พิมพ์หน้านี้ - "ทางชีวิต"

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเหงา => ข้อความที่เริ่มโดย: สุนันยา ที่ 21 พฤศจิกายน 2011, 08:41:AM



หัวข้อ: "ทางชีวิต"
เริ่มหัวข้อโดย: สุนันยา ที่ 21 พฤศจิกายน 2011, 08:41:AM


(http://www.bloggang.com/data/sunanya/picture/1307791419.jpg)
(http://dl4.glitter-graphics.net/pub/1247/1247634ugjywbxzzj.gif)
โศกซับทรวง สะท้อนเพราะอ่อนไหว
กำลังใจ เป็นพลัง ดั่งสิ้นสูญ
ทุกข์ระทม ตรมเหงา เศร้าอาดูร
ไม่อาจจูน ดวงใจ ระบายตรม

ทั้งที่ใน ส่วนลึก ตรึกตรองไว้
จะสดชื่น แจ่มใส ไม่ขื่นขม
แต่ไม่รู้ ทำไม ในอารมณ์
จึงโศกซม ไม่เว้น เป็นอย่างเคย

หรือเพราะต้อง ดิ้นรน ทนชีวิต
ที่พรหมท่าน เหมือนปิด คิดทำเฉย
ไม่ชี้ทาง ชื่นใส เอาไว้เลย
ไร้หลักเกย ดั่ง"แพน้อย" ล่องลอยไกล

ไร้จุดหมาย ปลายทาง วางเหมาะสม
แล้วแต่ลม พัดฉุด หยุดที่ไหน
หรือต้องล่ม จมลง ตรงแห่งใด
ไม่รู้ได้ สักอย่าง ทางชีวิต......


"สุนันยา"
(http://dl4.glitter-graphics.net/pub/1247/1247634ugjywbxzzj.gif)


หัวข้อ: Re: "ทางชีวิต"
เริ่มหัวข้อโดย: คันไถ ที่ 21 พฤศจิกายน 2011, 01:46:PM
(http://www.qzub.com/bar_126.gif) (http://www.qzub.com)

ทางชีวิต ลิขิต สิทธิ์แห่งตน
ทุกข์สุขค้น ด้วยใจ ไปสู่หวัง
ล้าแรงกาย เหนื่อยบ้าง ก็บางครั้ง
ส่วนพลัง แรงใจ ไม่เคยท้อ

ฉันจะสู้ ยิ้มอยู่ คู่ใบหน้า
แม้ท้องฟ้า มืดหม่น จะทนก่อ
ด้วยสองเท้า ก้าวย่าง สร้างหวังรอ
หัวใจเคียง เพียงพอ สงบเย็น


(http://i1224.photobucket.com/albums/ee364/be11sw/NB112.gif) คัน-ไถ

(http://www.qzub.com/bar_139.gif) (http://www.qzub.com)



หัวข้อ: Re: "ทางชีวิต"
เริ่มหัวข้อโดย: Music ที่ 21 พฤศจิกายน 2011, 02:06:PM

(http://statics.atcloud.com/files/comments/91/911741/images/1_display.jpg)


เหมือนลอยคว้างกลางสมุทร...ยากสุดหยั่ง
เหลียวมองฝั่งแต่ว่าใจ...มองไม่เห็น
ทิ้งสมอรอก่อนซ่อนลำเค็ญ
ไม่จำเป็นต้องมีฉัน..เหมือนสัญญา

เมื่อเธอมีคนใหม่...ห่วงไม่ห่าง
ฉันคือความแตกต่างที่ร้างค่า
เผื่อเธอมองตะวันดับจะลับลา
ภาพค้างคาคือเรือร้าง....กลางทะเล

 emo_62


หัวข้อ: Re: "ทางชีวิต"
เริ่มหัวข้อโดย: สุนันยา ที่ 21 พฤศจิกายน 2011, 04:53:PM
(http://www.qzub.com/bar_126.gif) (http://www.qzub.com)


ทางชีวิต ลิขิต สิทธิ์แห่งตน
ทุกข์สุขค้น ด้วยใจ ไปสู่หวัง
ล้าแรงกาย เหนื่อยบ้าง ก็บางครั้ง
ส่วนพลัง แรงใจ ไม่เคยท้อ

ฉันจะสู้ ยิ้มอยู่ คู่ใบหน้า
แม้ท้องฟ้า มืดหม่น จะทนก่อ
ด้วยสองเท้า ก้าวย่าง สร้างหวังรอ
หัวใจเคียง เพียงพอ สงบเย็น



(http://i1224.photobucket.com/albums/ee364/be11sw/NB112.gif) คัน-ไถ

(http://www.qzub.com/bar_139.gif) (http://www.qzub.com)


(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/59972.gif)
ไม่รู้หรอก จุดหมาย ในภาคหน้า
ฉันอ่อนล้า มากมาย กว่าใครเห็น
ระทมทุกข์ ทุกทาง สร้างประเด็น
ยากเปลี่ยนเป็น รอยทาง ที่วางงาม

ได้แต่ทน บนทาง ที่ว่างเปล่า
อยู่กับเงา เคล้าเคียง สิ้นเสียงถาม
รอยลิขิด ปิดไว้ ดุจไฟลาม
คือนิยาม เลวร้าย ในเส้นทาง...

"สุนันยา"
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/59972.gif)


หัวข้อ: Re: "ทางชีวิต"
เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 22 พฤศจิกายน 2011, 07:33:AM





ไม่รู้หรอก จุดหมาย ในภาคหน้า
ฉันอ่อนล้า มากมาย กว่าใครเห็น
ระทมทุกข์ ทุกทาง สร้างประเด็น
ยากเปลี่ยนเป็น รอยทาง ที่วางงาม

ได้แต่ทน บนทาง ที่ว่างเปล่า
อยู่กับเงา เคล้าเคียง สิ้นเสียงถาม
รอยลิขิด ปิดไว้ ดุจไฟลาม
คือนิยาม เลวร้าย ในเส้นทาง...

"สุนันยา"


ละครโลก โศกสุข คลุกประสม
วันนี้ขม ตรมใจ ให้หมองหมาง
ก่อเกิดทุกข์ รุกไล่ ทรวงใจกลาง
เป็นม่านพราง รางเลือน สะเทือนจินต์

หลังฝนซา ฟ้าใส ให้ผ่องแผ้ว
งามบรรเจิด เพริศแพร้ว ปานแก้วหิน
นี่เสมือน  ข้อเตือนใจ ให้ยลยิน
อย่าได้สิ้น กำสรด ว่าหมดทาง.../

EasternMan


หัวข้อ: Re: "ทางชีวิต"
เริ่มหัวข้อโดย: สุนันยา ที่ 22 พฤศจิกายน 2011, 08:11:PM

(http://statics.atcloud.com/files/comments/91/911741/images/1_display.jpg)


เหมือนลอยคว้างกลางสมุทร...ยากสุดหยั่ง
เหลียวมองฝั่งแต่ว่าใจ...มองไม่เห็น
ทิ้งสมอรอก่อนซ่อนลำเค็ญ
ไม่จำเป็นต้องมีฉัน..เหมือนสัญญา

เมื่อเธอมีคนใหม่...ห่วงไม่ห่าง
ฉันคือความแตกต่างที่ร้างค่า
เผื่อเธอมองตะวันดับจะลับลา
ภาพค้างคาคือเรือร้าง....กลางทะเล

 emo_62
เหมือนยิ่งห่าง คว้างเคว้ง จนเกรงว่า
สายธารา พาคล้อย ลอยหักเห
ให้พระพาย พัดล่อง ต้องพังเพ
ยากถ่ายเท ให้ถึง ซึ่งปลายทาง

ล่องลอยไกล ไร้ทิศ คิดบรรจบ
อยากเลี่ยงหลบ กับเป็น เส้นคอยขวาง
เส้นทางจร ค่อนเห็น เช่นรอยจาง
เหมือนไยบาง กางกั้น สาส์นชีวิน

"สุนันยา"


หัวข้อ: Re: "ทางชีวิต"
เริ่มหัวข้อโดย: สุนันยา ที่ 22 พฤศจิกายน 2011, 08:21:PM






ละครโลก โศกสุข คลุกประสม
วันนี้ขม ตรมใจ ให้หมองหมาง
ก่อเกิดทุกข์ รุกไล่ ทรวงใจกลาง
เป็นม่านพราง รางเลือน สะเทือนจินต์

หลังฝนซา ฟ้าใส ให้ผ่องแผ้ว
งามบรรเจิด เพริศแพร้ว ปานแก้วหิน
นี่เสมือน  ข้อเตือนใจ ให้ยลยิน
อย่าได้สิ้น กำสรด ว่าหมดทาง.../

EasternMan

มากมายมี ปัญหา ที่สาหัส
สารพัด สับสน ทนเอ่ยอ้าง
สองปรางเปรอะรอยครา ที่ฉาบวาง
เป็นกรรมสร้าง ปางใด ให้ติดตาม

ต้องบ่นท้อ ทุกข์ทน ในหนแห่ง
เหมือนตำแหน่ง แต่งตั้ง สร้างคำถาม
พรหมชี้ให้ ได้เห็น เช่นนิยาม
หลากร้อยความนำส่งตรงดวงจินต์

"สุนันยา"