พิมพ์หน้านี้ - ในวันหนึ่ง

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเหงา => ข้อความที่เริ่มโดย: จ.รัตติกาล ที่ 03 ธันวาคม 2011, 08:10:PM



หัวข้อ: ในวันหนึ่ง
เริ่มหัวข้อโดย: จ.รัตติกาล ที่ 03 ธันวาคม 2011, 08:10:PM
จะมีไหมใครนั้นไม่ผันเปลี่ยน
ร่วมขีดเขียนความฝันไม่หันหาย
ถ้าแม้นเหมือนมาดมุ่งผดุงกาย
วาดลวดลายสายรุ้งพยุงกัน

ดังผืนป่าราน้ำไม่ช่ำชุ่ม
หมดชอุ่มอาเพศทั่วเขตต์ขันธ์
ฟ้าเลือนลบกลบกลืนไร้คืนวัน
สิ้นสีสันแสงสุริย์ศศิธร

รอหยาดฝนหล่นล่วงจากห้วงหาว
บรรเทาร้าวละลายหมอกที่หลอกหลอน
คืนสีแสงสุริยานิศากร
ขจัดร้อนธราดลพ้นอาดูร

ยังมุ่งมั่นฝันเอาไว้ได้ค้นพบ
จุดบรรจบทางขนาบที่สาบสูญ
คงมองเห็นเส้นสายลายสมบูรณ์
ทวีคูณพูลเพิ่มต่อเติมใจ

ทางสีรุ้งพุ่งสายจรดปลายฟ้า
บุษบาเบ่งบานลำธารไหว
ทิชากรร่อนถลากลางป่าไพร
รุ้งอำไพพาดเมฆาฟ้าไร้เงา

แต่งเติมฝันเปลี่ยนวันเดิมต่อเติมสี
เป็นวันที่เฉิดฉันกว่าวันเก่า
ด้วยสองแรงสร้างแสงทองของสองเรา
ร่วมแบ่งเบาบรรเทาทุกข์สุขแบ่งปันฯ

จ.รัตติกาล


หัวข้อ: Re: ในวันหนึ่ง
เริ่มหัวข้อโดย: ...สียะตรา.. ที่ 03 ธันวาคม 2011, 08:35:PM


ยังมุ่งมั่นฝันเอาไว้ได้ค้นพบ
จุดบรรจบทางขนาบที่สาบสูญ
คงมองเห็นเส้นสายลายสมบูรณ์
ทวีคูณพูลเพิ่มต่อเติมใจ



...... จ.รัตติกาล ......




 emo_47