|
หัวข้อ: ...ถวิลนาง... เริ่มหัวข้อโดย: ธันวาคม ที่ 04 ธันวาคม 2011, 02:26:AM ระเรื่อยลมพรมหนาวพราวสายหมอก กรุ่นระลอกดอกบุหงานาสาฉม อบอวลกลิ่นระรินปรายผ่านสายลม แสนรัญจวนชวนชมภิรมย์เชย กระหวัดหวนนวลลออเคยคลอเคล้า เคียงแนบเนากระเซ้าอ้อนเป็นกลอนเผย หยาดรินหยดบทกวีวลีเปรย นวลเขนยเคยหนุนช่างอุ่นอวล ฝากสายลมพรมถวิลรวยรินหา งามบุหงาตราตรึงรำพึงหวน คราวบุหลันครั้นคล้อยคอยจันทร์นวล ให้คร่ำครวญรวนหทัยใจซวนเซ หัวข้อ: Re: ...ถวิลนาง... เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 04 ธันวาคม 2011, 05:05:AM emo_62 emo_62 แม้ลมหนาว พัดมา ประทะกาย ยังมิหน่าย รักนั้น ไม่หันเห รักฉันมั่น ไม่เคย จะรวนเร บางที อาจเสเพล เพราะเล่ย์ลวง ดอกกระถิน รวยริน กลิ่นยวนยั่ว หอมอบอวล ไปทั่ว อย่าได้หวง ลมหนาวมา ใจชื่น ระรื่นทรวง คอยเป็นห่วง ตัวเจ้า เศร้ามิวาย ยามจะนอน กลัวเจ้า ไร้ผ้าห่ม ยามหนาวลม ห่มใจ ไม่เคยหน่าย จะรักเดียว เพียงเจ้า พ่อยอดชาย มิมีคลาย รักลง จงเชื่อใจ พันทอง หัวข้อ: Re: ...ถวิลนาง... เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 04 ธันวาคม 2011, 07:37:AM เห็นนกแก้ว แจ้วจำเรียง สำเนียงร้อง ท่วงทำนอง ไพเราะ เสนาะใส โอ้อกเรา น่าสมเพช ทุเรศใจ ฟังนกกา ป่าไพร กล่อมให้ฟัง ก่อนเคยรับ ขับร้อง จากน้องหญิง ไพเราะพริ้ง ยิ่งสำเนียง เช่นเสียงสังข์ ยังซาบซึ้ง ตรึงหทัย ชื่นใจจัง ภาพความหลัง มิเลือน เฝ้าเตือนตาม.../ EasternMan หัวข้อ: Re: ...ถวิลนาง... เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 04 ธันวาคม 2011, 07:59:AM emo_116 emo_116
เห็นนกแก้ว แจ้วจำเรียง สำเนียงร้อง ท่วงทำนอง ไพเราะ เสนาะใส โอ้อกเรา น่าสมเพช ทุเรศใจ ฟังนกกา ป่าไพร กล่อมให้ฟัง ก่อนเคยรับ ขับร้อง จากน้องหญิง ไพเราะพริ้ง ยิ่งสำเนียง เช่นเสียงสังข์ ยังซาบซึ้ง ตรึงหทัย ชื่นใจจัง ภาพความหลัง มิเลือน เฝ้าเตือนตาม.../ EasternMan เสียงนกแก้ว แจ้วเสียง สำเนียงแว่ว ขับขาน ไพเราะแว่ว แล้วอยากถาม ตัวพี่ชาย เปลี่ยนไป ไม่ได้ความ เคยชี้ชวน นงราม ตามรักกัน เคยสรวลสันต์ เฮฮา พาชมนก โพระดก นกเขา เจ้าช่างขัน มาบัดนี้ ไม่มีแล้ว วันนั้น จึงโศกสันต์ ร้าวราน ปานสิ้นใจ พันทอง หัวข้อ: Re: ...ถวิลนาง... เริ่มหัวข้อโดย: ไม่รู้ใจ ที่ 04 ธันวาคม 2011, 09:19:PM (http://www.qzub.com/bar_020.gif) (http://www.qzub.com) ยินสำเนียงเสียงพร่ำรำพันพากย์ ละล่องฝากฟากฟ้าพาใจเขว ดั่งสายลมพัดโบกโยกคลื่นเล ทรวงก็เหหันหวนอบอวลนัย กำซาบหวานซ่านซึ้งรำพึงส่ง ร้อยเรียงลงหว่างมานสะท้านไหว โสมสาดแสงนวลผ่องเป็นยองใย แผ่หทัยใสเจิดเพริศกว่าจันทร์ ไม่รู้ใจ (http://www.qzub.com/bar_020.gif) (http://www.qzub.com) |