|
หัวข้อ: หนึ่งคนต้องทนหนาว เริ่มหัวข้อโดย: จ.รัตติกาล ที่ 20 พฤศจิกายน 2011, 01:37:AM เพียงสายลมพรมผันเหมันต์หวน หทัยครวญชวนโศกด้วยโรคเก่า ลมแผ่วพริิ้วสยิวสั่นมิบรรเทา ฟ้าหมองเศร้าเหงาจังหนาวครั้งใด ราตรีกาลผ่านคืนทนกลืนเก็บ ลมกางเล็บเหน็บทับแทบดับไข คนเคียงข้างห่างหายเดียวดายใจ อิงอุ่นไอใครดีราตรีเยือน ไร้ตัวตนคนเข้าเคียงเย้าหยอก เหมือนจับหมอกบอกแขนไม่แม้นเหมือน คิดว่าจริงอิงซบกลับลบเลือน ทิ้งรอยเปื้อนเตือนย้ำให้ช้ำตรม มองดวงดาววาวใสกลับใจหม่น มองสายชลล้นชื่นกลับขื่นขม มองจันทราสง่าเด่นกลับเป็นปม มองรักจมคมฝังกลับหวังเจอ หนึ่งห้วงปีกับชีวาตม์ที่ขาดวิ้น เพียงแว่วยินลมครวญคนหวนเหม่อ มองโลกร้างกลางฟ้าเป็นหน้าเธอ นั่งละเมอเผลอไผลเจ็บในทรวงฯ จ.รัตติกาล หัวข้อ: Re: หนึ่งคนต้องทนหนาว เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 20 พฤศจิกายน 2011, 06:23:AM ราตรีนี้ ยาวนาน กาลชีวิต ใครลิขิต ขีดเขียน วนเวียนนั้น วันเวลา พาให้ เราจากกัน ใจไหวหวั่น เพียงใด ยามไกลเธอ เหมันต์หวน ครวญหา อุราเศร้า ฉันปวดร้าว ในทรวง อยู่เสมอ จากวันนั้น ถึงวันนี้ อยากจะเจอ ใจละเมอ ป่วนปั่น ฉันนั้นคอย นั่งมองเดือน เดียวดาย เพื่อคลายเศร้า โถตัวเรา ไร้คู่ ดูเงียบหงอย วอนสายลม เหมันต์ ครั้นย้อนรอย บอกเขาหน่อย ฉันก็คอย เขาเช่นกัน พันทอง หัวข้อ: Re: หนึ่งคนต้องทนหนาว เริ่มหัวข้อโดย: นางฟ้า ชาลี ที่ 20 พฤศจิกายน 2011, 07:08:AM emo_62 emo_62 เหมันต์หวล ครวญมา น้ำตาตก หนาวในอก รกร้าง ช่างน่าขัน หนาวเหน็บกาย หายได้ ในเร็วพลัน หนาวในนั้น เนิ่นนาน รานระบม ราตรียาว ดวงเดือน เลือนลาลับ หวีดหวิววับ วอมแวม แรมขื่นขม เหมือนใจคน หม่นไหม้ ในระทม จำใจก้ม กล้ำกลืน ฝืนใจยืน ไม่มีใคร เคียงคู่ อยู่ตรงนี้ ไม่อยากลี้ หลบหลีก ปลีกใจฝืน ไม่อยากเป็น คนพ่าย กลายกล้ำกลืน ไม่อยากชื่น แต่อกตรม ข่มอุรา นางฟ้า ชาลี (http://www.qzub.com/bar_152.gif) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: หนึ่งคนต้องทนหนาว เริ่มหัวข้อโดย: สล่าผิน ที่ 20 พฤศจิกายน 2011, 07:16:AM อย่าได้ปวดหัวใจไปเลยน้อง อย่าได้หมองไปไยให้คิดว่า เขาเคียงข้างนางอยู่ไม่รู้ลา เขานั้นมาเคียงใกล้ไม่จากจร อย่าได้เศร้าเหงาใจไปเลยน้อง เธอจงมองตัวพี่นี้เสียก่อน ยังส่งจิตชิดใกล้ในห้องนอน ยังแต่งกลอนปลอบหญิงไม่ทิ้งไกล ขอคนดีรับรู้พี่คู่น้อง คอยประคองเคียงขวัญอย่าหวั่นไหว ยังคอยชิดชื่นชูดูแลไป น้องอย่าได้เศร้าสร้อยคอยพี่มา สล่าผิน หัวข้อ: Re: หนึ่งคนต้องทนหนาว เริ่มหัวข้อโดย: จ.รัตติกาล ที่ 20 พฤศจิกายน 2011, 06:06:PM เมื่อหนาวเนื้อเสื้อหนาหนาน่าช่วยได้ เมื่อหนาวกายก่อไฟอิงผิงแขนขา เมื่อหนาวใจไยสาวเจ้าไม่เข้ามา ทำไงดีพี่สล่าโปรดแนะนำ มนต์สล่ามหาเสน่ห์เหล่หญิงรัก อยากสมัครเป็นศิษย์อย่าคิดขำ โปรดสั่งสอนกลอนมนตราสล่าคำ อันหวานฉ่ำด่ำใจหญิงใฝ่ปอง emo_126 จ.รัตติกาล emo_86 หัวข้อ: Re: หนึ่งคนต้องทนหนาว เริ่มหัวข้อโดย: ยามพระอาทิตย์อัสดง ที่ 20 พฤศจิกายน 2011, 07:14:PM หนึ่งคนต้องทนหนาว หนึ่งใจสาวร้าวหม่นหมอง หนึ่งร่ำน้ำตานอง หนึ่งรักสองต้องห้ามใจ หนึ่งนี้ที่จำนนท์ หนึ่งเล่ห์กลปนสงสัย หนึ่งคำพร่ำความนัย หนึ่งดวงใจยังให้คุณ หนึ่งรักประจักษ์แน่ หนึ่งรักแท้แพ้ไออุ่น หนึ่งภักดิ์มักเจือจุน หนึ่งใจลุ้นบุญหนุนนำ พระอาทิตย์อัสดง หัวข้อ: Re: หนึ่งคนต้องทนหนาว เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 20 พฤศจิกายน 2011, 07:58:PM เมื่อหนาวเนื้อเสื้อหนาหนาน่าช่วยได้ เมื่อหนาวกายก่อไฟอิงผิงแขนขา เมื่อหนาวใจไยสาวเจ้าไม่เข้ามา ทำไงดีพี่สล่าโปรดแนะนำ มนต์สล่ามหาเสน่ห์เหล่หญิงรัก อยากสมัครเป็นศิษย์อย่าคิดขำ โปรดสั่งสอนกลอนมนตราสล่าคำ อันหวานฉ่ำด่ำใจหญิงใฝ่ปอง เคารพรัก จ.รัตติกาล เอาไหมพี่ น้องนี้ จะเป็นเนื้อ เอาไว้เพื่อ พร่ำพรอด กอดอิงอุ่น ถ้าอยากลอง เปิดใจ เลยพ่อคุณ ได้แนบหนุน ตักนาง อย่างแน่นอน ไม่ต้องไป ถามหา ป๋าสล่า ป๋าเขาช้า เชิญพี่ ว่าไปก่อน น้องนี้รอ จงโปรด ได้สั่งสอน รสรักพี่ เร้าร้อน สักเพียงใด พันทอง ขอเป็นเพื่อนด้วยนะคะ คุณ จ. รัติกาล หัวข้อ: Re: หนึ่งคนต้องทนหนาว เริ่มหัวข้อโดย: จ.รัตติกาล ที่ 21 พฤศจิกายน 2011, 04:45:AM หากนวลเนื้อเอื่ออุ่นให้หนุนตัก แม้หนาวหนักหรือกว่านั้นมันก็ไหว จะอิงแอบแนบชิดสนิดใน เติมอุ่นไอใช้รักอิงพิงพูกพัน จะเคียงอยู่คู่กายไม่หายห่าง จะเคียงข้างตระกองพรอดกอดจอมขวัญ จะเคียงอุ่นหนุนตักรักทุกวัน จะเคียงกันฟันฝ่าลมคมหนาวคลาย emo_106 ยินดีครับคุณพี่ฟันทอง หัวข้อ: Re: หนึ่งคนต้องทนหนาว เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 21 พฤศจิกายน 2011, 06:23:AM หากนวลเนื้อเอื่ออุ่นให้หนุนตัก แม้หนาวหนักหรือกว่านั้นมันก็ไหว จะอิงแอบแนบชิดสนิดใน เติมอุ่นไอใช้รักอิงพิงพูกพัน จะเคียงอยู่คู่กายไม่หายห่าง จะเคียงข้างตระกองพรอดกอดจอมขวัญ จะเคียงอุ่นหนุนตักรักทุกวัน จะเคียงกันฟันฝ่าลมคมหนาวคลาย หนาวเนื้อ ห่มเนื้อ หายหนาวแน่ ต้องใช้ความ รักแก้ จึงจะหาย พี่รักจริง หวังแต่ง นะน้องขาย ใช่จักขาย ขนมจีบ อยู่เรื่อยไป อายุน้อย ไม่เกี่ยง เพียงใจกล้า จะเลี้ยงต้อย คอยหา ข้าวปลาให้ ขอแต่ จ.รัติกาล อย่าทิ้งไป พี่คงอก ซ้ำใน อย่างแน่นอน รักกันจริง ไม่ต้อง มาสู่ขอ ให้น้องรอ พี่นั้น เหมือนวันก่อน ที่เก่า เวลาใหม่ ใจอาวรณ์ อย่าพึ่งจร แหนงหน่าย นะคนดี พันทอง |