|
หัวข้อ: บทกวีควรมีชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 01 ธันวาคม 2011, 10:55:AM อักษร สุนทรศรี บทกวี ที่วิจิตร ยามจะ เนรมิต พึงประสิทธิ์ ชีวิตไว้ ดวงมาน ผสานศัพท์ ยามขานขับ จับต้องได้ ภาพพจน์ จรสไกล จาระไน ให้อารมณ์ ลีลา เคลือบวาทะ ปรุงทักษะ จับผสม คำเปรียบ จงเฉียบคม วโรดม งามกลมกลืน ผูกพัน บรรจงวาด แทรกโอวาท ศาสตร์ศิลป์ดื่น สร้างสรรค์ ฟังครั่นครืน รวมหวาน,ขื่น เป็นผืนเดียว สัมผัส คัดเข้มงวด หมั่นสำรวจ ตรวจเฉลียว วรรณยุกต์ ทุกร่องเกลียว ควรยึดเหนี่ยว เคี่ยวพะพิง ร้อยกรอง ต้องเคลื่อนไหว มีหัวใจ ไม่อยู่นิ่ง อ่านง่าย คล้ายเรื่องจริง เสนาะยิ่ง จึงพริ้งพราย สุนทรวิทย์ emo_100 emo_100 emo_100 emo_100 หัวข้อ: Re: บทกวีควรมีชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: Prapacarn ❀ ที่ 01 ธันวาคม 2011, 12:19:PM (http://www.qzub.com/bar_078.gif) (http://www.qzub.com) ยากจัง นั่งหงุบหงับ ไม่ได้ศัพท์ จับกระเดียด ผ่อนใจ ไยยังเครียด กลอนละเอียด ละเมียด ละไม ดินสอ อันทู่..ทู่ ก็ยังอยู่ ไม่ไปไหน จดจ้อง คำคล้องใจ คิดเท่าไหร่ กลอนไม่มา โมโห ซะจนหิว ฉิวก็ฉิว คล้ายคนบ้า หนึ่งวรรค สลักมา น้องประภาฯ แทบมรณัง... (http://www.qzub.com/bar_059.gif) (http://www.qzub.com) แซมค่ะ emo_107 หัวข้อ: Re: บทกวีควรมีชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 01 ธันวาคม 2011, 06:22:PM ไม่ได้ศัพท์ จับกระเดียด ยังละเมียด ละเอียดพรั่ง กระชับ น่ารับฟัง ชอบจริงจัง นั่งอ่านเพลิน emo_116 emo_116 emo_116 emo_116 หัวข้อ: Re: บทกวีควรมีชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: ♥หทัยกาญจน์♥ ที่ 20 มกราคม 2012, 03:51:PM (http://i191.photobucket.com/albums/z212/jang_2007/Lines/32.gif) บทกวีมีชีวิต พจน์ภาษิตจิตสรรเสริญ กลอนกานท์สาส์นดำเนิน ร้อยสำเนียงเสียงไพเราะ ถ้อยคำนำความหมาย สื่อลงร่ายคล้ายว่าเหมาะ ใช่ฟังดังเสนาะ ควรถูกต้องร้อยกรองไทย คนผิดคิดจะแก้ เรื่องที่แย่แพ้เฉไฉ แน่นิ่งวิ่งวนไป ทบทวนไซร้ให้จงดี (http://i191.photobucket.com/albums/z212/jang_2007/Lines/23.gif) (http://www.yenta4.com/cutie/upload/640/1640/4be396717d747.gif) หทัยกาญจน์ ๒๐ มกราคม พ.ศ.๒๕๕๕ หัวข้อ: Re: บทกวีควรมีชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 20 มกราคม 2012, 07:12:PM กวีมีหลากรส เหนือกำหนดบทวิถี ต่างผู้ต่างรู้มี ใช่สุดดี ไร้ที่เทียม ตัวตนใช่ผลลัพธ์ มิตรชมสรรพจึงนับเยี่ยม วิชาหาตระเตรียม เก็บเสงี่ยม เปี่ยมกลไก ถึงคราออกอาวุธ ฉายพิสุทธิ์ดุจไถง ภิญโญสมโมไนย ประทับใจผู้ได้ยล สุนทรวิทย์ หัวข้อ: Re: บทกวีควรมีชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 20 มกราคม 2012, 08:33:PM (http://www.qzub.com/bar_006.gif) (http://www.qzub.com) อึดอัด ไม่เข้าใจ นั่งบ่น ไป เผื่อได้ผล น้องนี้ แสนทุกข์ทน หมั่นไส้คน แต่งเก่งจัง จังก้า ยืนหน้าบ้าน แบกด้ามขวาน คอยระวัง สับแฉาะ ลงสักครั้ง กกหูพัง ต้องคลั่งตาย ตายด้าน ฟุ้งซ่านนัก รู้ตัวจัก โมโหร้าย เอะอะ อยากเตะควาย กลัวละอาย ขายหน้าเรา เราเขา เข้าใจดี ได้เท่านี้ ดีเลิศเล่า ไม่มี ใครชมเขลา สงสารเศร้า เราโง่เอง พันทอง (http://www.qzub.com/bar_006.gif) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: บทกวีควรมีชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: unclekaew ที่ 20 มกราคม 2012, 08:45:PM อักษร สุนทรศรี บทกวี ที่วิจิตร ยามจะ เนรมิต พึงประสิทธิ์ ชีวิตไว้ ดวงมาน ผสานศัพท์ ยามขานขับ จับต้องได้ ภาพพจน์ จรสไกล จาระไน ให้อารมณ์ ลีลา เคลือบวาทะ ปรุงทักษะ จับผสม คำเปรียบ จงเฉียบคม วโรดม งามกลมกลืน ผูกพัน บรรจงวาด แทรกโอวาท ศาสตร์ศิลป์ดื่น สร้างสรรค์ ฟังครั่นครืน รวมหวาน,ขื่น เป็นผืนเดียว สัมผัส คัดเข้มงวด หมั่นสำรวจ ตรวจเฉลียว วรรณยุกต์ ทุกร่องเกลียว ควรยึดเหนี่ยว เคี่ยวพะพิง ร้อยกรอง ต้องเคลื่อนไหว มีหัวใจ ไม่อยู่นิ่ง อ่านง่าย คล้ายเรื่องจริง เสนาะยิ่ง จึงพริ้งพราย สุนทรวิทย์ emo_100 emo_100 emo_100 emo_100 ฟังแล้วไม่อยากนิ่ง ใจจึงวิ่งทุรนทุราย อักษรจะกรีดกราย และเริงร่ายจงลองดู มองหน้าตาปริบปริบ ขมุบขมิบนินทาครู อะไรก็ไม่รู้ เขียนให้ดูมีชีวิต เป็นแค่ตัวหนังสือ จากน้ำมือเราลิขิต แปลกจังลองนั่งคิด มีชีวิตได้อย่างไร ขอย้อนกาพย์กลอนเก่า ยกมาเล่าให้เข้าใจ ผู้รุ่นดรุณวัย จะได้อ่านพอผ่านตา เรื่องเก่ามาเล่าใหม่ รำคาญไหมที่เขียนมา เบียรเย็นเหล้าโซดา ยกลังมาขออภัย อ่านกลอนของท่านสุนทรวิทย์ ทำให้นึกถึงตอนเป็นเด็ก บางท่านคงจำได้นะ อ่านแล้วเหมือนเห็นภาพ เหมือนได้ยินเสียง ระฆังดังหง่างหง่าง ฆ้องใหญ่กว้างครางหึ่งหึ่ง กลองหนังดังตึงตึง ตีกระดึงหงิ่งหงิ่ง นักเลงร้องเพลงพลาง ตรงหน้าต่างไขว่ห้างหยิ่ง เอาหลังนั่งเอนอิง มือถือฉิ่งตีดังดัง ฯลฯ แล้วก็ กาพย์พระไชยสุริยา (แม่กง) ขึ้นกงจงสำคัญ ทั้งกนปนกัน รำพันมิ่งไม้ในดง ไกรกร่างยางยูงสูงระหง ตะลิงปลิงปริงประยงค์ คันทรงส่งกลิ่นฝิ่นฝาง มะม่วงพวงพลองช้องนาง หล่นเกลื่อนเถื่อนทาง กินพลางเดินพลางหว่างเนิน ....บทนี้เคยเป็นอาขยาน เห็นกวางย่างเยื้องชำเลืองเดิน เหมือนอย่างนางเชิญ พระแสงสำอางข้างเคียง เขาสูงฝูงหงส์ลงเรียง เริงร้องซ้องเสียง สำเนียงน่าฟังวังเวง กลางไพรไก่ขันบรรเลง ฟังเสียงเพียงเพลง ซอเจ้งจำเรียงเวียงวัง ยูงทองร้องกะโต้งโห่งดัง เพียงฆ้องกลองระฆัง แตรสังข์กังสดาลขานเสียง กะลิงกะลางนางนวลนอนเรียง พระยาลอคลอเคียง แอ่นเอี้ยงอีโก้งโทงเทง ค้อนทองเสียงร้องป๋องเป๋ง เพลินฟังวังเวง อีเก้งเริงร้องลองเชิง ฝูงละมั่งฝังดินกินเพลิง ค่างแข็งแรงเริง ยืนเบิ่งบึ้งหน้าตาโพลง ป่าสูงยูงยางช้างโขลง อึงคะนึงผึงโผง โยงกันเล่นน้ำคล่ำไป หัวข้อ: Re: บทกวีควรมีชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: unclekaew ที่ 20 มกราคม 2012, 09:18:PM ([url]http://www.qzub.com/bar_006.gif[/url]) ([url]http://www.qzub.com[/url]) อึดอัด ไม่เข้าใจ นั่งบ่น ไป เผื่อได้ผล น้องนี้ แสนทุกข์ทน หมั่นไส้คน แต่งเก่งจัง จังก้า ยืนหน้าบ้าน แบกด้ามขวาน คอยระวัง สับแฉาะ ลงสักครั้ง กกหูพัง ต้องคลั่งตาย ตายด้าน ฟุ้งซ่านนัก รู้ตัวจัก โมโหร้าย เอะอะ อยากเตะควาย กลัวละอาย ขายหน้าเรา เราเขา เข้าใจดี ได้เท่านี้ ดีเลิศเล่า ไม่มี ใครชมเขลา สงสารเศร้า เราโง่เอง พันทอง ([url]http://www.qzub.com/bar_006.gif[/url]) ([url]http://www.qzub.com[/url]) อึดอัดอึไม่ออก หรือช้ำชอกใครข่มเหง จึงมาท่านักเลง ถือขวานเบ่งหมั่นไส้ใคร หรือแสร้งมาแกล้งพี่ แบกขวานนี้มีเลศนัย โบราณท่านขานไข ขวานบิ่นได้พบไม้งาม ขวานบิ่นไม่สิ้นท่า เข้มแข็งกล้าพยายาม คำขานยังหวานหวาม ขวานวาววามไม่สิ้นคม emo_85 emo_100 หัวข้อ: Re: บทกวีควรมีชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 20 มกราคม 2012, 10:25:PM ([url]http://www.qzub.com/bar_006.gif[/url]) ([url]http://www.qzub.com[/url]) อึดอัด ไม่เข้าใจ นั่งบ่น ไป เผื่อได้ผล น้องนี้ แสนทุกข์ทน หมั่นไส้คน แต่งเก่งจัง จังก้า ยืนหน้าบ้าน แบกด้ามขวาน คอยระวัง สับแฉาะ ลงสักครั้ง กกหูพัง ต้องคลั่งตาย ตายด้าน ฟุ้งซ่านนัก รู้ตัวจัก โมโหร้าย เอะอะ อยากเตะควาย กลัวละอาย ขายหน้าเรา เราเขา เข้าใจดี ได้เท่านี้ ดีเลิศเล่า ไม่มี ใครชมเขลา สงสารเศร้า เราโง่เอง พันทอง ([url]http://www.qzub.com/bar_006.gif[/url]) ([url]http://www.qzub.com[/url]) น้องเอยไหนเลยโกรธ ละความโหดโปรดพิศเพ่ง เรามันคนกันเอง ไม่เต็มเต็งเซ็งพอกัน วางขวานหน้าบ้านก่อน ดับแง่งอนร้อนหุนหัน พี่ปองรักน้องพัน มาดีกันเถิดขวัญตา อย่าเขินเชิญขึ้นหอ พี่จดจ่อรอปรึกษา เรื่องงานการวิวาห์ นงพะงาจะว่าไง สุนทรวิทย์ หัวข้อ: Re: บทกวีควรมีชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 20 มกราคม 2012, 10:31:PM อ้างอิงจากคุณunclekaew ]....บทนี้เคยเป็นอาขยาน เห็นกวางย่างเยื้องชำเลืองเดิน เหมือนอย่างนางเชิญ พระแสงสำอางข้างเคียง เขาสูงฝูงหงส์ลงเรียง เริงร้องซ้องเสียง สำเนียงน่าฟังวังเวง กลางไพรไก่ขันบรรเลง ฟังเสียงเพียงเพลง ซอเจ้งจำเรียงเวียงวัง ยูงทองร้องกะโต้งโห่งดัง เพียงฆ้องกลองระฆัง แตรสังข์กังสดาลขานเสียง กะลิงกะลางนางนวลนอนเรียง พระยาลอคลอเคียง แอ่นเอี้ยงอีโก้งโทงเทง ค้อนทองเสียงร้องป๋องเป๋ง เพลินฟังวังเวง อีเก้งเริงร้องลองเชิง ฝูงละมั่งฝังดินกินเพลิง ค่างแข็งแรงเริง ยืนเบิ่งบึ้งหน้าตาโพลง ป่าสูงยูงยางช้างโขลง อึงคะนึงผึงโผง โยงกันเล่นน้ำคล่ำไป [/quote[/size][/font] บทอาขยานนี้ผมท่องติดปากตอนป.4ครับ ผมชอบมาก ยังจำได้อยู่ครับและทำให้ผมชอบกลอนตั้งแต่นั้นมา ผม ชอบเขียนเกี่ยวป่าก็เพราะอาขยานบทนี้ครับ อยากจะให้ คะแนนครับ แต่ไม่รู้จะให้ยังไงครับ สุนทรวิทย์ หัวข้อ: Re: บทกวีควรมีชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: unclekaew ที่ 20 มกราคม 2012, 10:58:PM บทอาขยานนี้ผมท่องติดปากตอนป.4ครับ ผมชอบมาก ขอบคุณครับ แต่ว่า...ยังจำได้อยู่ครับและทำให้ผมชอบกลอนตั้งแต่นั้นมา ผม ชอบเขียนเกี่ยวป่าก็เพราะอาขยานบทนี้ครับ อยากจะให้ คะแนนครับ แต่ไม่รู้จะให้ยังไงครับ สุนทรวิทย์ ไม่อยากได้คะแนนไม่ขอรับ ไม่อยากนอนไม่หลับคุณรู้ไหม ได้ยินเสียง หนึ่ง สอง สาม ในยามใด ต้องตกใจโดยพลันตื่นทันที พอได้ยิน สี่ ห้า หก บอกชกไหว ทั้งทั้งที่หลับในบนเก้าอี้ นับ เจ็ด แปด ลืมตาต่อไม่รอรี รีบเช็ดนวมทันที ...ผมกลัวน๊อค หัวข้อ: Re: บทกวีควรมีชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 20 มกราคม 2012, 11:03:PM อึดอัดอึไม่ออก หรือช้ำชอกใครข่มเหง จึงมาท่านักเลง ถือขวานเบ่งหมั่นไส้ใคร หรือแสร้งมาแกล้งพี่ แบกขวานนี้มีเลศนัย โบราณท่านขานไข ขวานบิ่นได้พบไม้งาม ขวานบิ่นไม่สิ้นท่า เข้มแข็งกล้าพยายาม คมขวานยังหวานหวาม ถึงขวานบิ่นไม่สิ้นคม emo_85 emo_100 [/quote] (http://www.qzub.com/bar_150.gif) (http://www.qzub.com) ขวานทอง เศร้าหมองจิต น้ำท่วมมิด มีสิทธิ์ล่ม นองหน้า น้ำตาคน ทุกข์ท่วมท้น จำทนกลืน พี่บอกว่า ขวานบิ่น ทั่วธานินทร์ ไม่เคยชื่น ผวา เกือบทั้งคืน ครั้งก่อนชื่น คืนนี้ตรม ไร้สุข ทุกหย่อมหญ้า น้ำจากฟ้า พาขื่นขม มองไหน ให้โศกซม ไร่นาล่ม จมบาดาล ยังดี พี่น้องไทย มีน้ำใจ มหาศาล ช่วยเหลือ เพื่อนร่วมบ้าน ทุกข์เลยผ่าน ได้ด้วยดี พันทอง (http://www.qzub.com/bar_150.gif) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: บทกวีควรมีชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 21 มกราคม 2012, 09:47:AM น้องเอยไหนเลยโกรธ [/quote]ละความโหดโปรดพิศเพ่ง เรามันคนกันเอง ไม่เต็มเต็งเซ็งพอกัน วางขวานหน้าบ้านก่อน ดับแง่งอนร้อนหุนหัน พี่ปองรักน้องพัน มาดีกันเถิดขวัญตา อย่าเขินเชิญขึ้นหอ พี่จดจ่อรอปรึกษา เรื่องงานการวิวาห์ นงพะงาจะว่าไง สุนทรวิทย์ (http://www.qzub.com/bar_140.gif) (http://www.qzub.com) แบกขวาน ยืนหน้าบ้าน เพื่อต้องการ หาคำตอบ อย่ามา พูดปลุกปลอบ ชอบไม่ชอบ รีบตอบมา มาทำ เป็นยึกยัก เล่นลิ้นนัก ชักสีหน้า เดี๋ยวตบ สลบนา ทำเฉื่อยชา ช้าอยู่ไย ไยบอก ไม่เต็มเต็ง พี่นักเลง มาจากไหน ทำเป็น รู้มากไป แค่ป่วยใจ เท่านั้นนา นานอก และนาใน น้องยกให้ ร้อยไร่กว่า เตรียมยก ขันกมากมา งานวิวาห์ เริ่มทันที พันทอง (http://www.qzub.com/bar_140.gif) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: บทกวีควรมีชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 21 มกราคม 2012, 10:25:AM อึดอัดอึไม่ออก หรือช้ำชอกใครข่มเหง จึงมาท่านักเลง ถือขวานเบ่งหมั่นไส้ใคร หรือแสร้งมาแกล้งพี่ แบกขวานนี้มีเลศนัย โบราณท่านขานไข ขวานบิ่นได้พบไม้งาม ขวานบิ่นไม่สิ้นท่า เข้มแข็งกล้าพยายาม คำขานยังหวานหวาม ขวานวาววามไม่สิ้นคม emo_85 emo_100 [/quote] ท้องผูกลูกเต้ากวน เลยคร่ำครวญป่วนทับถม แบกขวานพาลตะบม มาขู่ข่มนมโตงเตง เตะควายทำร้ายหมา ตะโกนด่าท้าเหยงเหยง ตัวฉันมิหวั่นเกรง ยืนโทงเทงเล็งรอที เผลอมาเจอะอาวุธ น้องจะทรุดหยุดจู้จี้ เลิกกวนชวนต่อยตี เป็นเด็กดีหายยียวน สุนทรวิทย์ หัวข้อ: Re: บทกวีควรมีชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 21 มกราคม 2012, 10:39:AM (http://www.qzub.com/bar_140.gif) (http://www.qzub.com) [/quote]แบกขวาน ยืนหน้าบ้าน เพื่อต้องการ หาคำตอบ อย่ามา พูดปลุกปลอบ ชอบไม่ชอบ รีบตอบมา มาทำ เป็นยึกยัก เล่นลิ้นนัก ชักสีหน้า เดี๋ยวตบ สลบนา ทำเฉื่อยชา ช้าอยู่ไย ไยบอก ไม่เต็มเต็ง พี่นักเลง มาจากไหน ทำเป็น รู้มากไป แค่ป่วยใจ เท่านั้นนา นานอก และนาใน น้องยกให้ ร้อยไร่กว่า เตรียมยก ขันกมากมา งานวิวาห์ เริ่มทันที พันทอง (http://www.qzub.com/bar_140.gif) (http://www.qzub.com) บอกรักไม่ยักเชื่อ ถามพร่ำเพรื่อเบื่อเต็มที่ แต่งงานเป็นการดี จบเสียทีเรื่องยียวน ที่นาว่าจะให้ โอนเร็วไวพร้อมไร่สวน บ้านช่องน้องก็ควร- โอนให้ด่วนอย่ารวนเร สุนทรวิทย์ หัวข้อ: Re: บทกวีควรมีชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: ทอฝัน ที่ 21 มกราคม 2012, 11:57:AM ...ผ่านเพียงสำเนียงถ้อย
ก็เคลิ้มคล้อยอยากสรวลเส หวังรวมร่วมฮาเฮ คนร่อนเร่จึงร้อยเรียง ...ด้วยคำเธอล้ำค่า ไร้มารยาในสรรพเสียง สักครั้งแค่หวังเคียง ขอลองเสี่ยงมาแทรกกลอน ..........ขอแจมฮะ...//ทอฝัน หัวข้อ: Re: บทกวีควรมีชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 21 มกราคม 2012, 12:28:PM ...ผ่านเพียงสำเนียงถ้อย ก็เคลิ้มคล้อยอยากสรวลเส หวังรวมร่วมฮาเฮ คนร่อนเร่จึงร้อยเรียง ...ด้วยคำเธอล้ำค่า ไร้มารยาในสรรพเสียง สักครั้งแค่หวังเคียง ขอลองเสี่ยงมาแทรกกลอน ..........ขอแจมฮะ...//ทอฝัน วาทะประทับจิต ช่างประดิษฐ์คิดอักษร มธุรพจน์รสขจร เป็นคำกลอนอ่อนไหลริน ตรึงตราเห็นสามารถ เสมอปราชญ์งามศาสตร์ศิลป์ ผูกกมลผู้ยลยิน ให้ถวิลด้วยยินดี สุนทรวิทย์ |