พิมพ์หน้านี้ - ราตรี...ที่ไร้นาง

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนคิดถึง => ข้อความที่เริ่มโดย: อักษราวารี ที่ 22 พฤศจิกายน 2011, 11:53:PM



หัวข้อ: ราตรี...ที่ไร้นาง
เริ่มหัวข้อโดย: อักษราวารี ที่ 22 พฤศจิกายน 2011, 11:53:PM
(http://a2.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/37677_137659979592529_100000455825219_275441_4107939_n.jpg)

กวีน้อย หงอยเหงา เฝ้าแต่ฝัน
เพ้อรำพัน คร่ำครวญ ถึงนวลหญิง
ใจแทบขาด ปราศยอดรัก ให้พักพิง
นึกแล้วยิ่ง เจ็บช้ำ น้ำตานอง

เมฆาลัย ในคืนนี้ สีมืดหม่น
ไร้หยาดฝน จากฟ้า นภาหมอง
ไร้คนข้าง ไร้นางชู้ ไร้คู่ครอง
ไร้ระออง แห่งอบอุ่น ละมุนกาย

ราตรีเหงา เศร้าสร้อย หงอยโศกศัลย์
ทุกคืนวัน ล่วงเลยไป ไร้ความหมาย
เฝ้ารำพึง ถึงนานปี ไม่มีคลาย
แม้นตัวตาย แต่รักมั่น นิรันดร

กายเหินห่าง นางขวัญ ที่ฝันใฝ่
แต่ฤทัย แทนสินสอด ยากถอดถอน
ฝากคำหวาน ผ่านสวรรค์ ดวงจันทร
ยังอาวรณ์ ถึงยาหยี ที่แดนไกล

ร้าวระทม ข่มตา ก็หาหลับ
กระส่ายสับ ถึงวันวาน สราญใส
หากโฉมยง หลงเหลือ เศษเยื่อใย
เริ่มต้นใหม่ อีกครั้ง...ยังเฝ้ารอ


โดย

อักษราวารี

๑๔ กรกฎาคม ๒๕๕๓


หัวข้อ: Re: ราตรี...ที่ไร้นาง
เริ่มหัวข้อโดย: Design with love ᵔᴥᵔ ที่ 23 พฤศจิกายน 2011, 01:13:AM

ในค่ำคืนด่ำดื่มลืมหลับใหล
ฉันทอดใจไปไกลให้ไหวหวั่น
มองท้องฟ้านภาเหงารุมเร้าจันทร์
ในคืนวันมืดมิดจิตตรมตรอม

ดาริการะยิบตอบอยู่ขอบฟ้า
มวลผกาส่งกินฟุ้งปรุงความหอม
ฉันซึมซับจับใจในพะยอม
แม้จอมปลอมในได้รับกลับนิยม

ยังโดดเดี่ยวเดียวดายไร้ชายคู่
ความเศร้าจิตสิ่งสู่อยู่ผสม
ในค่ำคืนดึกดื่นระรื่นลม
ในระทมตรมใจในภวังค์

อยู่คนเดียวเปลี่ยวใจในคืนเหงา
ไร้แสงเงาของใครใฝ่ประสงค์
ร่ำน้ำตารินไหลในปลดปลง
จะสาปส่งลงกลอนเมื่อร้อนใจ

                                   Design with love"


หัวข้อ: Re: ราตรี...ที่ไร้นาง
เริ่มหัวข้อโดย: ..กุสุมา.. ที่ 23 พฤศจิกายน 2011, 07:47:AM
(http://image.dek-d.com/23/2467748/t_105115474)
เดวก่อไห้ เดวเศร้า เหงาแฮ๋มแล้ว
ปี้หนานแก้ว เป๋นหยัง แต้ล้ำเหลือ
บ่ตันข้าม คืนวัน ฮั่นจ่มเบื่อ
ข้าเจ้า..เชื่อ แต้น้อ ป้อยอดฮัก

เป๋นจะได๋ ใจ๋อ้าย อู้มาแหล้
หยังงอแง แต้ว่า อ้ายห่าปัก
ส่งกะก๋อน โพ้นฟ้า ลีลานั๊ก
อย่าตั้งหลัก เมินหนา หมาคาบหล้น
..กุสุมา..
 emo_96 emo_69


หัวข้อ: Re: ราตรี...ที่ไร้นาง
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 23 พฤศจิกายน 2011, 09:48:AM
([url]http://image.dek-d.com/23/2467748/t_105115474[/url])
เดวก่อไห้ เดวเศร้า เหงาแฮ๋มแล้ว
ปี้หนานแก้ว เป๋นหยัง แต้ล้ำเหลือ
บ่ตันข้าม คืนวัน ฮั่นจ่มเบื่อ
ข้าเจ้า..เชื่อ แต้น้อ ป้อยอดฮัก

เป๋นจะได๋ ใจ๋อ้าย อู้มาแหล้
หยังงอแง แต้ว่า อ้ายห่าปัก
ส่งกะก๋อน โพ้นฟ้า ลีลานั๊ก
อย่าตั้งหลัก เมินหนา หมาคาบหล้น
..กุสุมา..
 emo_96 emo_69

มัวจดจด จ้องจ้อง เต้นคองก้า
วนซ้ายขวา ถอยหยุด..อาวุธสั้น
อาวุธยาว สาวใส่ ใช้โรมรัน
หักสะบั้น คาหนอง ก็ลองดู

แม่นาย..ขอแปลเป็นไทยกลาง..เน่อเจ้า

เดี๋ยวร้องไห้ เดี๋ยวเศร้า เหงาอีกแล้ว
พี่ทิดแก้ว เป็นอะไร ก็ไม่รู้
มิทันข้าม คืนวัน เบื่อลั่นตู
น่าเอ็นดู แท้หนอ พ่อยอดรัก

เป็นอย่างไร ใจพี่ ปากมีพูด
แสร้งหน้าบูด งอแง แม่ไม่ทัก
ส่งแต่กลอน ร่อนมา ลีลานัก
มัวตั้งหลัก นานหนา หมาคาบกิน

แบบตรงๆละครับ พระคุณท่าน ตามร้องขอ
 emo_100
รพีกาญจน์ 59


หัวข้อ: Re: ราตรี...ที่ไร้นาง
เริ่มหัวข้อโดย: อักษราวารี ที่ 23 พฤศจิกายน 2011, 10:14:AM
ขอตอบเป็น ภาษาเมืองปะแร๊ดละกั๋น ๕๕๕

มันกั๊บใจ๋ ไร้สตางค์ เหมินอย่างเขา
ความหล่อเหลา ก่อน้อยกว่า สล่าผิน
เป๋นแค่ชาย ขายหอม จอมติ๊ดดิน
เริ่งทรัพย์สิน จึงมีน้อย นะ...กลอยใจ

มีว่าเลข ซาวห้า เป๋นอายุ
เจอสาวจุ๊ หื้ออ๊กหัก แล้วผลั๊กไส
สิ้นสัมพันธ์ รันทด หม๊ดเยื่อใย
จึงร่ำไห้ น้ำต๋าหลั่ง อยู่ทั้งคืน

TOT


หัวข้อ: Re: ราตรี...ที่ไร้นาง
เริ่มหัวข้อโดย: ..กุสุมา.. ที่ 23 พฤศจิกายน 2011, 02:10:PM
(http://www.lesla.com/board/file/3/20101220-172158-624011068.jpg)
ป้อจายขายหอม ..จ้าว

ตั๋วอย่าไป๋ ดี๋อ้าง ข้างสล่า
ฮู้ฉายา  เขาก่อ หล่อขี้จิ๊   
ตั๋วป้อจาย ขายหอม ฟอด.ฟอด.อี้
โห..อีปี้ หอมหยัง ครั้งจั๊กบาท

สาวตี้หนาย หย้ะอ้าย น๋ำต๋าตก
อ้ายเจ๋บอก หลงเพ้อ เว่อร์ขนาด
กึ๊ดคนเดว ก๋าอ้าย ใจ๋บังอาจ
ปี้หนาน..ป้าดดด หอมฟอด ปอดแหกต๋า
..กุสุมา..
 emo_58 emo_107 emo_94