|
หัวข้อ: น้ำตาจระเข้ เริ่มหัวข้อโดย: พรายม่าน ที่ 23 พฤศจิกายน 2011, 02:06:AM น้ำตาจระเข้ อิทิสังฉันท์ ๒๐ ๐ เดิมก็ปรักบุปูนตะปุ่มตะป่ำ ตะข่ายชะโงกกรุเงื่อนชะง้ำ ตะไคร่เขียว ๐ ทั้งตะโขงตะกวดจะกรูจะเกรียว มิไยขยาดแขยงอึเยี่ยว ก็ทนเอา ๐ ไหนจะรอบแสดงตะแบงเขย่า วิชาทยอยชะรอยป๊ะเย้า ริสอนมา ๐ แดดก็ร้อนจุปากระบมจะอ้า ทะลึ่งขยับกะโหลกผวา มุขวางฟัน ๐ ครั้นจะงับฉะฉับสลับขยั้น ขมองกะลาก็คงสะบั้น ละเลงลาน ๐ ทรมานกระนั้นลุวันประหาร กะโครงกระดูกรึเศษประทาน ประทังตาย ๐ พอพิรุณกระหน่ำนทีสยาย ทะลักกระโจนทะลุทลาย พระการุณย์ ๐ บ่อก็ล้นละลอกกระสอบก็หมุน ระดับพะเนินก็เกินจะดุน ประคองดิน ๐ เทพแหละทรงพระเนตพระเลศกสิณ ประสิทธิ์วิธีระวีกระบิล ผิเวไนย ๐ แหวกกระแสยะเยียบชอุ่มไสว มิต้องพะวงวิถีประลัย ณ ทาสเทียร ๐ แต่มนุษย์ก็ยังมิสร่างเกษียณ ตระหนี่ดนูบิบ้าจะเบียน ตะบึงโกย ๐ ชีพกระชากถะถั่งกระสุนประโปรย มิใช่เพราะหิวละเหี่ยระโหย จะเอาเฮ ๐ เชือกสะบัดกระหวัดตะพักกระเท่ ระเนนระบมทุลักทุเล ทุเรศรัด ๐ โถ สนุกกะน้ำมิยังถนัด วิเวกกถาก็ยังมิชัด จะขับชม ๐ คงละอองสุรีย์กระเซ็นผสม ผละนัยนาระรินระทม มิใช่ใจ พรายม่าน สันทราย ๒๓.๑๑.๕๔ หัวข้อ: Re: น้ำตาจระเข้ เริ่มหัวข้อโดย: พรายม่าน ที่ 23 พฤศจิกายน 2011, 11:43:PM ตะเข้ก็ดี อีทิสังฉันท์ ๒๐ ๐ เอ้า ตะพาบตะโขงจะโยงจะว่า หะเอี้ยก็ได้อะไรจะคว้า มิว่ากัน ๐ สู้ตะกุยปะเลงเขย่งขยัน ปะติดปะต่อประสมประชัน ก็ เป็นศรี ๐ ถ้าจะใช่ตะเข้ก็เห็นจะดี ขย้ำมนุษย์ทุศีลตะกี้ สิก่อนตาย ๐ พออุทกจะท่วมวิมานสลาย พริอุสกะปอร์ชก็จมกระจาย ณ ทางธาร ๐ ธรรมชาติวิสัยสระบึงละหาน จะขุ่นจะหลากก็คือวิมาน ตะเข้ปลา ๐ แต่มนุษย์ละโมบจริตผวา กะคลองก็ถมถล่มพนา ขยายเมือง ๐ ถ้าจะตายประโยชน์สิยังมิเปลือง ตะโหนกกะหนังมลังเมลือง ก็ ขอเป็น พรายม่าน สันทราย ๒๓.๑๑.๕๔ หัวข้อ: Re: น้ำตาจระเข้ เริ่มหัวข้อโดย: บัณฑิตเมืองสิงห์ ที่ 24 พฤศจิกายน 2011, 05:53:PM อีทิสังฉันท์ ๒๐
๏ สองตะเข้จะกัดกระสินธุ์กระเซ็น ก็คงประดุจละอองยะเย็น ยะเยือกกาย ๏ เรามนุษย์สิดูก็รู้ปะร้าย กระชากกระหวัดอุทกกระจาย ตะหลิ่งพัง ๏ โอ้มหาสมุทรจะหยุดพลัง ก็ยากสิเกินพละกระมัง เจอะกุมภีร์ ๏ เฮ่อ!พิโธ่จะชมกะยุทธวิธี ตะเข้จะปล้ำกระเซิงนที ริสังหาร ๏ เราสิขอยะย่องยะยองและคลาน เพราะเกิดจะกลัวกะวาย ณ ปราณ ตะเข้กิน emo_68 บัณฑิตเมืองสิงห์ หัวข้อ: Re: น้ำตาจระเข้ เริ่มหัวข้อโดย: พรายม่าน ที่ 24 พฤศจิกายน 2011, 10:59:PM ตะเข้ - คน กุสุมิตลดาเวลลิตาฉันท์ ๑๘ ๐ อ้าบัณฑิตผู้หยั่งลุภวะคณิติน สัตว์ผิเกลือกดิน ฤ กลัวแรง ๐ เพียงผู้ยากอยากพ้นวกะแสยะแสยง ทุกข์จะซ้ำแซง วิบากมา ๐ โหดร้ายหรือเท่าปลายปรินขอสุรา แห่งอวิชชา มนุษย์นั้น ๐ แม้พังเพยยิ่งยังทะลุมุกุมิพรั่น ว่าตะเข้ดัน มิเคยโศก ๐ เทียบตนผู้ล่วงร้ายริดุจประทุโลก เล่ห์อุปโลกน์ รึ เสียใจ ๐ ถึงแม้ไม่มีญาติสิอภิประลัย กามนิตให้ ก็ พอรู้ ๐ รู้คนอย่างคนคงกะคณะหิริดู ฟาดพระแสงชู ตะเข้อาย (อิอิ..) พรายม่าน สันทราย ๒๔.๑๑.๕๔ หัวข้อ: Re: น้ำตาจระเข้ เริ่มหัวข้อโดย: บัณฑิตเมืองสิงห์ ที่ 25 พฤศจิกายน 2011, 01:23:AM กรรมตะเข้
กุสุมิตลดาเวลลิตาฉันท์ ๑๘ ๏ หนอท่านพรายม่านกล่าวมนุษยดนู ไร้หิรีดู วะ โหดร้าย! ๏ ง้างขรรค์ชูคิดแทงกุมภิลหมาย ฆาตตะเข้ตาย ณ เชิงเนิน ๏ แต่เจ้านั้นใช่เลิศนรสิหเกิน กว่ามนุษย์เหิน พิภพจร ๏ ยังฆ่าช้างม้าวัวนรกระอุทอน พลันจะริดรอน เถอะ ชีวิน ๏ เช่นนี้ยังว่าบาปฤทุรยศกิน เจ้าตะเข้ดิ้น กระแด่วเวร ฯ ปล. ตอนแรกมองผิด นึกว่าลงท้ายด้วย อู แหะๆ emo_87 บัณฑิตเมืองสิงห์ |