|
หัวข้อ: สำนวนไทย. .ในกวี เริ่มหัวข้อโดย: เฮยอิง ที่ 19 พฤศจิกายน 2011, 04:57:PM คำบุราณขานไขไว้น่าคิด เสือหมอบมิดอย่าคิดเชื่อว่าเสือหงอ เพียงคนถ่อมน้อมตนจนตัวงอ อย่าได้ล้อหมอนี่ไม่มีน้ำยา น้ำผิวนิ่งอาจยิ่งไหลในที่ลึก วางกลศึกตรึกตรองต้องศึกษา จะดูคนค้นได้ในกิริยา ใช่เพียงตาหารู้ต้องดูใจ ระยะทางจึงวางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพาแจ้งแถลงไข พิสูจน์คนผลลับจับความใน จึงแจ้งใจในที. .นี่ยอดคน หัวข้อ: Re: สำนวนประทับใจในบทกวี เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 20 พฤศจิกายน 2011, 08:14:PM เห็นเสือหมอบหมอบย่อรอจังหวะ พร้อมปะทะเหยื่อเผลอเจอเล็บเขี้ยว อย่าประมาทคาดหน้าท้าทายเชียว พริบตาเดียวเลือดสาดอาจถึงตาย emo_87 หัวข้อ: Re: สำนวนไทย. .ในกวี เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 20 พฤศจิกายน 2011, 09:06:PM สามวันจากนารีหนีเป็นอื่น พาฉันขื่นระทมตรมไม่หาย เป็นความจริงยิ่งนักรักมลาย ฝากเพื่อนชายระวังพลาดพลั้งไป อีกผู้หญิงสามผัวกลัวไว้ก่อน เราหน้าอ่อนให้เธอลอกปอกไม่ไหว สุภาษิตคำพังเพยเอ่ยทีไร ฉันเจ็บใจเคยถูกหลอกมาบอกกัน หัวข้อ: Re: สำนวนไทย. .ในกวี เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 20 พฤศจิกายน 2011, 09:23:PM หมีหน้าบึ้ง ดูให้ดี ใช่หมีโกรธ
แต่เป็นโทษ จากการ รังควานผึ้ง ถูกรุมกัด ทั่วกายา ใบหน้าตึง จึงบูดบึ้ง หน้าโหด ใช่โกรธใคร!ฯ อริญชย์ ๒๐/๑๑/๒๕๕๔[/size] *หมีกินผึ้ง emo_84 emo_95 emo_84 หัวข้อ: Re: สำนวนไทย. .ในกวี เริ่มหัวข้อโดย: ยามพระอาทิตย์อัสดง ที่ 20 พฤศจิกายน 2011, 09:42:PM สามวันจากนารีหนีเป็นอื่น พาฉันขื่นระทมตรมไม่หาย เป็นความจริงยิ่งนักรักมลาย ฝากเพื่อนชายระวังพลาดพลั้งไป อีกผู้หญิงสามผัวกลัวไว้ก่อน เราหน้าอ่อนให้เธอลอกปอกไม่ไหว สุภาษิตคำพังเพยเอ่ยทีไร ฉันเจ็บใจเคยถูกหลอกมาบอกกัน karnkai นารีจากสามวันผันเป็นอื่น หน้าไม่รื่นชื่นใจไหนเคยฝัน หญิงที่รักมาจากพรากไกลกัน แค่เพียงวันผันผ่านกาลเวลา จะสามีกี่คนทนเอาหน่อย อย่าใจน้อยกลอยใจไม่หลอกหนา สุภาษิตบอกเล่าไม่เท่าตา กริยาวาจาส่อสกุล พระอาทิตย์อัสดง ต่อเล่นๆอย่าถือสานะค่ะ อยากแจมด้วยเท่านั้นนะค่ะ ด้วยจิตคารวะ emo_47 หัวข้อ: Re: สำนวนไทย. .ในกวี เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 21 พฤศจิกายน 2011, 10:51:AM จากนารี สามวัน ฉันเป็นอื่่น หน้าระรื่น จีบทั่ว มั่วอีหนู สามวันน้อง ยืนถ่าง ขวางประตู เซ็งเลยกู ต้องอยู่เหย้า เฝ้ากับเรือน หัวข้อ: Re: สำนวนไทย. .ในกวี เริ่มหัวข้อโดย: Prapacarn ❀ ที่ 23 พฤศจิกายน 2011, 01:31:PM (http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcS1bo_zQUvcpDxB7utQwz-R1soaSLyPOlJLuT6f82g_ME11f1oXIg) ดัง"เส้นผมบังภูเขา"...ผู้เฒ่าเอ่ย เรามองเลยของจริงนิ่งตรงหน้า สอดส่ายจิตคิดปรุงมุ่งมายา หมดเวลาเฝ้าค้นจนอ่อนใจ.. มองเท่าไหร่ไม่เห็นผ่านเส้นผม หลงโง่งมพานพาหายกใหญ่ สิ่งตรงหน้าซ่อนเร้นเป็นเช่นไร มองใกล้ใกล้เห็นจริงเพราะสิ่งลวง... (http://www.qzub.com/bar_140.gif) (http://www.qzub.com) ผิดพลาด แซมขออภัย และแนะนำแซมด้วยนะคะ... emo_126 emo_126 emo_126 แซมค่ะ (http://www.qzub.com/bar_142.gif) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: สำนวนไทย. .ในกวี เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 23 พฤศจิกายน 2011, 02:37:PM (http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line11/28420_213109.gif) (http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/59080.gif) เมื่อไก่เห็น “ตีนงู” ดูซินั่น งูก็มั่น นั้นเช่น เด่นไฉน นมที่เห็น เด่นทั่ว ตัวอะไร เป็น “นมไก่” ติดอก ตลกตาย เหมือนดั่งแสร้ง แปลงค่า พาโต้ตอบ ล้วนต่างชอบ มอบค่า หาความหมาย พรรณนา เกินจริง สิ่งงมงาย ดุจดั่งคล้าย ได้ข่ม สุขสมจินต์ แม้ไม่มี ก็ว่ามี ตีบทแตก ไม่รู้แยก แลกรับ กับถวิล ต่างอ้างตน ผู้รู้ ผู้ยลยิน รู้ไปสิ้น กลิ่นซ่อนเร้น..เว้นกลิ่นตน. "บ้านริมโขง" (http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/59990.gif) หัวข้อ: Re: สำนวนไทย. .ในกวี เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 23 พฤศจิกายน 2011, 03:12:PM emo_111
เมื่อไก่เห็น “ทีนงู” ดูซินั่น งูก็มั่น นั้นเช่น เด่นไฉน นมที่เห็น เด่นทั่ว ตัวอะไร เป็น “นมไก่” ติดอก ตลกตาย เหมือนดั่งแสร้ง แปลงค่า พาโต้ตอบ ล้วนต่างชอบ มอบค่า หาความหมาย พรรณนา เกินจริง สิ่งงมงาย ดุจดั่งคล้าย ได้ข่ม สุขสมจินต์ แม้ไม่มี ก็ว่ามี ตีบทแตก ไม่รู้แยก แลกรับ กับถวิล ต่างอ้างตน ผู้รู้ ผู้ยลยิน รู้ไปสิ้น กลิ่นซ่อนเร้น..เว้นกลิ่นตน. "บ้านริมโขง" อันมนุษย์ สุดดี ที่ลมปาก แม้พูดน้อย พูดมาก มักมีผล พูดออกมา ไม่คิด ผิดที่ตน เชือดเฉือน ขุดก่น ล้วนมากมี อ่านกลอนคุณ จิตใจ(ดี) มิอยากต่อ นามปากกา นี้หนอ ขอตั้งให้ ถ้าไม่ชอบ โปรดจง ให้อภัย กลัวจนหงอ แล้วไง ท้อใจจริง อยากต่อกลอนแต่กลัวจัง ขออภัยด้วย นามปากกาที่ตั้งให้นี้ ไม่ทราบเจ้าของอนุญาตหรือป่าว ถือวิสาสะ |