94%E0%B8%9E%E0%B8%B4%E0%B8%AA%E0%B8%94%E0%B8%B2%E0%B8%A3) emo_126 emo_47 emo_126 |