|
หัวข้อ: แก้วลืมคอน เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 27 พฤศจิกายน 2011, 10:31:AM มองหมู่ดาว วาววับ ประดับฟ้า คิดถึงหน้า นงราม ทรามสมร ดึกป่านนี้ โฉมยง คงเข้านอน เธอหนุนหมอน หรือหนุน อกอุ่นใคร ลืมอดีต สิ้นแล้ว นะแก้วเอ๋ย ชายที่เคย อิงแอบ แนบชิดใกล้ ก่อนเธอบอก ว่าหวง เท่าดวงใจ เหตุไฉน แหนงหน่าย ง่ายดายจัง สลัดคราบ นงคราญ สาวบ้านทุ่ง ไปหลงกรุง เพลิดเพลิน เมินความหลัง เหมือนวิหค ทิ้งคอน จรจากรัง เลิกอินัง-ขังขอบ แม้ครอบครัว เบื่อน้ำพริก ปลาเจ่า ถ้วยเก่าก่อน อนาทร ชิงชัง ทั้งลูก,ผัว ขาดสติ ยั้งคิด จิตเมามัว ยอมปล่อยตัว ปล่อยใจ มิไตร่ตรอง ไม่รับรู้ สิหนา ว่าฉันเจ็บ ทุกข์เกินเก็บ อารมณ์ ข่มเศร้าหมอง ยิ่งคิดยิ่ง ชอกช้ำ น้ำตานอง อกกลัดหนอง ยามได้ยิน เสียงนินทา ไปดีเถิด ฉันอภัย ให้เสมอ ขอเพียงเธอ สุขสันต์ ไร้ปัญหา พบคู่ครอง คนใหม่ ใจเมตตา ฉันก็พลอย โมทนา สาธุการ emo_62 emo_62 emo_62 หัวข้อ: Re: แก้วลืมคอน เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 27 พฤศจิกายน 2011, 03:46:PM emo_62 emo_62 emo_62
ใช่จะหลง เมืองกรุง สูงเสียดฟ้า ใช่จะลืม ปลาร้า ที่หอมหวาน ใช่จะลืม ทุ่งดอก กระเจียวบาน งานแข่งเรือ เชียงคาน ลืมไม่ลง อตีดรัก ยังจำ ได้เสมอ วันปลอดรัก กับเธอ เธอยังส่ง ตาหวานหวาน ยังจำ ได้มั่นคง ไม่เคยลบ ลงไป จากใจเลย แก้วอยากกลับ คืนคอน ที่จรจาก แสนลำบาก จากคอน เคยนอนเกย อยู่เมืองกรุง กลุ้มใจ ไม่เสบย ขอกลับเกย รังเก่า จงเฝ้ารอ พันทอง หัวข้อ: Re: แก้วลืมคอน เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 27 พฤศจิกายน 2011, 07:43:PM รอจนเบื่อ เริ่มเซ็ง เล็งหาใหม่ หากมีใคร เห็นพร้อม ยอมร่วมหอ จักสยบ แทบเท้า พะเน้าพะนอ คอยเออออ ตามใจ ไม่ห่างเลย emo_79 emo_79 emo_79 |