|
หัวข้อ: รักร้างกลางสายฝน เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 29 พฤศจิกายน 2011, 10:09:AM สนลู่ลม โอนเอน เป็นทิวโค้ง ใจฉันโคลง โงนเงน เย็นวาบหวิว สนไหวโบก โยกไกว ใบร่วงปลิว ใจแล่นพลิ้ว ลิ่วลับ ไปกับลม เสียงพระพาย ไห้โหย โชยเพลงโศก ยามอับโชค โทมนัส พิบัติถม ความอ้างว้าง ร้างเปลี่ยว เคี่ยวอารมณ์ เจ็บระทม จมปลัก ในรักลวง เมฆกระหึ่ม ครึ้มฟ้า นภาหม่น ดวงกมล โลดแล่น สู่แดนสรวง ภาวนา น้อมนำ กล่าวบำบวง ทุกข์ท้นทรวง จงคลาย มลายลง หยาดฝนโปรย โรยร่วง จากห้วงหาว หัวอกร้าว หนาวจิต พิศวง รักสองเรา ไฉน ไม่ยืนยง แม้บรรจง สมาน มานานวัน กลางพิรุณ ฉันยืน สะอื้นอยู่ เสียงซู่ซู่ กระหน่ำ ทำลายขวัญ รำพึงถึง มาณวิกา วิลาวัณย์ ตัดสัมพันธ์ ฉันแล้ว หรือแก้วตา emo_62 emo_62 emo_62 หัวข้อ: Re: รักร้างกลางสายฝน เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 29 พฤศจิกายน 2011, 11:26:AM emo_79 emo_79 emo_79 emo_79 emo_79
ตัดสัมพันธ์ นั้นแสน จะตัดยาก ตัดลำบาก ยากเย็น เป็นนักหนา ดวงฤทัย ไหวหวั่น พรั่นอุรา เอ่ยคำลา อาลัย ให้อาวรณ์ โชยพระพาย กายเย็น แสนเร้นลับ เหมือนดวงเดือน เลื่อนกลับ สุดจักถอน ดวงดาร าเลยล่วง ทุกช่วงตอน ให้สท้อน ในอก วิโยคครวญ เมฆลอยมา ท้องฟ้า พลันมืดมิด ทางชีวิต แล้วไย ทำให้ป่วน ทุกเช้าสาย บ่ายค่ำ พร่ำรัญจวน คนึงหวน ถึงวัน ฉันจากลา พันทอง หัวข้อ: Re: รักร้างกลางสายฝน เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 29 พฤศจิกายน 2011, 11:51:AM สงสาร ขนิษฐา ช่างอาภัพ เขามาจับ มาคลำ หนำแล้วหนี มิมีคน จริงใจ มอบไมตรี อย่าโศกี พี่จะ ประโลมเอง ต่อไปขอ อยู่เคียง มิเลี่ยงหลบ ตามซุกซบ สนิท จิตตรงเผง โอ๋ทั้งวัน ทั้งคืน แสนครื้นเครง ผลัดบรรเลง เพลงรัก คงจักดี emo_68 emo_68 emo_68 หัวข้อ: Re: รักร้างกลางสายฝน เริ่มหัวข้อโดย: พิมพ์วาส ที่ 29 พฤศจิกายน 2011, 04:57:PM ๐ นิราศร้างกลางฝนบนถนน ฟ้าคำรามลั่นเลื่อนเบื่อนผู้คน ให้ใจหม่นทนรอหนอคนเคียง ใจข้าเอ๋ยก่อนเคยเชยร่วมเจ้า กลับร้างเหงาเศร้าใจใคร่ฝังเสียง ฝนเชยร่ำพร่ำเอ่ยเผยสำเนียง มิแท้เที่ยงเวียงพิ้งทิ้งจากลา โอ้ใจข้าหนาไฉนใคร่ตรอมทุกข์ เพียรปลอบปลุดขลุกคำพร่ำเพ้อหา จากเวียงพิงทิ้งเจ้าเฝ้าจากมา ทำใจข้าหนาทุกข์มิสุขใจ ข้าอยากฝากพรางรักมิถักต่อ ชีวีท้อรอเจ้าเศร้าใจไหว จากแม่หญิงทิ้งร้างทางไปไกล น้ำตาไหล่ใคร่ครวญมิหวนเอย... emo_62 ลองแต่งนิราศดู พิมพ์วาส ท่าจะไปไม่รอด เฮ้อออ emo_05 หัวข้อ: Re: รักร้างกลางสายฝน เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 29 พฤศจิกายน 2011, 06:20:PM ตัดสัมพันธ์ นั้นแสน จะตัดยาก ตัดลำบาก ยากเย็น เป็นนักหนา ดวงฤทัย ไหวหวั่น พรั่นอุรา เอ่ยคำลา อาลัย ให้อาวรณ์ โชยพระพาย กายเย็น แสนเร้นลับ เหมือนดวงเดือน เลื่อนกลับ สุดจักถอน ดวงดาร าเลยล่วง ทุกช่วงตอน ให้สท้อน ในอก วิโยคครวญ เมฆลอยมา ท้องฟ้า พลันมืดมิด ทางชีวิต แล้วไย ทำให้ป่วน ทุกเช้าสาย บ่ายค่ำ พร่ำรัญจวน คนึงหวน ถึงวัน ฉันจากลา พันทอง ถึงสัมพันธ์ บั่นรอน ถอดถอนสิ้น เจ้ายุพิน อย่าเศร้า เฝ้าโหยหา ใช่แผ่นดิน สิ้นไร้ ใบพุทรา ยังมากชาย หลายหน้า เลือกคว้าชม ฟ้าวันนี้ ขุ่นหมอง เรื่องของฟ้า ไยเก็บมา พาใจ ให้ขื่นขม หลังฝนซา ฟ้าใส ไร้ขุ่นตม ความภิรมย์ ชมชื่น ย่อมคืนมา.../ EasternMan หัวข้อ: Re: รักร้างกลางสายฝน เริ่มหัวข้อโดย: สุนันยา ที่ 29 พฤศจิกายน 2011, 06:35:PM วันวานผ่านพ้น ยังอยู่วังวน.....................ทุกข์ทนหลอกหลอน สายฝนคงหลั่ง..............เป็นบางช่วงตอน ดุจความร้าวรอน...........มิจรจากไกล เหมือนใจพ่ายแพ้ สิ้นทางจะแก้..................รอยแผลเลือนได้ ยังคงฝังลึก ......................ติดตรึกในใจ ยากลบเลือนไป................จากใจระทม สายลมกรรโชก ยิ่งย้ำช้ำโศก......................วิโยคตรอมตรม อยากหักอาลัย...................ฝืนใจข่มขม ลบรอยเศร้าซม..................ทับถมดวงแด... "สุนันยา" ขอแจมเป็นกาพย์สุรางคนางค์ 28 นะคะคุณปู่ หัวข้อ: Re: รักร้างกลางสายฝน เริ่มหัวข้อโดย: นางฟ้า ชาลี ที่ 30 พฤศจิกายน 2011, 01:32:AM emo_112 emo_112 พระพรายโชย โรยริน กลิ่นดอกหญ้า ใจเริ่มล้า โรยแรง แห่งดวงแข หรือสวรรค์ กลั่นแกล้ง แสร้งไม่แล ให้รักแท้ แค่ควง ลวงหลอกเรา ฤา สวรรค์ สรรค์สร้าง ทางรักผิด ฤา ลิขิต สรรค์สร้าง ทางรักเขลา ฤา ชิวิต ติดลบ ซบแค่เงา ฤา ความเศร้า เร้ารุก ซุกฤดี ...นางฟ้า ชาลี.... (http://www.qzub.com/bar_153.gif) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: รักร้างกลางสายฝน เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 01 ธันวาคม 2011, 01:11:PM คุณย่าครับ ขอมั่วตอบพร้อม นางฟ้า ชาลี นะครับ เปียกชุ่มโชก แต่กาย ใจเหือดแห้ง หัวอกแล้ง แหยงหนัก ยามรักหนี มิหลงเหลือ เยื่อใย สิ้นไมตรี ช้ำโศกี ใครเล่า จักเข้าใจ |