|
หัวข้อ: ...ขอร้องเถอะนะความเหงา.... เริ่มหัวข้อโดย: ส.เชื้อจันทร์ ที่ 21 พฤศจิกายน 2011, 07:34:PM กลอนชุดนี้ แต่งขึ้นเพื่อมิ่งมิตรคนหนึ่งซึ่งกำลังเหงา เหงาจนทำงานทำการอะไรไม่ได้ความ เพื่อช่วยให้มิ่งมิตรที่ว่านี้ รู้สึกว่า ... แม้ตัวเองจะเหงาก็ยังมีเพื่อนที่พอจะแบ่งปันความรู้สึกในใจได้บ้าง จึงเขียนกลอน "ขอร้องเถอะความเหงา" นี้ และเพื่อให้มวลมิตรท่านอื่นๆได้ร่วมรับทราบด้วย จึงนำมาเผยแพร่....ในที่นี้ หวังว่าเมื่อมิตรรักทุกท่านอ่านจบแล้วจะรู้สึกว่า ทุกครั้งที่เพื่อนเกิดปัญหาบางอย่างในใจ มิตรแดนไกลคนหนึ่งก็ "ยังอุตส่าห์" ทำอะไรเล็กๆน้อยๆ เพื่อมิตรได้ =================================== เมื่อความเหงาเข้าเกาะกุมดวงจิต ทำชีวิตให้ลำบากยากเหลือแสน แต่ละวันทำอะไรไม่มีแปลน นอนเอาแขนก่ายหน้าผากแทบอยากตาย .. บ่ฮู้ว่าจะเหงาเศร้าถึงไหน บ่มีไผ สามารถ ช่วยสลาย หรือต้องเหงาจนกว่าชีวาวาย อยากระบายใครอาสาจะมาฟัง .. บอกได้บ่..ความเหงา..เจ้าลูกไผ? สุขหรือไร สิงจิต คนผิดหวัง? พฤติกรรมน่าท้วงติงน่าชิงชัง ดีแต่นั่งในใจ..คนพ่ายแพ้ .. เหงาเอ๋ยเหงา...จะอยู่ อีกนานไหม? คือถ้าไง เราขอทราบ ความให้แน่ เผื่อภายหน้า คืนวัน อาจผันแปร เจ้าอาจแย่ เราอาจยืน เหนือชะตา .. กลับไปเถิด "ความเหงา" เราขอร้อง แล้วไม่ต้อง หวนคืน อีกแล้วหนา วันเก่าเก่า เราจะจำ เป็นตำรา ขอบใจมาก ที่แวะมา...เพื่อเยี่ยมเยียนฯ ...ส.เชื้อจันทร์... ๒๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๔ ปล. ความจริงกลอนชุดนี้เขียนไว้เมื่อสองสามวันที่ผ่านมา หัวข้อ: Re: ...ขอร้องเถอะนะความเหงา.... เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 21 พฤศจิกายน 2011, 09:15:PM และมีใครในโลกนี้ที่ไม่เหงา จะนั่งเฉาจนดึกดื่นพาคลื่นเหียน ตราบอาทิตย์พระจันทร์นั้นหมุนเวียน ก็ต้องเรียนรู้จักอย่าหนักใจ แท้ความเหงาคือเพื่อนเตือนให้เห็น โลกนี้เป็นโรงละครสอนเอาไว้ ยามหัวเราะระรื่นชื่นฤทัย ยามร่ำไห้ระทมตรมคนเดียว เมื่อความเหงาเข้าคลุมสุมดวงจิต เกิดความคิดวกวนจนหวาดเสียว บางครั้งท้อต่อชีวิตคิดสั้นเชียว อีกประเดี๋ยวก็อยากอยู่เป็นผู้คน อยากให้คิดว่าเหงาเขาคือเพื่อน มาย้ำเตือนชั่วดีมีทุกหน เป็นกฎเกณฑ์แห่งกรรมต้องจำนน ถ้าหลุดพ้นความเหงาหายเศร้าเอย หัวข้อ: Re: ...ขอร้องเถอะนะความเหงา.... เริ่มหัวข้อโดย: Music ที่ 22 พฤศจิกายน 2011, 02:55:PM http://www.youtube.com/watch_popup?v=r3z4ePivkvQ&vq=medium#t=43 ฉัน-"หนาว-เหงา-หวง-เหม่อ"-เมื่อเธอจาก หัวใจอยาก-ร้องไห้-ให้เธอเห็น "รักระเหยเป็นไอ"ในยามเย็น ค่ำคืนเพ็ญ-เป็นพยาน-แทนการ..ลา ไม่มีแล้ว-เพลงโอ้ยโอ๊ย-เผยโดยรัก เหมือนหยุดพัก-ประกาศ-ปรารถนา จบความรัก-ข้ามวัน-ตามบัญชา จนปัญญา-เหนี่ยวรั้ง-ยับยั้งใจ หัวใจคนถูกทิ้ง...จึงยิ่งเหงา มิอาจเผาความคิดถึงซึ้งลงไหว เหมือนเธอยอมจำนนอยู่หนใด? ความห่างไกลใจเหงาทุกเช้า-เย็น ณ ค่ำคืนยืนยันท่ามจันทร์เสี้ยว ต่างแก้เกี้ยวต่อกันเมื่อฝันเห็น หัวใจกรอบบอบบางค้างประเด็น แม้ถ้าเธอเหงาเป็น....น่าเอ็นดู emo_82 หัวข้อ: Re: ...ขอร้องเถอะนะความเหงา.... เริ่มหัวข้อโดย: ส.เชื้อจันทร์ ที่ 22 พฤศจิกายน 2011, 07:25:PM ขอขอบคุณจากใจจริงนะทุกท่าน ที่แวะอ่านเนื้อความตามที่เห็น หวังความเหงาที่คอยเฝ้าทุกเช้าเย็น จะกลายเป็นดั่งมิตรสะกิดธรรม มองให้เป็นได้ประโยชน์โทษไม่เกิด กำลังใจยังดีเลิศ อีกด้วยซ้ำ หากไม่มีมวลมิตรมาแนะนำ คงต้องช้ำเพราะความเหงา..อีกยาวนานฯ ...ส.เชื้อจันทร์.... หัวข้อ: Re: ...ขอร้องเถอะนะความเหงา.... เริ่มหัวข้อโดย: รัตนาวดี ที่ 22 พฤศจิกายน 2011, 09:10:PM ...เหงาของฉัน มันยุ่ง พยุงพร้อม ระทมตรอม ออมเหน็บ เก็บความหวาน กับความหลัง ครั้งหนึ่ง ซาบซึ้งนาน หนาวกลบกาล ผ่านเหงา ซึมเศร้าทรวง... รัตนาวดี emo_27 หัวข้อ: Re: ...ขอร้องเถอะนะความเหงา.... เริ่มหัวข้อโดย: สะเลเต ที่ 23 พฤศจิกายน 2011, 09:21:AM โปรดการุณคุณเหงา....เค๊าขอร้อง อย่าเกี่ยวข้อง... กับฉันนั้นได้ไหม อย่ามาตื้อตอแย...รังแกใจ มิต้อนรับ....ขับไล่ไปเลยคุณ ยามดึกยังอยู่ใกล้....ดูไม่เหมาะ เล่นมาเคาะ...เจาะใจฤทัยวุ่น เวทนาเถิดหนา...โปรดการุณ ใจคงแหลกเป็นจุล...คุณขืนทำ หากยังตื้อตอแย...แย่เลยฉัน ตลอดวัน...ตามติดคิดเหยียบย่ำ เวรของฉันพจญ...คนใจดำ แถมตอนค่ำ.....คุณมาหาทุกคืน หากคืนนี้มาหา...อย่ามุดรั้ว เพราะฉันกลัวข้างบ้าน...ท่านแตกตื่น เว้นที่ว่าง...กลางใจให้คุณยืน ขี้เกียดฝืนห้ามกัน....ฉันยอมแพ้... emo_20 ---สะเลเต--- (http://www.qzub.com/bar_076.gif) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: ...ขอร้องเถอะนะความเหงา.... เริ่มหัวข้อโดย: ส.เชื้อจันทร์ ที่ 23 พฤศจิกายน 2011, 01:29:PM ดูเหมือนว่าความเหงาเข้าทุกบ้าน จากเหตุการณ์ที่มองถูกต้องไหม? ทุกครั้งที่ความเหงาเข้าสิงใจ บ่ฮู้เป็นอย่างไร..ชอบเขียนกลอน ระบายโน่นระบายนี่เพื่อไม่ว่าง ลุกก้าวย่าง หากได้ยินหมามันหอน ดึกดึกดื่นดื่น บ่ยอมนอน บางทีก็คลิกออนไลน์จนรุ่งสาง หากความเหงาขายได้คงดีนะ เราก็จะได้เงินมาใช้บ้าง ถูกซื้อหมดเหงาลดทุกข์คงจาง เป็นฝันกลางวันหรือเปล่า...บอกเราที (ฮา) ...ส.เชื้อจันทร์.... หัวข้อ: Re: ...ขอร้องเถอะนะความเหงา.... เริ่มหัวข้อโดย: Prapacarn ❀ ที่ 23 พฤศจิกายน 2011, 01:48:PM (http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSFUW6aD8mUia9G5Ejhph63EHFYxy6ALD12q-qH6PfMvEnKxfMoTA) ใต้เงาใจ คือที่ว่าง ร้างและรก ยามตระหนก แอบเร้น เช่นหลบหนี ขวัญเจ้าเอย อ่อนล้า..ใครปรานี ทุกแห่งที่ ชะเง้อแล..ไร้แม้เงา เพียรปลุกปลอบ หัวใจ ให้แกร่งกล้า มีจันทรา และตะวัน ปันความเหงา แสงโชติช่วง แผ่เอื้อ เพื่อบรรเทา แหล่งเงียบเหงา เงาใจ ไร้คนแล... (http://www.qzub.com/bar_028.gif) (http://www.qzub.com) แซมค่ะ emo_107 หัวข้อ: Re: ...ขอร้องเถอะนะความเหงา.... เริ่มหัวข้อโดย: ยามพระอาทิตย์อัสดง ที่ 23 พฤศจิกายน 2011, 02:51:PM คนนั้นเหงา คนนี้เหงา เราเหงากว่า คนเขาว่า ความเหงา พาเศร้าโศก อยู่คนเดียว เปลี่ยวกาย ตายบนโลก เอาหน้าโขก โบกปูน ให้นูนเลย พระอาทิตย์อัสดง แวะมาแจมสนุกๆนะค่ะ เอาขำๆค่ะ หัวข้อ: Re: ...ขอร้องเถอะนะความเหงา.... เริ่มหัวข้อโดย: พี.พูนสุข ที่ 23 พฤศจิกายน 2011, 03:13:PM ส.อยู่ไหน ทำอะไร ไม่มารับ แซมช่วยจับ น้องดง อย่างงเฉย เสยหน้าขึ้น ตบก้น คนคุ้นเคย ไม่เสบย ก็นอนลง อย่าหลงทาง หยิกแก้มอีกสองที รักนะ emo_45 ..Peepoonsuk.. หัวข้อ: Re: ...ขอร้องเถอะนะความเหงา.... เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 23 พฤศจิกายน 2011, 03:29:PM emo_100 ส.อยู่ไหน ทำอะไร ไม่มารับ แซมช่วยจับ น้องดง อย่างงเฉย เสยหน้าขึ้น ตบก้น คนคุ้นเคย ไม่เสบย ก็นอนลง อย่าหลงทาง หยิกแก้มอีกสองที รักนะ หัวเราะยิ้มๆ ..Peepoonsuk.. พี่คนสวย ใจดี มีเมตตา เคยสอนสั่ง น้องมา ไม่เว้นว่าง สอนให้รู้ อัขระ การจัดวาง เป็นผู้สร้าง ผู้ให้ ผู้ใจดี ขอขอบคุณ ความปราณี ที่มีให้ ขอขอบคุณ จากใจ นะคุณพี่ ขอขอบคุณ ซักร้อยครั้ง พันทวี น้อมรบ ด้วยยินดี และจริงใจ ขอขอบคุณพี่สาวที่น่ารัก ที่อ่านกลอนน้อง และแนะนำสิ่งดีๆ ให้อยู่เสมอ ขอบคุณคะยินดีรับเป็นพี่สาวนะคะ พันทอง หัวข้อ: Re: ...ขอร้องเถอะนะความเหงา.... เริ่มหัวข้อโดย: ยามพระอาทิตย์อัสดง ที่ 23 พฤศจิกายน 2011, 03:34:PM ส.อยู่ไหน ทำอะไร ไม่มารับ แซมช่วยจับ น้องดง อย่างงเฉย เสยหน้าขึ้น ตบก้น คนคุ้นเคย ไม่เสบย ก็นอนลง อย่าหลงทาง หยิกแก้มอีกสองที รักนะ emo_45 ..Peepoonsuk.. ว๊ายตบก้นไม่เอาเค้าตบจูบ น้องจะลูบจูบไซร์ให้จนสร่าง อย่าพึ่งตบซบอกจกแม่นาง ก่อนรุ่งสางร้างลาพาจากจร พระอาทิตย์อัสดง หยิกแก้มก้นสัก 1 ที อีกที่ให้ร้องเรียกหา คริคริ ^^ คิดถึงนะค่ะ พี่กะปู ที่น่ารัก จุ๊ฟฟฟฟ หัวข้อ: Re: ...ขอร้องเถอะนะความเหงา.... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 23 พฤศจิกายน 2011, 04:19:PM ส.อยู่ไหน ทำอะไร ไม่มารับ แซมช่วยจับ น้องดง อย่างงเฉย เสยหน้าขึ้น ตบก้น คนคุ้นเคย ไม่เสบย ก็นอนลง อย่าหลงทาง หยิกแก้มอีกสองที รักนะ emo_45 ..Peepoonsuk.. เล่นอะไร เล่นได้ เล่นไปเถอะ ถ้ามาเจอะ ยายสุข ต้องลุกห่าง จะตบหัว.ต้ว.ไหล่.ไม่ครวญคราง ถึงวายวาง แรง.รพีฯ อยู่ที่ก้น ขอร้องนะ รักกัน อย่าตบก้น emo_126 รพีกาญจน์ 59 หัวข้อ: Re: ...ขอร้องเถอะนะความเหงา.... เริ่มหัวข้อโดย: พี.พูนสุข ที่ 23 พฤศจิกายน 2011, 04:52:PM ส.อยู่ไหน ทำอะไร ไม่มารับ แซมช่วยจับ น้องดง อย่างงเฉย เสยหน้าขึ้น ตบก้น คนคุ้นเคย ไม่เสบย ก็นอนลง อย่าหลงทาง หยิกแก้มอีกสองที รักนะ emo_45 ..Peepoonsuk.. เล่นอะไร เล่นได้ เล่นไปเถอะ ถ้ามาเจอะ ยายสุข ต้องลุกห่าง จะตบหัว.ต้ว.ไหล่.ไม่ครวญคราง ถึงวายวาง แรง.รพีฯ อยู่ที่ก้น ขอร้องนะ รักกัน อย่าตบก้น emo_126 รพีกาญจน์ 59 ฮืม..ฮืมฮืม...ใครนะ มาทะลึ่ง ข้อยจะดึง ทึ้งใคร ไยมาสน ถอยห่างห่าง นี่มัน..คนละคน ไปให้พ้น เดี๋ยวโดน..กระโถนบิน ส.เอ๊ย..ตาพี มากวนยาย emo_45 emo_32 ..Peepoonsuk.. หัวข้อ: Re: ...ขอร้องเถอะนะความเหงา.... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 23 พฤศจิกายน 2011, 05:16:PM ส.อยู่ไหน ทำอะไร ไม่มารับ แซมช่วยจับ น้องดง อย่างงเฉย เสยหน้าขึ้น ตบก้น คนคุ้นเคย ไม่เสบย ก็นอนลง อย่าหลงทาง หยิกแก้มอีกสองที รักนะ emo_45 ..Peepoonsuk.. เล่นอะไร เล่นได้ เล่นไปเถอะ ถ้ามาเจอะ ยายสุข ต้องลุกห่าง จะตบหัว.ต้ว.ไหล่.ไม่ครวญคราง ถึงวายวาง แรง.รพีฯ อยู่ที่ก้น ขอร้องนะ รักกัน อย่าตบก้น emo_126 รพีกาญจน์ 59 ฮืม..ฮืมฮืม...ใครนะ มาทะลึ่ง ข้อยจะดึง ทึ้งใคร ไยมาสน ถอยห่างห่าง นี่มัน..คนละคน ไปให้พ้น เดี๋ยวโดน..กระโถนบิน ส.เอ๊ย..ตาพี มากวนยาย emo_45 emo_32 ..Peepoonsuk.. โอ๊ย..สะอึก นึกว่าคาย..ยายหยอกหลาน รพีกาญจน์ ขอหมาก..สากหนึ่งวิ่น ใบพลูพูน..ปูนแดง..แบ่งกันกิน จะดีดดิ้น..กระแด่ว..แล้วรีบไป ม่ายกวน..แค่อยากกินหมากเท่านั้น.. emo_26 หัวข้อ: Re: ...ขอร้องเถอะนะความเหงา.... เริ่มหัวข้อโดย: ส.เชื้อจันทร์ ที่ 24 พฤศจิกายน 2011, 07:26:AM แวะมาเปรมปรีดิ์กวีเหงา กวีเศร้ากวีปลอบกวีขวัญ เหงาอาจไม่มีทุกวี่วัน กวีกลั่นบทเศร้ายามเหงามา “ขอร้องเถอะนะความเหงา” แวะเข้ามาเติมปรารถนา บทกวีใช่หวานทุกเวลา บางเหงาสิพากวีงาม กามนิต ๒๓ พ.ย.๕๔ ท่านกามิต...ขอบคุณนะ รู้เปล่าล่ะ ชื่อท่านดังแค่ไหน เมื่อก่อนโน้นเคยอ่านในภาคไทย ที่เสฐียรโกเศศและตรีฯได้แปลออกมา กามนิต วาสิฏฐี มีชื่อก้อง นามที่ต้องกับตำนานในศาสนา เห็นชื่อท่านเข้าใจในทันตา บางครั้งคราอยากกลับไปอ่านทวน ขอบคุณที่ปรีด์เปรมเกษมศานติ์ กับผลงานที่คล้ายกับลมหวน หากว่างพอจะมาขอเชิญชวน ร่วมกระบวนร่ายกลอนตอนเหงา..กัน.. ...ส.เชื้อจันทร์ หัวข้อ: Re: ...ขอร้องเถอะนะความเหงา.... เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 24 พฤศจิกายน 2011, 03:40:PM emo_126 emo_126 emo_126
ส.อยู่ไหน ทำอะไร ไม่มารับ แซมช่วยจับ น้องดง อย่างงเฉย เสยหน้าขึ้น ตบก้น คนคุ้นเคย ไม่เสบย ก็นอนลง อย่าหลงทาง หยิกแก้มอีกสองที รักนะ หัวเราะยิ้มๆ ..Peepoonsuk.. พี่คนสวย ใจดี มีเมตตา เคยสอนสั่ง น้องมา ไม่เว้นว่าง สอนให้รู้ อักขระ การจัดวาง เป็นผู้สร้าง ผู้ให้ ผู้ใจดี ขอขอบคุณ ความปรานี ที่มีให้ ขอขอบคุณ จากใจ นะคุณพี่ ขอขอบคุณ ซักร้อยครั้ง พันทวี น้อมรับ ด้วยยินดี และจริงใจ ขอขอบคุณพี่สาวที่น่ารัก ที่อ่านกลอนน้อง และแนะนำสิ่งดีๆ ให้อยู่เสมอ ขอบคุณคะยินดีรับเป็นพี่สาวนะคะ พันทอง แก้ไขคำผิดเรียบร้อยแล้วนะค่ะ ขอบคุณพี่กะปูมากคะ หัวข้อ: Re: ...ขอร้องเถอะนะความเหงา.... เริ่มหัวข้อโดย: ส.เชื้อจันทร์ ที่ 28 พฤศจิกายน 2011, 08:29:PM แวะมาเปรมปรีดิ์กวีเหงา กวีเศร้ากวีปลอบกวีขวัญ เหงาอาจไม่มีทุกวี่วัน กวีกลั่นบทเศร้ายามเหงามา “ขอร้องเถอะนะความเหงา” แวะเข้ามาเติมปรารถนา บทกวีใช่หวานทุกเวลา บางเหงาสิพากวีงาม กามนิต ๒๓ พ.ย.๕๔ ท่านกามิต...ขอบคุณนะ รู้เปล่าล่ะ ชื่อท่านดังแค่ไหน เมื่อก่อนโน้นเคยอ่านในภาคไทย ที่เสฐียรโกเศศและตรีฯได้แปลออกมา กามนิต วาสิฏฐี มีชื่อก้อง นามที่ต้องกับตำนานในศาสนา เห็นชื่อท่านเข้าใจในทันตา บางครั้งคราอยากกลับไปอ่านทวน ขอบคุณที่ปรีด์เปรมเกษมศานติ์ กับผลงานที่คล้ายกับลมหวน หากว่างพอจะมาขอเชิญชวน ร่วมกระบวนร่ายกลอนตอนเหงา..กัน.. ...ส.เชื้อจันทร์ เรียน ท่าน "ส.เชื้อจันทร์" ผู้สรรค์สร้าง กลอนปล่อยปล่อยแนวทางที่สร้างสรรค์ "กามนิต" มิได้อ่านกลอนหลายวัน ขอบคุณที่แบ่งปัน สุนทรียะ ข้าน้อยยืมนาม "กามนิต" ด้วยหลงใหลลิขิตอักขระ แห่งนิยายคมขำอิงธรรมะ แต่ข้าน้อยด้อยทักษะ โปรดอย่างง กระบวนกลอนตอนเหงายังเฝ้าอ่าน สำนวนหวานแท้ว่าเป็นอานิสงส์ ที่ท่านจัดคัดสรรแลบรรจง นำมาลงให้ลิ้มชิมโอชา ... กามนิต ท่านกามนิต... หากพูดถึงสำนวนชวนซึ้งจิต กลอนลิขิตของท่านสิเพราะกว่า กลมกล่อมไหลลื่นชื่นชีวา ด้วยภาษาลงตัวทั่วทุกกลอน อันข้าน้อยก็ยังด้อยเรื่องทักษะ หวังท่านจะเมตตาว่าสั่งสอน หากเวลาว่างพอขอวิงวอน โปรดช่วยออนไลน์มา...สนทนากัน ฮ่าๆๆ กลอนพาไปจริงๆนะนี่...หวังว่าท่านกามนิต จะแวะเยี่ยมข้าน้อยบ่อยๆ นะ ...ส.เชื้อจันทร์... |