|
หัวข้อ: “ยอมให้เธอ” เริ่มหัวข้อโดย: สุนันยา ที่ 30 พฤศจิกายน 2011, 10:29:PM (http://www.ladyinter.com/uploads/8122/%E0%B9%80%E0%B8%AB%E0%B8%87%E0%B8%B2.jpg) (http://dl7.glitter-graphics.net/pub/927/927507n7efv8yigy.gif) “ยอมให้เธอ” ยอมแพ้พ่าย เพราะช้ำ ในคำรัก ยอมอกหัก ระทม ตรมเป็นแผล ยอมเพราะเรา เขลาไป เขาไม่แคร์ ยอมถูกรักรังแก เพราะแพ้ใจ ให้ผ่านพ้น คนเคย ได้เชยชื่น ให้ผ่านความ ขมขื่น กลืนหมองไหม้ ให้ผ่านห้วง บ่วงกรรม ช้ำเกินใคร ให้ผ่านไป จากเงา แห่งเศร้าตรม เธอมีใคร ใหม่แล้ว เหมือนแก้วร้าว เธอมีเขา ซุกซ่อน อ้อนสุขสม เธอมีรัก เรรวน ป่วนอารมณ์ เธอมีคม มีดไว้ ทำร้ายกัน *********************** ไปจากฉันเถิดหนา ถ้าใจเปลี่ยน เป็นบทเรียน พ่ายแพ้ เมื่อแปรผัน ให้ราคา สมค่า ที่จาบัลย์ อย่ามาแกล้ง ผูกพัน...เมื่อปันใจ.. “สุนันยา” (http://dl7.glitter-graphics.net/pub/927/927507n7efv8yigy.gif) หัวข้อ: Re: “ยอมให้เธอ” เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 01 ธันวาคม 2011, 03:25:AM (http://www.ladyinter.com/uploads/8122/%E0%B9%80%E0%B8%AB%E0%B8%87%E0%B8%B2.jpg) (http://dl7.glitter-graphics.net/pub/927/927507n7efv8yigy.gif) มีทั้งคำพร่ำพ้อและต่อว่า “สุนันยา” จาบัลย์รำพันใฝ่ เก็บอารมณ์ขมคลั่งผิดหวังใคร ร่ำอาลัยไหวหวิวกริ้วในที จริงหรือเปล่ากล่าวนำยื่นคำขาด เหตุใดพลาดวาดครองต้องหมองศรี ใจรุ่มร้อนงอนงามตามวจี หรือว่ามีฤดีดาลเกินทานทน ความอึดอัดกัดกร่อนไฟฟอนเผา จากจิตเราเผาเองละเลงหม่น ย่อมไร้สุขทุกข์ซ้ำระกำตน ใครเยี่ยมยลล้นรับเกินจับจอง ไม่ยึดถือคือตรมความขมขัด หยุดกระหวัดจัดวางทางหม่นหมอง รักตนเองก่อนใครที่ใจปอง ชื่นสนองครองสนุกอย่าทุกข์ตรม ไม่อยากเห็นเช่นพ้อด้วยท้อรัก เหมือนไร้นักคุณค่าหาใดสม เป็นผู้แพ้ร่ำไปในอารมณ์ ให้คนถ่มคนถองประลองเกมส์ ปรับอารมณ์คมขานหวานเสนอ ใจของเธอนั้นละมุนอุ่นเกษม รักต้องชื่นอื่นครองต้องปรีดิ์เปรม มอบอิ่มเอมสดใส..ยามใครมอง. "บ้านริมโขง" ๑ ธันวาคม ๒๕๕๔ (http://dl7.glitter-graphics.net/pub/927/927507n7efv8yigy.gif) หัวข้อ: Re: “ยอมให้เธอ” เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 01 ธันวาคม 2011, 05:33:AM emo_116 emo_116 ปรับอารมณ์คมขานหวานเสนอ ใจของเธอนั้นละมุนอุ่นเกษม รักต้องชื่นอื่นครองต้องปรียเปรม มอบอิ่มเอมสดใส..ยามใครมอง. "บ้านริมโขง" ด้วยความรัก ยิ่งใหญ่ ในใจฉัน หากชีวัน ขาดรัก อกกลัดหนอง โลกไร้ซึ่ง แสงอาทิต์ ไม่พิศมอง ดวงหทัย ของน้อง ก็เช่นกัน ยามได้รัก สุขนัก เกินกล่าวอ้าง วาดวิมาน ฝันค้าง ช่างสุขสันต์ นอนแนบ เคียงพธู ดูเงาจันทร์ ล้วนจำนรรจ์ หรรษา คราจ้องมอง ไม่เคยคิดว่า วันนั้น จะมาถึง วันที่ซึ่ง สองเรา ต้องเศร้าหมอง วันสองเรา จากลา น้ำตานอง วันที่ต้อง หมองหม่น อยู่คนเดียว พันทอง หัวข้อ: Re: “ยอมให้เธอ” เริ่มหัวข้อโดย: สุนันยา ที่ 01 ธันวาคม 2011, 06:24:PM (http://www.ladyinter.com/uploads/8122/%E0%B9%80%E0%B8%AB%E0%B8%87%E0%B8%B2.jpg) (http://dl7.glitter-graphics.net/pub/927/927507n7efv8yigy.gif) มีทั้งคำพร่ำพ้อและต่อว่า “สุนันยา” จาบัลย์รำพันใฝ่ เก็บอารมณ์ขมคลั่งผิดหวังใคร ร่ำอาลัยไหวหวิวกริ้วในที จริงหรือเปล่ากล่าวนำยื่นคำขาด เหตุใดพลาดวาดครองต้องหมองศรี ใจรุ่มร้อนงอนงามตามวจี หรือว่ามีฤดีดาลเกินทานทน ความอึดอัดกัดกร่อนไฟฟอนเผา จากจิตเราเผาเองละเลงหม่น ย่อมไร้สุขทุกข์ซ้ำระกำตน ใครเยี่ยมยลล้นรับเกินจับจอง ไม่ยึดถือคือตรมความขมขัด หยุดกระหวัดจัดวางทางหม่นหมอง รักตนเองก่อนใครที่ใจปอง ชื่นสนองครองสนุกอย่าทุกข์ตรม ไม่อยากเห็นเช่นพ้อด้วยท้อรัก เหมือนไร้นักคุณค่าหาใดสม เป็นผู้แพ้ร่ำไปในอารมณ์ ให้คนถ่มคนถองประลองเกมส์ ปรับอารมณ์คมขานหวานเสนอ ใจของเธอนั้นละมุนอุ่นเกษม รักต้องชื่นอื่นครองต้องปรีดิ์เปรม มอบอิ่มเอมสดใส..ยามใครมอง. "บ้านริมโขง" ๑ ธันวาคม ๒๕๕๔ (http://dl7.glitter-graphics.net/pub/927/927507n7efv8yigy.gif) ระบายความ ตามกลอน ใช่ย้อนยอก เพื่อได้บอก ความใน ใจหม่นหมอง ระรินร่ายษรสาส์น เป็นกานท์กรอง ท่วงทำนอง แนมเหน็บ มีเจ็บคัน ให้ใครหนึ่ง ย้อนคิด สักนิดว่า ที่ผ่านมา ทั้งสอง ครองสุขสันต์ เคยเคล้าคลอ เคียงอยู่ เป็นคู่กัน กลายเปลี่ยนผัน ห่างหายไม่นำพา ตัดพ้อคน เคยรัก จำหักจิต สัมพันธ์ชิด ก่อนเคย พร่ำเอ่ยหา เขาหักหาญ ลืมหมด ปลดสัญญา ยอมปวดปร่า ลาไป ไกลเส้นทาง คนเปลี่ยนใจ คือเขาใจเฝ้าบอก ดูซิหลอก คอยเพลิน แล้วเมินหมาง ต้องดายเดียว เปลี่ยวเหงา กับเงาจาง จึงต้องยอม ปล่อยวาง ทั้งอาลัย โปรดอย่าถาม จริงไม? ไม่อาจตอบ อยู่ในกรอบ อารมณ์ ตรมหวั่นไหว มิอาจจะ รั้งเหนี่ยว เกาะเกี่ยวใจ จำยอมเขา ให้ไป ทั้งใจตรม เขาไม่รักเราแล้ว เหมือนแก้วร้าว เขามีสาว คนใหม่ หน้าใสสม เขาสิ้นเยื่อ ขาดใย ให้ระทม จึงต้องข่ม ใจฝืน ยื่นใบลา... “สุนันยา” (http://dl7.glitter-graphics.net/pub/927/927507n7efv8yigy.gif) หัวข้อ: Re: “ยอมให้เธอ” เริ่มหัวข้อโดย: สุนันยา ที่ 02 ธันวาคม 2011, 12:09:PM emo_116 emo_116 ปรับอารมณ์คมขานหวานเสนอ ใจของเธอนั้นละมุนอุ่นเกษม รักต้องชื่นอื่นครองต้องปรียเปรม มอบอิ่มเอมสดใส..ยามใครมอง. "บ้านริมโขง" ด้วยความรัก ยิ่งใหญ่ ในใจฉัน หากชีวัน ขาดรัก อกกลัดหนอง โลกไร้ซึ่ง แสงอาทิต์ ไม่พิศมอง ดวงหทัย ของน้อง ก็เช่นกัน ยามได้รัก สุขนัก เกินกล่าวอ้าง วาดวิมาน ฝันค้าง ช่างสุขสันต์ นอนแนบ เคียงพธู ดูเงาจันทร์ ล้วนจำนรรจ์ หรรษา คราจ้องมอง ไม่เคยคิดว่า วันนั้น จะมาถึง วันที่ซึ่ง สองเรา ต้องเศร้าหมอง วันสองเรา จากลา น้ำตานอง วันที่ต้อง หมองหม่น อยู่คนเดียว พันทอง มันก็เป็น แบบนี้ แหละชีวิต พรหมลิขิต ปิดขวาง บนทางเปลี่ยว คนหม่นหมอง ตรองนิด เหมือนบิดเกลียว ขาดใครเหลียว เกี่ยวก้อย คอยเป็นแฟน คงยังไม่ ถึงคราว เรื่องราวรัก รอสักพัก อย่าห่วง คนควงแขน เชื่อเถิดหนา ผู้ชาย ไม่ขาดแคลน หรือคิดควง ทอมแทน ก็แสนเพลิน... emo_26 "สุนันยา" |