|
หัวข้อ: คำวิงวอนของดอกไม้ เริ่มหัวข้อโดย: sitang ที่ 01 ธันวาคม 2011, 05:56:PM เธอคือดอกไม้ของฉัน................เฝ้าฝันเคียงใกล้ไม่หาย
จากเธอวันนั้นฟูมฟาย.................มากมายความคิดคำนึง ฉันโบยบินบนฟ้า.......................ดวงตาห่วงหาคิดถึง ฉันรักแด่เธอลึกซึ้ง....................ตราตรึงในห้วงวิญญาณ กลีบก้านสีสุดสวย.....................ระรวยกลิ่นไอหอมหวาน คลาเคล้าเคียงเจ้ามินาน..............เปรียบปานเสียใจให้ครอง พิศดูกายฉันนี้..........................ชีวีสุดหม่นมัวหมอง ก่อนกาลฉันตรึกตรอง................มองเธอแล้วเศร้าอาลัย ก่อนเธอเป็นดอกไม้..................ในครานั้นสิ้นสดใส ฉันเป็นหนอนกินใบ....................-ไม้แหว่งเว้าไปยับเยิน ฉันจึงมิอาจสู้หน้า......................ขอลาไประหกระเหิน หาใช่คิดหมางเมิน......................ไม่รักหลอกลิ้นเล่ห์ลวง โบยบินอาลัยความรัก.................มากนักดวงจิตห่วงหวง เดียวดายไปทั้งทรวง..................ในห้วงน้ำตาอาลัย ฉันอยู่ข้างบนฟ้า........................เห็นเธอโรยราน้ำตาไหล แม้รูปกายเปลี่ยนไป...................หฤทัยฉันยังหมายปอง จึงเขียนจดหมายนี้.....................ฝากวจีฝากใจมาสนอง ฉันเศร้าน้ำตานอง......................แลร่ำร้องอยู่มิวาย ยังคงมีรักแท้............................แม้รูปกายเธอดับหาย ถึงดอกไม้วางวาย......................มิคลายใจผีเสื้อเอย สิตางศุ์ ๐๑๑๑๒๕๕๔ หัวข้อ: Re: คำวิงวอนของดอกไม้ เริ่มหัวข้อโดย: พิมพ์วาส ที่ 01 ธันวาคม 2011, 06:33:PM พวงมาลีกลิ่นคุ้ง..........กำจาย เหมือนพจน์พร่ำเรียงราย..........แต่งแต้ม สิ้นร่วงกลีบสิ้นตาย..........ใจย่อม สิ้นนา กลิ่นซ่อนหอมแรกแย้ม...........หมดสิ้นม้วยมรณ์ กุสุมาลย์หวานหอมข้าดอมชื่น หวานกว่าหมื่นสิ่งใดใคร่ไหลหลง เหมือนแม้นขนิษฐาดวงหล้าจรง ข้าพะวงหลงรักเข้าปักจินต์ |