พิมพ์หน้านี้ - ไยรัก นักกวี

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนอกหัก => ข้อความที่เริ่มโดย: ฤดีไพร ที่ 30 พฤศจิกายน 2011, 08:16:PM



หัวข้อ: ไยรัก นักกวี
เริ่มหัวข้อโดย: ฤดีไพร ที่ 30 พฤศจิกายน 2011, 08:16:PM



เมื่อก่อนฉันมั่นใจไม่พลาดท่า
ชายจะมาไม้ไหนก็ไม่สน
ประคองใจไว้มั่นฉันอดทน
แม้พบคนเช่นไรใจเหมือนเดิม

ประคองกายประคองใจไม่วอกแวก
ธรรมะแทรกสู่ใจเหมือนใยเสริม
เฝ้าทำบุญตุนไว้ให้ต่อเติม
เอาไว้เริ่มชาติใหม่เพื่อได้ดี

พอยามว่างกลางคืนม่วนชื่นเน็ต
ตามอ่านเคล็ดวิชาหาวิถี
เสริมปัญญาหาไว้ใส่ชีวี
จนก้าวผ่านนานปีมีปัญญา

พอยามดึกนึกได้ใคร่คิดอ่าน
พวกกลอนกานท์สอนใจใฝ่เสาะหา
ค้นกลูเกิ้ลเผอิญพบสบอุรา
จึงเข้ามาบ้านกลอนไทยได้อ่านกลอน

เฝ้าตามค้นผลงานท่านผู้หนึ่ง
เพราะซาบซึ้งในคำร่ำอักษร
ช่างเสนาะเพราะพริ้งปิ๊งทุกตอน
ก่อนหลับนอนตามอ่านไม่คร้านเลย

อยากรู้จักทักทายชายผู้นี้
นักกวีที่ใจใคร่อยากเอ่ย
อยากจะเป็นคนสนิทได้ชิดเชย
อยากคุ้นเคยยิ่งนัก สมัครใจ

จึงเข้าสู่อยู่บ้านหัดอ่านเขียน
ตั้งใจเพียรฝึกกลอนป้อนแนวใหม่
ด้วยคิดแผกแหวกแถวแนวเก่าไป
เพราะหวังได้รู้จักทักกวิน

สุขสมใจได้อยู่รู้จักเขา
สุขใจเราเริ่มป้อจ้อกันสิ้น
คุยกันหมดทั้งเรื่องน้ำและเรื่องดิน
คุยจนจินต์รักเขาเข้าหมดทรวง

มารู้เข้าเขามีคู่ชีวิต
ฉันหมดสิทธิ์ชิดใกล้ใจโรยร่วง
เสียดายนักรักให้หวังได้ควง
กลับตกบ่วงความช้ำน้ำตานอง

ทั้งทั้งรู้อยู่ว่ามาทีหลัง
ฉันก็ยังปล่อยใจจนได้หมอง
ชายมากหน้ามาเสนอเจอเป็นกอง
ไยฉันต้องมารักนักกวี

๑เรยา๑


หัวข้อ: Re: ไยรัก นักกวี
เริ่มหัวข้อโดย: สุนันยา ที่ 30 พฤศจิกายน 2011, 08:30:PM
คงติดบ่วง กลอนกานท์ หวานสนิท
คงถูกพิษ ฤทธิ์กลอน อ้อนนวลศรี
คงหลงมนตร์ คำพลอด ยอดกวี
คงหลงลม วจี...ที่งดงาม

รัก จึงเกิด กับจิต จริตสร้าง
รัก บนทาง อักษร คราวอ้อนถาม
รัก ลอยลอย คล้อยเคลื่อน ให้เยือนตาม
รัก เพียงนาม นักกลอน...ที่วอนกานท์..

"สุนันยา"


หัวข้อ: Re: ไยรัก นักกวี
เริ่มหัวข้อโดย: yaguza ที่ 30 พฤศจิกายน 2011, 09:35:PM



เมื่อก่อนฉันมั่นใจไม่พลาดท่า
ชายจะมาไม้ไหนก็ไม่สน
ประคองใจไว้มั่นฉันอดทน
แม้พบคนเช่นไรใจเหมือนเดิม

ประคองกายประคองใจไม่วอกแวก
ธรรมะแทรกสู่ใจเหมือนใยเสริม
เฝ้าทำบุญตุนไว้ให้ต่อเติม
เอาไว้เริ่มชาติใหม่เพื่อได้ดี

พอยามว่างกลางคืนม่วนชื่นเน็ต
ตามอ่านเคล็ดวิชาหาวิถี
เสริมปัญญาหาไว้ใส่ชีวี
จนก้าวผ่านนานปีมีปัญญา

พอยามดึกนึกได้ใคร่คิดอ่าน
พวกกลอนกานท์สอนใจใฝ่เสาะหา
ค้นกลูเกิ้ลเผอิญพบสบอุรา
จึงเข้ามาบ้านกลอนไทยได้อ่านกลอน

เฝ้าตามค้นผลงานท่านผู้หนึ่ง
เพราะซาบซึ้งในคำร่ำอักษร
ช่างเสนาะเพราะพริ้งปิ๊งทุกตอน
ก่อนหลับนอนตามอ่านไม่คร้านเลย

อยากรู้จักทักทายชายผู้นี้
นักกวีที่ใจใคร่อยากเอ่ย
อยากจะเป็นคนสนิทได้ชิดเชย
อยากคุ้นเคยยิ่งนัก สมัครใจ

จึงเข้าสู่อยู่บ้านหัดอ่านเขียน
ตั้งใจเพียรฝึกกลอนป้อนแนวใหม่
ด้วยคิดแผกแหวกแถวแนวเก่าไป
เพราะหวังได้รู้จักทักกวิน

สุขสมใจได้อยู่รู้จักเขา
สุขใจเราเริ่มป้อจ้อกันสิ้น
คุยกันหมดทั้งเรื่องน้ำและเรื่องดิน
คุยจนจินต์รักเขาเข้าหมดทรวง

มารู้เข้าเขามีคู่ชีวิต
ฉันหมดสิทธิ์ชิดใกล้ใจโรยร่วง
เสียดายนักรักให้หวังได้ควง
กลับตกบ่วงความช้ำน้ำตานอง

ทั้งทั้งรู้อยู่ว่ามาทีหลัง
ฉันก็ยังปล่อยใจจนได้หมอง
ชายมากหน้ามาเสนอเจอเป็นกอง
ไยฉันต้องมารักนักกวี

๑เรยา๑


แอบภูมิใจ ที่เรยา มาหลงรัก
ได้รู้จัก คบหา มารศรี
เราแต่งกลอน อ้อนกัน มานานปี
นักกวี ที่ร่ำลือ ก็คือเรา

ถึงแม้ว่า เธอนี้ มาทีหลัง
ไม่หมดหวัง อย่าไป สนใจเขา
ต่อกลอนกานท์ พอได้ คลายบรรเทา
พี่รักเจ้า เยาวมาน แห่งบ้านกลอน

......ยากูซ่า......


หัวข้อ: Re: ไยรัก นักกวี
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 01 ธันวาคม 2011, 03:47:AM
 emo_62 emo_62 emo_62

แอบภูมิใจ ที่เรยา มาหลงรัก
ได้รู้จัก คบหา มารศรี
เราแต่งกลอน อ้อนกัน มานานปี
นักกวี ที่ร่ำลือ ก็คือเรา

ถึงแม้ว่า เธอนี้ มาทีหลัง
ไม่หมดหวัง อย่าไป สนใจเขา
ต่อกลอนกานท์ พอได้ คลายบรรเทา
พี่รักเจ้า เยาวมาน แห่งบ้านกลอน

......ยากูซ่า......

''ยากูซ่า'' ไหงว่า รักพันทอง
ปล่อยให้ น้ำตานอง ไหลเปียกหมอน
รักที่ว่า ไยเล่า ไม่อาทร
หรือเพียงแค่ กะล่อน ไปวันวัน

เจอหญิงใหม่ ลืมเก่า เจ้าทำได้
เผลอมอบใจ ให้หมด อดเลยฉัน
ต้องกินแห้ว ตามเคย เฉยฉานั้น
จิตประหวั่น พลันว่า น้ำตาคลอ

ถ้าไม่รัก แล้วไย ให้ความหวัง
เรื่องอีรุง ตุงนัง แล้วซิหนอ
ยากูซ่า ช่วยเคลียร์ อย่ารีรอ
รีบมาจ้อ กันต่อ รอบนเตียง
พันทอง


หัวข้อ: Re: ไยรัก นักกวี
เริ่มหัวข้อโดย: Music ที่ 01 ธันวาคม 2011, 11:16:AM
emo_116   emo_116   emo_116   emo_116  emo_116

หลงรัก..นักกวี

ฉันหลงรักนักกวี...ที่อักษร
ซึ่งเขียนกลอนกาพย์โคลงได้ตรงเสียง
ทั้งอารมณ์ลื่นไหลได้ใกล้เคียง
เลยลำเอียงนิดนิด...เมื่อติดใจ

นักกวีขี้เหงาเราก็ชอบ
คอยเขียนปลอบใจกันยามหวั่นไหว
เหมือนดังเช่น"สุนันยา"ยอดอาลัย
แม้อยู่ไกลดั่งชิดสนิทชม

นักกวีซับซ้อนแอบซ่อนหา
"เอมิกา"โฉมตรูดูงามสม
คอยพันผูกปลูกฝันอันเกลียวกลม
แนบคารมหลังไมด์ใจรัญจวน

นักกวีโพงพางอย่างหมอณัชฯ
เมื่อแงะงัดความลับนับไม่ถ้วน
เธอมีหลากลีลา..บ้าสำนวน
เหมือนยียวน...แต่เยื่อใยมากก่ายกอง

นักกวีที่รอบรู้ดูมีค่า
"สียะตรา"คมในฝักจักสนอง
เธอซ่อนฝันวรรณกวีที่เรืองรอง
เพราะเธอมองข้ามผ่านกาลเวลา

นักกวีลึกลับน่าจับจ้อง
อยากเกี่ยวข้องได้ใจไร้ปัญหา
แม้นานทีมีกลอนซ่อนวาจา
แต่"เรยา"...มาทีไรใจงงงัน

ทำไมหนอ?..ฉันหลงใหลในอักษร
ลีลากลอนสาวสาวที่พราวฝัน
ชื่อลงท้ายสระอามาครบครัน
เหมือนผูกพันปางก่อน...เฮ้ออออ....อ่อนใจ

 emo_79  emo_79  emo_79



หัวข้อ: Re: ไยรัก นักกวี
เริ่มหัวข้อโดย: ดินทราย ที่ 01 ธันวาคม 2011, 01:11:PM
emo_116   emo_116   emo_116   emo_116  emo_116

.....
...
..
ทำไมหนอ?..ฉันหลงใหลในอักษร
ลีลากลอนสาวสาวที่พราวฝัน
ชื่อลงท้ายสระอามาครบครัน
เหมือนผูกพันปางก่อน...เฮ้ออออ....อ่อนใจ

 emo_79  emo_79  emo_79



ฤา เป็นกรรมนำพาหลงคาค้าง
บอกไม่วางเว้นวันรักอันใหม่
แต่ว่าเจ้าแจกแจงแถลงนัย
ช่างหลายใจไม่จำ..เหมือนคำตน...


แค่ผ่านมาแซวว...แล้วก็ไป  ฮ่าๆ
ฟิวววววววววววววววววววว...


   emo_86